ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1090/00

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Χαράλαμπος Χαραλάμπους

Αι τητής

και

Κυπριακής Δημοκρατίας διά της

Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας

Κα θ΄ων η αίτηση

 

15 Aπριλίου 2002.

Για τον αιτητή: Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ων η αίτηση: Ρ. Παπαέτη, δικηγόρος της Δημοκρατίας.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ο αιτητής είναι δάσκαλος ειδικής εκπαίδευσης. Με απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ), ημερομηνίας 30.5.00, μετατέθηκε από το Δημοτικό Σχολείο ΄Υψωνα στο Ειδικό Σχολείο Αγίου Λουκά και στο Παιδικό Αναρρωτήριο στη Λεμεσό. Η απόφαση λήφθηκε κατ΄επίκληση του άρθρου 39 του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969 (Ν. 10/69 όπως τροποποιήθηκε) και των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Τοποθετήσεις, Μετακινήσεις και Μεταθέσεις) Κανονισμών του 1987, (ΚΔΠ 212/87) όπως τροποποιήθηκε. ΄Οπως αναφέρεται στο πρακτικό, αφού λήφθηκαν υπόψη «το σχετικό έγγραφο της Αρμόδιας Αρχής» και οι κατάλογοι των εκπαιδευτικών που ζήτησαν μετάθεση και εκείνων που υπόκεινταν σε μετάθεση, όπως ετοιμάστηκαν δυνάμει του Νόμου και των Κανονισμών, «με βάση τα κριτήρια που προβλέπουν οι Κανονισμοί και την απόφαση της Επιτροπής με ημερ. 12.4.2000 για την αριθμητική αποτίμηση των κριτηρίων».

Ο αιτητής υπέβαλε ένσταση (βλ. κ. 13 των Κανονισμών) προβάλλοντας πως είχε ήδη υπηρετήσει επί οκτώ χρόνια στα ίδια ειδικά σχολεία. Επίσης, την αρχή της ίσης μεταχείρισης και τη δική του αντίληψη για τις ανάγκες της υπηρεσίας. Η ΕΕΥ επελήφθη των ενστάσεων που είχαν υποβληθεί, στις 10.8.00. Στο πρακτικό που τηρήθηκε δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στον αιτητή. Επαναλήφθηκαν όσα σημειώθηκαν σε σχέση με την απόφαση της 30.5.00 και σημειώνεται διαφοροποίησή της, για άλλους εκπαιδευτικούς.

Ο αιτητής επικαλείται το Νόμο και τους Κανονισμούς, επισημαίνοντας την παράλειψη αναφοράς στην αριθμητική αποτίμηση, ως προς τον ίδιο, μάλιστα κατά σύγκριση προς άλλους, ή στους όποιους λόγους για τη δική του μετάθεση. Εισηγείται πως συντρέχουν ελλιπής έρευνα και ανεπαρκής αιτιολογία.

Οι καθ΄ων η αίτηση υποστήριξαν τη νομιμότητα της πρωτόδικης απόφασης με αναφορά σε «προφορική εισήγηση των Επιθεωρητών Ειδικής Εκπαίδευσης, προς την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, σύμφωνα με την ισχύουσα τακτική». Υπογραμμίζουν ότι «η εισήγηση έγινε στα πλαίσια της πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού για στελέχωση των ειδικών σχολείων με δασκάλους ειδικής εκπαίδευσης - εκπαιδευτικής ψυχολογίας». Για να τεκμηριώσουν δε την ύπαρξη αυτής της "πολιτικής", και αυτής προφορικής, επισύναψαν επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας προς τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Γονέων ενός ειδικού σχολείου όπως και επιστολή του Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης προς την Υπηρεσία Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού. ΄Οπως αναγνώρισαν, δεν υπάρχει έγγραφο απευθυνόμενο προς την ΕΕΥ για μεταθέσεις προς εξυπηρέτηση των αναγκών της υπηρεσίας από τέτοια άποψη.

Την παράλειψη αναφοράς ειδικά στον αιτητή την αποδίδουν στην πληθώρα των ενστάσεων και στην πολιτική να καταγράφονται μόνο οι αλλαγές στην αρχική απόφαση για μεταθέσεις. Προσθέτουν πως η προηγούμενη υπηρεσία του αιτητή βρισκόταν ενώπιον της ΕΕΥ και πως, στην περίπτωση των δασκάλων ειδικής εκπαίδευσης, έγινε αριθμητική αποτίμηση των κριτηρίων, όχι κατά σύγκριση με άλλους εκπαιδευτικούς αλλά μεταξύ τους. Εξ ου και η ευνοϊκή για τον αιτητή μετάθεση του σε ειδικά σχολεία στη Λεμεσό και όχι σε άλλη πόλη.

Συζητήθηκε και το θέμα της δυνατότητας ή της αρμοδιότητας διαμόρφωσης πολιτικής από θεσμό άλλο από εκείνο της ΕΕΥ που έχει την αποφασιστική αρμοδιότητα και οι καθ΄ων η αίτηση, διαφοροποιώντας τις αρχικές διατυπώσεις τους, εισηγήθηκαν πως ως «πολιτική» εννοούν τον προσδιορισμό των αναγκών της υπηρεσίας. Δεν παρέχεται περιθώριο για την εξέταση της υπόθεσης κάτω από τέτοιο πρίσμα. ΄Οπως ορθά αναφέρουν οι αιτητές, όλα όσα προβάλλουν τώρα οι καθ΄ων η αίτηση είναι απλές μεταγενέστερες εξηγήσεις, ασύνδετες προς όσα, κατά τα πρακτικά που τηρήθηκαν, οδήγησαν στην προσβαλλόμενη απόφαση. Η ΕΕΥ, όπως είδαμε, αναφέρθηκε στους καταλόγους που είχαν ετοιμαστεί και στην «αριθμητική αποτίμηση των κριτηρίων» γενικά χωρίς οτιδήποτε το ξεχωριστό σε σχέση με τους δασκάλους ειδικής εκπαίδευσης και δεν υποστηρίζεται ούτε από τους καθ΄ων η αίτηση πως οι γενικοί συσχετισμοί επέτρεπαν τη μετάθεση.

Η προσβαλλόμενη απόφαση πράγματι πάσχει για τους λόγους που εξειδικεύθηκαν. Δεν αναφέρεται η ΕΕΥ σε «πολιτική» ή ιδιαίτερες «ανάγκες της υπηρεσίας» σε σχέση με τους δασκάλους ειδικής εκπαίδευσης που ανεπιτρέπτως προβάλλεται εκ των υστέρων ως το έρεισμα της απόφασης και σημειώνω εδώ και την πρόνοια του Κανονισμού 7(1) πως οι εκπαιδευτικές ανάγκες «θα βεβαιώνονται με αιτιολογημένη πρόταση της αρμόδιας αρχής». Ούτε προκύπτει από την απόφαση που λήφθηκε ειδική προσέγγιση ως προς την αριθμητική «αποτίμηση των κριτηρίων» που να αφορά στους δασκάλους ειδικής εκπαίδευσης. Επομένως, ας μη σχολιάσω και την εισήγηση πως η «πολιτική» διαμορφώθηκε και γνωστοποιήθηκε προφορικά.

Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

/Μσι.

C:\My Documents\2002\PART4\1090-00.doc


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο