|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2002) 4 ΑΑΔ 411
9 Μαΐου, 2002
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
1. ΧΡYΣΩ ΤΣΟΥΛΛH,
2. ΝIΚΗ ΧΡΥΣΟΣΤOΜΟΥ,
3. ΓΚOΛΦΩ ΧΡΥΣΟΣΤOΜΟΥ,
4. ΒΟYΛΛΑ ΕΛΠΙΔΟΦOΡΟΥ,
5. AΝΤΡΗ ΚΟΥΤΑΛΙΑΝΟY,
6. ΕΛΙΣAΒΕΤ ΘΕΟΚΛH,
Αιτήτριες,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 593/2000)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί ― Οι περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσίας Νόμοι του 1998 (Ν.6(Ι)/98 και Ν.73(Ι)/98) ― Περιεχόμενο ρύθμισης και ερμηνεία σε συνδυασμό με τους περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμους του 1990 έως (Αρ.2) του 1996 ― Οι Ν.6(Ι)/98 και Ν.73(Ι)/98 αποτελούν μεταγενέστερη και ειδική νομοθεσία εν σχέση με τους περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμους ― Συνέπειες.
Συνταγματικό Δίκαιο ― Αρχή της ισότητας ― Δεν τίθεται θέμα άνισης μεταχείρισης μεταξύ συμμεταχόντων/επιτυχόντων και μη συμμετασχόντων/αποτυχόντων στην προκριματική γραπτή εξέταση δυνάμει των περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμων του 1998 (Ν.6(Ι)/98 και Ν.73(Ι)/98).
Οι αιτήτριες επεδίωξαν την ακύρωση του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ιδρυματικού Λειτουργού, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, αν και δεν είχαν λάβει μέρος στις γραπτές εξετάσεις που συνιστούσαν κατά νόμο προαπαιτούμενο για υποβολή υποψηφιότητας για διορισμό.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Οι περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμοι 6(Ι) του 1998 και 73(Ι) του 1998 συνιστούν όχι μόνο μεταγενέστερη νομοθεσία (lex posterior), αλλά και ειδική νομοθεσία (lex specialis) έναντι των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων 1990 έως (Αρ.2) του 1996. Έχουν εισάξει ειδική διαδικασία αξιολόγησης υποψηφίων για διορισμό σε θέσεις που εμπίπτουν, όπως στην προκείμενη περίπτωση, στην έννοια «θέση» όπως αυτή ορίζεται στο Άρθρο 2. Από τις 30.1.1998 έχουν εισάξει τη διαδικασία της προκριματικής γραπτής εξέτασης που διεξάγεται κάθε έτος, ανεξάρτητα από την ύπαρξη κενών θέσεων, και πρόβλεψαν ρητά, με το Άρθρο 5(3), ότι, προκειμένου πάντοτε περί θέσεων όπως αυτές ορίζονται στο Άρθρο 2, η επιτυχία στη προκριματική γραπτή εξέταση συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση υποβολής αίτησης για οποιαδήποτε από τις θέσεις για τις οποίες έχει διεξαχθεί η γραπτή εξέταση, όταν δημοσιευθούν τέτοιες κενές θέσεις στο επόμενο της εξέτασης έτος. Με την προκήρυξη των επιδίκων θέσεων δεν τροποποιήθηκε αναρμόδια το Σχέδιο Υπηρεσίας τους, όπως υποστηρίζει ο δικηγόρος των αιτητριών. Απλώς σημειώθηκε, και τονίσθηκε, ότι η πλήρωσή τους θα γινόταν κατά τη διαδικασία των περί Αξιολόγησης Υποψηφίων στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμων 6(Ι) του 1998 και 73(Ι) του 1998, σύμφωνα με τους οποίους η επιτυχία στην προκριματική γραπτή εξέταση συνιστούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την εξέταση οποιασδήποτε αίτησης, ή, άλλως, υποψηφιότητας για διορισμό.
2. Οι υπό αναφορά νόμοι δεν επενέβησαν επί της εξουσίας του Υπουργικού Συμβουλίου, ήτοι της εξουσίας του για τον καθορισμό του Σχεδίου Υπηρεσίας η οποία, εξουσία, δεν είναι, εν πάση περιπτώσει, διοικητική, αλλά κανονιστική-νομοθετική. Προκειμένου περί των θέσεων στις οποίες αφορούν, απλώς εισήγαγαν το θεσμό της επιτυχίας σε προκριματική γραπτή εξέταση ως απαραίτητης προϋπόθεσης για τη διεκδίκηση των εν λόγω θέσεων. Ούτε βέβαια τίθεται θέμα άνισης μεταχείρισης μεταξύ συμμετασχόντων/επιτυχόντων στην προκριματική γραπτή εξέταση, αφ' ενός, και μη συμμετασχόντων/ αποτυχόντων, αφ' ετέρου.
3. Η προσφυγή απορρίπτεται με £150 έξοδα εις βάρος της κάθε αιτήτριας με Αρ. 1. 2 και 6 και υπέρ της καθ' ης η αίτηση.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Στις 5.3.1999 δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας έξι θέσεις Ιδρυματικού Λειτουργού, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας (θέση πρώτου διορισμού). Σύμφωνα με τη δημοσίευση, δικαίωμα υποβολής αιτήσεων είχαν μόνο άτομα που πέτυχαν στη γραπτή εξέταση που είχε διεξαχθεί την 31.10.1998 δυνάμει των σχετικών προνοιών των περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμων του 1998 [Ν.6(I)/1998 και Ν.73(I)/1998].
Υποβλήθηκαν 172 αιτήσεις. Από αυτές, οι 30 προέρχονταν από άτομα που δεν είχαν παρακαθήσει/επιτύχει στη γραπτή εξέταση της 31.10.1998. Μεταξύ των ατόμων που δεν είχαν παρακαθήσει στη γραπτή εξέταση της 31.10.1998 ήταν και οι αιτήτριες στην παρούσα προσφυγή. Ως εκ τούτου, με επιστολή της ημερομηνίας 1.7.1999, η καθ' ης η αίτηση τις πληροφόρησε ότι η αίτησή τους δεν λήφθηκε ούτε επρόκειτο να ληφθεί υπόψη.
Ακολούθως, η καθ' ης η αίτηση, αφού συμπλήρωσε τη σχετική διαδικασία και επέλεξε έξι υποψήφιους στους οποίους προσέφερε διορισμό, από τους οποίους, όμως, μόνο τρεις υποψήφιοι, τα ενδιαφερόμενα μέρη Λάζαρος Αποστολίδης, Χριστιάνα Καλαϊτζή και Σταυρούλλα Ψευδιώτη, αποδέκτηκαν διορισμό, τα διόρισε καθορίζοντας, ταυτόχρονα, την 15.2.2000 ως την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του διορισμού τους στη θέση.
Εναντίον του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή στις 3.5.2000. Όμως, στις 31.10.2001, οι αιτήτριες με αριθμό 3, 4 και 5, με την άδεια του Δικαστηρίου, απέσυραν τη δική τους προσφυγή.
Προτού προχωρήσω στην ουσία της προσφυγής, θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω το απαραίτητο νομικό και πραγματικό υπόβαθρο στη βάση του οποίου θα την εξετάσω.
Σύμφωνα με το άρθρο 2 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως (Αρ.2) του 1996:
«Θέση» σημαίνει δημόσια θέση.
«Δημόσια θέση» σημαίνει θέση στη δημόσια υπηρεσία.
«Δημόσια υπηρεσία» σημαίνει κάθε υπηρεσία που υπάγεται στη Δημοκρατία, κλπ.
Σύμφωνα με το άρθρο 26 των ίδιων Νόμων:
«Διορισμός» σημαίνει την απονομή θέσης σε πρόσωπο που δεν είναι στη δημόσια υπηρεσία, κλπ.
Σύμφωνα με το άρθρο 27(3), και πάλι των ίδιων Νόμων:
«Σχέδιο υπηρεσίας μπορεί να προνοεί ως προϋπόθεση διορισμού ή προαγωγής και την επιτυχία των υποψηφίων σε διαγωνισμό».
Σύμφωνα με τους περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμους 6(Ι) του 1998 και 73(Ι) του 1998 (που δημο-σιεύθηκαν στις 30.1.1998 και 17.7.1998, αντίστοιχα):
άρθρο 2
«θέση» σημαίνει θέση εισδοχής στη δημόσια υπηρεσία, της οποίας η αρχική κλίμακα δεν υπερβαίνει την κλίμακα Α7 του κυβερνητικού μισθολογίου, όπως αυτή ισχύει κατά το χρόνο της ψήφισης του παρόντος Νόμου, για την οποία απαιτείται ως βασικό προσόν απολυτήριο σχολής μέσης παιδείας ή δίπλωμα τριετούς μεταλυκειακού κύκλου σπουδών, όπως καθορίζεται σε σχετικό κατάλογο που κατατίθεται κάθε χρόνο στη Βουλή των Αντιπροσώπων για έγκριση τουλάχιστον τέσσερις μήνες πριν από την ημερομηνία διεξαγωγής των γραπτών εξετάσεων. Σε ξεχωριστό κατάλογο, ο οποίος εγκρίνεται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων κάθε χρόνο, εμφαίνονται οι θέσεις με την ίδια μισθοδοσία για τις οποίες η γραπτή εξέταση διεξάγεται από τις οικείες Συμβουλευτικές Επιτροπές με βάση τις διατάξεις του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου.»
άρθρο 3(1)
«Ανεξάρτητα από τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου που αφορά τη δημόσια υπηρεσία ......., σε οποιαδήποτε διαδικασία για διορισμό σε θέση στη δημόσια υπηρεσία, η επιλογή και ο διορισμός των υποψηφίων γίνονται με βάση τα αποτελέσματα γραπτής εξέτασης, τα αποτελέσματα προφορικής εξέτασης, εφόσον αυτή κριθεί αναγκαία από τη διορίζουσα αρχή και νοουμένου ότι δεν επιβάλλει την προφορική εξέταση ο οικείος νόμος, καθώς και τα προσόντα των υποψηφίων και την πείρα τους που είναι σχετική με τα καθήκοντα της θέσης. ......».
άρθρο 3(5)(α)
«Αναφορικά με τη δημόσια υπηρεσία για την οποία εφαρμόζονται οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμοι του 1990 έως (Αρ.2) του 1996, η γραπτή εξέταση διεξάγεται το τελευταίο τετράμηνο κάθε έτους σε ημερομηνία και σε τόπο που καθορίζονται από το όργανο που αναφέρεται στην παράγραφο 2(1) του Παραρτήματος και που γνωστοποιούνται με σχετική ανακοίνωση στον ημερήσιο τύπο και στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας:
Νοείται ότι η πρώτη διεξαγωγή της γραπτής εξέτασης μπορεί να γίνει μέσα στο έτος 1998, σε οποιαδήποτε περίοδο και ημερομηνία, όπως θα ορίζει η Ειδική Επιτροπή.»
άρθρο 3(6)
«Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου, ....., υπερισχύουν των διατάξεων κάθε άλλου νόμου που ρυθμίζει θέματα αξιολόγησης και επιλογής υποψηφίων για διορισμό σε θέση η οποία προβλέπεται στον παρόντα Νόμο.»
άρθρο 5(2)
«Αναφορικά με τη δημόσια υπηρεσία για την οποία εφαρμόζονται οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμοι του 1990 έως (Αρ.2) του 1996, όλοι όσοι παρακάθησαν στη γραπτή εξέταση ειδοποιούνται από την αρμόδια υπηρεσία αν πέτυχαν ή όχι στην εξέταση και όσοι πέτυχαν εφοδιάζονται με σχετικό πιστοποιητικό επιτυχίας στο οποίο αναγράφεται ο βαθμός επιτυχίας στο κάθε θέμα, ο αριθμός ταυτότητας και άλλα στοιχεία του υποψηφίου. Το πιστοποιητικό επιτυχίας συνοδεύει την αίτηση, η οποία υποβάλλεται, σύμφωνα με το εδάφιο (3) του παρόντος άρθρου.»
άρθρο 5(3)
«....., οι επιτυχόντες στη γραπτή εξέταση για θέσεις στη δημόσια υπηρεσία για την οποία εφαρμόζονται οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμοι του 1990 έως (Αρ.2) του 1996 μπορούν να υποβάλουν αίτηση για οποιαδήποτε από τις θέσεις για τις οποίες έχει διεξαχθεί η γραπτή εξέταση, όταν δημοσιευτούν κενές θέσεις στο έτος που έπεται της ημερομηνίας διεξαγωγής της εξέτασης, ή για τις θέσεις για τις οποίες διεξάγεται συμπληρωματική εξέταση, σύμφωνα με την επιφύλαξη του εδαφίου (5)(α) του άρθρου 3 του παρόντος Νόμου».
άρθρο 7(1)
«...., ο παρών Νόμος εφαρμόζεται όσον αφορά τη διαδικασία πλήρωσης θέσεων που αρχίζει από τη δημοσίευσή του».
άρθρο 11
«...., η διαδικασία πλήρωσης οποιασδήποτε θέσης στη δημόσια υπηρεσία, όπως οι όροι "θέση" και "δημόσια υπηρεσία" ερμηνεύονται στον παρόντα Νόμο, υπάγεται στις διατάξεις του Νόμου αυτού».
Σύμφωνα, τώρα, με τους περί Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας - Θέσεις Λειτουργού Ευημερίας, 2ης Τάξης, Λειτουργού Ευημερίας, 3ης Τάξης και Ιδρυματικού Λειτουργού (Σχέδια Υπηρεσίας) Κανονισμούς του 1998, (που δημοσιεύθηκαν στις 17.7.1998 ως Σ.Υ. 44/98), το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης του Ιδρυματικού Λειτουργού, στο βαθμό που ενδιαφέρει για τους σκοπούς της προσφυγής, έχει ως εξής:
«3. ΙΔΡΥΜΑΤΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ: (Θέση Πρώτου Διορισμού). Εγκεκριμένη Μισθοδοτική Κλίμακα:
.............
...............
Καθήκοντα και ευθύνες:
...................................
Απαιτούμενα προσόντα:
...................................
Σημειώσεις:
(1) Οι υποψήφιοι υποβάλλονται σε γραπτή εξέταση σύμφωνα με τις πρόνοιες του σχετικού νόμου.
(2) ......................»
Η προκήρυξη των έξι θέσεων Ιδρυματικού Λειτουργού (που δημοσιεύθηκε στις 5.3.1999), και πάλι στο βαθμό που ενδιαφέρει για τους σκοπούς της προσφυγής, έχει ως εξής:
«ΘΕΣΕΙΣ ΙΔΡΥΜΑΤΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ.
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ
Γίνονται δεκτές αιτήσεις για έξι θέσεις Ιδρυματικού Λειτουργού. Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας. (Η θέση είναι Πρώτου Διορισμού). Αιτήσεις μπορούν να υποβληθούν μόνο από άτομα που έχουν επιτύχει στη γραπτή εξέταση που διεξήχθηκε στις 31.10.1998, δυνάμει των προνοιών των περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμων έως (Αρ. 2) του 1998, Νόμου αρ. 6(Ι)/98 και 73(Ι)/98, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 11.12.1998 και αρ. γνωστοποίησης 5548. Το πιστοποιητικό επιτυχίας πρέπει να συνοδεύει την αίτηση.
Ο μισθός της θέσης ............
2. Καθήκοντα και ευθύνες:
............
3. Απαιτούμενα προσόντα:
.............
Σημειώσεις:
(1) Οι υποψήφιοι υποβάλλονται σε γραπτή εξέταση σύμφωνα με τις πρόνοιες του σχετικού νόμου. (Ο όρος αυτός θεωρείται ότι έχει εκπληρωθεί με την επιτυχία στη γραπτή εξέταση που διεξήχθηκε στις 31.10.1998, δυνάμει των προνοιών των περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμων έως (Αρ.2) του 1998. Νόμοι αρ. 6(Ι)/98 και 73(Ι)/98).
(2) .............»
Εδώ θα πρέπει να τονισθεί ότι οι επίδικες θέσεις ενέπιπταν στην έννοια «θέση» όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 των περί Αξιολόγησης Υποψηφίων στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμων 6(Ι) του 1998 και 73(Ι) του 1998.
Έρχομαι τώρα στην εξέταση της ουσίας της προσφυγής.
Η δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση πρόβαλε την προδικαστική αίτηση ότι οι αιτήτριες στερούνται εννόμου συμφέροντος. Είναι η εισήγησή της ότι, εφόσον, σύμφωνα με το άρθρο 5(3) των περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμων 6(Ι) του 1998 και 73(Ι) του 1998, υποψηφιότητα για τις θέσεις για τις οποίες εφαρμόζονται οι εν λόγω νόμοι, όπως στην προκειμένη περίπτωση, μπορούν να υποβάλουν μόνο όσοι πέτυχαν στη γραπτή εξέταση της 31.10.1998, και, εφόσον οι αιτήτριες δεν παρακάθησαν/πέτυχαν στην εν λόγω γραπτή εξέταση, στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν την απόφαση διορισμού των ενδιαφερομένων.
Η ένσταση δεν ευσταθεί για το λόγο ότι το επίδικο ζήτημα, όπως διαγράφεται με την προσφυγή, είναι (α) η νομιμότητα του προαποκλεισμού των αιτητριών οι οποίες, αν και δεν παρακάθησαν στη γραπτή εξέταση της 31.10.1998, εντούτοις υπέβαλαν υποψηφιότητα για τις θέσεις, και (β) η συνταγματικότητα του άρθρου 5(3) των υπό αναφορά νόμων, στη βάση του οποίου προαποκλείστηκαν οι αιτήτριες. Οι αρχές της νομολογίας είναι γνωστές και δεν θα τις επαναλάβω.
Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι ο προαποκλεισμός των αιτητριών από τη διαδικασία επιλογής για τον λόγο ότι δεν παρακάθησαν στη γραπτή εξέταση της 31.10.1998 είναι παράνομος. Σύμφωνα με την εισήγηση του δικηγόρου των αιτητριών, η παρανομία έγκειται στο γεγονός ότι η προκήρυξη των θέσεων περιέχει, στην πρώτη της παράγραφο, την προϋπόθεση ότι αιτήσεις μπορούν να υποβληθούν μόνο από άτομα που πέτυχαν στη γραπτή εξέταση της 31.10.1998, προϋπόθεση, όμως, η οποία δεν περιλαμβάνεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης όπως το κατήρτισε το Υπουργικό Συμβούλιο σύμφωνα με τους περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμους του 1990 έως (Αρ.2) του 1996. Άρα, πάντοτε κατά την εισήγηση του δικηγόρου των αιτητριών, ο προαποκλεισμός τους έγινε μετά από παράνομη τροποποίηση του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης αφού, με την προκήρυξη, εισήχθη παράνομα λόγος προαποκλεισμού, παράνομα υπό την έννοια ότι αυτός διαμορφώθηκε έξω από τους περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμους του 1990 έως (Αρ.2) του 1996 και έξω από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης όπως το κατήρτισε το Υπουργικό Συμβούλιο.
Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως δεν ευσταθεί. Οι περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμοι 6(Ι) του 1998 και 73(Ι) του 1998 συνιστούν όχι μόνο μεταγενέστερη νομοθεσία (lex posterior), αλλά και ειδική νομοθεσία (lex specialis) έναντι των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων 1990 έως (Αρ.2) του 1996. Έχουν εισάξει ειδική διαδικασία αξιολόγησης υποψηφίων για διορισμό σε θέσεις που εμπίπτουν, όπως στην προκείμενη περίπτωση, στην έννοια «θέση» όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2. Από τις 30.1.1998 έχουν εισάξει τη διαδικασία της προκριματικής γραπτής εξέτασης (qualifying examination), που διεξάγεται κάθε έτος, ανεξάρτητα από την ύπαρξη κενών θέσεων, και πρόβλεψαν ρητά, με το άρθρο 5(3), ότι, προκειμένου πάντοτε περί θέσεων όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 2, η επιτυχία στη προκριματική γραπτή εξέταση συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση υποβολής αίτησης για οποιαδήποτε από τις θέσεις για τις οποίες έχει διεξαχθεί η γραπτή εξέταση, όταν δημοσιευθούν τέτοιες κενές θέσεις στο επόμενο της εξέτασης έτος. Με την προκήρυξη των επιδίκων θέσεων δεν τροποποιήθηκε αναρμόδια το Σχέδιο Υπηρεσίας τους, όπως υποστηρίζει ο δικηγόρος των αιτητριών. Απλώς σημειώθηκε, και τονίσθηκε, ότι η πλήρωσή τους θα γινόταν κατά τη διαδικασία των περί Αξιολόγησης Υποψηφίων στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμων 6(Ι) του 1998 και 73(Ι) του 1998, σύμφωνα με τους οποίους η επιτυχία στην προκριματική γραπτή εξέταση συνιστούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την εξέταση οποιασδήποτε αίτησης, ή, άλλως, υποψηφιότητας για διορισμό.
Προβάλλεται επίσης ως λόγος ακυρώσεως ότι οι περί Αξιολόγησης Υποψηφίων στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμοι 6(Ι) του 1998 και 73(Ι) του 1998 «δεν μπορούσαν κατά την αρχή της ίσης μεταχείρισης αλλά και της διάκρισης των εξουσιών να επεμβαίνουν επί διοικητικής εξουσίας του Υπουργικού (καθορισμού Σχ. Υπηρεσίας) και να επιβάλλουν έξω από το Σχέδιο Υπηρεσίας 44/98 προϋπόθεση άλλη από ότι ο Ν. 1/90 και η εφαρμογή που οδήγησε στο Σ.Υ.44/98».
Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Οι υπό αναφορά νόμοι δεν επενέβησαν επί της εξουσίας του Υπουργικού Συμβουλίου, ήτοι της εξουσίας του για τον καθορισμό του Σχεδίου Υπηρεσίας η οποία, εξουσία, δεν είναι, εν πάση περιπτώσει, διοικητική, αλλά κανονιστική-νομοθετική. Προκειμένου περί των θέσεων στις οποίες αφορούν, απλώς εισήγαγαν το θεσμό της επιτυχίας σε προκριματική γραπτή εξέταση ως απαραίτητης προϋπόθεσης για τη διεκδίκηση των εν λόγω θέσεων. Ούτε βέβαια τίθεται θέμα άνισης μεταχείρισης μεταξύ συμμετασχόντων/επιτυχόντων στην προκριματική γραπτή εξέταση, αφ' ενός, και μη συμμετασχόντων/αποτυχόντων, αφ' ετέρου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £150 έξοδα εις βάρος της κάθε αιτήτριας με Αρ. 1. 2 και 6 και υπέρ της καθ' ης η αίτηση.
Διαταγή ως ανωτέρω.