|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
< U>Υπόθεση αρ.48/2001
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Ερμής Κλόκκαρης
αιτητής
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας
καθ΄ης η αίτηση
------------------------
7.6.2002
Για τον αιτητή: κα.Αλ.Κουντουρή για κ.Τ.Παπαδόπουλο
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κα. Μ.Παπαϊωάννου για Γεν.Εισαγγελέα της Δ/τιας
Για το ενδιαφ.μέρος: κα.Σ.Κλεόπα
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 30.6.00 συνάδελφος δικαστής αποδέκτηκε την προσφυγή του αιτητή και ακύρωσε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Πολεοδομίας. (Δες: Υπόθ.αρ.1039/97 Ερμής Κλόκκαρης και Δημοκρατίας, 30.6.2000). Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, σε συμμόρφωση με την πιο πάνω δικαστική απόφαση, επεναξέτασε το θέμα της πλήρωσης των θέσεων, (προαγωγής) που ήσαν δυο, στις 10.10.2000. Η ΕΔΥ αποφάσισε να προάξει πάλιν το ενδιαφερόμενο μέρος αναδρομικά από 1.9.97.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει πάλιν την πιο πάνω δεύτερη απόφαση της ΕΔΥ. Στην εκτεταμένη γραπτή αγόρευση των δικηγόρων του η επιχειρηματολογία επικεντρώνεται στην εισήγηση πως η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει το δεδικασμένο, όπως τούτο εκφράζεται στην ακυρωτική απόφαση. Η συζήτηση, επομένως, της προσφυγής θα περιστραφεί γύρω από τη θέση αυτή, και καθώς είναι φυσικό θα γίνει λεπτομερειακή αναφορά στο μέρος της δικαστικής απόφασης που αποτελεί το δεδικασμένο και σε αντιστοιχία στη διαδικασία που έγινε ενώπιον της ΕΔΥ κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.
Προσεκτική μελέτη της δικαστικής απόφασης καταδεικνύει πως η προσφυγή έγινε αποδεκτή γιατί κρίθηκε ότι η σύσταση του διευθυντή ενώπιον της ΕΔΥ, κατά τη λήψη της πρώτης απόφασης, εκτράπηκε από τα αξιολογικά στοιχεία των φακέλων. Ο διευθυντής, είπε ο δικαστής, στην πραγματικότητα είχε ανατρέψει, με τη σύσταση του, τις αξιολογήσεις των τελευταίων χρονων. Το δεδικασμένο της
απόφασης συμπυκνώνεται στην πιο κάτω παράγραφο, στη σελίδα 3 του κειμένου που κυκλοφόρησε«οι υπηρεσιακές εκθέσεις αποκαλύπτουν ότι τόσο ο αιτητής όσο και ο Κοκκινοτριμιθιώτης, είναι άριστοι υπάλληλοι, με τον αιτητή να υπερέχει ελαφρά στις αξιολογήσεις και στα προσόντα, ενώ τίποτε από όσα λέχθηκαν δεν δικαιολογεί την επιλογή του Κοκκινοτριμιθιώτη. Στην πραγματικότητα η σύσταση του Διευθυντή ανατρέπει τις αξιολογήσεις των τελευταίων χρόνων.»
Να δούμε τώρα τι έγινε ενώπιον της ΕΔΥ κατά τη λήψη της υπό συζήτηση απόφασης. Ο διευθυντής σύστησε πάλι για προαγωγή τους Καραμοντάνη ΄Αννα και το ενδιαφερόμενο μέρος Κοκκινοτριμιθιώτη Νίκο. Αναφορικά με τη σύγκριση του τελευταίου, και σε σχέση με την αξία όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις υπηρεσιακές εκθέσεις, ο διευθυντής είπε τα εξής: «συγκρίνοντας τον με τους υπόλοιπους υποψηφίους, έχει περίπου την ίδια αξία με αυτούς, υπερέχει δε αισθητά έναντι τους σε αρχαιότητα και έχει ευρύτερες εμπειρίες.
Η γλώσσα που χρησιμοποίησε ο διευθυντής, στην πιο πάνω αναφορά, δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, αντίθετη με την ουσιαστική διαπίστωση του Δικαστηρίου πως ο αιτητής υπερέχει «ελαφρά» στις αξιολογήσεις. Και το πιο σημαντικό η ίδια η ΕΔΥ, καθώς καταγράφεται στο σχετικό πρακτικό, επισημαίνει πως το ενδιαφερόμενο μέρος «δεν υστερεί σε αξία (πλην των υποψηφίων Κλόκκαρη Ερμή (ο αιτητής) και .........)». Στη συνέχεια μάλιστα εντοπίζει ειδικά την ελαφρά υπεροχή του αιτητή σε ένα στοιχείο μόνο για τα έτη 1992, 93 και 95. Η ΕΔΥ όμως έδωσε βαρύτητα στην σημαντική αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους, η οποία, όπως αποδεικνύεται από τα σχετικά στοιχεία του καταλόγου, τεκμ.1, είναι 7 έτη στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέσης.
Με τα πιο πάνω στοιχεία υπόψη, έχω τη γνώμη πως η ΕΔΥ συμμορφώθηκε πλήρως με τη δικαστική απόφαση. Κατά τη λήψη της επίδικης σημείωσε πως ο αιτητής υπερτερεί ελαφρά σε αξία του ενδιαφερόμενου μέρους, όπως τούτο διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο. ΄Εδωσε όμως βαρύτητα στη μεγάλη αρχαιότητα του. Και τούτο ήταν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας να το πράξει, μαζί βεβαίως με το γεγονός ότι είχε και τη σύσταση του διευθυντή ο οποίος, θεωρεί πως το ενδιαφερόμενο μέρος είναι ο καταλληλότερος στην επίδικη θέση. Με αυτά τα στοιχεία παραμένει μόνο να εξεταστεί αν ο αιτητής απέδειξε έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους. Κάτι τέτοιο προφανώς δεν έχει γίνει.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα υπέρ της Δημοκρατίας και £250 υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑ