CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

SIRANO FASHIONS LTD, από τη Λευκωσία

Στις 29.4.1991 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για την εγγραφή της λέξης/ονόματος «S. OLIVER», με ιδιαίτερο τρόπο γραφής, ως εμπορικού σήματος στην κλάση 25 σε σχέση με είδη ένδυσης. Αφού ο καθ΄ου η αίτηση Έφορος Εμπορικών Σημάτων (ο Έφορος) εξέτασε την αίτηση, αποδέχθηκε την καταχώρηση του σήματος στο Μέρος Β του Μητρώου, με συγκεκριμένους όρους. Το σήμα δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της 4.6.1993 και το σχετικό πιστοποιητικό εγγραφής εκδόθηκε στις 25.10.1993. Στις 12.3.1997 η Γερμανική εταιρεία S. OLIVER BERND FREIER GMBH & CO. KG (ενδιαφερόμενο μέρος) καταχώρησε αίτηση διαγραφής του σήματος για τους λόγους που εξηγούσε στην Έκθεση Υπόθεσης που συνόδευε την αίτηση. Στις 4.8.1997 οι δικηγόροι της αιτήτριας καταχώρησαν αντένσταση επικαλούμενοι τους λόγους που εξέθεταν αναλυτικά σ΄ αυτή. Στις 4.12.1997 το ενδιαφερόμενο μέρος καταχώρησε μαρτυρία για διαγραφή, στις δε 15.10.1998 η αιτήτρια καταχώρησε τη δική της μαρτυρία. Αφού, στη συνέχεια, δόθηκαν οδηγίες για καταχώρηση γραπτών αγορεύσεων, η δε υπόθεση ορίστηκε για διευκρινίσεις στις 14.12.1999, καταχωρήθηκε γραπτή αγόρευση εκ μέρους του ενδιαφερόμενου μέρους, όχι όμως και εκ μέρους της αιτήτριας. Στις 14.12.1999 εμφανίστηκε για διευκρινίσεις μόνο ο δικηγόρος του ενδιαφερόμενου μέρους, αφού δε αγόρευσε, ο Έφορος επιφύλαξε την απόφασή του. Στις 10.1.2000 ο Έφορος εξέδωσε την απόφασή του και αποδέχθηκε την αίτηση του ενδιαφερόμενου μέρους για διαγραφή του σήματος από το Μητρώο.

Η επίδικη απόφαση του Εφόρου επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 1 στην προσφυγή και ως Τεκμήριο Ν στην ένσταση. Από την εν λόγω απόφαση συνάγεται ότι ο Έφορος, έχοντας υπόψη τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν του από τις δύο πλευρές, στήριξε την απόφασή του στα άρθρα 33, 13 και 19(1) του Κεφ. 268 όπως, επίσης, και στη Σύμβαση του Παρισιού για την Προστασία της Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, που κυρώθηκε με το Νόμο 66/1983. Αφού διαπίστωσε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε το απαραίτητο locus standi για να ζητήσει τη διαγραφή του σήματος, εφόσον ήταν εγγρεγραμμένο ως ιδιοκτήτης του σήματος «S. OLIVER» και ή αιτητής για εγγραφή σε αριθμό χωρών, προχώρησε στην εξέταση της νομιμότητας της εγγραφής του σήματος στο όνομα της αιτήτριας ή, με άλλα λόγια, προχώρησε να εξετάσει κατά πόσο υπήρχε νομική βάση για διαγραφή του σήματος από το Μητρώο για το λόγο ότι αυτή έγινε χωρίς επαρκή αιτία ή λανθασμένα (άρθρο 33).

Εξετάζοντας το ζήτημα μέσα στα πλαίσια των άρθρων 19(1) και 13 του Κεφ. 268 ο Έφορος διαπίστωσε ότι η αιτήτρια δεν έδωσε οποιαδήποτε ικανοποιητική εξήγηση για το πώς κατέληξε να επιλέξει τη λέξη/όνομα «S. OLIVER» για να διακρίνει τα εμπορεύματά της και, μάλιστα, με τρόπο, αν όχι πανομοιότυπο, τουλάχιστον πάρα πολύ κοντά στον τρόπο γραφής του σήματος του ενδιαφερόμενου μέρους. Διαπίστωσε, επίσης, ότι η αιτήτρια, παρόλο που στη μαρτυρία της ανέφερε ότι ετοιμάζει, διανέμει και διαφημίζει είδη ένδυσης με το σήμα «S. OLIVER» σε ολόκληρη την Κύπρο, και διατηρεί καταστήματα με την ίδια επωνυμία, εν τούτοις δεν έδωσε στοιχεία για τις πωλήσεις της, ούτε κάλεσε οποιαδήποτε ανεξάρτητη μαρτυρία από το καταναλωτικό κοινό. Αντίθετα, το ενδιαφερόμενο μέρος προσκόμισε μαρτυρία που αφορούσε πωλήσεις του στην Κύπρο επισυνάπτοντας στην αίτησή του για διαγραφή σχετικά αντίγραφα τιμολογίων, στοιχεία δαπανών για διαφημίσεις και λοιπά. Έκαμε, επίσης, αναφορά στο γεγονός της εγγραφής του σήματος στο όνομά του στη Γερμανία, και σε άλλες χώρες, από το 1979, όπως και της εκ μέρους του χρήσης του σήματος στην Κύπρο από το 1991. Τέλος, στα πλαίσια του άρθρου 13, ο Έφορος διαπίστωσε ότι η μη διαγραφή του σήματος ήταν ενδεχόμενο να παραπλανήσει ή να προκαλέσει σύγχυση των προϊόντων των δύο πλευρών. Σχετικό είναι το ακόλουθο καταληκτικό απόσπασμα από την απόφασή του:

Ρ. Γαβριηλίδης