|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
< U>Υπόθεση αρ.513/2001
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Ανδρέα Κουρτελλάρη, από τη Λευκωσία
αιτητή
- και -
Ραδιοφωνικό ΄Ιδρυμα Κύπρου
καθ΄ου αίτηση
------------------------
11.11.2002
Για τον αιτητή: κ.Σ.Αγγελίδης
Για το καθ΄ου η αίτηση: κ.Π. Πολυβίου
Για το ενδιαφερόμενο μέρος αρ.2: κα.Ν.Κλεάνθους για
κ.Χρ.Τριανταφυλλίδη
Αιτητής παρών.
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 29.5.01 συνήλθε το Συμβούλιο του καθ΄ου η αίτηση Ιδρύματος για να επανεξετάσει την πλήρωση δύο θέσεων πρώτου εμπορικού λειτουργού μετά την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην ΑΕ2533, 2.5.01, στην οποία ο αιτητής εδώ ως εφεσείων πέτυχε την ακύρωση του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών στην επίδικη θέση. Στην πιο πάνω απόφαση το Ανώτατο Δικαστήριο συζήτησε δυο σημεία, που ήγειρε ο εφεσείων και απέρριψε το πρώτο έκρινε δε βάσιμο το δεύτερο. Το πρώτο ζήτημα αφορούσε στο διορισμό επιτροπής από το Συμβούλιο για τη διερεύνηση των παραπόνων του αιτητή σε σχέση με τη βαθμολογία του, ενόψει προηγούμενης ακυρωτικής απόφασης. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε πως ορθά το Συμβούλιο ανέθεσε σε επιτροπή την εξέταση των παραπόνων του αιτητή, παρατηρώντας επίσης πως δεν υπήρχε τίποτε το μεμπτό στην υιοθέτηση από το Συμβούλιο του πορίσματος της επιτροπής, η οποία είχε διαπιστώσει πως τα παράπονα του αιτητή ήσαν αβάσιμα. Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται στην παρούσα υπόθεση πως το πιο πάνω σημείο δεν αποτέλεσε αντικείμενο τελικής απόφασης της Ολομέλειας, ώστε να χαρακτηριστεί ως δεδικασμένο. Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω θέση, να παραθέσω κρίσιμο απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας που μιλά μόνο του.
«Ο ισχυρισμός του εφεσείοντα ότι το Συμβούλιο απεμπόλησε την αρμοδιότητα του, γιατί δεν προέβη το ίδιο στη δέουσα έρευνα αλλά την ανέθεσε σε Επιτροπή, δεν βρίσκει στήριγμα ούτε στο νόμο ούτε στη νομολογία. Καταλήγουμε ότι η ακολουθηθείσα διαδικασία από το Συμβούλιο ήτα ορθή όπως ορθή ήταν και η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι «την τελική απόφαση έλαβε το καθ΄ου η αίτηση Συμβούλιο. Ο πρώτος λόγος έφεσης απορρίπτεται.»
΄Οπως είπα πιο πριν το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέκτηκε το δεύτερο σημείο που ήγειρε ο δικηγόρος του αιτητή, ότι δηλαδή η σύσταση του διευθυντή έπασχε γιατί δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη, και ακύρωσε την επίδικη απόφαση.
Κατά την επανεξέταση, στην υπόθεση που μας αφορά, το Συμβούλιο δεν κάλεσε το διευθυντή να προβεί σε συστάσεις. Ο δικηγόρος του αιτητή εισηγείται πως τούτο έπρεπε να γίνει ώστε, το Συμβούλιο διορθώνοντας τη διαδικασία να συμμορφωθεί με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η νομολογία επί του ζητήματος αυτού είναι αντίθετη με την εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή. Στην ΑΕ2662 Αντωνάκης Πιερίδης ν. ΡΙΚ, 23.1.2001 κρίθηκε, με αναφορά σε προηγούμενη νομολογία, πως το Συμβούλιο δεν ήταν υποχρεωμένο κατά την επανεξέταση να εξασφαλίσει νέα σύσταση και πως τούτο δεν συνιστούσε παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, εφόσον σύμφωνα με τους περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Διορισμοί και Προαγωγαί) Κανονισμούς του 1987, ΚΔΠ 317/87, η υποβολή τέτοιας σύστασης δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση στη διαδικασία διορισμού ή προαγωγής.
Η άλλη εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή αφορά στη θέση πως λαθεμένα το Συμβούλιο δεν έλαβε υπόψη του τις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων για τη χρονική περίοδο μετά το 1990. Ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση ιδρύματος, όπως και για την προηγούμενη εισήγηση, αναφέρθηκε στη σχετική νομολογία, σύμφωνα με την οποία ορθά αγνοήθηκαν οι υπηρεσιακές εκθέσεις που είχαν συνταχθεί χωρίς την ύπαρξη σχετικών κανονισμών, όπως κρίθηκε στην υπόθεση 863/96 Myles ν. Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων, ημερ. 13.1.1998.
Το Συμβούλιο σύγκρινε με λεπτομέρεια την καταλληλότητα των υποψηφίων για πλήρωση των δύο θέσεων, με ειδική αναφορά στον αιτητή και στα ενδιαφερόμενα μέρη. Διαπίστωσε πως τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν και πάλιν σε αξία έναντι των υπολοίπων υποψηφίων, κάτι που εύκολα μπορεί να διακριβωθεί από τους σχετικούς καταλόγους βαθμολογίας που είχε ενώπιον του, και επισυνάπτονται στο φάκελο του Δικαστηρίου. Προέβη δε σε ειδική αναφορά της αρχαιότητας του αιτητή καθώς και στα διπλώματα που διέθετε, διδασκαλικό πτυχίο, και δίπλωμα του κρατικού πανεπιστημίου Σόφιας στη φιλοσοφία και εξειδίκευση στην κλινική ψυχολογία, καθώς επίσης και των ειδικών προσόντων ενός από τα ενδιαφερόμενα μέρη στη διαφήμιση και διαχείριση πωλήσεων, με το σχόλιο πως τα πιο πάνω προσόντα του αιτητή δεν ήταν συναφή με τα καθήκοντα της θέσης σε αντίθεση με αυτά του ενός των ενδιαφερομένων μερών. Το Συμβούλιο παρατήρησε βεβαίως πως όλοι οι υποψήφιοι πληρούσαν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας. Βαρύτητα, όπως ρητά αναφέρεται στο πρακτικό, δόθηκε στην αξία των υποψηφίων, στην οποία υπερείχαν έκδηλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Το Συμβούλιο λειτούργησε κατά τη γνώμη μου μέσα στα πλαίσια της διακριτικής του ευχέρειας και, ενόψει των όσων αναφέρω πιο πάνω, η απόφαση του δεν μπορεί να πληγεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα υπέρ του καθ΄ου η αίτηση και £200 υπέρ της ενδιαφερομένης ΄Αννας Παπαγεωργίου.
Χρ.Αρτεμίδ ης, Δ.
/ΜΑ