|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1588/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Τ. ΗΛΙΑΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.
MΕΤΑΞΥ:
Βίκτωρος Θωμά (1ης Απριλίου 11Α,
Μέσα Γειτονιά, Λεμεσός),
Αιτητή
και
Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού,
Καθ'ου η αίτηση
-------------------------
3 Απριλίου 2002
Για τον Αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για το Καθ'ου η αίτηση Συμβούλιο: κα Μ. Καλλιγέρου.
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή ο Βίκτωρος Θωμάς (αιτητής) αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (καθ'ων η αίτηση) με την οποία ο Πανίκος Λεπτός (ενδιαφερόμενο μέρος) προάχθηκε στη θέση του Επιστάτη αναδρομικά από την 1/7/97.
(α) Τα γεγονότα
Η πιο πάνω απόφαση ήταν το αποτέλεσμα δύο προηγούμενων ακυρωτικών αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούσαν το ίδιο θέμα μεταξύ των ίδιων διαδίκων.
Πιο συγκεκριμένα, στις 29/1/99 με την προσφυγή 604/97 το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην πιο πάνω θέση γιατί
(α) στη διαδικασία προαγωγής συμμετείχε μέλος του Συμβουλίου που είχε κρίνει ότι είχε λόγους να μην λάβει μέρος και
(β) δεν υπήρχε ικανοποιητική αιτιολόγηση για τη μη υιοθέτηση της σύστασης του Διευθυντή υπέρ του αιτητή.
Κατόπιν επανεξέτασης, οι καθ'ων η αίτηση προήγαγαν εκ νέου το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση του Επιστάτη αναδρομικά από την 1/7/97 αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπ' αρ. 523/99 προσφυγή ακύρωσε στις 19/9/2000 ξανά την πιο πάνω απόφαση γιατί
(α) Το Συμβούλιο δεν μπορούσε να λάβει υπόψη τις ίδιες συνεντεύξεις κατά την επανεξέταση αφού στην προηγούμενη ακυρωτική απόφαση κρίθηκε η συμμετοχή ενός μέλους ως ανεπίτρεπτη, και
(β) Το Συμβούλιο παραγνώρισε τη σύσταση του Διευθυντή για τους ίδιους ακριβώς λόγους που προβλήθηκαν στην πρώτη απόφαση που ακυρώθηκε, παραβιάζοντας έτσι τις αρχές του δεδικασμένου.
Μετά τη δεύτερη ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου οι καθ'ων η αίτηση επανεξέτασαν το θέμα και στις 20/10/2000 αποφάσισαν εκ νέου την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση του Επιστάτη από την 1/7/97.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής αμφισβητεί εκ νέου την ορθότητα της πιο πάνω απόφασης ισχυριζόμενος
(α) Οτι υπάρχει παραβίαση της αρχής του δεδικασμένου και
(β) Οτι ο αιτητής υπερέχει σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους.
Οι καθ'ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι αιτιολόγησαν πλήρως την απόκλιση τους από τη σύσταση του Διευθυντή, η οποία σύσταση πάσχει με πλάνη περί τα πράγματα και περιέχει λανθασμένη ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας.
(β) Εξέταση των λόγων της προσφυγής
Από τα σχετικά πρακτικά φαίνεται ότι το μέλος του Συμβουλίου κ. Χατζηττοφής, η παρουσία του οποίου είχε κριθεί στις προηγούμενες αποφάσεις, είχε αποχωρήσει από τη συνεδρία χωρίς ακολούθως να ληφθούν υπόψη τα αποτελέσματα των συνεντεύξεων στις οποίες είχε λάβει μέρος. Η αποχώρηση του πιο πάνω υποδεικνύει ότι το Συμβούλιο είχε συμμορφωθεί με την παρατυπία που είχε παρατηρηθεί στις δύο προηγούμενες διαδικασίες και το ερώτημα που παραμένει προς απάντηση είναι κατά πόσο στην προσβαλλόμενη απόφαση παραγνωρίστηκε η αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή χωρίς ειδική αιτιολογία.
Σε αυτό το στάδιο κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το πιο κάτω απόσπασμα από τα πρακτικά, πάνω στο οποίο είχε βασισθεί η επίδικη απόφαση.
".... το Συμβούλιο μελέτησε το θέμα και αφού έλαβε υπόψη του όλα τα ανωτέρω, μετά από τη δέουσα συνεκτίμηση και σύγκριση όλων των στοιχείων, σύμφωνα με τα καθιερωμένα κριτήρια Αξία, Προσόντα και Αρχαιότητα και τις συστάσεις του Διευθυντή, ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ κατά πλειοψηφία όπως προάξει στην κενή θέση Επιστάτη τον Πανίκο Λεπτό αναδρομικά από 1/7/97.
Τα μέλη του Συμβουλίου που απετέλεσαν την πλειοψηφία και έλαβαν την πιο πάνω απόφαση (Δ. Κοντίδης, Στ. Μαρκίδης, Κ. Θωμά και Κλ. Κλεάνθους) αιτιολογώντας την απόφαση τους ανέφεραν ότι ο υποψήφιος Π. Λεπτός, από συνεκτίμηση των τριών καθιερωμένων κριτηρίων Αξία, Προσόντα και Αρχαιότητα, υπερτερεί των άλλων υποψηφίων. Στο κριτήριο "Αξία" κατατάσσεται δεύτερος (ισοβαθμεί με τον Παναγή) κάτω από τον Βίκτωρος. Στο κριτήριο "Προσόντα" δεν φαίνεται να υπάρχει αισθητή διαφορά μεταξύ των υποψηφίων Παναγή, Λεπτού, Βίκτωρος και Ευψυχίου. Στο κριτήριο "Αρχαιότητα" ο Λεπτός υπερτερεί του Βίκτωρος και Λοΐζου, ισοβαθμεί με τον Ευψυχίου και υστερεί του Παναγή, Χριστοφόρου και Καπαρτή.
Τα τέσσερα πιο πάνω μέλη του Συμβουλίου αιτιολογώντας την απόκλιση της θέσης τους από τις συστάσεις του Διευθυντή ανέφεραν:
Κριτήριο "Αξία": Εδόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στο κριτήριο αυτό ενώ έπρεπε να είχε εξετασθεί με επιφυλακτικότητα εξ αιτίας του γεγονότος ότι το Συμβούλιο είχε ενώπιον του επίσημες αξιολογήσεις για μόνο ένα έτος.
Κριτήριο "Προσόντα": Παρά τα όσα αναφέρονται από το Διευθυντή δεν φαίνεται υπεροχή του Βίκτωρος γιατί οι κυρίως τουλάχιστον διεκδικητές της θέσης είναι απόφοιτοι σχολής μέσης εκπαίδευσης και δεν υπάρχει στο σχέδιο υπηρεσίας επιπρόσθετο προσόν ως πλεονέκτημα. Συμπεραίνεται ότι μεταξύ Βίκτωρος και Λεπτού δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά στο κριτήριο αυτό.
Κριτήριο "Αρχαιότητα": Ο υποψήφιος Λεπτός υπερτερεί του Βίκτωρος. Παρόλο ότι η διαφορά αυτή στην αρχαιότητα είναι μικρή, ο υποψήφιος Λεπτός δεν παύει να υπερέχει στο στοιχείο αυτό του υποψηφίου Βίκτωρος.
Τα μέλη του Συμβουλίου Χρ. Αθανασίου, Η. Καμπουρίδης και Α. Ιωνίδου υπεστήριξαν την προαγωγή του Θ. Βίκτωρος λόγω της σημαντικής του υπεροχής στο κριτήριο "Αξία", στα αξιόλογα προσόντα του και στις αιτιολογημένες συστάσεις του Διευθυντή.
Το μέλος του Συμβουλίου κα Μ. Ασπρή τήρησε αποχή."
Εχοντας υπόψη το πιο πάνω σκεπτικό δεν έχω κανένα ενδοιασμό να αποδεχθώ την εισήγηση του αιτητή ότι η δοθείσα αιτιολογία πάσχει, αφού οι λόγοι που προβάλλει υπέρ της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους αλληλοσυγκρούονται μεταξύ τους. Ενώ το Συμβούλιο αναφέρει ότι ως αποτέλεσμα συνεκτίμησης των καθιερωμένων κριτηρίων της αξίας, προσόντων και αρχαιότητας το ενδιαφερόμενο μέρος "υπερτερεί των άλλων υποψηφίων", η σχετική αιτιολογία που προβάλλεται δεν ενισχύει αυτή την άποψη, αλλά αντίθετα επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς του αιτητή. Ως προς την αξία το Συμβούλιο δέχεται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατατάσσεται δεύτερος (κάτω από τον αιτητή), ως προς τα προσόντα το Συμβούλιο παραδέχεται ότι δεν υπάρχει αισθητή διαφορά μεταξύ του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους και ως προς την αρχαιότητα το Συμβούλιο σημειώνει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί του αιτητή. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η διαφορά στην αρχαιότητα είναι οριακή αφού αυτή περιορίζεται σε τρεις μόνο μήνες.
Στη σχετική απόφαση τους οι καθ'ων η αίτηση πρόβαλαν ορισμένους ισχυρισμούς που κατά την άποψη τους ενίσχυαν τη θέση που υιοθέτησαν για απόκλιση από τις εισηγήσεις του Διευθυντή.
Ο ισχυρισμός των καθ'ων η αίτηση ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στο κριτήριο της αξίας, αφού το Συμβούλιο είχε ενώπιον του μόνο τις επίσημες αξιολογήσεις του 1995, είναι ανεδαφικός. Ο Διευθυντής είχε ενώπιον του την αξιολόγηση του 1995 (που ήταν η πρώτη επίσημη αξιολόγηση μετά την έγκριση των νέων κανονισμών), από την οποία προκύπτει καθαρά η υπεροχή του αιτητή αφού βαθμολογήθηκε με 3Α+ και 4Α ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος με 5Α και 2Β. Η σημείωση δε του Διευθυντή ότι ο αιτητής "ξεχωρίζει γενικά ως ένας από τους ψηλότερα αξιολογημένους υπαλλήλους του Συμβουλίου" εξουδετερώνει πλήρως τον ισχυρισμό των καθ'ων η αίτηση για υπέρμετρη βαρύτητα στο κριτήριο της αξίας.
Αναφορικά με τα προσόντα, το Συμβούλιο παρατήρησε ότι δεν υπήρχε υπεροχή του αιτητή και ότι το σχέδιο υπηρεσίας δεν προέβλεπε ότι επιπρόσθετα προσόντα θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως πλεονέκτημα. Η θέση αυτή είναι ορθή και μια προσεκτική εξέταση των προσόντων του αιτητή και ενδιαφερόμενου μέρους δεν δείχνει ότι ο ένας υπερτερεί έκδηλα έναντι του άλλου. Ομως ο Διευθυντής στη σύσταση του σημείωσε τη συνεχή επιθυμία του αιτητή για επιμόρφωση, ένα στοιχείο που τον έκανε να ξεχωρίζει από το ενδιαφερόμενο μέρος. Οπως παρατηρήθηκε από το Διευθυντή στη σύσταση του,
"Η προαγωγή υπαλλήλων του Συμβουλίου όπως ο Βίκτωρος Θωμάς θα επιβεβαιώσει τη σημασία που δίδει η διεύθυνση και το Συμβούλιο στην αξία του υπαλλήλου (που φαίνεται από τις ετήσιες εκθέσεις) και στην επιθυμία του για συνεχή επιμόρφωση και θα τροχιοδρομήσει τη στελέχωση των εξωτερικών υπηρεσιών του Συμβουλίου με άξιους υπαλλήλους."
Το βασανιστικό ερώτημα πώς το Συμβούλιο, με βάση τα πιο πάνω, κατέληξε σε συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε του αιτητή στα κριτήρια της αξίας και προσόντων δεν βρίσκει εύλογη απάντηση. Μια προσεκτική εξέταση όλων των στοιχείων που οδήγησαν στη λήψη της επίδικης απόφασης, δείχνει ότι το Συμβούλιο παραγνώρισε τη σύσταση του Διευθυντή χωρίς επαρκή αιτιολογία. Η αιτιολογία που προβλήθηκε δεν ικανοποιεί την απαίτηση για την απόκλιση από τη σύσταση
του Διευθυντή.Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Οι καθ'ων η αίτηση διατάσσονται όπως καταβάλουν τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.