|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Παναγιώτη Ευαγγέλου
αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργικού Συμβουλίου
2. Υπουργική Επιτροπή, φ/δι Γενικού Διευθυντή Υπουργείου
Εσωτερικών.
καθ΄ων η αίτηση
------------------------
30.9.2002
Για τον αιτητή: κα.Σ.Nικολάου για κ.Α.Παπαχαραλάμπους
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα.Ε.Αντωνίου - δικηγόρος της Δ/τιας
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που του κοινοποιήθηκε εγγράφως από το αρμόδιο υπουργείο εσωτερικών στις 21.8.01 και με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή που υπέβαλε εναντίον της απόφασης της πολεοδομικής αρχής να μην του χορηγήσει πολεοδομική άδεια για λατομείο στο χωριό Κιβισίλι.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα εξής: Το 1996 είχε παραχωρηθεί στον αιτητή προσωρινή πολεοδομική άδεια, η οποία έληξε στις 13.9.98, για τη λατόμευση αμμοχαβαροχάλικου από το τεμάχιο 114 στο πιο πάνω χωριό. Μετά τη λήξη της άδειας ο αιτητής υπέβαλε, στις 7.5.99, στον Επαρχιακό Λειτουργό Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Λάρνακας αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για τον ίδιο σκοπό και σε αναφορά με
το ίδιο τεμάχιο. Η πολεοδομική αρχή απέρριψε την αίτηση γιατί το πιο πάνω τεμάχιο περιλαμβάνεται σε κτηνοτροφική ζώνη στην οποία, σύμφωνα με τις πρόνοιες της Πολιτικής 9(Η)8 της Δήλωσης Πολιτικής δεν επιτρέπεται ανάπτυξη τέτοιας φύσεως μέσα ή κοντά στη ζώνη. Ενόψει του ουσιώδους αυτού λόγου απόρριψης της αίτησης, που ανάγεται στις ρητές πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής, δεν μελετήθηκαν οι υπόλοιπες λεπτομέρειες της αίτησης. Ο αιτητής υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή στο Υπουργικό Συμβούλιο μέσω του Υπουργού Εσωτερικών η οποία και εξετάστηκε, αφού βεβαίως λήφθηκαν υπόψη οι παραστάσεις των εμπλεκομένων παραγόντων. Η προσφυγή απορρίφθηκε στις 19.7.01. Η υπουργική επιτροπή, που μελέτησε την προσφυγή, έδωσε την ίδια αιτιολογία όπως η Πολεοδομική Αρχή, προσθέτοντας πως η ανάπτυξη που προτάθηκε δεν περιλαμβάνεται στις κατηγορίες ανάπτυξης που θα μπορούσαν να επιτραπούν κατ΄εξαίρεση σε καθορισμένη κτηνοτροφική ζώνη.Οι δικηγόροι του αιτητή προβάλλουν στη γραπτή τους αγόρευση τους ακόλουθους λόγους για να υποστηρίξουν την ακύρωση της επίδικης απόφασης: Αναφέρονται πρώτα στο άρθρο 23 του Συντάγματος, με το οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα ιδιοκτησίας. Δεν μπορώ να αντιληφθώ τι σχέση έχουν οι πρόνοιες αυτού του άρθρου με τα γεγονότα τις υπό εξέταση υποθέσεις. Γίνεται επίσης ισχυρισμός πως η Υπουργική Επιτροπή δεν άσκησε οποιαδήποτε διακριτική ευχέρεια, αλλά ενήργησε δέσμια και σύμφωνα με τις εισηγήσεις που είχε από τους αρμόδιους παράγοντες, παραβιάζοντας έτσι την αρχή της ισότητας. Η Υπουργική Επιτροπή όφειλε, κατά τη γνώμη μου, να προβεί σε δέουσα έρευνα προτού λάβει οποιαδήποτε απόφαση. Στα πλαίσια αυτής της έρευνας ορθά είχε ενώπιον της και τα στοιχεία στα οποία βασίστηκε η απόφαση της πολεοδομικής αρχής, εναντίον της οποίας εκκρεμούσε και η ενώπιον της η προσφυγή. Στην επίδικη απόφαση εξηγούνται οι λόγοι της απόρριψης της προσφυγής, οι οποίοι βασίζονται σε συγκεκριμένες πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής.
Διατείνονται επίσης οι δικηγόροι του αιτητή πως παραβιάστηκε η αρχή της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης. Λέγουν, συναφώς, πως οι αρμόδιοι της διοίκησης είχαν βεβαιώσει τον αιτητή, όταν του είχε δοθεί η προσωρινή άδεια λατόμευσης, πως αυτή θα συνέχιζε απρόσκοπτα και μετά τη λήξη της. Τούτο δεν είναι ορθό. Αποδεικνύεται από το διοικητικό φάκελο πως η άδεια που είχε δοθεί στον αιτητή ήταν για περιορισμένο χρονικό διάστημα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 508 της άδειας. Επομένως, ο αιτητής όφειλε να συμμορφωθεί με τον όρο αυτό και να προγραμματίσει τις εργασίες του αναλόγως, έχοντας υπόψη πως η άδεια έληγε στις 13.9.98.
Δεν έχει παρουσιαστεί ενώπιον μου κανένας λόγος που να οδηγεί στην ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.
Χρ.Αρτεμίδ ης, Δ.
/ΜΑ