|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1060/2001
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Λεωνίδα Θεοφυλακτόπουλου από το Παραλίμνι
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Συμβουλίου Επανακρίσεων ΕΠΥ
Καθ΄ων η Αίτηση
--------------
9 Ιουλίου 2002
Για τον Αιτητή: κ. Σ. Οικονομίδης.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
-----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με επιστολή του ΓΕΕΦ ημερομηνίας 13.8.2001, ο Αιτητής, που είναι Εθελοντής Πενταετούς Υποχρεώσεως (ΕΠΥ) του Στρατού από 14.6.1996 μέχρι 13.6.2006 (η σύμβαση του ανανεώθηκε για δεύτερη πενταετία), πληροφορήθηκε τα ακόλουθα:
"1. Σας γνωρίζουμε ότι κατά τις τακτικές κρίσεις πρώτου εξαμήνου του έτους 2001, το Συμβούλιο Κρίσεων ΕΠΥ σας έκρινε μη προακτέο, ομόφωνα.
2. Το Συμβούλιο κατέληξε στην πιο πάνω απόφαση, αφού έλαβε υπόψη του ότι στην Έκθεση Ικανότητάς σας στον κατεχόμενο βαθμό για την περίοδο από 07.02.98 μέχρι 31.12.98 έχετε βαθμολογηθεί με πέντε (5) στα επιμέρους ουσιαστικά προσόντα 5α (ζήλος και ενδιαφέρον για την υπηρεσία) και 5β (επιμέλεια και τυπικότητα στην εκτέλεση των καθηκόντων του), δηλαδή έχετε βαθμολογηθεί κάτω από το "καλός". Επίσης το Συμβούλιο έλαβε υπόψη του τα σχόλια που υπάρχουν στην Έκθεση Ικανότητάς σας για την περίοδο 24.05.97 μέχρι 31.12.97 ότι δεν είσαστε συνεπής όπως θα έπρεπε και επιδεικνύετε μειωμένο ενδιαφέρον για την υπηρεσία. Δεν σας χαρακτηρίζει η επιμέλεια και τυπικότητα στην εκτέλεση των καθηκόντων σας καθώς και ζήλος για την υπηρεσία και τα σχόλια στην Έκθεση Ικανότητας από 07.02.98 μέχρι 31.12.1998 ότι επιδεικνύετε αδιαφορία σε όποια καθήκοντα σας ανατεθούν, χωρίς ζήλο και ενδιαφέρον για την υπηρεσία. Επίσης το Συμβούλιο έλαβε υπόψη του τη φύση και τη σοβαρότητα των οκτώ (8) πειθαρχικών παραπτωμάτων με τα οποία βαρύνεστε και για τα οποία σας επιβλήθηκαν πειθαρχικές ποινές κράτησης και περιορισμού, καθώς επίσης και την πολύ χαμηλή απόδοσή σας στη Σχολή Εκπαίδευσης ΕΠΥ που διεξήχθη στο ΚΕΝ Λεμεσού και που ήταν "μέτρια" (10,05)."
Ο Αιτητής υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή κατά της εν λόγω κρίσης, αναφέροντας, σε στήριξη της θέσης του, ότι η κακή επί μέρους βαθμολογία του στην οποία βασίσθηκε η κρίση αφορούσε μόνο το έτος 1998 και δεν είχε επαναναληφθεί στα επόμενα χρόνια. Υπεδείκνυε περαιτέρω ότι κακώς ελήφθησαν υπ΄ όψη τα σχόλια στην Έκθεση Ικανότητας του ως ενδεικτικά ασυνέπειας, αδιαφορίας και επίδειξης μειωμένου ενδιαφέροντος και έλλειψης επιμέλειας για την υπηρεσία. Ως προς τα οκτώ πειθαρχικά παραπτώματά του, έλεγε ότι "δεν πρέπει να ήταν σοβαρής μορφής" και ότι τον τελευταίο χρόνο δεν είχε υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα, και ότι εν πάση περιπτώσει δεν έπρεπε να τους αποδοθεί ιδιαίτερη σημασία. Τέλος, ως προς τη χαμηλή επίδοση του στη Σχολή Εκπαίδευσης ΕΠΥ, παρατηρούσε ότι θεωρήθηκε ως αποφοιτήσας επιτυχώς από τη Σχολή και ότι, κυρίως, η ικανότητα και αξία του δεν εξαρτάτο από το ύψος της επίδοσης του στη Σχολή.
Η τύχη της ιεραρχικής προσφυγής κοινοποιήθηκε στον Αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 5.12.2001:
"1. Σας γνωρίζουμε ότι το Συμβούλιο Επανακρίσεων ΕΠΥ του πρώτου εξαμήνου του έτους 2001, που συνεδρίασε την 22 Νοεμβρίου 2001, απέρριψε την προσφυγή που υποβάλατε, λόγω δυσμενούς κρίσης σας, από το Συμβούλιο κρίσεων ΕΠΥ πρώτου εξαμήνου 2001.
2. Το Συμβούλιο κατέληξε στην πιο πάνω απόφαση κατά πλειοψηφία και σας έκρινε μη προακτέο, αφού έλαβε σοβαρά υπόψη ότι στην Έκθεση Ικανότητάς σας της περιόδου από 07/02/98 μέχρι 31/12/98 έχετε βαθμολογηθεί με πέντε (5) ήτοι κάτω από το "καλός", στα επιμέρους στοιχεία του ουσιαστικού προσόντος "Αφοσίωση στο καθήκον" 5α (ζήλος και ενδιαφέρον για την υπηρεσία) και 5β (επιμέλεια και τυπικότητα στην εκτέλεση των
Ακολούθησε η παρούσα προσφυγή.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία εγείρει προδικαστική ένσταση συνιστάμενη στο ότι ο Αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος με βάση τον Κανονισμό 29(2)(3) του περί Εθελοντών Πενταετούς Υποχρεώσεως του Στρατού της Δημοκρατίας Κανονισμών του 1995 (ΚΔΠ 44/95) ο οποίος
προνοεί:"29.-(2) Για να κριθεί ΕΠΥ προακτέος, πρέπει, εκτός των άλλων ευνοϊκών στοιχείων, στις εκθέσεις ικανότητας που έχει στον κατεχόμενο βαθμό ο μέσος όρος της βαθμολογίας του για κάθε ουσιαστικό προσόν που αναφέρεται στον Κανονισμό 25 των παρόντων Κανονισμών να είναι τουλάχιστον "καλός".
(3) ΕΠΥ ο οποίος στις εκθέσεις ικανότητας στον κατεχόμενο βαθμό έχει μέσο όρο βαθμολογίας σε ουσιαστικό προσόν που αναφέρεται στον Κανονισμό 25 των παρόντων Κανονισμών κάτω από το "καλός" κρίνεται μη προακτέος."
Εφ΄όσον, λέγει ο κ. Σταυρινός, ο Αιτητής είχε βαθμολογηθεί κάτω από το "Καλός" στο ουσιαστικό προσόν "Αφοσίωση στο Καθήκον" το 1998, δεν μπορούσε να ήταν νόμιμα προακτέος. Η απάντηση σε αυτό όμως δίδεται από τον ευπαίδευτο συνήγορο για τον Αιτητή, ο οποίος ορθά παρατηρεί ότι ο Κανονισμός 29(2)(3) αναφέρεται στο μέσο όρο της βαθμολογίας σε κάθε ουσιαστικό προσόν και όχι στη βαθμολογία ενός μόνο έτους, δεν υπάρχει δε ισχυρισμός από τον κ. Σταυρινό ότι ο μέσος όρος της βαθμολογίας του Αιτητή στο όντως ουσιαστικό προσόν "Αφοσίωση στο Καθήκον" για όλα τα χρόνια της υπηρεσίας του ήταν κάτω του "Καλός". Δεν είναι δε τυχαίο και άσχετο και το ότι το ίδιο το Συμβούλιο Κρίσεων και το Συμβούλιο Επανακρίσεων δεν βάσισε την απόφαση του σε εκ των προτέρων τέτοιο αποκλεισμό του Αιτητή ως μη προακτέου βάσει του Κανονισμού 29(2)(3).
Το επιχείρημα του ευπαίδευτου συνηγόρου για τον Αιτητή ως προς το κατ΄ισχυρισμό τρωτό της απόφασης είναι ότι το Συμβούλιο Επανακρίσεων ΕΠΥ είχε εξουσία είτε να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή είτε να τη δεχθεί και να τον κατατάξει ως προακτέο, σύμφωνα με τον Κανονισμό 32(6) ο οποίος προνοεί:
"32.-(6) Το Συμβούλιο Επανακρίσεων δύναται-
(α) Να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή
(β) να δεχτεί την ιεραρχική προσφυγή και να κατατάξει τον ΕΠΥ ως προακτέο
.(γ) να κατατάξει τον ΕΠΥ, που η περίπτωσή του παραπέμφθηκε σ΄αυτό από τον Υπουργό, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου (3) του Κανονισμού 30 των παρόντων Κανονισμών, στη διαβάθμιση της κρίσης που, κατά τη γνώμη του Συμβουλίου, δικαιολογείται."
Το Συμβούλιο Επανακρίσεων όμως, λέγει ο κ. Οικονομίδης, δεν έκανε ούτε το ένα ούτε το άλλο αλλά προχώρησε, σύμφωνα με το ίδιο το λεκτικό του, να κρίνει το ίδιο τον Αιτητή μη προακτέο, που δεν είχε εξουσία να κάνει. Σαν αποτέλεσμα, εισηγείται περαιτέρω ο κ. Οικονομίδης, και η απόρριψη της προσφυγής κατέστη αναιτιολόγητη, αφού η δοθείσα αιτιολογία αναφέρετο στο γιατί δεν ήταν προακτέος και όχι στο γιατί η ιεραρχική προσφυγή έπρεπε να απορριφθεί, αφού μάλιστα η απόφαση δεν αιτιολογήθηκε με αναφορά στα όσα ο Αιτητής παρέθεσε στην ιεραρχική προσφυγή του προς στοιχειοθέτησή της.
Το επιχείρημα αυτό δεν με βρίσκει σύμφωνο. Η απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής στη βάση του Κανονισμού 32(6)(α) εξυπακούει κρίση του Συμβουλίου Επανακρίσεων ότι ο ΕΠΥ δεν είναι προακτέος όπως απεφάσισε το Συμβούλιο Κρίσεων. Όπως εξ άλλου προνοεί ο Κανονισμός 32(1), "Επανάκριση είναι η επανεξέταση από το Συμβούλιο Επανακρίσεων των περιπτώσεων των ΕΠΥ που προσέφυγαν σ΄αυτό, ......" Επανεξέταση εξυπακούει ουσιαστική αξιολόγηση της υπόθεσης.
Πώς θα ήταν δε δυνατό για το Συμβούλιο Επανακρίσεων, επανεξετάζοντας την περίπτωση, να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή χωρίς να αποφανθεί επί αυτού τούτου του αντικειμένου της επανεξέτασης, κατά πόσο δηλαδή ο ΕΠΥ είναι προακτέος; Oτι ο Συμβούλιο Επανακρίσεων ασκεί ουσιαστική κρίση καταδεικνύεται δε και από το ότι, σύμφωνα με τον Κανονισμό 32(6)(β), δεν αποδέχεται απλώς την προσφυγή αλλά, σε τέτοια περίπτωση, κατατάσσει το ίδιο τον ΕΠΥ ως προακτέο, μάλιστα δε και από το ότι, σύμφωνα με τον Κανονισμό 32(6)(γ), μπορεί, ανεξάρτητα από τις άλλες εξουσίες του, να κατατάξει τον ΕΠΥ στο βαθμό που κατά την κρίση του δικαιολογείται.Όποια και να είναι όμως η εμβέλεια του Κανονισμού 32(6)(α), η λεκτική αναφορά στην απόφαση του Συμβουλίου Επανακρίσεων στο ότι "σας έκρινε μη προακτέο" δεν αποκαλύπτει πλάνη ως προς τις εξουσίες του Συμβουλίου Επανακρίσεων ακόμα και στη βάση του επιχειρήματος του κ. Οικονομίδη. Στην παράγραφο 1 της απόφασης γίνεται σαφής αναφορά στο ότι αυτή συνίσταται στην απόρριψη της προσφυγής. Στην παράγραφο 2, η αναφορά "σας έκρινε μη προακτέο" γίνεται στα πλαίσια της παροχής της αιτιολογίας της απόφασης, αφού η απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής εξυπακούει την ορθότητα και υιοθέτηση της κρίσης του Συμβουλίου Κρίσεων ότι ο Αιτητής εκρίθη μη προακτέος εις δε τη συνέχεια εξειδικεύονται οι λόγοι για τους οποίους ο Αιτητής ορθώς κρίθηκε μη προακτέος, που ήσαν ουσιαστικά εκείνοι τους οποίους είχε παραθέσει το Συμβούλιο Κρίσεων. Το ότι η απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής δεν αναφέρεται στα προβληθέντα από τον Αιτητή στην ιεραρχική προσφυγή του δεν την καθιστά αναιτιολόγητη, αφού σκοπός της αιτιολογίας δεν είναι η απάντηση προς την επιχειρηματολογία του Αιτητή αλλά η παροχή των λόγων για την απόφαση. Την αιτιολογία αυτή παρείχε το Συμβούλιο Επανακρίσεων, ουσιαστικά λέγοντας ότι ορθά ο Αιτητής είχε κριθεί μη προακτέος αφού και το ίδιο θεωρούσε ότι ένας ΕΠΥ, ο οποίος έστω και για ένα έτος είχε βαθμολογία κάτω του "Καλός" στο ουσιαστικό προσόν "Αφοσίωση στο Καθήκον" και είχε τιμωρηθεί για οκτώ πειθαρχικά παραπτώματα, δεν θα έπρεπε να προαχθεί.
Η προσφυγή λοιπόν αποτυγχάνει και απορρίπτεται με £300 έξοδα υπέρ της Δημοκρατίας και εναντίον του Αιτητή.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π