ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ -
Χαράλαμπου Μυλωνά
Αι τητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
10 Ioυλίου 2002
Για τον αιτητή - Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση - Ε. Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσδιορίζεται ως το αντικείμενο της προσφυγής η απόφαση
«η οποία στάληκε στον αιτητή με επιστολή των καθ΄ων ημερομηνίας 11.4.01 την οποία παρέλαβε ο αιτητής στις 20.4.01 και με την οποία απέρριψε την αίτησή του για παραχώρηση Ερευνητικής Άδειας με αρ. Ε.Α. 3903 Τάξης "Β" σε περιοχή του χωριού Αγία Νάπα στην Επαρχία Αμμοχώστου.....».
Οι λόγοι ακυρότητας συνοψίζονται ως εξής στην αγόρευση για τον αιτητή:
«Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν έλλειψης δέουσας έρευνας, πλάνης και έλλειψης αιτιολογίας και λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο που στηρίκτηκε σε γενικόλογες και αόριστες εκθέσεις του Τμήματος Δασών και Υπηρεσίας Περιβάλλοντος ή σε προηγούμενες αποφάσεις που αφορούσαν άλλη εποχή και άλλους αιτητές.»
Εξειδικεύθηκαν τα ακόλουθα:
(α) Λήφθηκαν υπόψη γνώμες άσχετες που διατυπώθηκαν στο πλαίσιο της διερεύνησης άλλης υπόθεσης. Επομένως, η θεώρηση του θέματος ήταν "υποθετική". Δεν ήταν το αποτέλεσμα ξεχωριστής αντιμετώπισης, γεγονός που επιμαρτυρείται και από την παράλειψη αναφοράς στις γραπτές απαντήσεις του αιτητή σε ερωτηματολόγιο που του στάληκε και από το γεγονός ότι η επιστολή με την οποία πληροφορήθηκε την κατάληξη του αιτήματός του, δεν περιλαμβάνει αιτιολογία. Πάντως, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συνυπολόγιζε το γεγονός ότι, με τη δημιουργία στην περιοχή εργοστασίου λυμάτων, τα δεδομένα είχαν διαφοροποιηθεί.
(β) Κατά πλάνη το "δικαίωμα επισκόπησης" που διεκδικούσε με την ερευνητική άδεια, έτυχε αρνητικής αντιμετώπισης για λόγους αναφερόμενους στην εν τέλει λατόμευση, που είναι ζήτημα του μέλλοντος διαφορετικό. Η ίδια η έρευνα για την οποία ενδιαφερόταν δεν ήταν δυνατό να έχει δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις, που ήταν ο βασικός λόγος απόρριψης του αιτήματός του
(γ) Η αίτηση αναρμοδίως απορρίφθηκε από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Μεταλλείων. Κατά την εισήγηση "ο Υπουργός είναι το ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ εξουσίας όργανο για να αποφασίσει" - Υποδείχθηκε στην αγόρευση για τους καθ΄ων η αίτηση πως η αρμοδιότητα για το θέμα εκχωρήθηκε στον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Μεταλλείων με την ΚΔΠ 397/00 και ο αιτητής επανήλθε αλλά με εντελώς διαφορετικό ισχυρισμό στην απαντητική του αγόρευση. Προτάσσει τη φράση "επιμένω στη θέση ότι δεν υπάρχει απόφαση του Προϊσταμένου" ως εάν να είχε προηγουμένως θέσει τέτοιο θέμα και παραπονείται επειδή «η πράξη/απόρριψη υπογράφεται "για Προϊστάμενο"» δηλαδή όχι από τον ίδιο τον Προϊστάμενο ως τον αρμόδιο.
Για τον Προϊστάμενο υπογράφεται η επιστολή ημερομηνίας 11.4.01 με την οποία γνωστοποιήθηκε στον αιτητή η απόφαση που λήφθηκε. Αυτή η απόφαση, ημερομηνίας 27.3.01 όπως τη βρίσκουμε χειρόγραφη στο φάκελο, λήφθηκε από τον ίδιο τον Προϊστάμενο . Σ΄αυτή δε εξηγούνται και οι λόγοι της. Επομένως, ενόψει της ΚΔΠ 397/00, η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε αρμοδίως και, αντίθετα προς την άλλη εισήγηση του αιτητή, ήταν αιτιολογημένη.
Κατά την εξέταση του αιτήματος ήλθε στην επιφάνεια το γεγονός της απόρριψης όμοιου που υποβλήθηκε από τρίτο, το 1997. Ιδίως το γεγονός ότι το 1997 ο ΄Επαρχος, το Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και το Τμήμα Δασών διατύπωσαν έντονες ενστάσεις. Η Αγία Νάπα, ως τουριστική περιοχή, δεν προσφερόταν για εργασίες τέτοιας φύσης, οι οποίες μάλιστα θα επάγονταν και διακίνηση βαρέων οχημάτων που θα μετέφεραν το υλικό. Θα επροκαλείτο μεγάλη οχληρία και θα επηρεαζόταν το φυσικό περιβάλλον. Η περιοχή ήταν ορατή από την Αγία Νάπα και άλλες οικιστικές περιοχές, ήταν δασοκαλυμμένη και, περαιτέρω, βρισκόταν κοντά σε αντένες τηλεοράσεων και σε στρατόπεδο. Εν πάση περιπτώσει, λήφθηκαν οι
απόψεις του Υπουργείου και του Τμήματος Δασών εκ νέου, σε σχέση με το αίτημα του αιτητή. ΄Ηταν οι ίδιες αλλά επισημάνθηκε και το γεγονός ότι στην περιοχή γίνονταν και οι εργασίες για τη δημιουργία σταθμού λυμάτων για το αποχετευτικό έργο Αγίας Νάπας - Παραλιμνίου. Ακολούθησε η απόφαση του Προϊσταμένου, ως εξής:"Σε πρόσφατες απόψεις τους τόσον η Υπηρεσία Περιβάλλοντος όσο και το Τμήμα Δασών φέρουν ένσταση στην παραχώρηση οποιασδήποτε λατομικής άδειας στην περιοχή. Επίσης, σε παλαιότερες απόψεις τους (1997) και άλλες αρμόδιες Υπηρεσίες έφεραν ένσταση στην έγκριση οποιασδήποτε λατομικής άδειας στην ευρύτερη περιοχή λόγω έντονης τουριστικής και οικονομικής ανάπτυξης. Με βάση τα πιο πάνω, η περιοχή δεν προσφέρεται για οποιαδήποτε λατομική δραστηριότητα και, συνεπώς, οποιαδήποτε έρευνα για εξεύρεση λατομικών είναι αχρείαστη και ως εκ τούτου η εν λόγω αίτηση απορρίπτεται".
Η έκδοση "ερευνητικής άδειας" είναι ευθέως συναρτημένη προς την εν τέλει λατόμευση η οποία, στην προκείμενη περίπτωση, όπως εξηγεί και ο ίδιος ο αιτητής στην επιστολή ημερομηνίας 25.6.00, θα αφορούσε, αν η έρευνα αποδεικνυόταν επιτυχής, στην εκμετάλλευση της κύριας λιθολογικής φάσης, αυτής του υφαλογενούς ασβεστολίθου, προς παραγωγή θραυστών σκύρων και θραυστής άμμου ως αδρανών υλικών για την παρασκευή σκυροδέματος, επιχρισμάτων ή και ασφάλτου. Δεν μπορώ, συνεπώς, να συμμεριστώ την άποψη πως ενυπάρχει σφάλμα στην πράγματι σύνδεση των δυο. ΄Ηταν εύλογη η απόρριψη αιτήματος για ερευνητική άδεια που μάλιστα θα συνεπαγόταν, όπως και ο ίδιος ο αιτητής εξήγησε, εργασία 6-12 μηνών που θα περιλάμβανε διάνοιξη αριθμού ερευνητικών γεωτρήσεων, όταν εξ αρχής αντενδείκνυτο η λατόμευση. Δεν έχουν αμφισβητηθεί κατ΄ουσίαν όσα αφορούν στις δυσμενείς επιπτώσεις που απέκλειαν την προοπτική της λατόμευσης και, όπως εύλογα έκρινε ο Προϊστάμενος, η έκδοση ερευνητικής άδειας ήταν αχρείαστη. Δεν διακρίνω συναφώς πρόβλημα στη χρήση παλαιότερων απόψεων όταν τα δεδομένα τους ήταν σταθερά και αναλλοίωτα. Η δε αναφορά στις εργασίες για το σταθμό λυμάτων δεν αναιρεί οτιδήποτε από τα προηγούμενα αλλά, αντίθετα, όπως την κατανοώ, υποδεικνύει το ανεπιθύμητο πρόσθετης επιβάρυνσης. Η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Χαράλαμπος Μυλωνά ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 2736 ημερομηνίας 30.4.01 είναι σχετική.
Δεν διαπιστώνω αιτία ακυρότητας και η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/Μσι.
C:\My Documents\2002\PART4\554-01.doc