|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 4 ΑΑΔ 943
16 Oκτωβρίου, 2002
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΕΛΕΠΕΝΙΩΤΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 794/2001)
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Διορισμοί ― Η κρίση περί του καταλληλότερου για διορισμό υποψήφιου εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια της Αρχής ― Δεν ανατρέπεται από το ακυρωτικό δικαστήριο ― Περιστάσεις νομιμότητας της διαδικασίας των διορισμών στην κριθείσα περίπτωση ― Ισχυρισμός περί δυστροπίας του διορίζοντος οργάνου απορρίφθηκε.
Ο αιτητής επεδίωξε την ακύρωση της επίδικης απόφασης διορισμού των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, η οποία ήταν το προϊόν αλλεπάλληλων επανεξετάσεων συνεπεία αντίστοιχων ακυρωτικών δικαστικών αποφάσεων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Ο δικηγόρος του αιτητή προβάλλει διάφορους λόγους για την ακύρωση της επίδικης απόφασης. Οι λόγοι όμως αυτοί συνιστούν επανάληψη των όσων είχε εισηγηθεί στις προηγούμενες προσφυγές, με τελευταία αυτή ενώπιον του δικαστή Κραμβή, στην οποία απορρίφθηκαν όλες οι εισηγήσεις του δικηγόρου του αιτητή, που αφορούσαν στο ουσιαστικό μέρος της διαδικασίας επιλογής του καταλληλότερου υποψήφιου, ενώ κρίθηκε πως το μόνο μεμπτό στοιχείο στη διαδικασία ήταν η μη δημοσίευση της προκήρυξης των θέσεων, κάτι που διορθώθηκε στην υπό εξέταση διαδικασία σε πλήρη συμμόρφωση με τη δικαστική ακυρωτική απόφαση. Εκείνο που παρέμενε να γίνει στην τελευταία διαδικασία ήταν η συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση του δικαστή Κραμβή. Αυτό έγινε, καθώς επίσης και η διόρθωση, πάλι σε συμμόρφωση με τις προηγούμενες αποφάσεις του Δικαστηρίου, της διαδικασίας αναφορικά με την επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων για διορισμό. Επιλογή που, εφόσον ακολουθείτο η νόμιμη διαδικασία, αναγόταν στη διακριτική ευχέρεια της Αρχής.
Δεν υπάρχει στην παρούσα υπόθεση δυστροπία του διοικητικού οργάνου με την εμμονή του στην απόφαση που πήρε. Το Συμβούλιο της Αρχής είχε υποχρέωση, τηρώντας τις νόμιμες διαδικασίες, να επιλέξει τους καταλληλότερους υποψήφιους για διορισμό. Το Συμβούλιο εδικαιούτο να εμμείνει στη δική του κρίση ως προς το ποίοι ήσαν οι καταλληλότεροι υποψήφιοι για διορισμό. Θα έπρεπε όμως να τηρηθούν, στη λειτουργία αυτή, οι νόμιμες διαδικασίες. Τελικά αυτό έγινε. Μολονότι υπήρξαν αλλεπάλληλες προσφυγές, που οδήγησαν το Συμβούλιο στην ορθή διαδικασία, η τελική του κρίση αναφορικά με το ποίοι ήσαν οι καταλληλότεροι υποψήφιοι για διορισμό δεν μπορεί να ανατραπεί από το αναθεωρητικό Δικαστήριο.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Στιβαρού για Κακογιάννη, για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η παρούσα προσφυγή είναι η 5η στη σειρά που καταχωρεί ο αιτητής. Έχει αφετηρία την απόφαση της καθ' ης η αίτηση Αρχής, ημερ. 24.11.91, με την οποία πληρώθηκαν θέσεις (πρώτου διορισμού) Ηλεκτρολόγου Μηχανικού. Στις δυο προσφυγές Αρ. 541/93 και 773/92, στις οποίες εκδόθηκε απόφαση στις 12.9.94 και 11.11.94 αντίστοιχα, ο αιτητής πρόσβαλε το διορισμό στην πρώτη ενός ενδιαφερομένου μέρους και στη δεύτερη 6 ενδιαφερομένων μερών. Και οι δυο προσφυγές στρεφόντουσαν εναντίον της ίδιας διοικητικής διαδικασίας, γι' αυτό και έγινε σχόλιο από το δικαστή ενώπιον του οποίου συζητήθηκε 773/92 πως θα ήταν επιθυμητό οι δυο προσφυγές να συνεκδικάζονταν. Εν πάση περιπτώσει στην πρώτη υπόθεση, την 541/93, ο δικαστής Νικήτας ακύρωσε την προσβαλλόμενη απόφαση για τρεις λόγους.
(α) Δεν κατεγράφησαν στο πρακτικό οι εντυπώσεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής σε θέματα προσωπικού για την απόδοση των υποψηφίων στις ενώπιον της συνεντεύξεις, μετά το πέρας των οποίων προέβη σε συστάσεις προς το Συμβούλιο της Αρχής.
(β) Η απόφαση του Συμβουλίου της Αρχής δεν αιτιολογείτο δεόντως και,
(γ) Δεν δημοσιεύθηκε προκήρυξη των θέσεων, όπως προβλέπεται στον κανονισμό 13(1) στους περί της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς του 1986, Κ.Δ.Π. 291/86.
Την πιο πάνω απόφαση υιοθέτησε και ο δικαστής Χ"Τσαγγάρης στην Προσφυγή Αρ. 773/92.
Το Συμβούλιο της Αρχής επανεξέτασε το ζήτημα της πλήρωσης των θέσεων υπό το φως των πιο πάνω αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με τις οποίες όφειλε ασφαλώς να συμμορφωθεί. Αποφάσισε δε τον αναδρομικό διορισμό 7 υποψηφίων στις αντίστοιχες θέσεις που είχαν κενωθεί ως αποτέλεσμα των δύο ακυρωτικών αποφάσεων.
Ο αιτητής καταχώρισε την τρίτη του προσφυγή, 104/95, εναντίον της πιο πάνω απόφασης. Ο δικαστής Κραμβής ακύρωσε πάλι, στις 25.6.98, την προσβαλλόμενη απόφαση. Ο Δικαστής, αφού συζήτησε όλα τα σημεία που ηγέρθησαν ενώπιόν του, και με αναφορά στις δυο προηγούμενες αποφάσεις των συναδέλφων μας, αποφάσισε τα πιο κάτω: Κατά την επανεξέταση συνήλθε η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή για θέματα προσωπικού η οποία και επιλήφθηκε του θέματος εξ' υπαρχής. Ο δικαστής έκρινε ως ορθή την απόφαση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής να μη κληθούν σε προσωπικές συνεντεύξεις οι υποψήφιοι, γιατί δεν θα αποδιδόταν σωστά η κατάσταση που επικρατούσε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Επίσης θεώρησε ορθή και την απόφαση της πως υπήρχε επαρκές υλικό στη βάση του οποίου θα μπορούσε να στηρίξει την κρίση της. Ο δικαστής απέρριψε τις εισηγήσεις του δικηγόρου του αιτητή πως έπασχε η διαδικασία της επανεξέτασης γιατί αυτή, κατά τον ισχυρισμό του, θα έπρεπε να είχε αρχίσει από την Επιτροπή Διεξαγωγής Προσωπικών Συνεντεύξεων και όχι από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή. Έκρινε δε πως οι αρχικές συνεντεύξεις και η διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής Διεξαγωγής Προσωπικών Συνεντεύξεων ήσαν καθόλα νόμιμες, και γι' αυτό ορθά λήφθηκαν υπόψη κατά την επανεξέταση τα αποτελέσματα τους. Με αναλυτική λεπτομέρεια ο δικαστής απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό του αιτητή πως η Αρχή δεν προέβη στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσο οι υποψήφιοι κατείχαν τα προσόντα που απαιτούνται από την παράγρ.β του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης. Διαπίστωσε πως η Αρχή είχε προβεί στη δέουσα έρευνα σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο προσόν των υποψηφίων, και απέρριψε τη συγκεκριμένη εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή πως ένας από τα ενδιαφερόμενα μέρη, ο Χρ.Χρυσοχός δεν κατείχε το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας προσόν της πολύ καλή γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Η προσφυγή όμως του αιτητή πέτυχε και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώθηκε, γιατί ο δικαστής έκρινε πως υπήρχε παραβίαση του δεδικασμένου που δημιουργήθηκε από τις δυο ακυρωτικές αποφάσεις του Δικαστηρίου στις Προσφυγές Αρ. 541/93 και 773/92, και που απτόταν μόνο του ζητήματος της μη προκήρυξης των 4 θέσεων που κενώθηκαν.
Το Συμβούλιο της Αρχής, αφού είχε μελετήσει τις δυο ακυρωτικές αποφάσεις εξέφρασε την άποψη πως δεν συνέτρεχε λόγος επαναδημοσίευσης των 4 θέσεων, γιατί για τα 3 από τα ενδιαφερόμενα μέρη που είχαν διοριστεί στις θέσεις αυτές, δεν είχε καταχωρηθεί προσφυγή, ενώ για τον 4ον η προσφυγή είχε αποσυρθεί. Ο δικαστής όμως είπε πως η άποψη αυτή του Συμβουλίου της Αρχής ήταν λαθεμένη και παραβιαζόταν το δεδικασμένο που δημιουργήθηκε με τις δυο ακυρωτικές προσφυγές, που αναφέρονται πιο πάνω.
Το Συμβούλιο της Αρχής, σε συμμόρφωση με την πιο πάνω απόφαση, δημοσίευσε προκήρυξη των 4 θέσεων στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και σε όλες τις εφημερίδες. Με την προκήρυξη καλούνταν οι υποψήφιοι που είχαν υποβάλει αιτήσεις κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή 24.11.91, να υποβάλουν νέα αίτηση με στοιχεία όμως που ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο. Ανταποκρίθηκαν στην προκήρυξη 14 αιτητές, από τους οποίους οι 7 ήσαν οι επηρεαζόμενοι από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή 104/95, των οποίων ο διορισμός είχε ακυρωθεί. Στους υποψήφιους περιλαμβανόταν και ο αιτητής.
Τα μέλη του Συμβουλίου, καθώς καταγράφεται στο πρακτικό, αξιολόγησαν και συνεκτίμησαν όλα τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον τους, με αναγωγή τους στο πραγματικό και νομικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου και υπό το φως των ακυρωτικών αποφάσεων. Ακολούθησε αναλυτική αναφορά στα προσόντα του κάθε υποψήφιου, περιλαμβανομένου και του αιτητή, και στην απόδοση τους στην προφορική και γραπτή εξέταση, που είχαν στο μεταξύ κριθεί ως νόμιμες με την απόφαση του δικαστή Κραμβή. Το Συμβούλιο κατέληξε στο διορισμό των ενδιαφερομένων μερών 1. Μαρίνο Ευαγγελίδη, 2. Ανδρέα Ζωδιάτη, 3. Χαρίλαο Καραβά, 4. Χριστάκη Κόκκινο, 5. Σταύρο Σταυρινό και 6. Χρίστο Χρυσοχό που έκρινε πως υπερτερούσαν έναντι των υπολοίπων υποψηφίων με ειδική αναφορά στον αιτητή. Τα ενδιαφερόμενα μέρη αξιολογήθηκαν ως έχοντα υπέρτερα προσόντα, καλύτερο επίπεδο γνώσεων σε τεχνικά θέματα και ψηλότερο μέσο όρο της βαθμολογίας στην προφορική και γραπτή εξέταση.
Ο δικηγόρος του αιτητή προβάλλει διάφορους λόγους για την ακύρωση πάλι και της πιο πάνω επίδικης απόφασης. Οι λόγοι όμως αυτοί συνιστούν επανάληψη των όσων είχε εισηγηθεί στις προηγούμενες προσφυγές, με τελευταία αυτή ενώπιον του δικαστή Κραμβή. Ο συνάδελφος, όπως ανέφερα πιο πάνω, απέρριψε όλες τις εισηγήσεις του δικηγόρου του αιτητή, που αφορούσαν στο ουσιαστικό μέρος της διαδικασίας επιλογής του καταλληλότερου υποψήφιου, κρίνοντας πως το μόνο μεμπτό στοιχείο στη διαδικασία ήταν η μη δημοσίευση της προκήρυξης των θέσεων, κάτι που διορθώθηκε στην υπό εξέταση διαδικασία σε πλήρη συμμόρφωση με τη δικαστική ακυρωτική απόφαση. Εκείνο που παρέμενε να γίνει, κατά τη γνώμη μου, στην τελευταία διαδικασία ήταν η συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση του δικαστή Κραμβή. Αυτό έγινε, καθώς επίσης και η διόρθωση, πάλι σε συμμόρφωση με τις προηγούμενες αποφάσεις του Δικαστηρίου, της διαδικασίας αναφορικά με την επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων για διορισμό. Επιλογή που, εφόσον ακολουθείτο η νόμιμη διαδικασία, αναγόταν στη διακριτική ευχέρεια της Αρχής.
Δεν υπάρχει στην κρίση μου στην παρούσα υπόθεση, κάτι που εισηγείται ο δικηγόρος του αιτητή, δυστροπία του διοικητικού οργάνου με την εμμονή του στην απόφαση που πήρε. Το Συμβούλιο της Αρχής είχε υποχρέωση, τηρώντας τις νόμιμες διαδικασίες, να επιλέξει τους καταλληλότερους υποψήφιους για διορισμό. Το Συμβούλιο εδικαιούτο να εμμείνει στη δική του κρίση ως προς το ποίοι ήσαν οι καταλληλότεροι υποψήφιοι για διορισμό. Θα' πρεπε όμως να τηρηθούν, στη λειτουργία αυτή, οι νόμιμες διαδικασίες. Έχω τη γνώμη πως τελικά αυτό έγινε. Μολονότι υπήρξαν αλλεπάλληλες προσφυγές, που οδήγησαν το Συμβούλιο στην ορθή διαδικασία, η τελική του κρίση αναφορικά με το ποίοι ήσαν οι καταλληλότεροι υποψήφιοι για διορισμό δεν μπορεί να ανατραπεί από το αναθεωρητικό Δικαστήριο.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.