|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 4 ΑΑΔ 41
31 Ιανουαρίου, 2001
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
KΥΠΡΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 696/1998)
Έννομο Συμφέρον ― Αιτητή που προσβάλλει όρο πολεοδομικής άδειας, ενώ έχει ήδη αποδεχθεί και εφαρμόσει ― Περιστάσεις της αποδοχής στην κριθείσα περίπτωση.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία ― Χρηματικές διαφορές ― Ανάγονται στην δικαιοδοσία άλλου Δικαστηρίου και όχι του Ανωτάτου Δικαστηρίου υπό το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Οι αιτητές προσέβαλαν την συμπερίληψη στην πολεοδομική άδεια, που έλαβαν κατά παρέκκλιση του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας, όρου που τους υποχρέωνε στην κατασκευή υπόγειου οχετού με τον οποίο και συμμορφώθηκαν.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η προσφυγή οδηγείται στην απόρριψή της για καθαρά νομικούς λόγους. Οι αιτητές έχουν τελικά αποδεχθεί τον επίμαχο όρο, και μάλιστα προχώρησαν στα έργα υλοποίησής του. Τούτο αποδεικνύεται από την ίδια την ένορκη δήλωση που κατατέθηκε εκ μέρους των αιτητών.
Καταδεικνύεται πως η ουσία της διαφοράς, όπως από τους ίδιους τους αιτητές παρουσιάζεται, είναι χρηματική. Ως τέτοια, όμως, αν υπάρχει, ανάγεται στη δικαιοδοσία άλλου Δικαστηρίου, και δεν συμπλέκεται με τις εξουσίες και αρμοδιότητες του διοικητικού Δικαστηρίου, όπως αυτές προβλέπονται και οριοθετούνται στο Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Eπιπλέον, και προς επιβεβαίωση των πιο πάνω, οι αιτητές όχι μόνο αποδέκτηκαν και εφάρμοσαν τον επίμαχο όρο, αλλά υπέβαλαν και αίτηση για άδεια οικοδομής, στη βάση βέβαια της πολεοδομικής άδειας. Περατώθηκαν οι οικοδομικές εργασίες και οι εργολάβοι τους ζήτησαν, στις 23.11.99, την έκδοση πιστοποιητικού εγκρίσεως.
Είναι προφανές, επομένως, πως οι αιτητές δεν νομιμοποιούνται στην προώθηση της παρούσας προσφυγής, γιατί δεν προσβάλλουν διοικητική απόφαση η οποία επηρεάζει τα συμφέροντά τους. Αντίθετα, αποδέκτηκαν την εν λόγω απόφαση η οποία και τροποποιήθηκε μετά από δικό τους αίτημα, κατά τρόπο που ευνοούνται τα οικονομικά τους συμφέροντα
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή από τους αιτητές κατά της απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής την οποία άσκησαν εναντίον όρου ο οποίος επιβλήθηκε στην πολεοδομική άδεια η οποία τους χορηγήθηκε.
Χρ. Θεοδούλου, για τους Αιτητές.
Χρ. Ιωσηφίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είναι συνιδιοκτήτες τεμαχίων γης, που βρίσκονται στη χωριτική περιοχή των χωριών Ορόκλινη και Πύλα. Στις 8.6.95 υπέβαλαν αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση στα πιο πάνω κτήματά τους συγκροτήματος από 49 κατοικίες και 16 καταστήματα. Τα τεμάχια ενέπιπταν στην τουριστική ζώνη Τ1γ, που προνοούσε για σκοπούς ανάπτυξης ανώτατο συντελεστή δόμησης και κάλυψης 0,20:1. Ενώ, σύμφωνα με τα σχέδια που πρότειναν οι αιτητές, ο συντελεστής δόμησης τους ανερχόταν σε 0,30:1.
Υπουργική Επιτροπή, στην οποία εκχωρήθηκε η εξουσία από το Υπουργικό Συμβούλιο, ενέκρινε παρέκκλιση από τις πρόνοιες του τοπικού σχεδίου Λάρνακας, μετά από σχετική πρόταση της Πολεοδομικής Αρχής, έτσι που να χορηγηθεί στους αιτητές πολεοδομική άδεια με συντελεστή δόμησης 0,30:1. Στις 7.9.95 η Πολεοδομική Αρχή εξέδωσε στους αιτητές πολεοδομική άδεια για την ανέγερση του συγκροτήματος τους, επιβάλλοντας σ΄αυτή διάφορους όρους. Μας ενδιαφέρει ο υπ΄αριθ. 510, ο οποίος και προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή. Λέγει:
«Κατά μήκος και κάτωθεν του προτεινόμενου δρόμου πλάτους 11 μέτρων θα κατασκευασθεί υπόγειος οχετός περισυλλογής ομβρίων υδάτων πλάτους 4μ. σύμφωνα με τις υποδείξεις της Αρμόδιας Αρχής. Μετά την υλοποίηση και παραχώρηση του εν λόγω οχετού να γίνει ανάκληση του easement (1130 τ.μ.) που επηρεάζει το τεμάχιο».
Οι προσφεύγοντες ζήτησαν από την Πολεοδομική Αρχή να τους απαλλάξει απ΄αυτό τον όρο, το αίτημα όμως απορρίφθηκε, καθώς και η ιεραρχική προσφυγή τους στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ειδοποιήθηκαν δε γραπτώς με επιστολή από το αρμόδιο κυβερνητικό τμήμα, ημερ. 1.6.98.
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας εγείρει νομικά ζητήματα, που συνιστούν ουσιαστικά προκαταρκτικές ενστάσεις. Εισηγείται πως οι αιτητές δεν νομιμοποιούνται στην καταχώριση της υπό συζήτηση προσφυγής γιατί έχουν αποδεχθεί τον επίμαχο όρο. Οι αρμόδιες μάλιστα αρχές, μετά από εισήγηση των αιτητών, συμφώνησαν στη μετατόπιση του σημείου κατασκευής του αντιπλημμυρικού καναλιού, διευθέτηση που άφησε μεγάλο μέρος του τεμαχίου τους ελεύθερο για οικιστική χρήση. Και τούτο γιατί το αντιπλημμυρικό κανάλι θα κατασκευαζόταν στο δυτικό τμήμα του τεμαχίου, κάτω από τον προτεινόμενο δρόμο πλάτους 35π. Ότι τούτο έγινε με εισήγηση του αρχιτέκτονα των αιτητών, προς το συμφέρον τους, καταδεικνύεται όχι μόνο από τα στοιχεία του φακέλου αλλά και από ένορκη δήλωση, που καταχωρίστηκε στην παρούσα διαδικασία εκ μέρους τους, και μετά από δικό τους αίτημα. Να σημειωθεί πως εις βάρος του ακινήτου των αιτητών υφίστατο δουλεία υπέρ του δημοσίου για την κατασκευή αυλακιών ομβρίων υδάτων. Για την απόκτηση δε της δουλείας αυτής δημοσιεύθηκε, στις 3.9.93, διάταγμα απαλλοτρίωσης, και προσφέρθηκε στους αιτητές ποσό £64.442,65. Οι αιτητές επεφύλαξαν τα δικαιώματα τους ως προς το ύψος της αποζημίωσης. Εφόσον θα εφαρμοζόταν ο επίμαχος όρος η Δημοκρατία συμφώνησε να άρει τη δουλεία. Και παρεμπιπτόντως η διοίκηση διατείνεται πως το κόστος της κατασκευής του καναλιού από τους αιτητές είναι μικρότερο από το πιο πάνω ποσό, που ήδη τους προσφέρθηκε ως αποζημίωση.
Έχω μακρηγορήσει λίγο μολονότι δεν χρειαζόταν. Η προσφυγή οδηγείται στην απόρριψη της για καθαρά νομικούς λόγους. Οι αιτητές, καθώς εισηγείται ο δικηγόρος της Δημοκρατίας, έχουν τελικά αποδεχθεί τον επίμαχο όρο, και μάλιστα προχώρησαν στα έργα υλοποίησης τους. Τούτο είναι ορθό. Αποδεικνύεται δε από την ίδια την ένορκη δήλωση που κατατέθηκε εκ μέρους των αιτητών, στην οποία αναφέρθηκε πιο πάνω, όπου στην παράγρ.6 η Χριστίνα Ζαχαριάδου Σιερεπεκλή, μία από τους αιτητές, λέει:
«Τελικά, ολόκληρο το αντιπλημμυρικό κανάλι διαμέσου του επιδίκου κτήματος, καθώς και ο δημόσιος δρόμος πάνω από αυτό, κατασκευάσθηκαν από τους συνιδιοκτήτες του κτήματος, σύμφωνα με τις οδηγίες και απαιτήσεις της πολεοδομικής και της αρμόδιας αρχής και με έξοδα των συνιδιοκτητών, τα οποία έχουν υπερβεί κατά πολύ το προσφερθέν στους αιτητές ως αποζημίωση για την απαλλοτρίωση δουλείας ποσό των ΛΚ.64.442,65, το οποίο εν πάση περιπτώσει αφορούσε μόνον τον επηρεασμό της αξίας του επιδίκου κτήματος από τη δουλεία. Επίσης οι συνιδιοκτήτες αναγκάσθηκαν να κατασκευάσουν και πεζόδρομο στο ανατολικό σύνορο του κτήματος».
Επίσης από τη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου των αιτητών, και ιδιαίτερα αυτά που είπε ενώπιον μου στις διευκρινίσεις, καταδεικνύεται πως η ουσία της διαφοράς, όπως από τους ίδιους τους αιτητές παρουσιάζεται, είναι χρηματική. Ως τέτοια, όμως, αν υπάρχει, ανάγεται στη δικαιοδοσία άλλου Δικαστηρίου, και δεν συμπλέκεται με τις εξουσίες και αρμοδιότητες του διοικητικού Δικαστηρίου, όπως αυτές προβλέπονται και οριοθετούνται στο άρθρο 146 του Συντάγματος.
Eπιπλέον, και προς επιβεβαίωση των πιο πάνω, οι αιτητές όχι μόνο αποδέκτηκαν και εφάρμοσαν τον επίμαχο όρο αλλά υπέβαλαν και αίτηση για άδεια οικοδομής, στη βάση βέβαια της πολεοδομικής άδειας. Περατώθηκαν οι οικοδομικές εργασίες και οι εργολάβοι τους ζήτησαν, στις 23.11.99, την έκδοση πιστοποιητικού εγκρίσεως.
Είναι προφανές, επομένως, πως οι αιτητές δεν νομιμοποιούνται στην προώθηση της παρούσας προσφυγής γιατί δεν προσβάλλουν διοικητική απόφαση η οποία επηρεάζει τα συμφέροντα τους. Αντίθετα, αποδέκτηκαν την εν λόγω απόφαση η οποία και τροποποιήθηκε μετά από δικό τους αίτημα, κατά τρόπο που ευνοούνται τα οικονομικά τους συμφέροντα
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.