|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Daniel Sarierddin
&# 9; αιτητή
- και -
Yπουργού ΄Αμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
10 Ιανουαρίου, 2002
Για τον αιτητή: κα.Αλ.Λυκούργου για κ.Α.Τριανταφυλλίδη
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ.Κ.Σταυρινός για Γεν.Εισαγγελέα
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το άρθρο 5(1) των περί Εθνικής Φρουράς Νόμων του 1964-1998 προβλέπει για την υποχρέωση όλων των στρατευσίμων σε θητεία στην Εθνική Φρουρά. Στρατεύσιμος σύμφωνα με το άρθρο 4Α(1) είναι κάθε πολίτης της Δημοκρατίας. Ο αιτητής είναι κύπριος πολίτης, δηλώνει όμως Δρούζος στο θρήσκευμα. Με επιστολή του δικηγόρου του 4.9.00 προς το Υπουργείο ΄Αμυνας ζήτησε να εξαιρεθεί της υποχρέωσης υπηρεσίας στην Εθνική Φρουρά λόγω του θρησκεύματος του. Το αίτημα του απορρίφθηκε με επιστολή του Αν. Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου ΄Αμυνας 26.9.00 στην οποία αναφέρεται πως ο Νόμος δεν επιτρέπει τέτοια εξαίρεση. Καταχωρίστηκε προσφυγή εναντίον αυτής της απόφασης, όπως αποκαλείται στο αιτητικό, στην οποία ο δικηγόρος της Δημοκρατίας υπέβαλε προκαταρκτική ένσταση ότι με την προσφυγή δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική απόφαση, γιατί το περιεχόμενο της επιστολής του Γενικού Διευθυντή είναι πληροφοριακού χαρακτήρα. Δεν εκαλείτο ο αιτητής σε κατάταξη στην Εθνική Φρουρά. Η προσφυγή αυτή (1565/00) συνεκδικάστηκε με την προσφυγή 157/01. Με την τελευταία προσφυγή προσβάλλεται η εκτελεστή διοικητική απόφαση με την οποία καλείται ο αιτητής να καταταγεί στην Εθνική Φρουρά στις 11.1.01. Η προσφυγή 1565/00 απορρίπτεται. Θα εξεταστεί η ουσία της προσφυγής 157/01.
Ο λόγος που ο αιτητής ισχυρίζεται πως πρέπει να εξαιρεθεί από την υπηρεσία στην εθνική φρουρά, όπως αναπτύσσεται από τους δικηγόρους στη γραπτή τους αγόρευση, είναι γιατί, κατά τη γνώμη τους, η Εθνική Φρουρά έχει έντονα χριστιανικό θρησκευτικό χαρακτήρα με αποτέλεσμα ο αιτητής που είναι άλλου θρησκεύματος να στερείται του δικαιώματος να θρησκεύει σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του. Δικαίωμα που διασφαλίζεται στο άρθρο 18 του Συντάγματος και 9 της Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. (Κυρωτικός Νόμος 39/62). Εισηγούνται επίσης πως ο αιτητής τυγχάνει δυσμενούς διάκρισης έναντι των κυπρίων πολιτών που ανήκουν στις θρησκευτικές κοινότητες μαρωνιτών, αρμενίων και λατίνων, οι οποίοι, καθώς οι ίδιοι λέγουν,
απαλλάσσονται από την υποχρέωση θητείας στην εθνική φρουρά. Επικαλούνται προς τούτο το άρθρο 28 του Συντάγματος.Για την πραγματική στήριξη των πιο πάνω εισηγήσεων του αιτητή οι δικηγόροι κάνουν μνεία των συνηθισμένων θρησκευτικών εκδηλώσεων στην εθνική φρουρά, όπως εκκλησιασμός, προσευχή, χριστιανικά σύμβολα και στρατόπεδα που φέρουν το όνομα Αγίων της χριστιανικής θρησκείας.
Η προσφυγή είναι αβάσιμη. ΄Οπως έχω υποδείξει πιο πάνω, ο Νόμος υποχρεώνει όλους τους κύπριους πολίτες που είναι στρατεύσιμοι να καταταγούν στην εθνική φρουρά. Ο αιτητής είναι κύπριος πολίτης και με αυτή την ιδιότητα απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα και ωφελήματα που παρέχει το κράτος στους πολίτες του, σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους, ταυτόχρονα βεβαίως υπόκειται και στις υποχρεώσεις που επιβάλλονται. Το θρήσκευμα αποτελεί επιλογή του κάθε πολίτη, η οποία διασφαλίζεται από το άρθρο 18 του Συντάγματος.
Δεν αντιλαμβάνομαι με ποιό τρόπο εμποδίζεται ή επηρεάζεται η ελεύθερη λειτουργία από τον αιτητή του θρησκεύματος του επειδή θα υπηρετεί στην Εθνική Φρουρά. Αναφορικά με τις συνήθεις χριστιανικές θρησκευτικές εκδηλώσεις της Εθνικής Φρουράς, οι αρμόδιες αρχές, έχοντας υπόψη τη σχετική συνταγματική διάταξη που αναφέρεται πιο πάνω είναι βέβαιο πως θα εξαιρούν τον αιτητή απ΄αυτές, και όταν χρειάζεται να διευκολύνεται στην άσκηση της δικής του θρησκευτικής λατρείας.
Αναφορικά με την εισήγηση, που βασίζεται στην αόριστη και ατεκμηρίωτη γνώμη των δικηγόρων του αιτητή πως οι κύπριοι πολίτες, μέλη των θρησκευτικών ομάδων λατίνων, αρμενίων και μαρωνιτών, εξαιρούνται από την κατάταξη στην εθνική φρουρά, να παρατηρήσω πως εν πάση περιπτώσει ο αιτητής δεν ανήκει σε τέτοια θρησκευτική ομάδα για να είναι στην ίδια θέση με τους ανήκοντες σ΄αυτές ώστε να ισχυρίζεται δυσμενή διάκριση. Και αν τούτο συμβαίνει δεν είναι γνωστό στο Δικαστήριο κατά πόσο η τέτοια εξαίρεση βασίζεται αποκλειστικά στο διαφορετικό θρήσκευμα των πιο πάνω ομάδων
Οι προσφυγές απορρίπτονται με £500 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ