|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 4 ΑΑΔ 818
23 Σεπτεμβρίου, 2002
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
I-TEL (CYPRUS) LIMITED,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση
(Υπόθεση Αρ. 1041/2001)
Φόρος Προστιθέμενης Αξίας ― Αντικείμενο του φόρου κάθε «παράδοση αγαθών» ή «παροχή υπηρεσιών» με αντιπαροχή ― Η προμήθεια επί των κερδών αλλοδαπής εταιρείας από την πώληση καρτών σε πελάτες που εξεύρισκε η αιτήτρια υπόκειτο εύλογα και βάσει του νόμου σε φόρο προστιθέμενης αξίας.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε την νομιμότητα της απόφασης βεβαίωσης φόρου προστιθέμενης αξίας για προμήθειες που κατά τον Έφορο έλαβε από τον εξωτερικό για υπηρεσίες εξεύρεσης πελατών για την εταιρεία του εξωτερικού.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η εισήγηση που γίνεται, ότι η συμφωνία ήταν για συμμετοχή της I-Tel στα κέρδη της Primus, δεν αναιρούσε την ουσία του πράγματος, που είναι ότι ο όρος για τη συμμετοχή αυτή ήταν η αντιπαροχή για τις υπηρεσίες που προσέφερε η I-Tel για εξεύρεση πελατών. Εφ' όσον λοιπόν υπήρχε αντιπαροχή για τις υπηρεσίες αυτές - και η αντιπαροχή έγκειται βέβαια στην υπόσχεση για συμμετοχή στα κέρδη, αν αυτά υπήρχαν, και όχι στην ίδια τη συμμετοχή στα κέρδη - ετεκμηριώνετο η παροχή υπηρεσιών στα πλαίσια του νόμου. Ούτε είναι αναγκαίο η αντιπαροχή να ήταν υπό μορφή προμήθειας ως ποσοστού επί της αξίας των υπηρεσιών που παρείχετο. Οποιαδήποτε μορφή αμοιβής της I-Tel, όπως η συμφωνηθείσα, συνιστούσε αντιπαροχή, η δε περιγραφή των εσόδων της I-Tel από τον Έφορο ως "προμήθειες" προδήλως υποδηλώνει τη συμφωνηθείσα αμοιβή της. Η ουσία της συμφωνίας ήταν ότι η I-Tel θα προωθούσε την κάρτα της Primus και θα ελάμβανε ως αντιπαροχή το προνοούμενο ποσοστό επί των κερδών της Primus.
Δεν διαπιστώνεται λοιπόν νομική ή πραγματική πλάνη του Εφόρου που να καθιστά την απόφαση του άλλο από εύλογα επιτρεπτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Σπ. Ευαγγέλου, για τους Αιτητές.
Ε. Αντωνίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η προσφυγή προσβάλλει απόφαση του Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας ημερομηνίας 25.9.2001 με την οποία βεβαίωσε το ποσό των £39.605,88 ως οφειλόμενο από την Αιτήτρια εταιρεία I-Tel (Cyprus) Ltd φόρο για την περίοδο 1.9.1997 μέχρι 31.5.2001, "σε σχέση με τις προμήθειες που λάβατε από το εξωτερικό (και συγκεκριμένα από την εταιρεία Primus Telecommunications Ltd) για τις υπηρεσίες εξεύρεσης πελατών που της παρείχατε".
Είναι κοινό έδαφος ότι η I-Tel συνεβλήθη με την Primus με συμφωνία ημερομηνίας 10.3.1998 η οποία προνοούσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
"1. PRIMUS operates in the U.K. a calling card telecommunication service known as the "Globe Talk".
2. PRIMUS has appointed I-TEL as a dealer with the exclusive right to buy the card from PRIMUS and sell it (i) in the U.K. to customers from the Cyprus and Greek Business, residential and student communities and (ii) in Greece."
Και περαιτέρω:
"The parties have agreed that I-TEL shall have a share of profit and/or participate in the net profits of the business."
Το ποσοστό κερδών της I-Tel καθορίζεται στον Πρώτο Πίνακα ως 33,33%.
Η I-Tel, με επιστολή των λογιστών της ημερομηνίας 8.10.2001, αμφισβήτησε την υποχρέωση της να καταβάλει φόρο σε σχέση με τις εν λόγω απολαβές της. Με επιστολή του ημερομηνίας 9.11.2001, ο Έφορος επέμενε στη θέση του ότι οι εν λόγω απολαβές αφορούσαν προμήθειες για φορολογητέες παροχές υπηρεσιών εξεύρεσης πελατών σε εταιρεία του εξωτερικού, λαμβάνοντας υπ' όψη τα ακόλουθα:
"i. Με βάση τις εξηγήσεις που δόθηκαν από το διευθυντή της εταιρείας κ. Αλεξάνδρου τα εισοδήματα αυτά προέρχονταν από την PTL και αφορούν τη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ των δύο εταιρειών. Ο κ. Αλεξάνδρου εξήγησε ότι η PTL πωλούσε, με δικούς της πωλητές, ειδικές ξυστές κάρτες σε άτομα που ανήκουν είτε στην Κυπριακή είτε στην Ελληνική κοινότητα και διαμένουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα άτομα αυτά εντοπίστηκαν από τους διευθυντές της I-Tel (Cyprus) Ltd και υποδείχτηκαν στην PTL με αντάλλαγμα η I-Tel (Cyprus) Ltd να παίρνει ποσοστό 33,33% επί των κερδών που προκύπτουν από την παροχή τηλεοπικοινωνιακών υπηρεσιών (που παρέχονται εξολοκλήρου από τη PTL).
ii. Η έδρα της I-Tel (Cyprus) Ltd βρίσκεται στην Κύπρο και δεν τίθεται θέμα δημιουργίας έδρας στο εξωτερικό αφού δεν υπάρχουν ούτε εγκαταστάσεις ούτε υπάλληλοι της I-Tel (Cyprus) Ltd στο εξωτερικό.
iii. Δεν πρόκειται ούτε για κοινοπραξία (Joint Venture) όπως ισχυρίστηκε ο κ. Αλεξάνδρου ως επίσης ούτε για ύπαρξη άλλου νομικού προσώπου που να πραγματοποιεί τη δραστηριότητα αυτή αφού με βάση τη συμφωνία που υπέγραψαν οι δύο εταιρείες φαίνεται καθαρά ότι πρόκειται για συμφωνία μεταξύ δύο ξεχωριστών εταιρειών με διαφορετικές έδρες. Εξάλλου τα εμβάσματα προέρχονται από την PTL και όχι από οποιοδήποτε "Joint Venture". Δεν παρουσιάστηκαν οποιαδήποτε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι πρόκειται για έσοδα από συνεταιρισμό. Αν επρόκειτο για συνεταιρισμό αυτό θα σήμαινε ότι σε περίπτωση που θα παρουσιάζονταν ζημιές από την πώληση των καρτών η I-Tel θα επιβαρύνετο με το 33,33% των ζημιών πράγμα που δεν αναγράφεται σε οποιοδήποτε σημείο στο συμβόλαιο. Παρόλο που ζητήθηκαν στοιχεία για το αν υπήρχε συνεταιρισμός ο οποίος να είναι εγγεγραμμένος ως συνεταιρισμός στις νόμιμες αρχές της Βρετανίας και αν υπέβαλλε στο όνομά του φορολογικές δηλώσεις στο αρμόδιο γραφείο Φ.Π.Α. της Βρετανίας, δεν παρουσιάστηκαν.
iv. Δεν πρόκειται ούτε για διάθεση προσωπικού αφού σύμφωνα με τον κ. Αλεξάνδρου, στο Ηνωμένο Βασίλειο μετέβαιναν μόνο οι διευθυντές της εταιρείας για σκοπούς της συμφωνίας αυτής, αλλά δεν τοποθετήθηκαν κάτω από την καθοδήγηση και μισθοδοσία της PTL."
Με την προσφυγή της η I-Tel εγείρει τούτο και μόνο το θέμα, εισηγούμενη ότι δεν παρείχε υπηρεσίες στην Primus αλλά συμμετείχε στα καθαρά κέρδη της επιχειρηματικής δραστηριότητας της Primus. Παραπέμποντας στη μεταξύ της και της Primus συμφωνία, λέγει ότι αυτή αποκαλύπτει όχι παροχή υπηρεσιών εξεύρεσης πελατών επί προμηθεία αλλά συμφωνία διανομής κερδών βασιζόμενη όχι στην πώληση της κάρτας κλήσεως της Primus αλλά στη χρήση της από τους χρήστες της. Παρατηρείται μάλιστα ότι αν η Primus δεν πραγματοποιούσε κέρδη η I-Tel δεν θα εισέπραττε οποιοδήποτε ποσό, ως ενδεικτικό του ότι τα ποσά που ελάμβανε η I-Tel δεν ήσαν προμήθειες, δοθέντος ότι η προμήθεια πληρώνεται με βάση τις πωλήσεις και όχι με βάση τα κέρδη.
Η Δημοκρατία, παραπέμποντας ιδιαίτερα τόσο στην ίδια τη συμφωνία που προνοεί για πώληση της κάρτας από την I-Tel όσο και στην Αναφορά του Διευθυντή της I-Tel για εντοπισμό πελατών και στην καταχώρηση των εν λόγω απολαβών της I-Tel στα βιβλία της "Commission Received" και "Promotion and Consultancy Fees", εισηγείται ότι ήταν εύλογα επιτρεπτή η κατάληξη του Εφόρου, επί του συνόλου των ενώπιον του στοιχείων, ότι οι εν λόγω απολαβές προέκυπταν από την παροχή υπηρεσιών εξεύρεσης πελατών.
Στην απάντησή του, ο ευπαίδευτος συνήγορος για την I-Tel εισηγείται ακριβώς ότι η απόφαση του Εφόρου δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή αλλά έκδηλα λανθασμένη.
Σύμφωνα με το άρθρο 4 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 1990 (Ν. 246/90):
"Αντικείμενο του φόρου που ονομάζεται Φόρος Προστιθέμενης Αξίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, είναι:
(α) Κάθε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται στη Δημοκρατία από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων επιχείρησης την οποία ασκεί, και
......................................................................................................"
Σύμφωνα περαιτέρω με το άρθρο 2(1), "παροχή υπηρεσιών" έχει την έννοια που της αποδίδεται στο άρθρο 6, στο δε άρθρο 6(2) δίδεται ευρύτατο περιεχόμενο στον όρο:
"6.-(2) Χωρίς να επηρεάζεται οποιαδήποτε άλλη διάταξη του παρόντος άρθρου οι όροι "παράδοση αγαθών" ή "παροχή υπηρεσιών" περιλαμβάνουν κάθε μορφή παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών αλλά δεν περιλαμβάνουν οτιδήποτε το οποίο πραγματοποιείται χωρίς αντιπαροχή."
Το άρθρο 6(13) μάλιστα προνοεί:
"6.-(13) Οτιδήποτε δεν αποτελεί παράδοση αγαθών σύμφωνα με τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, πραγματοποιείται όμως με αντιπαροχή, αποτελεί παροχή υπηρεσιών έστω και αν είναι παραχώρηση ή εκχώρηση οποιουδήποτε δικαιώματος."
Στη βάση του νομικού αυτού πλαισίου και των ενώπιον του Εφόρου στοιχείων, και λαμβάνοντας υπ' όψη τη νομολογιακή αρχή ότι το Δικαστήριο παρεμβαίνει μόνο προκειμένου περί έκδηλα λανθασμένης ή μη έκδηλα επιτρεπτής απόφασης, οι θέσης της I-Tel δεν με βρίσκουν σύμφωνο. Οι θέσεις αυτές βασίζονται σε μια ανεπίτρεπτα περιοριστική ερμηνεία του όρου "παροχή υπηρεσιών" που δεν έχει έρεισμα στο νόμο και στα δεδομένα. Κατ΄αρχήν, ο Έφορος απέκλεισε την εισήγηση για κοινοπραξία ή συνεταιρισμό μεταξύ της I-Tel και της Primus, η δε αιτιολογία που έδωσε προς τούτο παραμένει ακλόνητη και μάλιστα δεν γίνεται εισήγηση στην προσφυγή για κοινοπραξία ή συνεταιρισμό. Η εισήγηση που γίνεται, ότι η συμφωνία ήταν για συμμετοχή της I-Tel στα κέρδη της Primus, δεν αναιρούσε την ουσία του πράγματος που είναι ότι ο όρος για τη συμμετοχή αυτή ήταν η αντιπαροχή για τις υπηρεσίες που προσέφερε η I-Tel για εξεύρεση πελατών. Εφ' όσον λοιπόν υπήρχε αντιπαροχή για τις υπηρεσίες αυτές - και η αντιπαροχή έγκειται βέβαια στην υπόσχεση για συμμετοχή στα κέρδη αν αυτά υπήρχαν και όχι στην ίδια τη συμμετοχή στα κέρδη - ετεκμηριώνετο η παροχή υπηρεσιών στα πλαίσια του νόμου. Ούτε είναι αναγκαίο η αντιπαροχή να ήταν υπό μορφή προμήθειας ως ποσοστού επί της αξίας των υπηρεσιών που παρείχετο. Οποιαδήποτε μορφή αμοιβής της I-Tel, όπως η συμφωνηθείσα, συνιστούσε αντιπαροχή, η δε περιγραφή των εσόδων της I-Tel από τον Έφορο ως "προμήθειες" προδήλως υποδηλώνει τη συμφωνηθείσα αμοιβή της. Η ουσία της συμφωνίας ήταν ότι η I-Tel θα προωθούσε την κάρτα της Primus και θα ελάμβανε ως αντιπαροχή το προνοούμενο ποσοστό επί των κερδών της Primus.
Δεν διαπιστώνω λοιπόν νομική ή πραγματική πλάνη του Εφόρου που να καθιστά την απόφαση του άλλο από εύλογα επιτρεπτή. Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η I-Tel θα καταβάλει £500 έξοδα στη Δημοκρατία.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.