ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 22/2001

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

ANTHONY G. SKYRIANIDES (HOLDINGS) LTD.

Αιτήτριας

και

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Εφόρου Φόρου Εισοδήματος

Καθ΄ου η Αίτηση

--------------

26 Μαρτίου 2002

Για την Αιτήτρια: κ. N. Παπαδόπουλος για κ.Τ. Παπαδόπουλο.

Για τον Καθ΄ου η Αίτηση: κα Λ. Χριστοδουλίδου-Ζαννέτου.

--------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την προσφυγή της η Αιτήτρια εταιρεία Anthony G. Skyrianides (Holdings) Ltd., μέτοχος της εταιρείας Skyrianides Hotels Ltd., προσβάλλει απόφαση του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος με την οποία απορρίφθηκε ένστασή της κατά της επιβολής τελικής φορολογίας για το φορολογικό έτος 1995. Με την απόφαση του ο Έφορος αρνήθηκε να επιτρέψει συμψηφισμό του φόρου που παρακρατήθηκε από μερίσματα που εξέδωσε η εταιρεία Skyrianides Hotels Ltd. από κέρδη που πραγματοποίησε μέχρι τις 31.12.1990 και πάνω στα οποία πλήρωσε φόρο εισοδήματος με συντελεστή 42.5%. Απορρίπτοντας την ένσταση, ο Έφορος βασίστηκε στην επιφύλαξη της παραγράφου 2 του Δευτέρου Παραρτήματος (το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 34) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων, Νόμος 58/1961 όπως τροποποιήθηκε, η οποία έχει ως εξής:

"Νοείται ότι δε θα επιβάλλεται εταιρικός φόρος πάνω στα μερίσματα τα οποία αποκτούνται από οργανισμούς προσώπων οι οποίοι συστήνονται στη Δημοκρατία ή των οποίων ο έλεγχος και η διεύθυνση ασκούνται στη Δημοκρατία και τέτοια μερίσματα δε θα λαμβάνονται υπόψη κατά τον προσδιορισμό του εισοδήματος για σκοπούς εταιρικού φόρου."

Ανάλογες προσφυγές κατεχωρήθησαν στην ίδια βάση από την Αιτήτρια για τα φορολογικά έτη 1992 και 1993, οι 986/95 και 21/01 αντίστοιχα. Η προσφυγή 986/95 απορρίφθηκε στη βάση ότι είχε εφαρμογή η επιφύλαξη της παραγράφου 2 του Δευτέρου Παραρτήματος και η Αιτήτρια εφεσίβαλε την απόφαση (Α.Ε. 2634). Η θέση της ήταν ότι είχαν εφαρμογή τα άρθρα 35Γ και 36(2) του Νόμου τα οποία προνοούν:

"35Γ. Οργανισμός προσώπων ο οποίος συστήνεται στη Δημοκρατία, ή του οποίου ο έλεγχος και η διεύθυνση ασκούνται στη Δημοκρατία δεν παρακρατεί φόρο σε περίπτωση κατά την οποία τα μερίσματα τα οποία πληρώνονται μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1995 προέρχονται από εισόδημα πάνω στο οποίο καταβλήθηκε ή είναι καταβλητέος φόρος με συντελεστη ο οποίος ίσχυε πριν την έναρξη της ισχύος του παρόντος Νόμου."

"36(2) Παρά τις διατάξεις του άρθρου 35Γ, οποτεδήποτε καταβάλλεται μέρισμα από κέρδη τα οποία πραγματοποιήθηκαν πριν από το φορολογικό έτος 1991, λογίζεται οτι παρακρατήθηκε φόρος από τον οργανισμό προσώπων από το εισόδημα από το οποίο καταβάλλεται το μέρισμα με συντελεστή με τον οποίο καταβλήθηκε ή ήταν καταβλητέος ο φόρος."

Η έφεση απορρίφθηκε με το ακόλουθο σκεπτικό όπως διατυπώθηκε στην απόφαση ημερομηνίας 15.3.2001, την οποία έδωσε ο Νικολάου Δ., στις σελίδες 3-4:

"Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε τους δοθέντες πρωτόδικους λόγους ούτε να επιχειρήσουμε γενική ερμηνεία των άρθρων 35Γ και 36. Είναι νομίζουμε προφανές πως οι πρόνοιές τους δεν είχαν σχέση με την περίπτωση της εφεσείουσας. Τα άρθρα 35Γ και 36(2) ρυθμίζουν ζητήματα σχετικά με την παρακράτηση φόρου από μερίσματα κάτω από ορισμένες περιστάσεις. Δεν προέκυψε στην παρούσα περίπτωση ο,τιδήποτε με αναφορά στο οποίο να εγειρόταν ζήτημα βάσει είτε της μιας είτε της άλλης διάταξης. Το δε άρθρο 36(1), με το οποίο προβλέπεται ο συμψηφισμός φόρων για σκοπούς είσπραξης, εφαρμόζεται, όπως ρητά αναφέρεται, στην περίπτωση όπου το μέρισμα περιλαμβάνεται σε φορολογητέο εισόδημα. Στην προκείμενη όμως περίπτωση καθίστατο σαφές, ενόψει της παραγράφου 2 του Δεύτερου Παραρτήματος, στο οποίο παρέπεμπε το άρθρο 34 του Νόμου, ότι "κατά τον προσδιορισμό του εισοδήματος για σκοπούς εταιρικού φόρου" τα μερίσματα δεν λαμβάνονται υπόψη.".

Η επιχειρηματολογία του ευπαίδευτου συνηγόρου της Αιτήτριας επιδιώκει να καταδείξει ότι πρέπει να έχουν εφαρμογή τα άρθρα 35Γ και 36(2) και, ευθέως, ότι είναι λανθασμένη η απόφαση στην Α.Ε. 2634. Γίνεται μάλιστα παραπομπή και σε άλλη απόφαση, εκείνης στην υπόθεση Holder Bank Financiere Glarus v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 2484, 16.5.2000, ως καθοριστικά ενισχυτική της εισήγησης ότι εφαρμόζονται τα άρθρα 35Γ και 36(2).

Για την απόφαση στην Α.Ε. 2484 παρατηρώ μόνο ότι δεν αφορούσε θέμα εφαρμογής της επιφύλαξης της παραγράφου 2 του Δευτέρου Παραρτήματος και περιορίζεται στο συσχετισμό του άρθρου 35Α(2) και του άρθρου 36(2). Κατά τα λοιπά, και χωρίς να υπεισέρχομαι στο κατά πόσο η απόφαση στην ΑΕ 2634 συνιστά δεδικασμένο, συνεχίζω να έχω την άποψη που εκφράζει η ομόφωνη απόφαση στην Α.Ε. 2634, στη σύνθεση της οποίας συμμετείχα, ότι ως προς το επίδικο θέμα δεν τίθεται θέμα εφαρμογής των άρθρων 35Γ και 36(2) εφόσον εφαρμόζεται και είναι ρυθμιστική η επιφύλαξη της παραγράφου 2 του Δευτέρου Παραρτήματος ότι τα αναφερόμενα μερίσματα "... δεν θα λαμβάνονται υπόψη κατά τον προσδιορισμό του εισοδήματος για σκοπούς εταιρικού φόρου".

Δεν διαπιστώνω λοιπόν πλάνη του Εφόρου ως προς το νόμο κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Η προσφυγή αποτυγχάνει και

απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος της Aιτήτριας.

 

 

Δ. Χατζηχαμπής

Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΠΣ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο