CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

Στις 14.12.1993 το Δημοτικό Συμβούλιο Στροβόλου (το Συμβούλιο) αποφάσισε να προχωρήσει, σε συνεργασία με το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, στην ετοιμασία Σχεδίου Περιοχής για τον Πυρήνα του Παλαιού Στροβόλου. Στα πλαίσια της απόφασης, και με την σύμφωνο γνώμη του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, αποφασίστηκε, ταυτόχρονα, όπως «το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως θα ετοιμάσει τους όρους εντολές/κατευθυντήριες γραμμές με βάση τους οποίους θα ζητηθεί έκδοση ενδιαφέροντος από ομάδες μελετητών για τις διάφορες μελέτες και έρευνες που πρέπει να προηγηθούν της ετοιμασίας σχεδίου περιοχής». Αφού ετοιμάστηκαν οι όροι εντολές/κατευθυντήριες γραμμές, το Συμβούλιο, στις 24.2.1994 αποφάσισε την περαιτέρω προώθηση της όλης διαδικασίας. Έτσι, και αφού στις 23.3.1995 η Επιτροπή Προσφορών του Δήμου Στροβόλου (ο Δήμος) ενέκρινε τους σχετικούς όρους εντολές/κατευθυντήριες γραμμές, στις 10.5.1996 ο Δήμος ζήτησε προσφορές:

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει για το λόγο ότι η σύνθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης ήταν κακή επειδή παρακάθησε στις συνεδριάσεις της, ως παρατηρητής, εκπρόσωπος του Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας. Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί. Από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει από πουθενά ότι παρατηρητής του Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας παρακάθησε σε οποιαδήποτε συνεδρίαση της Επιτροπής Αξιολόγησης. Σε επιστολή, μάλιστα, του Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας προς τον Δήμαρχο Στροβόλου, ημερομηνίας 17.12.1998 (παράρτημα Ζ στην ένσταση), αναφέρεται ρητά ότι η Ελεγκτική Υπηρεσία «αδυνατεί - λόγω αντικειμενικών δυσκολιών - να συμμετάσχει, ως παρατηρητής, στην Επιτροπή Αξιολόγησης».

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει για το λόγο ότι κατά το στάδιο των διαβουλεύσεων, και μέχρι τέλους, κατά τη λήψη της απόφασης, η σύνθεση του Συμβουλίου ήταν κακή επειδή, εκτός από τον Πρόεδρο και τα Μέλη του Συμβουλίου, παρίστατο απ' αρχής μέχρι τέλους της διαδικασίας και ο Δημοτικός Γραμματέας. Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Η παρουσία του Δημοτικού Γραμματέα καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, και κατά το στάδιο της λήψης της απόφασης από το Συμβούλιο, ήταν νόμιμη εφόσον, σύμφωνα με το άρθρο 51 του περί Δήμων Νόμου του 1985, αλλά και του κανονισμού 19 της ΚΔΠ 50/97, τα πρακτικά της κάθε συνεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου καταγράφονται από το Δημοτικό Γραμματέα. Αν και ο Δημοτικός Γραμματέας δεν ήταν μέλος του Συμβουλίου, οι νομοθετικές αυτές πρόνοιες καλύπτουν την παρουσία του δεδομένου, μάλιστα, ότι δεν φαίνεται να έλαβε οποιοδήποτε μέρος στη διαδικασία, παρά μόνο τήρησε τα πρακτικά (βλ., μεταξύ άλλων, Χ" Θεοδούλου κ.α. ν. Δημοτικού Συμβουλίου (1989), 3 ΑΑΔ σελ. 2089 και MEGAIMPEX TEX. LTD ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 370/2000, απόφαση 14.5.01).

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει για το λόγο ότι το Συμβούλιο δεν ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημα της αιτήτριας για αντικατάσταση του μέλους της Επιτροπής Αξιολόγησης Π. Ξενοφώντος, με τον οποίο υπήρχε ιστορικό αντιδικίας με την αιτήτρια, και τούτο «προς εξασφάλιση των αρχών της αμεροληψίας, της χρηστής διοίκησης και των εχεγγύων της ορθής κρίσης». Σύμφωνα με το δικηγόρο της αιτήτριας, το Συμβούλιο δεν προέβη στη δέουσα έρευνα ή στις δέουσες ενέργειες για το θέμα αυτό. Και αυτός ο λόγος είναι αβάσιμος. Σύμφωνα με τη νομολογία, η έλλειψη αμεροληψίας πρέπει να αποδεικνύεται με επαρκή βεβαιότητα είτε από γεγονότα που προκύπτουν από το διοικητικό φάκελο, είτε από ασφαλή συμπεράσματα που μπορεί εύλογα να συναχθούν από την ύπαρξη τέτοιων γεγονότων. Δεν αρκεί η ύπαρξη συνήθων προστριβών για να συναχθεί τεκμήριο επηρεασμού. Πρέπει να υφίσταται «έκδηλη εχθρική σχέση». (Βλ., μεταξύ άλλων, Χρίστου ν. Δημοκρατίας, 1980, 3 ΑΑΔ σελ. 437, 449, 450, όπου και σχετική παραπομπή στα Πορίσματα Νομολογίας του ΣΤΕ 1929-1959). Στην προκείμενη περίπτωση τα αναντίλεκτα γεγονότα που είχε ενώπιόν του το Συμβούλιο ήταν τα εξής: Από το 1986 έως το 1987, ο Π. Ξενοφώντος ήταν εργοδοτούμενος στο γραφείο του Ν. Μεσαρίτη, ομόρρυθμου εταίρου της αιτήτριας. Το Μάιο του 1987 ο Π. Ξενοφώντος αποχώρησε για να ασχοληθεί ως αυτοεργοδοτούμενος. Λόγω οικονομικών διαφορών του με το Ν. Μεσαρίτη και λόγω, κατά την άποψή του, μη ορθής δεοντολογικής συμπεριφοράς του Ν. Μεσαρίτη, ο Π. Ξενοφώντος τον κατήγγειλε γραπτώς στο Συμβούλιο Εγγραφής Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών Κύπρου (επιστολή 28.5.87). Ακολούθησε τακτοποίηση των οικονομικών διαφορών και φιλικός διακανονισμός του όλου θέματος με αποτέλεσμα η καταγγελία να αποσυρθεί από τον Π. Ξενοφώντος χωρίς να δοθεί οποιαδήποτε συνέχεια. Από το 1990 μέχρι το 1997 ο Π. Ξενοφώντος υπήρξε μέλος αρκετών κριτικών επιτροπών αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, σε πέντε από τους οποίους έλαβε μέρος ο Ν. Μεσαρίτης, είτε ως μέλος ομάδας αρχιτεκτόνων είτε ως εταιρεία ΠΟΛΥΤΙΑ ΑΡΜΟΣ, χωρίς να εγερθεί ζήτημα προκατάληψης του Π. Ξενοφώντος, είτε εις βάρος του είτε εις βάρος της εταιρείας.

Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι τα μέλη των ομάδων μελετητών δεν είχαν τα απαιτούμενα προσόντα σύμφωνα με τον περί Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου Νόμο του 1990 (Ν.224/90). Δεν ήσαν, δηλαδή, όλοι οι επιστήμονες - μέλη των ομάδων - εγγεγραμμένοι στο ΕΤΕΚ και δεν είχαν άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος σύμφωνα με το Νόμο. Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Επί του θέματος των προσόντων των μελετητών, ο καθ' ου η αίτηση εξασφάλισε, βάσει του άρθρου 5(η) του Ν.224/90, σχετική θετική γνωμοδότηση από το ΕΤΕΚ, την οποία και εφήρμοσε με αποτέλεσμα, μάλιστα, όσα μέλη των ομάδων μελετητών δεν ήσαν πολίτες της Δημοκρατίας να καταστούν προσωρινά μέλη του ΕΤΕΚ (άρθρο 7(4) του Ν.224/90, όπως τροποποιήθηκε από το Ν.44(1)/96). Ήταν, επομένως, νόμιμα συγκροτημένες όλες οι ομάδες των μελετητών.

Ο πέμπτος και τελευταίος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η αξιολόγηση των προσφορών έγινε κατά παράβαση των όρων της προκήρυξης ενώ, ταυτόχρονα, αντιβαίνει προς τις αρχές της χρηστής διοίκησης και έγινε καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας. Και τούτο για το λόγο ότι τα μέλη της Επιτροπής Αξιολόγησης, κατά την συνεδρία της 21.12.98 (παράρτημα Η στην ένσταση), μετά το άνοιγμα των προσφορών, και ύστερα από εισήγηση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας (ημερομηνίας 17.12.98), άλλαξαν και/ή τροποποίησαν τα κριτήρια αξιολόγησης, ήτοι τον τρόπο βαθμολογίας των προσφοροδοτών. Ούτε και αυτός ο λόγος ευσταθεί. Η τροποποίηση του κριτηρίου, όπως φαίνεται στο συνημμένο στο παράρτημα «Η» στην ένσταση, παράρτημα «Α», αναφορικά με το θέμα της συμμετοχής κάθε προσώπου σε ανθρωποημέρες στο σύνολο του χρόνου δεν αλλοίωσε με οποιοδήποτε τρόπο τη βαθμολογία ούτε δημιούργησε πλεονέκτημα υπέρ ή κατά οποιουδήποτε προσφοροδότη. Και τούτο διότι οι ειδικότητες παρέμειναν οι ίδιες, ως οι όροι των προσφορών, η βαρύτητα παρέμεινε η ίδια, ως οι όροι των προσφορών, όπως, επίσης, και η επιθυμητή συμμετοχή σε ανθρωπο-ημέρες στο σύνολο του χρόνου. Αυτό που διαφοροποιήθηκε για όλους τους προσφοροδότες ήταν ότι λήφθηκε μόνο υπόψη η επιθυμητή συμμετοχή κάθε προσώπου σε ανθρωποημέρες στο σύνολο του χρόνου, χωρίς ο χρόνος συμμετοχής να πολλαπλασιαστεί ξανά με τη βαρύτητα του καθενός. Σημειώνω συναφώς ότι η δικηγόρος της αιτήτριας, στη γραπτή της αγόρευση, αν και παραπονείται για την τροποποίηση του υπό αναφορά κριτηρίου, εν τούτοις ούτε καν ισχυρίζεται, και πολύ ολιγότερο δεν αποδεικνύει, ότι η τροποποίηση αυτή επηρέασε αρνητικά την πελάτιδά της - αιτήτρια ή, θετικά, το ενδιαφερόμενο μέρος, δηλαδή τον Οίκο I C P.