|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 4 ΑΑΔ 589
11 Ιουνίου, 2002
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΠYΡΟΣ ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤHΣ,
Aιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 533/2000, 534/2000, 535/2000)
Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ― Διορισμοί ― Διαδικασία διορισμών στην κριθείσα περίπτωση με βάση κατάλογο διοριστέων, κατά σειρά επιτυχίας σε εξετάσεις, ο οποίος ίσχυσε και για την πλήρωση θέσεων που κενώθηκαν μετά τη σχετική προκήρυξη ― Η διαδικασία κρίθηκε παράνομη ― Ο καταρτισμός του επίμαχου καταλόγου αποτελούσε προπαρασκευαστική πράξη της τελικής και εκτελεστής απόφασης των διορισμών ― Υιοθέτηση της απόφασης επί της Πουλλής v. Α.ΤΗ.Κ., Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 1029/94 κ.ά., ημερ. 23.7.1998.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β', Τεχνικό Προσωπικό.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας τις επίδικες αποφάσεις, αποφάσισε ότι:
Το Συμβούλιο της καθ'ης η αίτηση, αποφάσισε όπως ο κατάλογος που ετοιμάστηκε, με τη σειρά επιτυχίας των υποψηφίων, να ισχύει για ένα έτος από τον καταρτισμό του. Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα να πληρωθούν όχι μόνο οι 11 θέσεις, στις οποίες αφορούσε η αρχική προκήρυξη, αλλά και την πλήρωση κενών θέσεων που θα εγκρίνονταν μελλοντικά, με τον προϋπολογισμό του 1999, καθώς και οποιωνδήποτε άλλων που θα κενώνονταν κατά τη διάρκεια της ισχύος του καταλόγου.
Ο αιτητής, που είναι υπάλληλος της Αρχής, ήταν 40ος στον επίμαχο κατάλογο, ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη στις 3 προσφυγές �ήσαν σε υψηλότερη θέση, γι' αυτό και διορίστηκαν. Το βασικό επιχείρημα που προβάλλουν οι δικηγόροι του αιτητή είναι πως η διαδικασία διορισμού, την οποία υιοθέτησε η Αρχή, είναι παράνομη, ως αντίθετη με τον ισχύοντα νόμο και κανονισμούς.
Η απόφαση για τον καταρτισμό του επίμαχου καταλόγου και της κατά σειράν επιτυχίας τοποθέτησης των υποψηφίων είναι προπαρασκευαστικές πράξεις, που οδηγούν στη διοικητική εκτελεστή απόφαση, που είναι ο διορισμός.
Αναφορικά με την ουσία των επιχειρημάτων του αιτητή, για το παράνομο δηλαδή του καταρτισμού του καταλόγου και τον σταδιακό διορισμό απ' αυτόν ανάλογα με τη δημιουργία κενών θέσεων, εξεδόθη σχετική απόφαση στην Πουλλής v. Α.ΤΗ.Κ., Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 1029/94 κ.ά., ημερ. 23.7.1998, η οποία και υιοθετείται για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Χατζηκωνσταντής v. Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 645/99, ημερ. 1.2.2002,
Χατζηκωνσταντής v. Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 644/99, ημερ. 14.2.2002,
Πουλλής v. Α.ΤΗ.Κ., Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 1029/94 κ.ά., ημερ. 23.7.1998.
Προσφυγές.
Χρ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Χ"Ιωάννου, για την Καθ' ης η αίτηση.
Α. Σολουκίδου για Ν. Ιωάννου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Aρ. 4 στην Υπόθεση Αρ. 534/2000.
Αλ. Λυκούργου για Σ. Κλεόπα, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Αρ. 6 στην Υπόθεση Αρ. 535/2000.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Οι τρεις προσφυγές συνεκδικάστηκαν γιατί στηρίζονται στα ίδια γεγονότα και νομικά σημεία. Μολονότι αφορούν σε τρεις διαφορετικές πράξεις έχουν την ίδια πηγή διοικητικής απόφασης, η οποία και προσβάλλεται.
Η καθ' ης η αίτηση Αρχή με προκήρυξη που εξέδωσε, την 5/98, κοινοποιούσε πως δεχόταν αιτήσεις από ενδιαφερόμενους για πρόσληψη στο βαθμό προϊσταμένου υπηρεσίας Β΄, τεχνικό προσωπικό. Στην προκήρυξη αναφερόταν πως οι αιτητές θα υποβάλλονταν σε γραπτές και προφορικές εξετάσεις, οι οποίες και έγιναν. Σύμφωνα δε με την ίδια απόφαση, και βάσει των αποτελεσμάτων των εξετάσεων, καταρτίστηκε κατάλογος διοριστέων κατά σειρά επιτυχίας. Στις 16.2.99 το Συμβούλιο της Αρχής αποφάσισε: (παραθέτω απόσπασμα από το σχετικό πρακτικό, γιατί το περιεχόμενο του αποτελεί και την ουσία της υπόθεσης που θα προχωρήσω να συζητήσω).
«Το Συμβούλιο, αφού μελέτησε διεξοδικά όλα τα ενώπιον του στοιχεία, αποφάσισε τα ακόλουθα:
1. Με βάση την παρούσα προκήρυξη να πληρωθούν οι πιο κάτω θέσεις:
α. Οι έντεκα κενές θέσεις του Προϋπολογισμού 1998 (άμεση πρόσληψη).
β. Οι πέντε θέσεις που περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό 1999, μετά την ψήφισή του από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
γ. Οποιεσδήποτε θέσεις Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β΄Τεχνικού Προσωπικού κενούνται σε περίοδο 12 μηνών από την ημερομηνία καταρτισμού του πίνακα κατάταξης μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ή μέχρι την ψήφιση του επόμενου Προϋπολογισμού της Αρχής οποιοδήποτε συμβεί ενωρίτερα.
2. Να κληθούν οι 65 επιτυχόντες στις γραπτές εξετάσεις υποψήφιοι στη πρώτη προφορική εξέταση ενώπιον Υπηρεσιακής Επιτροπής.
3. Να κληθούν σε δεύτερη προφορική εξέταση οι 65 επιτυχόντες στις γραπτές εξετάσεις υποψήφιοι ενώπιον Επιτροπής του Συμβουλίου.»
Οι 11 θέσεις, σύμφωνα με την πιο πάνω απόφαση, 1(α), πληρώθηκαν και δεν έχουν σχέση με τις θέσεις που αφορούν οι 3 υπό συζήτηση προσφυγές. Το Συμβούλιο, όπως καταδεικνύεται από το πιο πάνω πρακτικό, αποφάσισε όπως ο κατάλογος που ετοιμάστηκε, με τη σειρά επιτυχίας των υποψηφίων, να ισχύει για ένα έτος από τον καταρτισμό του. Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα να πληρωθούν όχι μόνο οι 11 θέσεις, στις οποίες αφορούσε η προκήρυξη, αλλά και την πλήρωση κενών θέσεων που θα εγκρίνονταν μελλοντικά, με τον προϋπολογισμό του 1999, καθώς και οποιωνδήποτε άλλων που θα κενώνονταν κατά τη διάρκεια της ισχύος του καταλόγου.
Ο αιτητής, που είναι υπάλληλος της Αρχής, ήταν 40ος στον επίμαχο κατάλογο, ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη στις 3 προσφυγές ήσαν σε υψηλότερη θέση, γι' αυτό και διορίστηκαν. Το βασικό επιχείρημα που προβάλλουν οι δικηγόροι του αιτητή είναι πως η διαδικασία διορισμού, την οποία υιοθέτησε η Αρχή, όπως αυτή εξηγήθηκε πιο πάνω, είναι παράνομη, ως αντίθετη με τον ισχύοντα νόμο και κανονισμούς. Καμιά νομοθετική διάταξη δεν επιτρέπει τον καταρτισμό τέτοιου καταλόγου υποψηφίων για πρόσληψη στην ΑΤΗΚ, ο οποίος να χρησιμοποιείται για πλήρωση θέσεων που σταδιακά κενώνονται ενόσω ισχύει. Οι δικηγόροι του αιτητή εισηγούνται περαιτέρω πως σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς δεν πληρούται θέση, αν προηγουμένως δεν κενωθεί, οπόταν και προκηρύσσεται, για να ακολουθήσει ο διαγωνισμός για την επιλογή του πιο κατάλληλου υποψηφίου. Αυτή, η ορθή διαδικασία, σύμφωνα με την εισήγηση, προβλέπεται στο άρθρο 6(1)(α) των Κανονισμών που έχει ως ακολούθως:
6.(1) Ουδείς προσλαμβάνεται εις το Προσωπικόν της Αρχής:-
α. αν δεν υπάρχη κενή οργανική θέσις. Λογίζονται υφιστάμεναι κεναί οργανικαί θέσεις αν ο συνολικός αριθμός του υπηρετούντος εις τον Κλάδον ή την ειδικότητα Προσωπικού είναι ελάσσων του τοιούτου των οργανικών θέσεων του κλάδου ή της ειδικότητας.»
Η θέση των δικηγόρων της Αρχής είναι διαφορετική. Εισηγούνται πως ο καταρτισμός του καταλόγου δεν αντιβαίνει στο νόμο ή τους Κανονισμούς. Η δε σειρά τοποθέτησης των υποψηφίων στον κατάλογο, και ο καταρτισμός του, αποτελούν δυο ξεχωριστές διοικητικές αποφάσεις. Ο διορισμός που ακολουθεί, λέγουν, βάσει της κατάταξης των υποψηφίων στον κατάλογο, δεν αποτελεί διοικητική απόφαση, αλλά πράξη εκτέλεσης των ήδη ειλημμένων διοικητικών αποφάσεων, δηλαδή του καταρτισμού του καταλόγου και της σειράς τοποθέτησης των υποψηφίων σ' αυτόν. Στη συνέχεια της επιχειρηματολογίας τους οι δικηγόροι της Αρχής υποβάλλουν πως ο αιτητής γνώριζε τον καταρτισμό του καταλόγου και τη σειρά του σ' αυτόν. Μάλιστα, με προσφυγή που καταχώρισε πρόσβαλε τη σειρά τοποθέτησης του στον κατάλογο, αναφέρομενος σε λόγους ουσίας για την ακύρωση της σειράς του αυτής. (Δες: Χατζηκωνσταντής v. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 645/99, ημερ. 1.2.2002). Πρόσβαλε επίσης, για τους ίδιους λόγους, τις προσλήψεις που ακολούθησαν από τον ίδιο κατάλογο (δες: Χατζηκωνσταντής v. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 644/99, ημερ. 14.2.2002).
Δεν συμφωνώ με τις προτάσεις των δικηγόρων της Αρχής. Η απόφαση για τον καταρτισμό του επίμαχου καταλόγου και της κατά σειράν επιτυχίας τοποθέτησης των υποψηφίων είναι προπαρασκευαστικές πράξεις, που οδηγούν στη διοικητική εκτελεστή απόφαση, που είναι ο διορισμός. Να αναφέρω επίσης πως ο αιτητής στην πιο πάνω προσφυγή του υπέβαλε διαζευκτικές εισηγήσεις. Μια απ' αυτές ήταν πως ο καταρτισμός του πίνακα παραβίαζε την αρχή της ισότητας, για τους ίδιους λόγους που προτείνει στις παρούσες προσφυγές. Το Δικαστήριο όμως δεν εξέτασε αυτή την εισήγηση, γιατί έκρινε πως ήταν εκτός των ορίων της προσφυγής.
Αναφορικά με την ουσία των επιχειρημάτων του αιτητή, για το παράνομο δηλαδή του καταρτισμού του καταλόγου και τον σταδιακό διορισμό απ' αυτόν ανάλογα με τη δημιουργία κενών θέσεων, όπως πιο πάνω εξήγησα, συνάδελφος δικαστής (Τ. Ηλιάδης, Δ.), εξέδωσε σχετική απόφαση Πουλλής v. Α.ΤΗ.Κ., Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 1029/94 κ.ά., ημερ. 23.7.1998, με τη νομική προσέγγιση του οποίου συμφωνώ και υιοθετώ. Παραθέτω πιο κάτω το ειδικό κεφάλαιο στο οποίο συζητείται το θέμα.
(δ) Η υποχρέωση προκήρυξης των θέσεων των δύο επιλαχόντων.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι όταν προκηρύχθηκαν αρχικά οι θέσεις υπήρχαν μόνο 14 κενές θέσεις. Ο διορισμός αργότερα των δύο επιλαχόντων χωρίς να γίνει η προκήρυξη των δύο θέσεων αποτελεί παράβαση των κανόνων χρηστής διοίκησης. Είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι δεν υπάρχει καμιά νομολογιακή ή νομική αρχή που επιβάλλει στη Διοίκηση την υποχρέωση να προκηρύττει θέσεις πρώτου διορισμού μόνο όταν κενωθούν. Ειδικότερα στην περίπτωση των καθ' ων η αίτηση, όπου δεν υπάρχει κανονιστική ρύθμιση μιας προκήρυξης, η Αρχή μπορούσε να προβλέψει για την πλήρωση θέσεων σε περιπτώσεις δημιουργίας κενού στην Υπηρεσία λόγω αφυπηρέτησης ή έλλειψης προσωπικού για να αποφευχθεί η χρονοβόρα διαδικασία πρόσληψης, έχοντας υπόψη και τις πρόνοιες του άρθρου 6(3) των σχετικών Κανονισμών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πλήρωση των δύο θέσεων από τους δύο επιλαχόντες πραγματοποιήθηκε κατά παράβαση των προνοιών του άρθρου 6(1)(α) των Κανονισμών που αναφέρει ότι "ουδείς προσλαμβάνεται εις το προσωπικόν της Αρχής αν δεν υπάρχη κενή οργανική θέσις". Επιπρόσθετα μπορεί να λεχθεί ότι η φρασεολογία του άρθρου 7(3) (που αναφέρεται στις προϋποθέσεις πρόσληψης ενός υπαλλήλου) επιβάλλει την προκήρυξη των νέων θέσεων, αφού προνοεί ότι οι αναγκαίες προϋποθέσεις (να είναι ένας πολίτης της Δημοκρατίας, να μην έχει σοβαρές ποινικές καταδίκες, να έχει καλή υγεία, να έχει εκπληρώσει τα στρατιωτικά του καθήκοντα και να είναι ηλικίας άνω των 17 χρόνων),
"πρέπει να συντρέχουν στο πρόσωπο του υποψηφίου κατά την ημερομηνία που καθορίζεται από την Αρχή στην προκήρυξη των θέσεων ως τελευταία ημέρα υποβολής αιτήσεων."
Η εισήγηση των καθ' ων η αίτηση ότι η πρόσληψη των δύο επιλαχόντων θα μπορούσε να γίνει σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 6(3) των Κανονισμών είναι ανεδαφική. Το άρθρο 6(3) αναφέρει ότι οι προσλήψεις διενεργούνται από το Διοικητικό Συμβούλιο κατά σειρά από τον πίνακα επιτυχίας του διαγωνισμού ή της ειδικής εξέτασης. Το άρθρο αυτό περιορίζεται σε θέσεις που είναι κενές και όχι σε θέσεις που μπορούν να δημιουργηθούν για οποιοδήποτε λόγο, στο μέλλον. Η ερμηνεία του άρθρου 6(3) είναι αλληλένδετη και δεν μπορεί να ερμηνευθεί ανεξάρτητα από τις πρόνοιες του άρθρου 6(1)(α) που προνοεί ρητά ότι "ουδείς προσλαμβάνεται εις το Προσωπικόν της Αρχής αν δεν υπάρχει κενή οργανική θέσις."
Για τη συμπλήρωση του ιστορικού της υπόθεσης, να αναφέρω πως οι δικηγόροι της Αρχής με πληροφόρησαν πως καταχώρισαν έφεση εναντίον της πιο πάνω απόφασης, την οποία όμως απέσυραν. Σε σχετική ρητορική ερώτησή μου, πώς συνεμορφώθη η Αρχή με την ακυρωτική απόφαση, μου απάντησαν πως κατά την επανεξέταση επελέγη ο πιο κατάλληλος υποψήφιος στη βάση αξιολογικών κριτηρίων, αγνοώντας τον επίδικο κατάλογο.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με £600 έξοδα υπέρ του αιτητή. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ακυρώνονται.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.