Η Κοινοπραξία Λατόμων Αχερίτου (Βάσος Χαρτούπαλλος & Υιοί Λτδ, Ανδρέας Κυριάκου Τοουλής και Γιαννάκης Ιωάννου στο εξής «η Κοινοπραξία») υπέβαλαν με επιστολή τους ημερ. 13.10.98 αίτημα για διεξαγωγή λατομεύσεων στην περιοχή Αχερίτου με σκοπό την εγκατάσταση εργοταξίου παραγωγής θραυστών άμμων.

Το Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος (στο εξής «το Υπουργείο») με επιστολή του ημερ. 16.3.99, πληροφόρησε την Κοινοπραξία ότι το θέμα της αναγκαιότητας δημιουργίας σκυροθραυστικής μονάδας στην περιοχή Αχερίτου εξετάζεται από την αρμόδια Τεχνική Επιτροπή και ότι τα τεχνικά στοιχεία που είχαν υποβάλει (ποιότητα σκύρων και αποθέματα) δεν ήταν πλήρη. Το Υπουργείο, πληροφόρησε ωστόσο την Κοινοπραξία πως με δική της ευθύνη και ανεξάρτητα από την απόφαση που θα έπαιρνε η Τεχνική Επιτροπή, μπορούσαν (τα μέλη της Κοινοπραξίας) να συμπληρώσουν τις ερευνητικές εργασίες αφού πρώτα εξασφαλίσουν τις αναγκαίες ερευνητικές άδειες από το Τμήμα Μεταλλείων και ακολούθως να υποβάλουν εκ νέου πλήρη τεχνικά στοιχεία.

Στις 19.10.99 η Τεχνική Επιτροπή Αμμοχαλίκων αφού έλαβε υπόψη παλαιότερη έκθεση του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης καθώς και την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 40.491 ημερ. 26.1.94, εισηγήθηκε την απόρριψη του αιτήματος γιατί οι ζητούμενες λατομεύσεις αφορούσαν φυσική άμμο.

Σύμφωνα με την προμνησθείσα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, επιτρέπεται η παραχώρηση προνομίων λατομείων για παραγωγή φυσικού άμμου μετά από προσεκτική μελέτη μόνο στις υφιστάμενες μονάδες παραγωγής τέτοιων υλικών και στις περιοχές όπου υφίστανται οι εγκαταστάσεις τους.

Το Υπουργείο, με επιστολή του ημερ. 29.12.99 πληροφόρησε την Κοινοπραξία ότι το αίτημά τους δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί επειδή στην υπό εξέταση περιοχή υπήρχαν αποθέματα μόνο φυσικών άμμων και αμμοχαλίκων και ότι σύμφωνα με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου (αρ. 40.491 ημερ. 26.1.94) επιτρέπεται η έκδοση προνομίου λατομείου για παραγωγή φυσικού άμμου μετά από προσεκτική μελέτη, μόνο στις υφιστάμενες μονάδες παραγωγής τέτοιων υλικών και στις περιοχές όπου υφίστανται οι εγκαταστάσεις τους.

Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ΚΥΡΙΑΚΟΥ & ΧΑΡΤΟΥΠΑΛΛΟΙ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΛΤΔ προσβάλλουν την απόφαση του Υπουργείου ημερ. 29.12.99 (ανωτέρω) και ζητούν την ακύρωσή της.

Με την ίδια επιστολή (18.6.99), ο Προϊστάμενος Υπηρ. Μεταλλείων ζητούσε από την Βάσος Χαρτούπαλλος & Υιοί Λτδ όπως υποβάλει γραπτώς και όχι αργότερα από τις 6.8.99 σειρά στοιχείων και πληροφοριών που ρητά καθορίζονται στην επιστολή. Η επιστολή του Προϊσταμένου τελειώνει με την πιο κάτω παράγραφο:

Οι Α.Κ.Τοουλής, Π. Πυλίνας και η εταιρεία Βάσος Χαρτούπαλλος & Υιοί Λτδ με επιστολή τους ημερ. 10.11.99 προς τον Γενικό Διευθυντή Τμήματος Μεταλλείων έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για μεταβίβαση των αιτήσεων, οι αριθμοί των οποίων αναφέρονται στην επιστολή, στους αιτητές Κυριάκου & Χαρτούπαλλοι Λατομεία Λτδ. Παρενθετικά σημειώνω ότι η πιο πάνω επιστολή με τις συγκαταθέσεις φέρει ημερομηνία πολύ μεταγενέστερη της 6.8.99 που ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μεταλλείων είχε ορίσει ως τελευταίο χρονικό όριο για την αποστολή κλπ των στοιχείων. Σημειώνω επίσης πως δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι δόθηκε η συγκατάθεση του Γ. Πασχάλη, η οποία, είχε ρητά ζητηθεί από τη διοίκηση (ανωτέρω).

Είναι φανερό ότι η επιστολή ημερ. 18.6.99 του Προϊσταμένου Υπηρεσίας Μεταλλείων προς την Βάσος Χαρτούπαλλος & Υιοί Λτδ σχετίζεται με αίτηση της εν λόγω εταιρείας για ερευνητική άδεια (αίτηση αρ. 3823). Αυτή όμως η επιστολή δεν έχει καμιά σχέση ούτε και πρέπει να συνδέεται με την απορριπτική απόφαση. Το ίδιο ισχύει, όπως ορθά υποδεικνύουν οι καθ΄ ων η αίτηση και για την επιστολή ημερ. 10.11.99 (συγκαταθέσεις) που έστειλαν στο Γενικό Διευθυντή Τμήματος Μεταλλείων οι Βάσος Χαρτούπαλλος & Υιοί Λτδ, Α.Κ.Τοουλή και Π. Πυλίνα. Η απόφαση της διοίκησης επί αιτήσεως για έκδοση ερευνητικής άδειας συνιστά αυτοτελή διοικητική πράξη διακρινόμενη της απόφασης για παραχώρηση άδειας λατομείου και αυτό γιατί, η διαδικασία που ακολουθείται σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

Η εξέταση της αίτησης των αιτητών ημερ. 13.10.98 ενέπιπτε στο ευρύτερο θέμα της λατόμευσης στην περιοχή Αχερίτου και της δημιουργίας μονάδας σπαστών στην περιοχή. Οταν υποβλήθηκε η αίτηση, το θέμα βρισκόταν ήδη υπό εξέταση από αρμόδια Τεχνική Επιτροπή γεγονός το οποίο, η διοίκηση γνωστοποίησε στους αιτητές με την επιστολή ημερ. 16.3.99. Η Τεχνική Επιτροπή στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι όλων των αρμόδιων κυβερνητικών τμημάτων και του Παγκύπριου Συνδέσμου Σκυροποιών ασχολήθηκε με το θέμα και με αναφορά σε παλαιότερη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 40.491 ημερ. 26.1.94 που καθόριζε τα όρια μέσα στα οποία θα μπορούσαν να δοθούν άδειες λατομείου, εισηγήθηκε τη μη παραχώρηση άδειας λατομείου στην περιοχή. Η διοίκηση, έχοντας υπόψη τα γεγονότα, υιοθέτησε την εισήγηση και απέρριψε το αίτημα των αιτητών.

Στη βάση των γεγονότων που έχουν πιο πάνω εκτεθεί, αποφαίνομαι ότι οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν ότι έχουν άμεσο έννομο συμφέρον προσβολής της επίδικης απόφασης. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν θίγει άμεσα ή ευθέως έννομο συμφέρον των αιτητών. Το συμφέρον, πρέπει να είναι άμεσο υπό την έννοια ότι υπάρχει αιτιώδης σχέση μεταξύ της προσβαλλόμενης πράξης και της προκαλούμενης ζημιάς στον αιτητή. Αυτό σημαίνει πως δεν πρέπει να παρεμβάλλεται συμφέρον τρίτου ώστε η ζημιά του αιτητή να εμφανίζεται ως αντανακλαστική συνέπεια της ζημιάς που υφίσταται το πρόσωπο που θίγεται άμεσα από την πράξη.

Στην προκείμενη περίπτωση έχει εξηγηθεί πως δεν υπήρξε συμμόρφωση ούτε ακόμα στους προκαταρκτικούς όρους που έθεσε η διοίκηση με την επιστολή του Προϊσταμένου Υπηρεσίας Μεταλλείων ημερομηνίας 18.6.99 προς την Βάσος Χαρτούπαλλος & Υιοί Λτδ. Αυτό αναφέρεται για να καταδειχθεί ότι οι αιτητές δεν απέκτησαν ούτε κατ΄ ελάχιστο συμφέρον από τρίτους το οποίο να θίγεται άμεσα από την προσβαλλόμενη απόφαση η οποία ωστόσο, είναι πλήρως αιτιολογημένη και καθώς προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου είναι το αποτέλεσμα δέουσας έρευνας.

Α. Κραμβής,

Δ.

ΣΦ.