ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.1153/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Τσιμεντοποιϊας Βασιλικού Λτδ
αιτητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας δια μέσω
1. Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος
2. Προϊσταμένου Υπηρεσίας Μεταλλείων
καθ΄ων η αίτηση
------------------------
3.6.2002.
Για τους αιτητές: κ.Χρ.Τριανταφυλλίδης
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα.Ε.Αντωνίου για Γεν.Εισαγγελέα
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση που κοινοποιήθηκε σ΄αυτούς με την επιστολή του Προϊστάμενου Υπηρεσίας Μεταλλείων, ημερ. 21.6.00, και με την οποία καλούνται να πληρώσουν τα οφειλόμενα απ΄αυτούς δικαιώματα λατόμευσης για τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο του 2000, συνολικού ύψους £11.455, 41.
Οι αιτητές ισχυρίζονται πως τα πληρωτέα από αυτούς δικαιώματα καθορίζονται βάσει των όρων που τους αφορούν ειδικά στην Τροποποίηση αρ.1.1994 της Τσιμεντοποίας Βασιλικού Λτδ ΄Αδειας 1996, και όχι σύμφωνα με την τροποποίηση των Κανονισμών, ΚΔΠ 334/99, που καθορίζει ως πληρωτέα δικαιώματα, για κάθε τόνο εξόρυξης λατομικών υλικών, 15 σεντ τον τόνο, αντί 10 σεντ πριν από την τροποποίηση.
Η δικηγόρος της Δημοκρατίας προβάλλει προδικαστική ένσταση. Εισηγείται πως η προσβαλλόμενη με την προσφυγή απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά έχει πληροφοριακό χαρακτήρα.
΄Οπως θα φανεί από τα γεγονότα που ακολουθούν, η ένσταση της δικηγόρου της Δημοκρατίας είναι βάσιμη. Από τις 16.2.00 οι αιτητές ειδοποιήθηκαν εγγράφως από τον προϊστάμενο υπηρεσίας μεταλλείων να καταβάλουν τα τέλη που ώφειλαν, σύμφωνα με τους τροποποιημένους κανονισμούς, για το μήνα Ιανουάριο. Οι αιτητές είχαν αποστείλει τα τέλη για τον πιο πάνω μήνα αλλά μειωμένα, βάσει της δικής τους θέσης ως προς τον τρόπο υπολογισμού τους. Το ζήτημα παραπέμφθηκε από την αρμόδια διοικητική υπηρεσία στο Γενικό Εισαγγελέα για γνωμάτευση. Δικηγόρος της Δημοκρατίας εξέφρασε την άποψη, σε γραπτή γνωμάτευση της ημερ. 17.3.00, πως η θέση του προϊστάμενου υπηρεσίας μεταλλείων ήταν ορθή. Στις 27.3.00 οι αιτητές κλήθηκαν πάλι να πληρώσουν τα οφειλόμενη τέλη. Αρνήθηκαν, αναφέροντας πως δικός τους νομικός σύμβουλος διαφωνούσε με τη θέση του νομικού τμήματος. Στις 20.6.00 η δικηγόρος της Δημοκρατίας επέμεινε στη δική της άποψη πάνω στο ζήτημα, παραπέμποντας απλώς στην προηγούμενη γνωμάτευση της. Στις 21.6.00 ο προϊστάμενος υπηρεσίας μεταλλείων ζήτησε από τους αιτητές να πληρώσουν τα οφειλόμενα τέλη. Είναι αυτή η τελευταία, απόφαση όπως αποκαλείται στην προσφυγή, που προσβάλλεται.
Από τα γεγονότα, που παραθέτω πιο πάνω, είναι φανερό πως στο περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής δεν εκδηλώνεται απόφαση μέσα στην έννοια του άρθρου 146 του Συντάγματος. Είναι επιστολή εν μέρει πληροφοριακού χαρακτήρα στην οποία εκφράζεται, κατά κύριο λόγο, η επιμονή της διοίκησης στην απόφαση της που ελήφθη προ πολλού, από 27.3.00, και έτσι να καλούνται οι αιτητές να καταβάλουν τα οφειλόμενα τέλη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑ