|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2001) 4 ΑΑΔ 1066
15 Νοεμβρίου, 2001
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
RANIA ELECTRIC HOUSE LTD,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 57/2000)
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως ― Εισαγωγή αυτοκινήτου ― Επαναπροσδιορισμός της δασμολογητέας αξίας του οχήματος μετά από απόρριψη της δηλωθείσας αξίας του με βάση το τιμολόγιο αγοράς ― Άρθρο 159 του Ν.82/67 σε συνδυασμό με το Άρθρο 7, Κεφ. VII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου ― Δέουσα έρευνα και αιτιολογία ― Η απόφαση επικυρώθηκε.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία ― Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως ― Εκδήλωση πρόθεσης για συμβιβαστική διευθέτηση τελωνειακού αδικήματος ή πληρωμή συμβιβαστικού ποσού για τον ίδιο σκοπό δεν συνιστά διοικητική πράξη και δεν υπόκειται σε αναθεωρητικό έλεγχο.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέφυγε κατά τη σε βάρος της επιβολής δασμών και φόρων ως προς αυτοκίνητο που εισήγαγε καθώς και κατά της επιβολής προστίμου προς συμβιβασμό συναφούς τελωνειακού αδικήματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η εξέταση της νομιμότητας της διοικητικής απόφασης κρίνεται με βάση τα στοιχεία ενώπιον της διοίκησης και το χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης. Το έργο της αξιολόγησης συλλεγέντων στοιχείων και πληροφοριών και η εκτίμηση των γεγονότων ανήκει στη Διοίκηση.
Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο ή σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι η Διοίκηση υπερβαίνει τα όρια της διακριτικής της εξουσίας.
2. Ενόψει των αμφιβολιών των Τελωνειακών Αρχών ως προς την εγκυρότητα και ορθότητα των τιμών επί των τιμολογίων που αφορούσαν το επίδικο αυτοκίνητο, έγινε έρευνα.
Aπό το σύνολο των στοιχείων που είχαν συγκεντρωθεί και με βάση τη γραπτή επίσημη διαβεβαίωση που ακολούθησε ημερ. 3.11.99 από τον επίσημο αντιπρόσωπο της Mercedes στην Ινδία ότι το επίδικο αυτοκίνητο, είχε πωληθεί από την Ινδία στην τιμή που αναφερόταν, ορθά οι καθ' ων η αίτηση, αποφάσισαν τον επαναπροσδιορισμό της δασμολογητέας αξίας του επίδικου αυτοκινήτου απορρίπτοντας τη δηλωμένη του αξία.
3. Στην προκείμενη περίπτωση, ορθά οι καθ' ων η αίτηση προχώρησαν στον καθορισμό της δασμολογητέας αξίας του αυτοκινήτου κατ' εφαρμογήν του Άρθρου 7 Κεφ. VII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Παράρτημα Έβδομο υπ' αρ. 2416 ημερ. 2.6.89, στις διατάξεις της οποίας παραπέμπει το Άρθρο 159 του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου (Ν. 82/67) όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 98/89.
4. Σύμφωνα με το Άρθρο 178 του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1967 (Ν. 82/67) όπως τροποποιήθηκε, παρέχεται στο Διευθυντή η εξουσία να συμβιβάσει αδικήματα που διαπράχθηκαν κατά παρέκκλιση ή παράβαση των διατάξεων οιουδήποτε των περί Τελωνείων ή Φόρων Καταναλώσεως Νόμων.
Στην επιστολή στην οποία περιέχεται η προσβαλλόμενη απόφαση διατυπώνεται πρόθεση για συμβιβαστική διευθέτηση των αδικημάτων της αναληθούς δηλώσεως και απόπειρας αποφυγής καταβολής δασμών και φόρων που διαπιστώθηκε ότι διαπράχθηκαν από τους αιτητές, με την καταβολή του ποσού ΛΚ3.000.
Η εκδήλωση πρόθεσης για συμβιβαστική διευθέτηση ή η πληρωμή συμβιβαστικού ποσού δεν συνιστά διοικητική πράξη και συνεπώς δεν υπόκειται σε αναθεωρητικό έλεγχο.
5. Η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί στα πλαίσια της νομιμότητας και ύστερα από διεξαγωγή δέουσας έρευνας.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη και ευλόγως επιτρεπτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Herodotou v. Republic (1987) 3 Α.Α.Δ. 874.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία οι αιτητές, προσβάλλουν με την παρούσα προσφυγή την απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 16.11.99 με την οποία επαναπροσδιόρισαν τη δασμολογητέα αξία ενός καινούργιου αυτοκινήτου τύπου Mercedes το οποίο εισήξαν οι αιτητές από την Ινδία.
Χρ. Πουργουρίδης, για τους Αιτητές.
Στ. Θεοδούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές, προσβάλλουν με την παρούσα προσφυγή την απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 16.11.99 με την οποία επαναπροσδιόρισαν τη δασμολογητέα αξία ενός καινούργιου αυτοκινήτου τύπου Mercedes το οποίο εισήξαν οι αιτητές από την Ινδία.
Οι αιτητές ασχολούνται με εισαγωγές και αγοραπωλησίες αυτοκινήτων στην Κύπρο. Στις 20.7.99 εισήξαν από την Ινδία, τρία καινούργια αυτοκίνητα Mercedes του ίδιου τύπου για σκοπούς αποταμίευσης. Μεταξύ των τριών τούτων αυτοκινήτων ήταν και το επίδικο.
Μαζί με τη διασάφηση αποταμίευσης κατατέθηκε το τιμολόγιο αγοράς των αυτοκινήτων ημερ. 3.7.99 το οποίο εξέδωσε εταιρεία από το Ντουπάϊ. Η τιμή που αναγραφόταν στο τιμολόγιο για κάθε αυτοκίνητο ήταν 31,277 γερμανικά μάρκα.
Στις 21.7.99, τα αυτοκίνητα εξετάστηκαν από τις τελωνειακές αρχές και αποταμιεύτηκαν στη Γενική Αποθήκη Αποταμίευσης.
Οι αιτητές τελώνισαν τα αυτοκίνητα με καθεστώς προσωρινής εισαγωγής. Το επίδικο αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής 1639V99, πωλήθηκε στην κα Ευδοξία Παναγή για το ποσό των ΛΚ11.000 η οποία και το παρέλαβε από την αποθήκη αποταμίευσης υπό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής.
Η προσωρινή εισαγωγή του επίδικου αυτοκινήτου έγινε σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες των περί Προσωρινής Εισαγωγής (Ιδιωτικά Οχήματα και Αεροσκάφη) Κανονισμών του 1968 και εκδόθηκε το τελωνειακό έντυπο C.104, ημερ. 21.7.99. Η κα Ε. Παναγή ανέλαβε υποχρέωση επανεξαγωγής του επίδικου αυτοκινήτου το αργότερο μέχρι την 28.8.99. Ενώ σύμφωνα με δήλωσή της η οποία περιέχεται στο σχετικό έντυπο το αυτοκίνητο προοριζόταν προσωρινά για κυκλοφορία στη Δημοκρατία με σκοπό την επανεξαγωγή του. Επιπλέον η κα Παναγή ανέλαβε την υποχρέωση να τηρήσει και τους όρους που έθετε ο Διευθυντής Τελωνείου με τη γνωστοποίηση αρ. 28 μεταξύ των οποίων και του όρου χρήσης του οχήματος μόνο από τον εισαγωγέα καθώς και του όρου της μη παραχώρησης ή διάθεσης ή δανεισμού του σ' άλλο πρόσωπο.
Στις 17.8.99 λειτουργοί του Τελωνείου Πάφου εντόπισαν το επίδικο αυτοκίνητο στην κατοχή άλλου προσώπου, του Λάζαρου Κωνσταντίνου, διευθυντή, των αιτητών, ο οποίος, σύμφωνα με την κατάθεσή του, οδηγούσε το αυτοκίνητο με σκοπό το μηχανικό του έλεγχο γιατί όπως ανέφερε, το είχε αφήσει η κα Ε. Παναγή για εξέταση μηχανικού προβλήματος, κατά το διάστημα που αυτή απουσίαζε στο εξωτερικό.
Το αυτοκίνητο επιστράφηκε στην ιδιοκτήτρια (μόνο για εξαγωγή) στις 23.9.1999, αφού τόσο η ιδιοκτήτρια όσο και ο διευθυντής των αιτητών επέλεξαν να ζητήσουν από το Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων να ασκήσει τη διακριτική του εξουσία και να επιτρέψει την από μέρους τους καταβολή συμβιβαστικού ποσού, αντί για την ποινική τους δίωξη, για τα τελωνειακά αδικήματα που διέπραξαν. Ο Διευθυντής Τμήματος Τελωνείων αποδέχθηκε το αίτημα και επέβαλε συμβιβαστικό ποσό ύψους £500.- στο Διευθυντή των αιτητών και £200.- στην ιδιοκτήτρια, ποσά τα οποία καταβλήθηκαν υπό διαμαρτυρία και το επίδικο αυτοκίνητο αποταμιεύτηκε στην αποθήκη αποταμίευσης.
Κατά το χρόνο εισαγωγής και αποταμίευσης των τριών αυτοκινήτων, μεταξύ των οποίων και το επίδικο, ηγέρθηκαν στο Τμήμα Τελωνείων αμφιβολίες αναφορικά με την ορθότητα της δηλωθείσας δασμολογητέας αξίας τους.
Κρίθηκε αναγκαία η διεγαγωγή έρευνας αναφορικά με την πραγματική τιμή στην οποία είχαν πωληθεί τα τρία καινούργια αυτοκίνητα Mercedes προς τους αιτητές. Το Τμήμα Τελωνείων προχώρησε στη διερεύνηση του θέματος μέσω του γενικού αντιπροσώπου των αυτοκινήτων Mercedes στην Κύπρο. Από τη σχετική αλληλογραφία μεταξύ των κατά τόπους επισήμων αντιπροσώπων της εταιρείας προέκυψε ότι η δασμολογητέα αξία των αυτοκινήτων ήταν ψηλότερη από τη δηλωθείσα. Με βάση την επίσημη διαβεβαίωση του επίσημου αντιπροσώπου της Mercedes στην Ινδία ότι τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα είχαν πωληθεί από την Ινδία προς γερμανικά μάρκα 45.000 περίπου το κάθε ένα, αντί για 31.000 που οι αιτητές είχαν δηλώσει ως δασμολογητέα αξία, το Τμήμα Τελωνείων προχώρησε στον προσδιορισμό της πραγματικής δασμολογητέας αξίας τους και σε υπολογισμό των αναλογούντων δασμών.
Ο Διευθυντής Τμήματος Τελωνείων με διπλοσυστημένη επιστολή του ημερ. 15.11.99 προς τους αιτητές, οι οποίοι, αγόρασαν στο μεταξύ το αυτοκίνητο από την κα Ε. Παναγή στην τιμή που το είχε αγοράσει τους πληροφόρησε ότι:
"...... μετά από έρευνα διαπιστώθηκε ότι η αξία του αυτοκινήτου είναι κατά Λ.Κ. 6000 (έξι χιλιάδες) περισσότερη από την αξία του τιμολογίου που έχετε καταθέσει με τη διασάφηση ΕΔΕ ΙΜ3 αρ. Β314 ημερομ. 20/7/99.
Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι έχετε διαπράξει τα αδικήματα της αναληθούς δηλώσεως και απόπειρας αποφυγής καταβολής δασμών και φόρων ύψους Λ.Κ. 7,735, (έξι χιλιάδες επτακόσιες τριάντα πέντε).
Θα ήμουν δε διετεθειμένος να αποδεκτώ συμβιβασμό των διαπραχθέντων αδικημάτων με τη καταβολή συμβιβαστικού ποσού ύψους Λ.Κ. 3000 (τρεις χιλιάδες).
Καλείσθε όπως εντός 21 ημερών από την ημερομηνία της επιστολής αυτής να αποταθείτε στον Ανώτερο Τελωνειακό Λειτουργό Λεμεσού για να καταβάλετε τα πιο πάνω ποσά.
Σε διαφορετική δε περίπτωση λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι θα λάβω δικαστικά μέτρα εναντίον σας."
Την επομένη, 16.11.99 ο Διευθυντής Τμήματος Τελωνείων απέστειλε στους αιτητές την πιο κάτω επιστολή:
"Αναφέρομαι στην επιστολή μου με αρ. φακ. 12.5.01.2 ημερ. 15 Νοεμβρίου 1999 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ ότι εκ παραδρομής αναφέρθηκε ότι η διαφορά της αξίας που προκύπτει ανέρχεται σε Λ.Κ. 6000 (έξι χιλιάδες) αντί της ορθής αξίας η οποία ανέρχεται στις Λ.Κ. 4.100 (τέσσερεις χιλιάδες εκατό).
Συνεπώς οι απαιτητέοι δασμοί και φόροι ανέρχονται στις Λ.Κ. 5,642 (πέντε εξακόσιες σαράντα δύο).
Όσον αφορά τις παραγράφους 3, 4 και 5, το περιεχόμενό τους παραμένει το ίδιο."
Αυθημερόν, (16.11.99), οι αιτητές κατέθεσαν διασάφηση για τελωνισμό του επίδικου αυτοκινήτου. Δήλωσαν οι ίδιοι ποσό δασμών και φόρων Λ.Κ. 22.249 και σημείωσαν ταυτόχρονα ότι το εν λόγω ποσό καθώς και το ποσό της συμβιβαστικής διευθέτησης των τελωνειακών αδικημάτων, έχει καταβληθεί "υπό διαμαρτυρία".
Το περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής του Διευθυντή Τελωνείων (ημερ. 16.11.99) προς τους αιτητές αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής με την οποία οι αιτητές ζητούν:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Καθ' ου η αίτηση ημερομηνίας 16.11.99 με την οποία επέβαλε στους Αιτητές την υποχρέωση καταβολής του συνολικού ποσού ΛΚ22.249 υπό μορφή δασμών και/ή φόρων επί της αξίας του οχήματος με αριθμό εγγραφής 1639V99 και αριθμό σιασσί WDB2100106A542551, μάρκας Mercedes E250D, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Καθ' ου η αίτηση ημερομηνίας 16.11.99 με την οποία επέβαλε στους Αιτητές την υποχρέωση πληρωμής ποσού ΛΚ3.000 υπό μορφή προστίμου προς συμβιβασμό των κατ' ισχυρισμό διαπραχθέντων αδικημάτων της αναληθούς δηλώσεως και απόπειρας αποφυγής καταβολής δασμών και φόρων είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ ή στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η επίδικη απόφαση είναι τρωτή λόγω ανεπάρκειας της έρευνας που οδήγησε στη λήψη της. Ισχυρίζονται επίσης ότι η επίδικη απόφαση πάσχει επειδή οι τελωνειακές αρχές ενήργησαν εν προκειμένω υπό καθεστώς πλάνης ως προς τα γεγονότα και το νόμο.
Είναι η θέση των αιτητών ότι από τη στιγμή που κατέθεσαν το τιμολόγιο αγοράς του αυτοκινήτου από τη χώρα εξαγωγής του, ο Διευθυντής Τμήματος Τελωνείων ήταν υποχρεωμένος να εφαρμόσει τις διατάξεις του άθρου 1, Κεφ. VII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) και να θεωρήσει ως δασμολογητέα αξία του επίδικου αυτοκινήτου την αξία που αναγραφόταν επί του τιμολογίου αγοράς καθότι, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους δεν υπήρχαν οποιαδήποτε άλλα στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν δυνάμει του Νόμου να ληφθούν υπόψη και να ανατρέψουν τα δεδομένα του εν λόγω τιμολογίου. Υποστηρίζουν πως επαρκής έρευνα θα ήταν μόνο η έρευνα που θα διεξαγόταν στη χώρα εξαγωγής του επίδικου αυτοκινήτου. Προβάλλουν τέλος ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω ελλειπούς αιτιολογίας.
Η εξέταση της νομιμότητας της διοικητικής απόφασης κρίνεται με βάση τα στοιχεία ενώπιον της διοίκησης και το χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης. Το έργο της αξιολόγησης συλλεγέντων στοιχείων και πληροφοριών και η εκτίμηση των γεγονότων ανήκει στη Διοίκηση.
Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο ή σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι η Διοίκηση υπερβαίνει τα όρια της διακριτικής της εξουσίας.
Ενόψει των αμφιβολιών των Τελωνειακών Αρχών ως προς την εγκυρότητα και ορθότητα των τιμών επί των τιμολογίων που αφορούσαν τα εν λόγω αυτοκίνητα, έγινε έρευνα.
Στην επιστολή του αντιπροσώπου της Mercedes στην Ινδία ημερ. 30.8.99 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"1) The order of these "three" cars was brought to us through a subsidiary company of one of our Indian dealers, in Maldives.
2) We had discussed this issue with BWP and only with their consent, we agreed to undertake this direct export to Maldives, as Maldives is one of the regions allocated to us as a part of the Indian subcontinent.
3) We have no information how these cars have landed in Cyprus. MB India has invoiced these cars at an average price of DM45.000 to the company."
Aπό το σύνολο των στοιχείων που είχαν συγκεντρωθεί και με βάση τη γραπτή επίσημη διαβεβαίωση που ακολούθησε ημερ. 3.11.99 από τον επίσημο αντιπρόσωπο της Mercedes στην Ινδία ότι τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα, μεταξύ των οποίων και το επίδικο, είχαν πωληθεί από την Ινδία στην τιμή που αναφερόταν, ορθά οι καθ' ων η αίτηση, αποφάσισαν στον επαναπροσδιορισμό της δασμολογητέας αξίας του επίδικου αυτοκινήτου απορρίπτοντας τη δηλωμένη του αξία.
Στην προκείμενη περίπτωση, ορθά οι καθ' ων η αίτηση προχώρησαν στον καθορισμό της δασμολογητέας αξίας του αυτοκινήτου κατ' εφαρμογήν του άρθρου 7 Κεφ. VII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Παράρτημα Έβδομο υπ' αρ. 2416 ημερ. 2.6.89, στις διατάξεις της οποίας παραπέμπει το άρθρο 159 του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου (Ν. 82/67) όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 98/89.
Σύμφωνα με το άρθρο 7 της Συμφωνίας, όταν η δασμολογητέα αξία των εισαγόμενων εμπορευμάτων
"............ δεν μπορεί να προσδιοριστεί κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1 μέχρι και 6, αυτή θα προσδιορίζεται με άλλα δίκαια μέσα σύμφωνα με τις αρχές και τις γενικές διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας και του άρθρου VII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου και με βάση διαθέσιμα δεδομένα στη χώρα εισαγωγής."
Σύμφωνα με το άρθρο 178* του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1967 (Ν. 82/67) όπως τροποποιήθηκε, παρέχεται στο Διευθυντή η εξουσία να συμβιβάσει αδικήματα που διαπράχθηκαν κατά παρέκκλιση ή παράβαση των διατάξεων οιουδήποτε των περί Τελωνείων ή Φόρων Καταναλώσεως Νόμων.
Στην επιστολή στην οποία περιέχεται η προσβαλλόμενη απόφαση διατυπώνεται πρόθεση για συμβιβαστική διευθέτηση των αδικημάτων της αναληθούς δηλώσεως και απόπειρας αποφυγής καταβολής δασμών και φόρων που διαπιστώθηκε ότι διαπράχθηκαν από τους αιτητές, με την καταβολή του ποσού ΛΚ3.000.
Η εκδήλωση πρόθεσης για συμβιβαστική διευθέτηση ή η πληρωμή συμβιβαστικού ποσού δεν συνιστά διοικητική πράξη και συνεπώς δεν υπόκειται σε αναθεωρητικό έλεγχο. Βλ. Eleni Ηerodotou v. Republic (1987) 3 Α.Α.Δ. 874.
Κατόπιν των ανωτέρω, η θεραπεία (Β) της αίτησης δεν είναι αποδεκτή.
Έχοντας υπόψη τα όσα έχουν προαναφερθεί, καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί στα πλαίσια της νομιμότητας και ύστερα από διεξαγωγή δέουσας έρευνας.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη και ευλόγως επιτρεπτή.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της.
Η�προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.