|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 873/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ
:NICHOLAS AND MODESTOS RESTAURANTS LTD,
Αιτητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του
Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας,
Καθ΄ ων η αίτηση
---------------------------
8 Αυγούστου 2002
Για τους αιτητές: Σπ. Ευαγγέλου.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Δ. Κούσιου-Χρυσανδρέα,
Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσβάλλεται η απόφαση του Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, η οποία κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 12 Απριλίου 2000, σε σχέση με το εν τέλει ύψος του βεβαιωθέντος φόρου για τις φορολογικές περιόδους από 1 Ιουλίου 1992 μέχρι 31 Μαρτίου 1999.
Οι αιτητές είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Φ.Π.Α. από το 1992 και έχουν ως εμπορική δραστηριότητα τη διαχείριση επιχείρησης εστιατορίων. Ένα στη λεωφόρο Αμαθούντος στη Λεμεσό το οποίο διατηρούν από το 1989 και ένα άλλο από το 1996 στο χωριό Ανώγυρα το οποίο λειτουργεί μόνο κατά τους μήνες Ιούνιο μέχρι Οκτώβριο αναλόγως των καιρικών συνθηκών.
Στο διάστημα μεταξύ 4 Ιουνίου 1999 και 2 Δεκεμβρίου 1999 η Υπηρεσία Φ.Π.Α. διενήργησε έρευνα για έλεγχο των στοιχείων που αφορούσαν τις υποβληθείσες φορολογικές δηλώσεις των αιτητών για τις περιόδους από 1 Ιουλίου 1992 μέχρι 31 Μαρτίου 1999. Σημειώθηκε ως αποτέλεσμα της έρευνας (α) ότι οι αιτητές δεν τήρησαν οποιοδήποτε αρχείο για τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης τα οποία διατέθηκαν για ιδιωτική χρήση είτε ως δώρα είτε ως αυτοπαραδόσεις/καταναλώσεις από τους ίδιους και το προσωπικό. (β) ότι δεν τήρησαν ως όφειλαν, δυνάμει του άρθρου 39(1) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου (Ν. 246/90 όπως τροποποιήθηκε), οποιαδήποτε στοιχεία για τη διακύμανση των αποθεμάτων τους. (γ) ότι οι καταθέσεις στον τραπεζικό λογαριασμό της επιχείρησης από 1 Ιουλίου 1992 μέχρι το τέλος του 1994 υπερέβαιναν το ύψος των δηλωθέντων εκροών. (δ) ότι από έλεγχο που λάμβανε υπόψη το περιθώριο κέρδους σε συνδυασμό με τη σχέση ποτών-φαγητών που καταναλώνονταν από πελάτες, οι δηλωθείσες εκροές ήταν χαμηλότερες των αναμενομένων. και (ε) ότι οι αιτητές κακώς πιστώθηκαν με ποσό £732.13 ως φόρο εισροών αφού αυτό αφορούσε ποτά που καταναλώθηκαν από το προσωπικό και για κεραστικά σε πελάτες.
Ο έλεγχος για το ύψος των εκροών - το (δ) δηλαδή ανωτέρω - αποτελεί τον κεντρικό άξονα των θέσεων που οι αιτητές έθεσαν και προώθησαν με την προσφυγή τους. Προέβαλαν ότι εν προκειμένω κανένα από τα προαναφερθένα (υπό (α), (β), (γ) και (ε)) στοιχεία που σημειώθηκαν κατά τον έλεγχο δεν επιδρούσε στο θέμα των εκροών και εν πάση περιπτώσει δεν δικαιολογούσε την έρευνα. ότι επρόκειτο για έλεγχο που διενεργήθηκε εν πολλοίς στη βάση υποθετικών στοιχείων. και ότι κατά τους υπολογισμούς λήφθηκε υπόψη και ένα λανθασμένο στοιχείο που αφορούσε το κόστος αγοράς των χυμών, ήτοι θεωρήθηκε να ήταν £0,12 σ. ενώ όπως έδειχναν τα τιμολόγια το πραγματικό κόστος ανερχόταν σε £0.19 σ.
Ενόψει της σημασίας του εν λόγω ελέγχου παραθέτω την ακόλουθη, από το διοικητικό φάκελο, περιγραφή των βασικών διεργασιών:
"i. Υπολόγισαν ότι οι αγορές ποτών της επιχείρησης με βάση τα βιβλία ήταν στην περίοδο 1.7.92 - 31.3.99 ύψους £65.865,26. Στα πλαίσια των Αρχών της Χρηστής Διοίκησης και παρά το γεγονός ότι οι Αιτητές δεν τηρούσαν οποιοδήποτε αρχείο, όπως είχαν υποχρέωση να τηρούν δυνάμει του άρθρου 4(3) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τήρηση Βιβλίων, Αρχείων και Στοιχείων) Διατάγματος του 1992 (Κ.Δ.Π. 114/92) γίνεται παραχώρηση: -
·
£300,00 ως αύξηση των αποθεμάτων της επιχείρησης, και·
£9.834,78 για κατανάλωση από το προσωπικό και κεράσματαπελατών.
Ως εκ τούτου οι αγορές ποτών που διετέθησαν για πώληση ήσαν ύψους £55.730,48.
ii. Υπολόγισαν ότι το μεσοσταθμικό περιθώριο κέρδους των Αιτητών στα (αντιπροσωπευτικά) ποτά ήταν 231% αφού λήφθηκαν υπόψη οι τιμές αγοράς και οι τιμές πώλησης
.iii. Υπολόγισαν από ανάλυση δείγματος τιμολογίων πώλησης ότι επί συνόλου τιμολογήσεων ύψους £102.109,48 (χωρίς Φ.Π.Α.) ποσό ύψους £76.264,08 αφορούσε τιμολογήσεις φαγητών ενώ ποσό ύψους £25.845,40 αφορούσε τιμολογήσεις ποτών
.iv. Υπολόγισαν ότι με βάση το μεσοσταθμικό περιθώριο κέρδους της επιχείρησης το κόστος των πωληθέντων ποτών ήταν ύψους £7.808,28
.v. Με βάση τα πιο πάνω υπολόγισαν ότι οι συνολικές εκροές των Αιτητών ανήλθαν στις £728.791,78 και ο φόρος εκροών £53.274,69 ενώ είχε δηλωθεί στις φορολογικές δηλώσεις φόρος £40.458,37. Ως εκ τούτου φόρος εκροών ύψους £12.816,32 δεν είχε αποδοθεί.»
Η εξήγηση για την κατάληξη ότι οι συνολικές εκροές ανέρχονταν σε £728.791,78 συμπληρώνεται από το ακόλουθο απόσπασμα που περιέχεται στη βεβαίωση φορολογίας:
«..... για κόστος ποτών £7.808,28 τιμολογήθηκαν εκροές ύψους £102.109,48. Ως εκ τούτου για κόστος πωληθέντων ποτών ύψους £55.730,48 οι συνολικές εκροές ανέρχονται σε £728.791,78 (£102.109,48/£7.808,28 Χ £55.730,48).»
Ενόψει των διαπιστώσεών του ο Έφορος έκρινε ότι οι εν λόγω φορολογικές δηλώσεις ήταν ελλιπείς και/ή περιείχαν σφάλματα και επομένως προέβη, δυνάμει του άρθρου 34(1) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 1990 (Ν. 246/90 όπως τροποποιήθηκε), σε βεβαίωση φόρου χρησιμοποιώντας την κρίση του κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κατέληξε, βάσει των προεκτεθέντων, ότι οφειλόταν φόρος ύψους £13.548,45 (£12.816,32 + £732,13). Και ειδοποίησε τους αιτητές ανάλογα.
Οι αιτητές με επιστολή του λογιστή τους, ημερ. 21 Δεκεμβρίου 1999, αμφισβήτησαν τις εκτιμήσεις του Εφόρου αναφορικά με τον διενεργηθέντα έλεγχο αξιοπιστίας και εξειδίκευσαν ό,τι αυτοί θεωρούσαν ως τους σχετικούς παράγοντες και στοιχεία κέρδους της επιχείρησης. Ανέφεραν γιατί δεν τηρούσαν τα αρχεία και βιβλία που προβλέπει ο νόμος και, ως προς τον τραπεζικό τους λογαριασμό, εξήγησαν γιατί οι καταθέσεις υπερέβαιναν τις εκροές. Σημειώνω, σε σχέση με το πρώτο, πως παρά τις αντιρρήσεις τους για διάφορες πτυχές, δεν διατύπωσαν διαφωνία για την τιμή αγοράς των χυμών. Την καθόρισαν όπως και ο Έφορος σε £0,12 σ., και σε αυτή στήριξαν τους υπολογισμούς τους.
Ο Έφορος εξέτασε το αίτημα λαμβάνοντας υπόψη του ό,τι θεώρησε ως νέα στοιχεία. Κατέληξε ότι το μέσο σταθμικό περιθώριο κέρδους για τα ποτά ήταν 220% αντί 231%
. ότι ποσό £700= που οι αιτητές είχαν εκ παραδρομής περιλάβει στο λογαριασμό των αγορών ποτών θα έπρεπε να αφαιρεθεί. και ότι, παρόλον που δεν τηρούσαν αρχείο, θα ήταν δίκαιο να περιληφθεί στην εκτίμηση ποσό ύψους £500= ως κόστος ποτών που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή φαγητών και ένα άλλο ποσό ύψους £500= ως κόστος ποτών που χρησιμοποιήθηκαν για οικογενειακές εκδηλώσεις. Με αυτά τα δεδομένα αποφάσισε μείωση του οφειλόμενου φόρου από £13.548,45 σε £10.244,15 και ειδοποίησε περί τούτου τους αιτητές με επιστολή ημερ. 2 Φεβρουαρίου 2000.Οι αιτητές με νέα επιστολή του λογιστή τους, ημερ. 25 Φεβρουαρίου 2000, προέβησαν σε νέα αμφισβήτηση που όμως, όπως και προηγουμένως, δεν περιλάμβανε την τιμή αγοράς των χυμών. Ο Έφορος αποδέχθηκε ως νέο, όπως το θεώρησε, στοιχείο, ποσό £1.767= το οποίο, καθώς προέκυπτε, οι αιτητές είχαν εκ λάθους περιλάβει στο λογαριασμό των αγορών ποτών, και αναπροσάρμοσε τον οφειλόμενο φόρο από £10.244,15 σε £8.611,69. Δεν αποδέχθηκε όμως μείωση του σταθμικού περιθωρίου κέρδους αφού, καθώς υπέδειξε, οι υποβληθέντες υπολογισμοί των αιτητών δεν αποτελούσαν νέα στοιχεία. Ούτε και αποδέχθηκε αύξηση του παραχωρηθέντος ποσού των £500= για ποτά που χρησιμοποιήθηκαν στην παρασκευή φαγητών. Κοινοποίησε το αποτέλεσμα με την προαναφερθείσα επιστολή ημερ. 12 Απριλίου 2000.
Δεν συμμερίζομαι την άποψη των αιτητών ότι η μη τήρηση του προβλεπόμενου αρχείου για τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης και, πιο συγκεκριμένα, για τα ποτά τα οποία διατέθηκαν για ιδιωτική χρήση, είτε ως δώρα είτε ως αυτοπαραδόσεις, δεν αφορούσε ή δεν επηρέαζε τις εκροές. Κι αυτό διότι όσο μεγαλύτερη ήταν η κατανάλωση σε αυτό τον τομέα τόσο μικρότερη θα ήταν και η ποσότητα που πωλήθηκε, με άμεση ανατανάκλαση και στα φαγητά με τα οποία καταδείχθηκε δειγματολειπτικά η σχέση. Η εν λόγω πτυχή αναδεικνύεται με πρακτικό τρόπο από το ακόλουθο απόσπασμα της Έκθεσης, ημερ. 2 Δεκεμβρίου 1999, του αρμόδιου λειτουργού ο οποίος αναφέρεται στους αριθμούς που είχαν προτείνει οι αιτητές:
«Στις 13/11/99 ο λογιστής και ο κος Νικολάου υπέβαλαν γραπτόν υπολογισμό αναφορικά με τα πιο πάνω (επισυνάπτεται). Αναλυτικά αιτούνται παραχώρησης ως ακολούθως:
1.
Ποτά για προσωπικό £9.720 ή 14,75% των ολικών αγορώνποτών
2.
Κεραστικά πελατών 4.860 7,37%3.
Ποτά για φαγητά 7.290 11,06% (Βλέπε αναλυτικά4.
Σπασίματα & Αποθέματα 1.250 1,89% ΠΑΡ V)Οι πιο πάνω ισχυρισμοί, υπολογισμοί δεν γίνονται αποδεκτοί διότι κρίνονται υπερβολικοί, εκτός των πλαισίων λογικής και σκοπό έχουν να ανατρέψουν Βεβαίωση Φόρου Εκροών βάση των Αγορών ποτών»
Αλλά και γενικότερα, η μη τήρηση αρχείων και βιβλίων δικαιολογούσε, κατά την άποψή μου, χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένη πτυχή, τη διενέργεια ελέγχου αξιοπιστίας του περιθωρίου κέρδους. Ως προς το περιεχόμενο του ελέγχου, η συλλογιστική του οποίου δεν μπορεί κατά τη γνώμη μου να επικριθεί, δεν διέκρινα σφάλμα που θα μπορούσε ουσιωδώς να μετέβαλλε το αποτέλεσμα. Αναφορικά συγκεκριμένα με την τιμή αγοράς των χυμών, το χρησιμοποιηθέν ποσό των £0,12 σ. προέκυπτε από τιμολόγιο ημερ. 15 Οκτωβρίου 1998, ενώ άλλα τιμολόγια της ίδιας περιόδου, για συσκευασία με διαφορετική ποσότητα, εμφάνιζαν την τιμή ως £0.19 σ. Επρόκειτο όμως για διαφορά σε ένα πλαίσιο διακύμανσης αναφορικά με το εν λόγω είδος, το οποίο ήταν πολύ περιορισμένης σημασίας μέσα στο σύνολο των στοιχείων που συνυπολογίστηκαν για να αποδώσουν δειγματολειπτικό αποτέλεσμα, και όχι μόνο δεν αποτέλεσε ζήτημα αμφισβήτησης από τους αιτητές
όταν ζητούσαν επανεξέταση αλλά αντιθέτως η τιμή των £0,12 σ. χρησιμοποιήθηκε και από τους ίδιους προς υποστήριξη των δικών τους θέσεων.Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ