|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 767/2001
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Κούλλα Ιωάννου
Αιτήτρια
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η Αίτηση
--------------
18 Οκτωβρίου 2002
Για την Αιτήτρια: κα Α. Ευσταθίου.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Αιτήτρια κα Ιωάννου, Χημικός Α΄ Τάξης, προσβάλλει με την προσφυγή της απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με την οποία μετατέθηκε από το Διυλιστήριο Κόρνου, όπου υπηρέτησε από το 1987 όταν διορίσθηκε, στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων στη Λευκωσία.
Η μετάθεσή της κας Ιωάννου τροχιοδρομήθηκε με επιστολή του Διευθυντή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος προς την κα Ιωάννου ημερομηνίας 12.9.2000 ως ακολούθως:
"Με βάση την παρούσα πληροφορείστε ότι προτίθεμαι να σας αναθέσω νέα καθήκοντα, στα πλαίσια του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσεως σας, που αναφέρονται κυρίως στην αντιμετώπιση από το Τμήμα των θεμάτων που έχουν σχέση με την εναρμόνιση με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και τις σχετικές οδηγίες για πόσιμο νερό, καθώς και με ειδικά προβλήματα καταλληλότητας του νερού που παρουσιάζονται συχνά.
Επειδή το αντικείμενο των νέων καθηκόντων σας εμπίπτει κυρίως σε θέματα υδατοπρομήθειας, θα εξακολουθήσετε να υπάγεστε στην Υπηρεσία Διαχείρισης, Λειτουργίας και Συντήρησης Κυβερνητικών Υδρευτικών Συστημάτων, ο Προϊστάμενος της οποίας θα σας ενημερώσει λεπτομερειακά για τα νέα σας καθήκοντα.
Δεδομένου ότι τα νέα σας καθήκοντα θα σας απασχολούν πλήρως, πρόθεση μου είναι η μετάθεση σας από το Διυλιστήριο Κόρνου στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος στη Λευκωσία.
Παρακαλώ όπως εντός 7 ημερών από τη λήψη της παρούσας, με πληροφορήσετε γραπτώς κατά πόσο έχετε ένσταση στην προτιθέμενη μετάθεσή σας, με ταυτόχρονη αιτιολογία."
Η κα Ιωάννου απάντησε με επιστολή της ημερομηνίας 22.9.2000:
"Σε απάντηση της επιστολής σας με ημερομηνία 12/09/00 και αρ. φακέλου Π 842, την οποία παρέλαβα στις 15/09/00 και σε συνέχεια σχετικού τηλεμοιοτύπου που σας απεστάλει, νωρίτερα σήμερα, επιθυμώ να σας αναφέρω τα ακόλουθα:
1. Όπως γνωρίζετε, κατέχω την θέση Χημικού Ι, Υπεύθυνης του Διυλιστηρίου Νερού Κόρνου από το 1987.
Το κύριο και ουσιώδες μέρος των καθηκόντων της θέσης μου είναι η λειτουργία, διαχείριση και συντήρηση Διυλιστηρίων, ο εργαστηριακός έλεγχος της ποιότητας του πόσιμου νερού και η με βάση αυτά, διεξαγωγή μελετών. Αυτά τα καθήκοντα, προϋποθέτουν απαραιτήτως, χημικές, βακτηριολογικές και άλλες αναλύσεις σε καθορισμένο χημικό εργαστήριο.
2. Δεν θα είχα ποτέ μου ένσταση να μου ανατεθούν και άλλα, νέα καθήκοντα που σχετίζονται με θέματα εναρμόνισης με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τομέας με τον οποίο ασχολούμαι από πολλά χρόνια, νοουμένου ότι θα ασκώ τα καθήκοντα της θέσης μου, όπως προβλέπονται από τα Σχέδια Υπηρεσίας, με την διεξαγωγή χημικών, βακτηριολογικών αναλύσεων κλπ.
3. Εις το παρελθόν, όπως είναι γνωστό, έτυχα και εξακολουθώ να τυγχάνω, πολύ δυσμενούς μεταχείρισης από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Διαχείρισης, Λειτουργίας και Συντήρησης Κυβερνητικών Υδρευτικών Συστημάτων, κ. Νίκο Τσιουρτή, ο οποίος ή με ενέργειες του οποίου, συνήργησε να μετατεθώ στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος στην Λευκωσία, με το πρόσχημα νέων καθηκόντων, πράγμα που με ανάγκασε να καταφύγω στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο ακύρωσε τη μετάθεση μου αυτή (βλ. Απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου με ημερομηνία 9 Σεπτεμβρίου 1999, και αριθμό προσφυγής 108/99).
4. Έκτοτε, δηλαδή από της ημερομηνίας έκδοσης της Απόφασης του Ανωτάτου και με λόγους και με συμπεριφορά, ευρίσκομαι σε μια εργασιακή σχέση που πλησιάζει τα όρια του διωγμού από τον κ. Ν. Τσιουρτή, πράγμα που με οδήγησε να υποβάλω σωρεία εγγράφων παραστάσεων σε προάσπιση των νομίμων ή συνταγματικών δικαιωμάτων μου, που αφορούν μεταξύ άλλων και την αξιοπρέπεια μου ως ανθρώπου και ως υπαλλήλου του κράτους.
5. Για να δικαιολογηθεί τότε η παράνομη μετάθεση μου και πάλιν μου ελέχθει ότι θα μου ανατεθούν νέα καθήκοντα, όπως εναρμόνισης σε σχέση με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Αντί τούτου και για πολλούς μήνες μέχρι να εκδοθεί η Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, μου εδώθει "ένα έπιπλο γραφείου, ένα ερμάρι και μία καρέκλα", σε χώρο εργασίας Τεχνικού άλλης Υπηρεσίας, τον οποίο και εμοιραζόμουν μαζί του, χωρίς να μου ανατεθούν τέτοια καθήκοντα και που στη πραγματικότητα, με έφερε στα πρόθυρα του να θέλω να παραιτηθώ, για να διασώσω την αξιοπρέπεια μου. Θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη μου το περιεχόμενο της επιστολής που μου εστάλει τότε και στην οποία μου αναφέρθει ότι "... υπάρχει έπιπλο γραφείου, ερμάρι και καρέκλα ..." παρά το γεγονός ότι τυγχάνει να είμαι διδάκτωρ χημικός.
6. Για να μπορέσω να απαντήσω στην επιστολή σας, σας παρακαλώ πολύ όπως, μου αναφέρεται ποιά θα είναι τα νέα καθήκοντα που θα με απασχολούν, που και πως θα τα εκτελώ, καθώς και τα μέσα που θα μου δωθούν για να μπορέσω να επιτελώ το έργο μου. Διότι δυστυχώς, έχω την υποψία ότι δεν υπάρχει ειλικρινής επιθυμία να ασκήσω νέα καθήκοντα σε θέματα εναρμόνισης με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά να ικανοποιηθεί μια πεισματική επιθυμία ταπείνωσης μου και με τη μέθοδο της δυσμενούς μετάθεσης. Δεν είναι νοητό να εκφράσω άποψη για νέα καθήκοντα που θα μου δωθούν, χωρίς αυτά τα καθήκοντα να μου έχουν ανακοινωθεί για να τα γνωρίζω, πράγμα το οποίο έχει επιτείνει την υποψία μου για την σκοπιμότητα της προτιθέμενης ενέργειας σχετικά με μετάθεση μου.
7. Μέχρις ότου μου γνωστοποιηθούν τα προτιθέμενα νέα καθήκοντα ενίσταμαι σε οποιαδήποτε μετάθεση μου από το Διυλιστήριο Νερού Κόρνου εις τα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος στην Λευκωσία."
Την ίδια στάση τήρησε και σε νέα επιστολή της ημερομηνίας 12.10.2000, ως ακολούθως:
"Επί του περιεχομένου της επιστολής σας με ημερομηνία 02/10/00 και αρ. φακέλου Π.842, την οποία παρέλαβα στις 09/10/00, επιθυμώ να σας αναφέρω τα ακόλουθα:
1. Επαναυιοθετώ το περιεχόμενο της επιστολής μου με ημερομηνία 22/09/00, καθώς και της προηγούμενης αλληλογραφίας επί του θέματος και στις αναφορές που έκανα σε σας σχετικά, για την προσπάθεια που καταβάλλεται να μου αφαιρεθούν τα καθήκοντα της θέσης μου, ένεκα της δυσμένειας με την οποία με περιβάλλει ο άμεσα προϊστάμενος μου κ. Ν. Τσιουρτής.
2. Για να μπορέσω να σας απαντήσω στο ερώτημα σας κατά πόσο ενίσταμαι σε μετάθεση μου στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος μας, αναμένω να μου γνωστοποιήσετε τα νέα καθήκοντα που προτίθεστε να μου αναθέσετε, δοθέντος ότι στα Κεντρικά Γραφεία δεν υπάρχει εργαστήριο το οποίο δυνάμει του Σχεδίου υπηρεσίας, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο (SINE QUANON) με την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης μου.
3. Εφόσον δεν μου ανακοινώνετε ποιά θα είναι αυτά τα καθήκοντα, δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη επί του τιθεμένου σε μένα ερωτήματος.
4. Με σεβασμό θέλω να υπομνήσω ότι, η αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου και ο οφειλόμενος σεβασμός προς αυτόν από όλους, ουδόλως αλλοιούται λόγω της δημοσιοϋπαλληλικής του ιδιότητας. Είμαι διδάκτωρ χημικός και διορισμένη ως χημικός του κράτους/υπεύθυνη Διυλιστηρίου Νερού και δεν νοήται η άσκηση των καθηκόντων χωρίς να υπάρχει η κατάλληλη υποδομή, η οποία είναι απαραίτητη για την άσκηση των καθηκόντων ενός Χημικού 1ης Τάξεως/Υπεύθυνου Διυλιστηρίου Νερού.
5. Δυστυχώς, η άποψη μου είναι ότι η προτιθέμενη μετάθεση μου στα Κεντρικά γραφεία αποσκοπεί όχι στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος της Υπηρεσίας δεν εμειώθει με το προς εμένα περιεχόμενο της επιστολής σας με ημερομηνία 02/10/00."
Στη συνέχεια, υπεβλήθη προς την ΕΔΥ στις 15.2.2001 πρόταση του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος με την οποία εζητείτο η προσβαλλόμενη μετάθεσή της για τους ακόλουθους λόγους:
"1. Το διυλιστήριο Κόρνου, στο οποίο η υπάλληλος έχει τοποθετηθεί και το οποίο εποπτεύει, έχει ελαττώσει την παραγωγή του και μετά από τη λειτουργία της μονάδας αφαλάτωσης Λάρνακας που αναμένεται εντός του Μαρτίου 2001, θα τεθεί εντελώς εκτός λειτουργίας. Ως εκ τούτου η παρουσία της κ. Ιωάννου στο διυλιστήριο δεν δικαιολογείται.
2. Υπάρχει άμεση ανάγκη λειτουργού του Τμήματος με τα ακαδημαϊκά προσόντα και την πείρα της κ. Ιωάννου, για να αναλάβει τα θέματα ποιότητας του νερού όπως εκπηγάζουν από τις απαιτήσεις των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα πλαίσια των υποχρεώσεων του Τμήματος για την εναρμόνιση με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Πέραν τούτου η κ. Ιωάννου θα πρέπει να προβαίνει σε αξιολόγηση των διαφόρων προβλημάτων σχετικών με την καταλληλότητα του νερού που παρέχει το τμήμα τόσο για ύδρευση όσο και για άρδευση και να συμβουλεύει ανάλογα του προϊσταμένους της και το διευθυντή. Όλα τα θέματα αυτά τυγχάνουν χειρισμού στα Κεντρικά Γραφεία και περιλαμβάνονται στα καθήκοντα της θέσεως που κατέχει η κ. Ιωάννου σύμφωνα με σχετικό Σχέδιο Υπηρεσίας.
3. Η υπό μετάθεση υπάλληλος έχει ενημερωθεί για τη σκοπούμενη μετάθεση καθώς και για τα νέα της καθήκοντα και δεν θέλησε να απαντήσει τελικά κατά πόσο δέχεται ή όχι τη μετάθεση, παρόλο που κατ΄αρχήν είχε ορισμένες επιφυλάξεις.
4. Σε ότι αφορά τις οικονομικές επιπτώσεις από τη προτεινόμενη μετάθεση, αυτές θα είναι ευνοϊκές για την υπάλληλο, αφού διαμένει στη Λευκωσία και δεν θα χρειάζεται καθημερινά να ταξιδεύει στο διυλιστήριο με δικό της μέσο."
Στην πορεία η ΕΔΥ στις 23.5.2001 ζήτησε από το Υπουργείο διευκρινίσεις ως προς τους λόγους για τους οποίους η κα Ιωάννου επιλέγηκε για μετάθεση και το κατά πόσο αυτή έφερε ένσταση στην προτεινόμενη μετάθεσή της. Η απάντηση στις 11.6.2001 ήταν:
"Η πρόταση για μετάθεση της κας Ιωάννου από το Διυλιστήριο Νερού Κόρνου στην Λευκωσία υποβλήθηκε μετά την απόφαση για διακοπή λειτουργίας του Διυλιστηρίου Κόρνου στο οποίο ήταν τοποθετημένη, καθώς και λόγω υπηρεσιακών αναγκών στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος στη Λευκωσία. Περισσότερες λεπτομέρειες έχουν δοθεί στην έκθεση με τίτλο "Υπηρεσιακοί λόγοι για την προτεινόμενη μετάθεση" που επισυνάφθηκε στην Πρόταση για Μετάθεση που σας υπέβαλα με την επιστολή μου με αρ. φακ. 61/48 και Π842 ημερ. 2.2.2001.
(δ) Όπως αναφέρθηκε και στην πιο πάνω αναφερθείσα έκθεση η κα Ιωάννου αρνήθηκε να δώσει σαφή απάντηση στο ερώτημα αν συγκατατίθεται στη μετάθεση προβάλλοντας κάποιους όρους και απαιτήσεις για τα καθήκοντα που θα της ανατεθούν. Ο τότε Διευθυντής την είχε διαβεβαιώσει ότι τα νέα της καθήκοντα θα είναι μέσα στα πλαίσια του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης της. Δεδομένης και της έλλειψης σαφούς απάντησης θα έπρεπε κατά τη
Η απόφαση της ΕΔΥ για μετάθεση της κας Ιωάννου ελήφθη στη συνεδρία ημερομηνίας 4.7.2001.
Η ευπαίδευτη συνήγορος για την Αιτήτρια, κάνοντας εκτεταμένη αναφορά στα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας και στα καθήκοντα που η κα Ιωάννου εκτελούσε στο Διυλιστήριο Κόρνου στα πλαίσια της όλης δομής της υπηρεσίας, παραπέμπει σε ρήξη μεταξύ της κας Ιωάννου και του Προϊσταμένου της που οδήγησε σε υιοθέτηση εκδικητικής στάσης του απέναντι της και απέληξε σε μετακίνησή της αποφασισθείσα από το Γενικό Διευθυντή το 1998 από το Διυλιστήριο στη Λευκωσία, απόφαση που ακυρώθηκε σε προσφυγή της κας Ιωάννου ως αναρμοδίως ληφθείσα εφ΄όσον ουσιαστικά επρόκειτο για μετάθεση που ήταν αρμοδιότητα της ΕΔΥ. Παραπέμποντας σε σχετική αλληλογραφία, η ευπαίδευτη συνήγορος εισηγείται ότι ο Προϊστάμενος της κας Ιωάννου και ο Γενικός Διευθυντής συνέχισαν να τηρούν την ίδια στάση απέναντί της, καταλήγοντας στην προσβαλλόμενη μετάθεσή της.
Είναι εισήγηση της ευπαιδεύτου συνηγόρου για την κα Ιωάννου ότι, καθ΄ όσον η πρόταση για μετάθεσή της, η οποία υπεβλήθη στις 15.2.2001, συναρτήθηκε προς τη διακοπή της λειτουργίας του Διυλιστηρίου Κόρνου, ήταν άκυρη διότι η διακοπή της λειτουργίας του Διυλιστηρίου Κόρνου δεν είχε ήδη επέλθει ως γεγονός αλλά ήταν προοπτική για το Μάριο 2001. Δεν ήταν δυνατό, λέγει η κα Ευσταθίου, η ισχύς διοικητικής πράξης να είναι υπό αναβλητική αίρεση.
Πιστεύω ότι δεν τίθεται θέμα διοικητικής πράξης υπό αναβλητική αίρεση εδώ, στα πλαίσια της αρχής που κωδικοποιείται στο άρθρο 44(3) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Νόμου 158(1)/99) στο οποίο παραπέμπει η κα Ευσταθίου. Κατ΄ αρχή η ίδια η πρόταση δεν αναφέρετο στην προοπτική της διακοπής λειτουργίας του Διυλιστηρίου Κόρνου ως όρο για την υποβολή της αλλά την επισημαίνει ως κατάληξη της ήδη τροχιοδρομηθείσας ελάττωσης της παραγωγής του. Έπειτα, και αυτή ταύτη η προοπτική, που εν πάση περιπτώσει αναφέρετο στο άμεσο μέλλον, ήταν ένα γεγονός στο οποίο μπορούσε να
βασισθεί η πρόταση με σκοπό την έγκαιρη ρύθμιση του θέματος. Εξ άλλου δε, ο κρίσιμος χρόνος δεν είναι ο χρόνος υποβολής της πρότασης αλλά ο χρόνος λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης. Όταν ελήφθη η προσβαλλόμενη απόφαση, στις 4.7.2001, είχε παρέλθει προ πολλού ο χρόνος του Μαρτίου 2001 στον οποίο αναφέρετο η πρόταση ως ο χρόνος διακοπής της λειτουργίας του Διυλιστηρίου Κόρνου και, εφ΄όσον δεν υπάρχει οτιδήποτε που να αποκαλύπτει ότι η ΕΔΥ κατά τη λήψη της απόφασης είχε ενώπιον της στοιχεία που να καταδεικνύουν ότι το γεγονός στο οποίο βασίζετο η πρόταση, δηλαδή η ελάττωση παραγωγής και καταληκτικά η διακοπή της λειτουργίας του Διυλιστηρίου Κόρνου, δεν ήταν ορθό, δεν μπορεί να τίθεται θέμα απόφασης υπό αίρεση.Η κα Ευσταθίου εισηγείται περαιτέρω ότι, εφ΄όσον η κα Ιωάννου θα έπρεπε να μετατεθεί ως εκ της διακοπής της λειτουργίας του Διυλιστηρίου Κόρνου, η αρχή της ίσης μεταχείρισης απαιτούσε όπως, αντί να μετατεθεί στη Λευκωσία, της ανατίθετο το Διυλιστήριο Τερσεφάνου το οποίο και επόπτευε αντί να ανατεθεί και αυτό στο δεύτερο χημικό της υπηρεσίας ο οποίος ήδη είχε υπό την ευθύνη του τα άλλα δύο διυλιστήρια Λεμεσού και Χοιροκιτίας. Δεν είναι όμως για το Δικαστήριο να κρίνει τις ανάγκες της υπηρεσίας και να καθορίσει στη διοίκηση την κατανομή καθηκόντων υπό το πέπλο της ίσης μεταχείρισης.
Έπειτα η κα Ευσταθίου εισηγείται ότι η ΕΔΥ, υιοθετώντας απλώς την πρόταση του Γενικού Διευθυντή, παρέλειψε να προβεί σε δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει την αξιοπιστία της πρότασης για μετάθεση της κας Ιωάννου στη Λευκωσία εφ΄ όσον είχε ενώπιον της στοιχεία που έδειχναν ότι η σκοπούμενη μετάθεσή της ήταν μάλλον αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης της με τον προϊστάμενο της και εντάσσετο στα πλαίσια συνεχούς άδικης μεταχείρισης της. Η εισήγηση αυτή συμπλέκεται με τις υπόλοιπες εισηγήσεις
της κας Ευσταθίου. Συγκεκριμένα, διατυπώνεται το παράπονο ότι η κα Ιωάννου ουδέποτε έλαβε πλήρη και σαφή γνώση της σκοπούμενης μετάθεσης της ώστε να προβεί σε δέουσες παραστάσεις, εφ΄όσον ουδέποτε ενημερώθηκε για τα καθήκοντα που θα εκτελούσε στα Κεντρικά Γραφεία στη Λευκωσία. Διατυπώνεται επίσης το παράπονο ότι οι όποιες παραστάσεις στις οποίες προέβη η κα Ιωάννου ως προς την πρόταση για μετάθεσή της δεν διεβιβάσθησαν στην ΕΔΥ και μάλιστα τούτο συνιστούσε παράβαση του Κανονισμού 20(1)(β) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Γενικοί) Κανονισμών του 1991, ΚΔΠ 91/98, ο οποίος προνοεί:"20.-(1) Όλοι οι υπάλληλοι υπόκεινται σε μετάθεση ή μετακίνηση ανάλογα με τις ανάγκες της υπηρεσίας. Για τις μεταθέσεις υπαλλήλων που διενεργούνται από την Επιτροπή υποβάλλεται προς αυτή σχετική πρόταση από την οικεία αρμόδια αρχή πάνω στο καθορισμένο από την Επιτροπή έντυπο, στο οποίο αναφέρονται και τα πιο κάτω:
.................................. .................................................. ..............
(β) κατά πόσο ο επηρεαζόμενος υπάλληλος έλαβε γνώση της σκοπούμενης μετάθεσης και ότι του δόθηκε η ευκαιρία να υποβάλει γραπτώς οποιεσδήποτε ήθελε παραστάσεις. Σε περίπτωση που ο υπάλληλος προβαίνει σε τέτοιες παραστάσεις, αυτές διαβιβάζονται στην Επιτροπή μαζί με έκθεση του οικείου Προϊσταμένου Τμήματος σχετικά με τις παραστάσεις του υπαλλήλου
................................... .................................................. ............."
Οι γραπτές παραστάσεις της κας Ιωάννου όπως περιείχοντο στις επιστολές της ημερομηνίας 22.9.2000 και 12.10.2000, λέγει η κα Ευσταθίου, δεν διεβιβάσθησαν στην ΕΔΥ παρά μόνο η μονομερής και ανακριβής αντίληψη του διευθυντή ως προς αυτές, με αποτέλεσμα να προκύπτει ευθέως παράβαση του Κανονισμού.
Η απάντηση του κ. Βασιλειάδη είναι ότι όλα τα σχετικά στοιχεία ήσαν ενώπιον της ΕΔΥ, ότι η κα Ιωάννου έλαβε πλήρη γνώση της σκοπούμενης μετάθεσής της και των λόγων που την υπαγόρευαν και ότι οι απόψεις της κας Ιωάννου διεβιβάσθησαν στην ΕΔΥ έστω και αν δεν διεβιβάσθησαν αυτούσιες οι επιστολές της ώστε να μην υπήρξε ούτε παράβαση του Κανονισμού 20(1)(β).
Παίρνοντας τα πράγματα με τη λογική σειρά τους, έχω την άποψη ότι κατ΄αρχή υπήρχε διάσταση μεταξύ της πληροφόρησης της κας Ιωάννου για τη σκοπούμενη μετάθεση της και των λόγων στους οποίους στηρίχθηκε η πρόταση για μετάθεσή της. Στην επιστολή ημερομηνίας 12.9.2000 δεν γίνεται οποιαδήποτε μνεία της διακοπής λειτουργίας του Διυλιστηρίου Κόρνου ως γεγονότος που καθιστούσε αναγκαία τη μετάθεση της κας Ιωάννου, αφού η μόνη αναφορά που γίνεται είναι σε ανάγκες του Τμήματος συναρτημένες "θεμάτων που έχουν σχέση με την εναρμόνιση με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και τις σχετικές οδηγίες για πόσιμο νερό, καθώς και με ειδικά προβλήματα καταλληλότητας του νερού που παρουσιάζονται συχνά". Η διακοπή της λειτουργίας του Διυλιστηρίου Κόρνου όμως συνιστούσε βασικό λόγο για τον οποίο ζητήθηκε η μετάθεση της στην πρόταση που υπεβλήθη στην ΕΔΥ, μαζί με το λόγο που κοινοποιήθηκε στην κα Ιωάννου. Τούτο, και αν δεν επηρέαζε την αξιοπιστία της πρότασης, επηρέαζε την πληρότητα της πληροφόρησης της κας Ιωάννου και τη δυνατότητα της να διατυπώσει τις απόψεις της σε συνάρτηση με το όλο φάσμα των λόγων μετάθεσής της. Έπειτα, η κα Ιωάννου προέβη σε γραπτές παραστάσεις ως προς τη σκοπούμενη μετάθεσή της. Το δικαίωμα να προβεί σε γραπτές παραστάσεις της δίδεται ευθέως από τον Κανονισμό 20(1)(β) και οι γραπτές παραστάσεις στις οποίες προβαίνει ο υπάλληλος "διαβιβάζονται στην Επιτροπή". Η λεκτική ερμηνεία του Κανονισμού θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι οι γραπτές παραστάσεις πρέπει να διαβιβάζονται αυτούσιες στην ΕΔΥ και όχι να διαβιβάζεται απλώς η συνοπτική αντίληψη του Γενικού Διευθυντή ως προς αυτές, τοσούτο μάλιστα εφ΄όσον ο Κανονισμός αναφέρει ότι οι γραπτές παραστάσεις διαβιβάζονται "μαζί με έκθεση του οικείου Προϊσταμένου Τμήματος σχετικά με
τις παραστάσεις του υπαλλήλου". Σε αυτή τη βάση, προκύπτει θέμα παράβασης του Κανονισμού που υπό τις περιστάσεις ήταν ουσιαστική όπως θα διαφανεί στη συνέχεια. Και άλλη όμως να ήταν η ερμηνεία του Κανονισμού, ώστε να μπορούσε να περιλάβει διαβίβαση μόνο σύνοψης των παραστάσεων του υπαλλήλου, τα πράγματα δεν θα διαφοροποιούντο αφού η εικόνα που έδωσε ο Γενικός Διευθυντής ως προς τις παραστάσεις της κας Ιωάννου δεν τις απέδιδε ορθά. Η σχετική αναφορά του στην πρόταση ήταν:"Η υπό μετάθεση υπάλληλος έχει ενημερωθεί για τη σκοπούμενη μετάθεση καθώς και για τα νέα της καθήκοντα και δεν θέλησε να απαντήσει τελικά κατά πόσο δέχεται ή όχι τη μετάθεση, παρόλο που κατ΄αρχήν είχε ορισμένες επιφυλάξεις."
Αυτό δεν ήταν επαρκές αφού απέφευγε να διατυπώσει την ουσία των θέσεων της κας Ιωάννου στις εν λόγω επιστολές της ως προς τη δυνατότητα άσκησης των καθηκόντων που σύμφωνα με την πρόταση θα της ανατίθεντο στα Κεντρικά Γραφεία σε συνάρτηση προς το όλο υπόβαθρο της σχέσεως της με την υπηρεσία. Ακόμα δε και όταν η ΕΔΥ
ζήτησε διευκρινίσεις ως προς τους λόγους της επιλογής της κας Ιωάννου για μετάθεση και ως προς το αν αυτή έφερε ένσταση στην προτεινόμενη μετάθεσή της, κάθε άλλο παρά τούτο έγινε. Οι διευκρινίσεις περιορίζοντο στο ότι η κα Ιωάννου δεν έδωσε σαφή απάντηση στο αν συγκατατίθετο στη μετάθεση της "προβάλλοντας κάποιους όρους και απαιτήσεις για τα καθήκοντα που θα της ανατεθούν". Τούτο ήταν ανακριβές αφού δεν αντανακλούσε το πνεύμα των επιστολών της κας Ιωάννου, συνοδεύθηκε δε με αναφορά σε περαιτέρω προφορική τοποθέτηση της κας Ιωάννου που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν απέδιδε ορθά τα ενδεχομένως λεχθέντα. Τι πιο απλό υπήρχε από το να διαβιβάζοντο στην ΕΔΥ αυτούσιες οι επιστολές της κας Ιωάννου, ιδιαίτερα μετά που η ίδια η ΕΔΥ ζήτησε διευκρινίσεις.Εν όψει όλων των πιο πάνω, θεωρώ ότι η διαδικασία που οδήγησε στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης ήταν πλημμελής ώστε να συνεπάγετο ακυρότητα. Η προσφυγή λοιπόν επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Η Δημοκρατία θα καταβάλει £500 έξοδα στην κα Ιωάννου.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π