Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ -

1. Ανδρέα Διοικητή

2. Ανδρέας Διοικητής (Μεταφορές Λτδ.)

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών

-------------------------

Για τους αιτητές: Ελ. Γεωργίου (κα)

Για την καθής η αίτηση: Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄

Για το ενδιαφ. πρόσωπο

αρ.2 Κουμή Ιωάννου: Λ. Βασιλείου

Για το ενδιαφ. πρόσωπο

αρ. 4 Μαρία Σιαθά: Ε. Φλουρέντζου

--------------------------

Η αιτήτρια αρ. 2 είναι ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης. Ο αιτητής αρ. 1 είναι διευθυντής της. Διαθέτουν οχήματα-υδροφόρες, εφοδιασμένα με άδεια οδικής χρήσης μεταφορέα Α με τα οποία προμηθεύουν με νερό (μή πόσιμο) τους πελάτες τους. Έδρα των εργασιών των αιτητών είναι η περιφέρεια Λάρνακας-Αμμοχώστου. Με την προσφυγή τους προσβάλλουν την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (Α.Α.Α.) ημερ. 5/8/99. Με αυτή είχαν απορριφθεί οι πέντε ιεραρχικές προσφυγές των αιτητών κατά απόφασης της Αρχής Αδειών (Α.Α.) να χορηγήσει ισάριθμες άδειες Μεταφορέα Α΄στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Λεόντιο Π. Αντωνίου από το Φρέναρος, Κουμή Ιωάννου από το χωριό Αυγόρου, Ανδρέα Δημητρίου και Μαρίας Σιαθά, αμφοτέρων από το χωριό Ξυλοφάγου. Στον κ. Κ. Ιωάννου (ε.π. 2) παραχωρήθηκαν δύο από τις επίδικες άδειες.

Η Α.Α.Α., αφού εξέτασε όλες τις παραπάνω προσφυγές τις απέρριψε με την αιτιολογία ότι:

Προβάλλονται τρεις λόγοι ακύρωσης:

(1) ότι η Α.Α.Α. δεν προέβη σε δέουσα έρευνα. Η δικηγόρος των αιτητών αναφέρθηκε στην Α.Ε. 2412 Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων (ΑΛΕΠΑ) Λτδ., ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερ. 15/12/99, για να τονίσει ότι το όργανο αυτό εξετάζει εξυπαρχής κάθε περίπτωση, πραγματοποιώντας δική του πρωτογενή διερεύνηση (διαδικασία που εδώ η Α.Α. δεν ακολούθησε) χωρίς να προδεσμεύεται από τις αποφάσεις της Α.Α. Έχει προς τούτο λεχθεί ότι δεν εξετάστηκαν οι ισχυρισμοί των αιτητών αναφορικά με: (α) τις ανάγκες της περιοχής και ότι οι υφιστάμενες (αδειούχες) υδροφόρες εξυπηρετούσαν ικανοποιητικά αυτές τις ανάγκες, (β) τις δυνατότητες των ε.π. να εκτελέσουν τις μεταφορές, που οι άδειες οι οποίες τους δόθηκαν επέτρεπαν. Έπρεπε μάλιστα να διερευνηθεί προκαταρκτικά κατά πόσο τα ε.π. άσκησαν ή είχαν πρόθεση να ασκήσουν το επάγγελμα του μεταφορέα μη πόσιμου νερού ως κύριο επάγγελμα. Προς την κατεύθυνση αυτή, η δικηγόρος των αιτητών υπέβαλε πως τα ε.π. ήταν γεωργοί πλην της κας Σιαθά που ήταν οικοκυρά.

Η κα Γεωργίου πρόσθεσε ότι άνκαι η Α.Α. (συνεδρίαση αρ. 36/98 ημερ. 21/10/98) διαπιστώνει πως υπήρχαν ανάγκες που έπρεπε να καλυφθούν με τις νέες άδειες, εντούτοις δεν υφίσταται υπόβαθρο για τις διαπιστώσεις της, πλην της γενικής και αναιτιολόγητης άποψης του ΤΟΜ περί ανομβρίας. Ας σημειωθεί ότι προσβάλλεται ως αναιτιολόγητη και η ίδια η επίδικη απόφαση. Ένα τελευταίο επιχείρημα είναι ότι η καθής τελούσε υπό νομική και πραγματική πλάνη. Αφού, όπως η συνήγορος λέγει, τα ε.π. θα είχαν δική τους επιχείρηση έπρεπε να είχαν εκδοθεί άδειες μεταφορέα Β, με βάση τις διατάξεις του άρθρ. 16, για τις ανάγκες της επιχείρησης τους και όχι άδεια Α με βάση το 15, που αφορά επί μισθώσει ή επ' αμοιβή εκτέλεση μεταφορών σε προορισμούς που καθορίζει ο εντολέας.

Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας επέμεινε ότι έγινε πλήρης έρευνα στη βάση της οποίας λήφθηκαν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις. Σε επίρρωση του ισχυρισμού αυτού, λέχθηκε ότι μελετήθηκαν τα στοιχεία των αιτήσεων που υπέβαλαν τα ε.π. Λήφθηκαν περαιτέρω υπόψη οι παρατηρήσεις του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών στις εκθέσεις που υπέβαλε για την κάθε υπόθεση. Καθώς επίσης και έκθεση για τις υδατικές ανάγκες της περιοχής, που υπαγόρευσε στο Τ.Ο.Μ. να προβεί στη σχετική σύσταση για παραχώρηση των αδειών. Αξιολογήθηκαν τέλος οι ισχυρισμοί όλων των μερών κατά την ακρόαση των πρσφυγών. Ως προς τις άδειες άντλησης νερού, που παραχωρεί ο Έπαρχος και το Υπουργείο Υγείας, εξασφαλίζονται, όπως αντιλήφθηκα το επιχείρημα, μετά την εξασφάλιση των αδειών οδικής χρήσης. Η αιτιολογία των επίδικων αποφάσεων, κατά τον κ. Μαππουρίδη, περιέχεται στην απόφαση της καθής ημερ. 2/8/99 (την παρέθεσα αυτούσια) ότι δεν προσκομίστηκαν νέα στοιχεία από τους αιτητές που να ανατρέπουν την απόφαση της Α.Α.

Το άρθρ. 15(3) προσδιορίζει το πεδίο έρευνας από την Α.Α προτού χορηγήσει άδεια ως μεταφορέας. Εξετάζει:

Ο Καλλής Δ., στην προσφ. αρ. 530/01 Ανδρέας Ζύγκας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 11/7/02, αναφέρει σχετικά με το εύρος της έρευνας:

Ως προς τη διεξαγωγή έρευνας από την Α.Α.Α. στην παραπάνω υπόθεση Αλέπα, έχει λεχθεί ότι:

Αυτό, όπως επισημαίνεται, είναι απόρροια των εξουσιών που της παρέχει το άρθρ. 4Α. Το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε με το ν. 16(1)/96, δεν έχει όμως επηρεάσει το καθήκον αυτό της Α.Α.Α., που συνάδει και με τις νέες εξουσίες της.

Θα παρατηρούσα πρώτα ότι παρόλο που είχε ζητηθεί μελέτη ή έκθεση από διάφορα κυβερνητικά τμήματα ή άλλες υπηρεσίες εντούτοις στο τέλος της ημέρας φαίνεται πως δεν έγιναν ή δεν τέθηκαν υπόψη του αποφασίζοντος οργάνου. Μιλούμε φυσικά για τα θέματα που ήταν σχετικά με τη λήψη απόφασης. Για παράδειγμα τον αριθμό τέτοιων οχημάτων σε κάθε επαρχία ή τις απόψεις του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, του Επάρχου κ.α.

Ανάλογου άνκαι όχι πανομοιότυπου περιεχομένου είναι και οι σημειώσεις του Ελεγκτή, που αφορούν τις τρεις άλλες περιπτώσεις. Αναφέρω ακόμη ότι σε δύο από αυτές ζητήθηκε από τον Ελεγκτή άδειες μεταφοράς νερού (ένας σημαντικός παράγων), αλλά δεν προσκομίστηκαν. Δε θα αναφέρω άλλες λεπτομέρειες. Τα κενά φαίνονται από μια απλή ανάγνωση των εκθέσεων ή καλύτερα παρατηρήσεων. Καμιά έρευνα δεν έγινε σε σχέση με τις ανάγκες της περιοχής σε υδροφόρα οχήματα σε συνδυασμό με την ικανοποίηση ή μη των αναγκών από τα κυκλοφορούντα αδειούχα οχήματα. Η έρευνα της Α.Α. στα σημεία αυτά ήταν ελλιπής. Κατά συνέπεια ελλιπής ήταν και η έρευνα της Α.Α.Α. ή ορθότερα ήταν ανύπαρκτη, αφού βασίστηκε στα ίδια δεδομένα που είχε ενώπιον της η Α.Α. Έτσι παραμένει άγνωστο με ποιά συλλογιστική η Α.Α.Α. κατέληξε στην επικύρωση της απόφασης της Α.Α. Τέλος δε διερευνήθηκε καθόλου από την Α.Α.Α. ο ισχυρισμός οτι τα ε.π. ή τουλάχιστον μερικά από αυτά δεν μετέρχονταν την μεταφορική επιχείρηση ως κύριο επάγγελμα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρ. 5(9) το οποίο ορίζει ότι:

/Κασ