|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
ΛΟΊΖΟΣ ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ (ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ) ΛΤΔ
αιτήτρια
- και -
Κυπριακή Δημοκρατίας μέσω
Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
29.10.2002
Για την αιτήτρια: κ.Γ.Γεωργίου
Για το καθ΄ου η αίτηση: κ.Ι.Νικολάου
Για το ενδιαφ.μέρος καμιά εμφάνιση
-------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια εταιρεία ανταποκρίθηκε σε πρόσκληση δημόσιων προσφορών για την κατασκευή έργων στην επαρχία Αμμοχώστου, που προκηρύχθηκε από το Υπουργείο Συγκοινωνιών και ΄Εργων. Σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού το έργο κατατασσόταν στην 4η τάξη τεχνικών και 4η τάξη οικοδομικών. Η προσφορά της αιτήτριας, που ασχολείται με εργοληπτικές επιχειρήσεις, ήταν η χαμηλότερη.
Η αιτήτρια κατά τον ουσιώδη χρόνο της προσφοράς είχε σε ισχύ ετήσια άδεια του Συμβουλίου Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών για 2ης τάξης οικοδομικά έργα. Δεν είχε άδεια για τεχνικά έργα. Το τμήμα δημοσίων έργων ζήτησε από το Γενικό Εισαγγελέα γνωμάτευση κατά πόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μπορούσε να έχει εφαρμογή το άρθρο 7Α του περί Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών Οικοδομικών και Τεχνικών ΄Εργων Νόμου, Ν.97/73, όπως τροποποιήθηκε με το Ν.4/92. Η γνώμη δικηγόρου της Δημοκρατίας, σε ανταπόκριση της πιο πάνω επιστολής, ήταν πως το ζήτημα δεν ήταν νομικό αλλά πραγματικό, και η ευθύνη για τη διαπίστωση των πραγματικών γεγονότων αναγόταν στη διοίκηση. Στο μεταξύ ενεπλάκη στο επίμαχο ζήτημα και ο Εργοδοτικός Σύνδεσμος Εργολάβων Οικοδομών Αμμοχώστου, και η ίδια η αιτήτρια, που υποστήριζαν τη θέση πως το πιο πάνω άρθρο του Νόμου νομιμοποιούσε την προσφορά της αιτήτριας. Διορίστηκε επιτροπή για την αξιολόγηση των προφορών. Η Επιτροπή είχε ενώπιον της τη γνωμάτευση της νομικής υπηρεσίας καθώς και τη θέση που υποστήριζε η αιτήτρια και ο σύνδεσμος, που αναφέρεται πιο πάνω.
Η Επιτροπή αποφάσισε πως η αιτήτρια δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στην προσφορά. Το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών συνήλθε στις 16.11.00 για την εξέταση των προσφορών. Είχε ενώπιον του την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής Αξιολόγησης Προσφορών για τεχνικά έργα και όλα τα συναφή στοιχεία. Αποφάσισε δε τη σύσταση ad hoc επιτροπής, από λειτουργούς τους οποίους και όρισε, για να εξεταστεί η εισήγηση της Επιτροπής Αξιολόγησης για αποκλεισμό της αιτήτριας. Η ad hoc Eπιτροπή ετοίμασε την έκθεση της στην οποία, συνοπτικά και για το θέμα που μας απασχολεί, ανέφερε τα εξής. Η αιτήτρια εταιρεία, και αυτό δεν αμφισβητείται, είχε σε ισχύ άδεια από το Συμβούλιο Εγγραφής Εργοληπτών να εκτελεί έργα 2ης τάξης. Η επίδικη προσφορά έθετε ως όρο την κατοχή άδειας 4ης τάξης σε τεχνικά έργα και 4ης τάξης σε οικοδομικά. Από τη μελέτη των σχεδίων του έργου η Επιτροπή διαπίστωσε πως αυτό περιείχε οικοδομικές καθώς και τεχνικές εργασίες. Στη συνέχεια η Επιτροπή έκανε αναφορά στο άρθρο 7Α του Νόμου, και έχοντας προφανώς υπόψη τη γνωμάτευση του νομικού τμήματος ανέφερε πως τούτο εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις όπου στο τεχνικό μέρος του έργου περιλαμβάνεται και οικοδομικό. Μ΄αυτά δε που διαπίστωσε η Επιτροπή, δηλαδή ότι από τη μελέτη των σχεδίων του έργου, σ΄αυτό περιέχονται οικοδομικές και τεχνικές εργασίες, φρονώ πως εννοούσε ως ανεξάρτητες εργασίες, και όχι οι τεχνικές να εμπεριέχονται στις οικοδομικές.Στη βάση των πιο πάνω γεγονότων ο δικηγόρος των καθ΄ων εισηγείται, προδικαστικά, πως η αιτήτρια δεν έχει έννομο συμφέρον προσβολής της απόφασης, με την οποία ουσιαστικά αποκλείστηκε από το διαγωνισμό, γιατί δεν ενομιμοποιείτο να συμμετάσχει σ΄αυτόν. Ο δικηγόρος της αιτήτριας διατείνετο το αντίθετο.
Το άρθρο του Νόμου, αντικείμενο της συζήτησης μας, έχει ως εξής:
«7Α. Το Συμβούλιο μπορεί να δίνει άδεια σε εργολήπτη που είναι κάτοχος ετήσιας άδειας οικοδομικών έργων πρώτης ή δεύτερης τάξης να εκτελέσει τεχνικό έργο τέταρτης τάξης, αν το τεχνικό έργο περιλαμβάνεται σε οικοδομικό έργο την εκτέλεση του οποίου ανέλαβε ο εργολήπτης».
΄Εχω τη γνώμη πως η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών να αποκλείσει την αιτήτρια από το διαγωνισμό είναι ορθή για ένα ευρύτερο νομικό λόγο, που βασίζεται στις ίδιες τις διατάξεις του άρθρου και όχι μόνο στην αιτιολογία που το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών
υιοθέτησε. ΄Οταν η αιτήτρια υπέβαλε την προσφορά της είχε ισχύουσα άδεια οικοδομικών έργων 2ης τάξης. Δεν είχε άδεια τεχνικών έργων. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 7Α το Συμβούλιο «μπορεί να δίδει άδεια σε εργολήπτη που είναι μέτοχος ετήσιας άδειας οικοδομικών έργων 1ης ή 2ης τάξης να εκτελεί τεχνικά έργα 4ης τάξης, με τον όρο ότι το τεχνικό έργο περιλαμβάνεται στο οικοδομικό του οποίου την εκτέλεση ανέλαβε ο εργολήπτης.»(υπογραμμίζω τις καταλυτικές λέξεις στο άρθρο).
Το Συμβούλιο δηλαδή έχει διακριτική ευχέρεια, αφού μελετήσει το έργο που ανέλαβε ο εργολήπτης, να του εκδώσει τη σχετική άδεια κατ΄εξαίρεση όπως προβλέπεται στο άρθρο. Οι όροι προσφοράς του επικού διαγωνισμού όμως ήταν ρητοί. Οι προσφοροδότες έπρεπε να έχουν σε ισχύ άδεια για την κατηγορία 4ης τάξης τεχνικών και 4ης τάξης οικοδομικών εργασιών. Η αιτήτρια δεν είχε άδεια για την κατασκευή τεχνικών έργων. Οι όροι του διαγωνισμού δεν άφηναν περιθώρια εφαρμογής του πιο πάνω άρθρου, οι πρόνοιες του οποίου αναφέρονται σε υπό αίρεση και κατά διακριτική ευχέρεια του Συμβουλίου Εργοληπτών έκδοσης άδειας για συγκεκριμένο έργο που ήδη ανέλαβε εργολήπτης. Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.
Χρ.Αρτεμίδ ης, Δ.
/ΜΑ