ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ.1278/00

ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ -

M & N SIMILLIDES

(General Trading) Ltd

αιτητώ ν

και

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Υπουργείου Οικονομικών και/ή

Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων

κα θ΄ ων η αίτηση

Για τους αιτητές: Μ. Βορκάς για Π. Σαρρή.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Στ. Θεοδούλου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας.

Κατά την εισαγωγή εγκυτιωμένων μανιταριών που πραγματοποίησαν οι αιτητές στις 7.4.00, διαπιστώθηκε πως δήλωσαν στη διασάφηση ως δασμολογητέο βάρος του εμπορεύματος το "στραγγισμένο" βάρος των μανιταριών και όχι το "καθαρό" βάρος, στο οποίο περιλαμβάνεται και το υγρό μέσα στο οποίο τα μανιτάρια είναι διατηρημένα. Οι αιτητές, όπως φαίνεται και στο σχετικό έντυπο (μπλέ 30 στο φάκελο), υπό το δεδομένο ότι προέβησαν σε αναληθή δήλωση, δέχτηκαν συμβιβασμό του τελωνειακού αδικήματος που διαπιστώθηκε πως είχαν διαπράξει και κατέβαλαν το ποσό των £110.

Με αφορμή αυτό το περιστατικό η διοίκηση ερεύνησε και προηγούμενες εισαγωγές των αιτητών. Διαπιστώθηκε πως οι αιτητές πέτυχαν μειωμένη δασμολόγηση, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, και σε σχέση με άλλες επτά προηγούμενες περιπτώσεις από το 1998 μέχρι το 1999. ΄Εγιναν οι υπολογισμοί και, κατά ανάκληση των αρχικών δασμολογήσεων, αξιώθηκε η καταβολή από αυτούς του επιπρόσθετου ποσού των £7045, το οποίο στη συνέχεια διορθώθηκε, επειδή περιείχε αριθμητικό λάθος, σε £6.466.

Ασκήθηκε η παρούσα προσφυγή και είναι η θέση των καθ΄ ων η αίτηση πως οι αιτητές δεν νομιμοποιούνται ενόψει της στάσης τους που οδήγησε στο συμβιβασμό του τελωνειακού αδικήματος αναφορικά με την εισαγωγή που πραγματοποιήθηκε το 2000. Ο συμβιβασμός όμως εκείνος δεν αφορούσε στις αποφάσεις που αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας και, εν πάση περιπτώσει, δεν ισχυρίζονται οι αιτητές πως ήταν νόμιμη η δασμολόγηση για τις επίδικες εισαγωγές. Δέχονται πως το δασμολογητέο βάρος των μανιταριών θα έπρεπε να συμπεριλάβει και το υγρό μέσα στο οποίο ήταν διατηρημένο εντός του κυτίου. Ο,τι αμφισβητούν είναι τη δυνατότητα ανάκλησης των αρχικών αποφάσεων εξ αιτίας του χρόνου που παρήλθε και σαφώς νομιμοποιούνται στην άσκηση της παρούσας προσφυγής.

Η προσφυγή όμως είναι απορριπτέα κατ΄ ουσίαν αφού την παράνομη δασμολόγηση την προκάλεσαν οι ίδιοι οι αιτητές. Ιδιαιτέρως σχετική είναι η απόφαση του Πική Δ., όπως ήταν τότε, στην Αλέξανδρος Σολέας & Yιός Λτδ ν. Υπουργείου Οικονομικών κ.α. Προσφυγή 395/92 ημερομηνίας 8.4.93 στην οποία σημειώνεται και ο συσχετισμός του θέματος με το δημόσιο συμφέρον που αποτελεί τη δεύτερη περίπτωση κατά την οποία παράνομη πράξη ανακαλείται ελευθέρως.

Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

/ΜΣι.

C:\My Documents\2002\PART4\1278-00.doc