|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1519/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ - Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ -
Ιδιωτική Τριτοβάθμια Σχολή Intercollege από τη Λευκωσία
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού
Καθ' ων η αίτηση
6 Αυγούστου 2002
Για τους αιτητές - Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση - Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές είναι ιδιωτική σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι καταχωρημένη στο σχετικό μητρώο και σε σχέση με την επιθεώρησή της για το ακαδημαϊκό έτος 1999 - 2000 της επιβλήθηκαν δικαιώματα. Αυτά ανέρχονταν σε £200 για κάθε ένα από τους 33 κλάδους σπουδών της και με την προσφυγή αμφισβητούν το κύρος τoυς.
Με την αρχική αγόρευση των αιτητών υποβλήθηκαν ισχυρισμοί, εξ΄όσων μπορώ να διακρίνω, σε τρία επίπεδα, ως εξής:
Οι καθ΄ων η αίτηση υπέδειξαν πως το άρθρο 70 του Νόμου παρέχει την αναγκαία εξουσιοδότηση [§§ (2)(β) και (2)(δ)] και πως αφού το ποσό των £200 ανά κλάδο καθορίζεται από τους ίδιους τους Κανονισμούς δεν θα μπορούσε να αναμένεται εξήγηση επ' αυτού σε απόφαση της διοίκησης. Aντέκρουσαν τους ισχυρισμούς για αντισυνταγματικότητα, αναφέρθηκαν στους λόγους για τους οποίους η κανονιστική ρύθμιση πρέπει να θεωρηθεί επιτρεπτή και οι αιτητές, με την απαντητική τους αγόρευση, επανήλθαν περίπου στα ίδια. Με το πρόσθετο παράπονο πως έξω από κάθε εξουσιοδότηση και, όπως γενικά αναφέρουν, "αντίθετα και στην ελευθερία των συμβάσεων και τη νομολογία", επιβάλλονται δικαιώματα £200 ανά κλάδο δυο φορές το χρόνο τουλάχιστον. Αλλά και με διαφοροποίηση σε σχέση με την αντισυνταγματικότητα. Οι ισχυρισμοί, όμως, για την οποία, και αυτή τη φορά, αφορούσαν στους κανονισμούς και όχι στο νόμο. ΄Οπως προτείνουν στην απαντητική αγόρευσή τους, ο Κανονισμός είναι αντισυνταγματικός "γιατί αφορά κάθε κλάδο ενώ το άρθρο 70(2)(β) ή και (δ) πρόβλεψαν για επιθεώρηση Σχολών".
Κατά τις διευκρινίσεις υπήρξε περαιτέρω διαφοροποίηση. Οι αιτητές δήλωσαν πως δέχονται τη δυνατότητα επιβολής δικαιωμάτων επιθεώρησης μόνο για ιδιωτικές σχολές σε αντιδιαστολή προς τις δημόσιες και αναγνωρίζουν πως, από αυτή την άποψη, δεν είναι έκνομοι οι Κανονισμοί. Το επιχείρημά τους όπως το περιόρισαν αφορά
μόνο στη δυνατότητα επιβολής δικαιωμάτων ανά κλάδο σπουδών. Αν, όπως πρόσθεσαν, προβλεπόταν επιβολή δικαιωμάτων, "για την επιθεώρηση της σχολής", αυτό "δεν θα έπασχε με κανένα τρόπο". ΄Ομως η επιβολή τέλους ανά κλάδο είναι ultra vires και, περαιτέρω, με λογική που αναπτύχθηκε και την οποία ομολογώ πως δεν μπορώ να κατανοήσω, είναι αντίθετη προς τα Άρθρα 25, 26 και 28 του Συντάγματος.Το άρθρο 30 του Νόμου αναφέρεται στην εξουσία αρμόδιων λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού για επιθεώρηση ιδιωτικών σχολών "τουλάχιστον δυο φορές το χρόνο". Το άρθρο 70 του Νόμου εξουσιοδοτεί την έκδοση Κανονισμών "για τον καθορισμό κάθε θέματος που χρειάζεται ή επιδέχεται καθορισμό και για την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου". Και, χωρίς επηρεασμό της γενικότητας αυτής της εξουσιοδότησης, εξειδικεύει τη δυνατότητα να προνοούν οι Κανονισμοί, μεταξύ άλλων, "για επιβολή δικαιωμάτων επιθεώρησης ιδιωτικών σχολών" [§(2)(β)] και περαιτέρω, "να καθορίζουν τα θέματα τα σχετικά για την επιθεώρηση των ιδιωτικών σχολών ......" [§(2)1(δ)]. Ο Κανονισμός 3(1)(β), σε συνδυασμό προς τον Πίνακα, προβλέπει την καταβολή από τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολών, ως δικαιωμάτων επιθεώρησης, "για κάθε κλάδο σπουδών που έχει φοιτητές και επιθεωρείται, £200 για κάθε ακαδημαϊκό έτος".
Πράγματι, επομένως, υπάρχει ρητή νομοθετική εξουσιοδότηση για τον καθορισμό δικαιωμάτων επιθεώρησης, με Κανονισμούς. Και θεωρώ, σε συμφωνία με το αποτέλεσμα στην απόφαση του Αρτέμη, Δ., στην Προσφυγή Τhe Cypiom Ltd ν. Κυπριακής Δημοκρατίας αρ
86/00 ημερομηνίας 11.10.01, πως αυτή η εξουσιοδότηση εμπεριέχει τη δυνατότητα καθορισμού αυτών των δικαιωμάτων με γνώμονα τους κλάδους σπουδών που έχουν φοιτητές και που επιθεωρούνται. Αυτή η ρύθμιση αποφεύγει την ισοπέδωση των ιδιωτικών σχολών, εισάγει εύλογη διάκριση με αναφορά στο μέγεθός τους και εξαρτά τα δικαιώματα από τις ίδιες τις ανάγκες της επιθεώρησης, όπως τις καθορίζει ο αριθμός των κλάδων σπουδών με φοιτητές, που η κάθε ιδιωτική σχολή διατηρεί. Ενόψει, μάλιστα, και του άρθρου 30, σε σχέση με τους στόχους της προβλεπόμενης επιθεώρησης. Αυτοί, όπως τους αντιλαμβάνομαι, διέρχονται δια μέσου του ιδιαίτερου διδακτικού έργου της κάθε ιδιωτικής σχολής. Αναφέρονται σε επιθεώρηση και εξακρίβωση των όρων ίδρυσης και λειτουργίας της κάθε σχολής, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι συγκεκριμένοι κλάδοι σπουδών τους οποίους διατηρεί και, περαιτέρω, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: Τη χρησιμοποίηση του κατάλληλου προσωπικού, την τήρηση του ωρολογίου και αναλυτικού προγράμματος και την επιτελούμενη διδακτική εργασία, τις τυχόν ελλείψεις και την καταλληλότητα του διδακτηρίου.Αβάσιμοι είναι και οι ισχυρισμοί των αιτητών, αν θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι δεν εγκαταλείφθηκαν, σε σχέση με το ύψος του ποσού. Εν πρώτοις, δεν προβλέπεται καταβολή δικαιώματος δυο φορές το χρόνο. Δυο τουλάχιστον φορές το χρόνο διεξάγεται η επιθεώρηση. Τα δικαιώματα που καθορίζονται αφορούν σε ολόκληρο το ακαδημαϊκό έτος. Μετά, δεν νομίζω πως δικαιολογείται παρέμβαση σε σχέση με το εν πολλοίς τεχνητό θέμα του ποσού που προβλέπεται
, στη βάση των ισχυρισμών των αιτητών επί του σημείου. Οι αιτητές επικαλούνται τις ώρες της πράγματι επί τόπου επιθεώρησης παραγνωρίζοντας πως ο θεσμός της επιθεώρησης αναμφιβόλως προϋποθέτει προετοιμασία και εν τέλει τη σύνταξη των εκθέσεων επιθεώρησης. Και έχουμε επί του προκειμένου τις δυο αναλυτικές εκθέσεις που έχουν ετοιμαστεί, μια για την κάθε επιθεώρηση, και την εξήγηση σ΄αυτές πως των επιθεωρήσεων προηγήθηκε διεξοδική μελέτη των φακέλων των σχολών όπως και των στοιχείων λειτουργίας που οι ίδιες υπέβαλαν. Οι λόγοι ακυρότητας που προωθήθηκαν δεν ευσταθούν και η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.
C:\My Documents\2002\PART4\1519-00.doc