|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 424/2000
Αναφορικά με τα Άρθρα 25, 28, 29 και 146 του Συντάγματος.
ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.
ROYAL RIS LTD,
Αιτητέ ς,
και
Δήμος Λάρνακας,
Καθ΄ου η αίτηση.
- - - - - - - -
HMEΡΟΜΗΝΙΑ:
12.3.02Για τους αιτητές: κ. Α.Σ. Αγγελίδης και κ. Ι. Νικολάου
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Μ. Χ" Χριστοφή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή αυτή η αιτήτρια εταιρεία ζητά την πιο κάτω θεραπεία:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η μερική ικανοποίηση του αιτήματος των αιτητών για ανανέωση της άδειας πώλησης οινοπνευματωδών ποτών που αποφάσισε την 27.1.2000 ο καθ΄ου και χορήγησε άδεια ποτού μόνο σε σχέση με τον εσωτερικό υπαίθριο χώρο του εστιατορίου είναι άκυρη, παράνομη και πως ό,τι παραλείφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.»
Η αιτήτρια εταιρεία είναι ιδιοκτήτρια επιχείρησης εστιατορίου με την επωνυμία «Royal Ris" στη Λάρνακα (Λεωφόρος Αθηνών).
Στις 15.3.99 υπέβαλε στο Δήμο Λάρνακας αίτηση για ανανέωση της άδειας πώλησης οινοπνευματωδών ποτών για την περίοδο Μαρτίου 1999 - 12 Μαρτίου 2000.
Η αίτηση εξετάστηκε από τον Υγειονομικό Επιθεωρητή του Δήμου. Σε σχετικό σημείωμα του τελευταίου προς το Δήμαρχο ημερομηνίας 14.5.99 αναφέρθηκε:
«
(1) Για το εστιατόριο εκδόθηκε πιστοποιητικό εγκρίσεως στις 16.1.97 υπ΄αρ. 7850(α) Να βαφτούν οι τοίχοι των αποχωρητηρίων
(β) Να ανανεωθούν τα πιστοποιητικά υγείας του προσωπικού.
(4) Σύμφωνα με το Τμήμα Φόρου ή κάτοχος του εστιατορίου πρέπει να υπογράψει συμβόλαιο για την άδεια χρήσης του πλακόστρωτου (τριετία 98-2000) και να εξοφλήσει το 98 και την πρώτη δόση του 99».
Στο ίδιο σημείωμα περιέχονται και οι απόψεις του Επιθεωρητή Υγείας με ημερομηνία 25.5.99:
«Συστήνεται η έκδοση της αιτούμενης άδειας νοουμένου ότι η αιτήτρια θα τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις της προς το Δήμο.»
Περιέχονται επίσης και οι απόψεις του Δημοτικού Ιατρού. Ο τελευταίος συμφώνησε με την εισήγηση του Επιθεωρητή Υγείας.
Η αίτηση εξετάστηκε στη συνέχεια από την Επιτροπή Υγειονομείου του Δήμου στις 6.7.99 η οποία αποφάσισε να εισηγηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο τα πιο κάτω:
«
Για τα εστιατόρια «Royal Ris» να συστηθεί η έκδοση της αιτούμενης άδειας μόνο αφού προηγηθεί η υπογραφή των σχετικών συμβολαίων για τη χρήση του πλακόστρωτου . . . .»Η εισήγηση αυτή επικυρώθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο με απόφαση του ημερομηνίας 22.7.99.
Για το επίδικο θέμα ζητήθηκε η γνωμάτευση των Νομικών Συμβούλων του Δήμου. Παραθέτω το πιο κάτω μέρος από τη γνωμάτευση τους ημερομηνίας 22.10.99:
«
Λαμβάνω σαν δεδομένο ότι έχετε στην κατοχή σας το πιστοποιητικό του Επαρχιακού Συμβουλίου για την καταλληλότητα των υποστατικών.Το ερώτημα που τίθεται είναι αν ο Δήμος έχει περαιτέρω και αυτόνομη διακριτική εξουσία να αρνηθεί την έκδοση της άδειας ή εάν είναι δεσμευμένος και υποχρεωμένος να την εκδώσει δεδομένου του πιστοποιητικού καταλληλότητας του υποστατικού από το Επαρχιακό Συμβούλιο.
Απαντώ με κάθε όμως επιφύλαξη ότι ο Δήμος ναι δικαιούται να αρνηθεί την έκδοση της άδειας ποτού όταν και εφόσον γνωρίζει ότι το υποστατικό δεν μπορεί να λειτουργήσει νόμιμα σαν εστιατόριο ελλείψει νόμιμου χώρου εστίασης. (όσον αφορά το πλακόστρωτο).
Τίθεται όμως το θέμα της ύπαρξης του μη χρησιμοποιούμενου εσωτερικού υπαίθριου χώρου. Εισηγούμαι ότι στο θέμα αυτό ο Δήμος δεν έχει λόγο διότι ανά πάσα στιγμή οι ιδιοκτήτες, αν αποφασίσουν, μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν.
Συνεπώς ο Δήμος οφείλει να εκδώσει την άδεια ποτού με όρο ότι η πώληση θα γίνεται στον εσωτερικό υπαίθριο χώρο μόνο.»
Το θέμα εξετάστηκε ακολούθως από τη Διαχειριστική Επιτροπή του Δήμου στις 22.12.99. Αφού ενημερώθηκε για την αλληλογραφία μεταξύ ΚΟΤ και Δήμου και της αιτήτριας σχετικά με το θέμα της λειτουργίας του εστιατορίου της ως κέντρου κατηγορίας υπαίθριου εστιατορίου και έλαβε υπόψη το περιεχόμενο της γνωμάτευσης των Νομικών Συμβούλων του Δήμου, αποφάσισε ομόφωνα να εισηγηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο όπως ο Δήμος ενεργήσει σύμφωνα με τη γνωμάτευση αυτή. Η εισήγηση αυτή επικυρώθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο με απόφαση του ημερομηνίας 27.1.2000.
Η Διαχειριστική Επιτροπή εισηγήθηκε με νέα απόφαση της όπως τροποποιηθεί η απόφαση της ημερομηνίας 22.12.99 ως εξής:
«Στο τέλος του θέματος να διαγραφεί η τελεία και να προστεθεί η ακόλουθη φράση - και νοουμένου ότι θα εκδοθεί Πιστοποιητικό από το Επαρχιακό Συμβούλιο.»
Η απόφαση αυτή επικυρώθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο με απόφαση του ημερομηνίας 14.3.2000.
Με επιστολή του ημερομηνίας 7.6.2000 ο Δημοτικός Ιατρός πληροφόρησε τον Έπαρχο Λάρνακας ότι ο Δήμος είναι διατεθειμένος να εκδώσει την επίδικη άδεια αποκλειστικά για τον εσωτερικό υπαίθριο χώρο εξυπηρέτησης πελατών του εν λόγω εστιατορίου (όχι όμως και στο πλακόστρωτο του παραλιακού μετώπου) νοουμένου ότι ο Έπαρχος θα εκδώσει σχετικό πιστοποιητικό και νοουμένου βέβαια ότι η αιτήτρια εταιρεία θα συμμορφώνεται πάντοτε προς τους υγειονομικούς όρους και Κανονισμούς του Δήμου και τις υποδείξεις της Δημοτικής Υγειονομικής Υπηρεσίας.
Η άδεια εκδόθηκε στις 12.6.2000. Επιτρέπει την πώληση οινοπνευματωδών ποτών «δια κατανάλωσιν εντός και εκτός υποστατικών εις το οίκημα εστιατόριο Royal Ris στη Λεωφόρο Αθηνών 72 για την περίοδο 1999 - 2000, 2000 - 2001». Έληγε την 12.3.2001.
Προτού εκδοθεί η άδεια, η αιτήτρια εταιρεία καταχώρησε στις 4.8.99 την προσφυγή με αρ. 1004/99 κατά της παράλειψης του καθ΄ου η αίτηση να εξετάσει και ικανοποιήσει το αίτημα της για ανανέωση της επίδικης άδειας που όπως αναφέρθηκε τελικά εκδόθηκε στις 12.6.00.
Ο Δικαστής Καλλής, ο οποίος εκδίκασε την προσφυγή αυτή, εξέτασε το θέμα κατά πόσο η δίκη καταργήθηκε λόγω της έκδοσης της άδειας. Υπέδειξε ότι η απώλεια του αντικειμένου της δίκης δεν οδηγεί πάντοτε στην κατάργηση της. Αν αποδειχθεί ότι ο αιτητής έχει υποστεί ζημιά λόγω της επίδικης παράλειψης η δίκη δεν καταργείται. Διαπίστωσε ότι λόγω της μη έγκαιρης έκδοσης της επίδικης άδειας η αιτήτρια είχε υποστεί κάποια ζημιά. Συνεπώς έκρινε ότι η δίκη δεν καταργήθηκε, καθώς και ότι η άπρακτη πάροδος της περιόδου μεταξύ 15.3.99 που υποβλήθηκε η αίτηση για χορήγηση της άδειας και 4.8.99 που ασκήθηκε η προσφυγή, συνιστούσε κατάχρηση εξουσίας. Υπήρχε παράλειψη εντός της έννοιας του άρθρου 146.1 του Συντάγματος.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας εταιρείας πρόβαλε ότι ο καθ΄ου η αίτηση παρέλειψε να εκπληρώσει την οφειλόμενη εκ του νόμου ενέργεια χωρίς να αναφέρει ποια ήταν αυτή.
Ισχυρίστηκε περαιτέρω ότι στο πρακτικό της συνεδρίας της Επιτροπής Υγειονομείου ημερομηνίας 6.7.99 δεν καταγράφτηκαν τα ονόματα των μελών που συμμετείχαν ώστε να εξακριβωθεί αν ήταν νόμιμη η σύνθεση της. Καθώς και ότι δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου η προσβαλλόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Κατέληξε ότι η παράλειψη του καθ΄ου η αίτηση να εκδώσει την επίδικη άδεια παραβιάζει το άρθρο 25 του Συντάγματος το οποίο προστατεύει το δικαίωμα άσκησης οποιουδήποτε επαγγέλματος και το άρθρο 28 το οποίο καθιερώνει την αρχή της ίσης μεταχείρισης των πολιτών έναντι της διοίκησης.
Όπως προκύπτει από το αιτητικό της προσφυγής προσβάλλεται η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ημερομηνίας 27.1.2000 με την οποία επικυρώθηκε η εισήγηση της Διαχειριστικής Επιτροπής του Δήμου ημερομηνίας 22.12.99 να ενεργήσει ο Δήμος σύμφωνα με τη γνωμάτευση των Νομικών Συμβούλων και να εκδοθεί άδεια για πώληση οινοπνευματωδών ποτών μόνο στον εσωτερικό υπαίθριο χώρο του εστιατορίου και νοουμένου ότι θα εκδοθεί πιστοποιητικό από το Επαρχιακό Συμβούλιο, όπως τροποποιήθηκε. Η απόφαση αυτή δεν κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια εταιρεία μέχρι την κοινοποίηση σ΄αυτή της επιστολής του Δημοτικού Ιατρού ημερομηνίας 7.6.2000 προς τον Έπαρχο Λάρνακας. Σ΄αυτή, όπως λέχθηκε πιο πάνω, αναφερόταν η πρόθεση του Δήμου να εκδώσει την αιτηθείσα άδεια αποκλειστικά για
τον εσωτερικό υπαίθριο χώρο εξυπηρέτησης πελατών του εστιατορίου αφού εκδιδόταν από το Επαρχιακό Συμβούλιο το σχετικό πιστοποιητικό, το οποίο είναι απαιτούμενο για την έκδοση της άδειας σύμφωνα με το άρθρο 4 του Περί Πώλησης Οινοπνευματωδών Ποτών Νόμου, Κεφ.144. Ακολούθησε η έκδοση της άδειας στις 12.6.2000. Η προσφυγή όμως είχε ήδη καταχωρηθεί στις 27.3.2000 και συνεπώς είναι πρόωρη. Κατά το χρόνο καταχώρησης της δεν είχε ακόμα εκδοθεί η αιτηθείσα άδεια. Συνεπώς δεν είναι δυνατή η προσβολή της, όπως επιδιώκεται με το αιτητικό της προσφυγής.Ομοίως δεν είναι δυνατή η προσβολή ούτε της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου της 27.1.2000. Δεν είχε την ιδιότητα της εκτελεστής διοικητικής πράξης που παρήγε έννομα αποτελέσματα. Ήταν απαραίτητο για την έκδοση της άδειας το πιστοποιητικό του Επαρχιακού Συμβουλίου που χορηγείται όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 5 του Νόμου.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.