|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.819/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Ιωάννης Αντωνίου
αιτητής
- και -
Συμβούλιο Κεντρικού Σφαγείου, Κοφίνου, Λάρνακα
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
20.2.2002
Για τον αιτητή: κ.Χρ.Κληρίδης
Για το καθ΄ου η αίτηση Συμβούλιο: κ.Κ.Μιχαηλίδης
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του καθ΄ου η αίτηση - Συμβουλίου, ημερ. 2.6.00, σύμφωνα με την οποία τέθηκε σε διαθεσιμότητα από τη θέση του ως οικονομικός διευθυντής του Συμβουλίου.
Τα γεγονότα της υπόθεσης συνοψίζονται στην απόφαση που εξέδωσα στις 25.7.00 σε αίτημα του προσφεύγοντος για την έκδοση προσωρινού διατάγματος αναστολής της απόφασης για τη διαθεσιμότητα του. Επαναλαμβάνονται δε και στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 1.3.01, στην έφεση που καταχωρίστηκε εναντίον της απορριπτικής μου απόφασης για την πιο πάνω ενδιάμεση θεραπεία. Στην έφεση (ΑΕ3090 Ιωάννης Αντωνίου ν. Συμβουλίου Κεντρικού Σφαγείου Κοφίνου, ημερ. 1.3.2001), επικυρώθηκε η απόφαση μου. Θα επαναφέρω τα βασικά γεγονότα.
Το Μάρτιο 1994, ο αιτητής τραυματίστηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Πληρώθηκε όλους τους μισθούς του από το Συμβούλιο, για το χρονικό διάστημα που απουσίαζε από τα καθήκοντα του. Του καταβλήθηκε όμως και από τις κοινωνικές ασφαλίσεις, ως επίδομα ασθενείας ένα ποσό περίπου £
520, το οποίο όφειλε να επιστρέψει στο Συμβούλιο, κάτι που δε έκανε. Το Συμβούλιο επελήφθη του ζητήματος και αποφάσισε να καταγγείλει την υπόθεση στην Αστυνομία, για να διερευνηθεί αν ο αιτητής διέπραξε ποινικό αδίκημα. Μετά την καταγγελία τέθηκε σε διαθεσιμότητα. Ο αιτητής επέστρεψε, στο μεταξύ, και με τόκο, το πιο πάνω ποσό στο Συμβούλιο.Η θέση του αιτητή, όπως εκφράζεται στις αγορεύσεις του δικηγόρου του, είναι πως η εναντίον του διαδικασία έχει αλλότρια κίνητρα. Ισχυρίζεται πως ο πραγματικός σκοπός του Συμβουλίου είναι να τον απαλλάξει από τα καθήκοντα του λόγω της αντίθεσης που εξέφρασε στην ιδιωτικοποίηση του σφαγείου. Γι΄αυτό και το Συμβούλιο ξεκίνησε μια έντονη εκστρατεία εναντίον του με σκοπό να εκδιωχθεί από την εργασία του.
Στις ίδιες αγορεύσεις γίνονται αναφορές σε γεγονότα μεταγενέστερα της λήψης της επίδικης απόφασης, τα οποία βεβαίως δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη. Εν πάση όμως περιπτώσει τα γεγονότα αυτά, όπως καταγράφονται, παραμένουν ατεκμηρίωτα, ενώ βασίζονται και σε στοιχεία και βρίσκονται προφανώς ακόμη σε εξέλιξη. Σημειώνω συγκεκριμένα την αναφορά πως καταχωρίστηκε μεν από την Αστυνομία ποινική δίωξη εναντίον του αιτητή, αλλά ανεστάλη. Προχωρεί όμως ο δικηγόρος να αναφέρει πως γίνονται παραστάσεις προς τη Γενική Εισαγγελία για να λήξει τελεσίδικα το ζήτημα δίωξης του αιτητή. Η εικόνα δηλαδή της ποινικής δίωξης είναι θολή ως προς την τελική της κατάληξη.
Επαναλαμβάνω όμως πως δεν θα με απασχολήσουν τα πιο πάνω. Το ζήτημα της προσφυγής επικεντρώνεται στη νομιμότητα της απόφασης του Συμβουλίου, με την οποία ο αιτητής τέθηκε σε διαθεσιμότητα όταν άρχισε εναντίον του αστυνομική έρευνα. Το Συμβούλιο εφάρμοσε επί του προκειμένου τον Κανονισμό 64(1), στους περί Κεντρικού Σφαγείου (΄Οροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμούς του 1989 (ΚΔΠ.88/89), που ορίζει τα πιο κάτω:
«64(1). Εάν έρευνα πειθαρχικού αδικήματος διαταχθεί, δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (β) του κανονισμού 60, κατά τινός υπαλλήλου ή επί τη ενάρξει αστυνομικής ερεύνης επί σκοπώ ποινικής διώξεως αυτού, το Συμβούλιον δύναται, εάν το δημόσιον συμφέρον απαιτή τούτο, να θέση εις διαθεσιμότητα τον υπάλληλον διαρκούσης της ερεύνης και μέχρι τελικής αποφάσεως επί της υποθέσεως.»
Ο δικηγόρος του αιτητή επαναλαμβάνει εδώ την ίδια εισήγηση που πρόβαλε και ενώπιον της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην πιο πάνω έφεση αναφορικά με την ερμηνεία στον Κανονισμό της φράσης: «επί τη ενάρξει αστυνομικής έρευνας», λέγοντας πως η διαθεσιμότητα πρέπει να γίνει αμέσως ή παράλληλα με την έναρξη της αστυνομικής έρευνας, όχι αργότερα. Η Ολομέλεια απέρριψε την εισήγηση. Παραπέμπω στη σχετική απόφαση χωρίς να προσθέτω ο,τιδήποτε.
΄Εχω τη γνώμη πως το Συμβούλιο εφάρμοσε νόμιμα τη διαδικασία που προβλέπεται στους Κανονισμούς, χωρίς να εξέλθει από τα όρια της διακριτικής του ευχέρειας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑ