|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1619/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Αντώνη Πίλλου
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η Αίτηση
--------------
5 Οκτωβρίου 2001
Για τον Αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα.
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Αιτητής κ. Πίλλος προσβάλλει την προαγωγή των τριών Ενδιαφερομένων Μερών κυρίων Παπαδοπούλου, Κιτιέα και Μαυρουδή στη θέση Βοηθού Τελώνη.
Η θέση ήταν θέση προαγωγής και 32 υπάλληλοι κρίθησαν προάξιμοι από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ). Από αυτούς η Διευθύντρια Τελωνείων σύστησε για προαγωγή 11, όσες ήσαν και οι προς πλήρωση θέσεις. Η ΕΔΥ επέλεξε αυτούς ως υπερέχοντες των άλλων και ως πιο κατάλληλους για προαγωγή.
Η βασική εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον κ. Πίλλο είναι ότι η σύσταση της Διευθύντριας πάσχει ως γενική και αόριστη, συγκρουόμενη με τα στοιχεία των φακέλων και αναπλάθουσα αυτά. Ανεδαφική είναι η επί μέρους εισήγηση, ότι η Διευθύντρια δεν γνώριζε πριν προσέλθει στη συνεδρία ποίοι θα εκρίνοντο προσοντούχοι από την ΕΔΥ, με αποτέλεσμα να μην ήταν σε θέση να γνωρίζει ποίων τους φακέλους θα έπρεπε να είχε υπ΄όψη της ώστε να προβεί σε σύσταση, και έτσι ότι η σύσταση της ήταν προκατασκευασμένη. Η Διευθύντρια γνώριζε για ποιο σκοπό κλήθηκε στη συνεδρία, γνώριζε ότι αναμένετο να προβεί σε σύσταση, γνώριζε ότι η θέση ήταν προαγωγής με μόνο ουσιαστικά απαιτούμενο προσόν την τριετή υπηρεσία στη θέση Εξεταστή Τελωνείων 1ης Τάξης/Τελωνειακού Λειτουργού 1ης Τάξης, και ασφαλώς καλώς προετοιμάσθηκε.
Ως προς τη βασική εισήγησή του, ο κ. Αγγελίδης λέγει κατ΄αρχή ότι η σύσταση πάσχει ως αναφερόμενη στην προσωπική γνώση και άποψη της Διευθύντριας για τους υπαλλήλους και στις απόψεις των άμεσα προϊσταμένων των υπαλλήλων, με αποτέλεσμα την εισαγωγή εξωγενών και πρόσθετων προς τα στοιχεία των φακέλων παραγόντων οι οποίοι και τα αναπλάθουν.
Είναι γεγονός ότι η Διευθύντρια δεν συγκεκριμενοποιεί την προσωπική γνώση της ή εκείνη των άμεσα προϊσταμένων εκάστου των υπαλλήλων ώστε να είναι δυνατή η διαπίστωση ίσης ευκαιρίας παρακολούθησης του έργου των υπαλλήλων που θα προσέδιδε στις απόψεις και ίσο μέτρο κρίσης και να καθίσταται δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. Αναφέρει όμως η Διευθύντρια ότι από 15.7.1996 είχε την ευκαιρία να συνεργασθεί με τους υπαλλήλους και να σχηματίσει προσωπική γνώση όλων των υπαλλήλων, οι δε άμεσα προϊστάμενοι τους αναμένονται να είναι οι κατ΄εξοχή παρατηρητές και γνώστες του έργου τους. Το θέμα όμως δεν είναι τόσο η γενική δυνατότητα του Διευθυντή να αναφερθεί στην προσωπική του γνώση των υπαλλήλων και σε εκείνη των άμεσα προϊσταμένων τους, εφ΄όσον τούτο συναρτάται προς το νόμιμο σκοπό και τα νόμιμα πλαίσια της σύστασης του που είναι καθήκον του να κάνει. Το πραγματικό θέμα είναι κατά πόσο η σύσταση είναι αιτιολογημένη σε σχέση με τα στοιχεία των φακέλων ή κατά πόσο μάλλον ο Διευθυντής επιτρέπει στην προσωπική του άποψη και εκείνη των άμεσα προϊσταμένων να διαφοροποιήσει και αναπλάσει τα στοιχεία των φακέλων. Σε τέτοια περίπτωση η αναφορά στην προσωπική γνώση του Διευθυντή και στις απόψεις των άμεσα προϊσταμένων ουσιαστικά θα υποκαθιστούσε την ήδη και μόνη δυνατή αντικειμενική αξιολόγηση στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Θα πρέπει λοιπόν να στραφούμε στα επί μέρους σχόλια της Διευθύντριας στη σύσταση της, τα οποία και παραθέτω:
"9.
Μαυρουδή Νίκο:Υπηρετεί στο Τμήμα από το 1979. Υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του υποψήφιου Αντώνη Πίλλου, που δεν συστήνεται για προαγωγή, υπερτερεί όμως έναντί του σε αξία, όπως αυτή εμφαίνεται στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα. Επίσης υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι όλων των υπόλοιπων υποψηφίων και υπερέχει ή δεν υστερεί έναντί τους σε αξία. Υπηρετεί στο Τελωνείο Λευκωσίας ως υπεύθυνος του κλάδου Επιστροφών Δασμών. Καθ΄όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του έχει διακριθεί για την ευρυμάθειά του, τη συνεχή προσπάθειά του για βελτίωση και προσφορά στην εργασία του και εν γένει στο Τμήμα Τελωνείων. Πρόκειται για ένα υπάλληλο καθ΄όλα αξιόλογο, που εξυπηρετεί αδιάλειπτα, με μεγάλη πάντοτε επιτυχία το Τμήμα και το κοινό. Είναι μια αξιοπρόσεκτη ηγετική προσωπικότητα και μεγάλο κεφάλαιο για το Τμήμα. Σε μια συνεκτίμηση όλων των δεδομένων, κρίνω ότι είναι ο καταλληλότερος για προαγωγή.
10.
Παπαδόπουλο Θεόδωρο:Υπηρετεί στο Τμήμα Τελωνείων από το 1978. Υπηρετεί ή έχει την ίδια περίπου αξία με τους υπόλοιπους υποψηφίους, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα και, επίσης, υπερτερεί σε αρχαιότητα έναντί τους με εξαίρεση έναντι των Πίλλου Αντώνη και Παπαντωνίου Ανδρέα, οι οποίοι όμως υστερούν σε αξία. Υπηρετεί στο Τελωνείο Λάρνακας, έχει ευρεία πείρα σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων του Τελωνείου και είναι υπεύθυνος του κλάδου Αποθηκών Αποταμίευσης. 'Εχει αποδείξει καθ΄όλη τη διάρκεια της καριέρας του τη σταθερότητα του χαρακτήρα του και την αντοχή του σε πιεστικές εργασίες. Ο υπάλληλος αυτός ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εργασίας του στον ψηλότερο πάντοτε δυνατό βαθμό. Υπερέχει των υποψηφίων που δεν συστήνονται
σε δυναμισμό, σταθερότητα χαρακτήρα και στο συνεχές του ενδιαφέρον για επιμόρφωση και συνεχή ανανέωση. Σε μια συνεκτίμηση όλων των δεδομένων, κρίνω ότι είναι ο καταλληλότερος για προαγωγή.11.
Κιτιέα Γιαννάκη:Ο υποψήφιος υπερτερεί ή δεν υστερεί σε αξία, όπως αυτή εμφαίνεται στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων ετών στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, έναντι των υπόλοιπων υποψηφίων που δεν συστήνονται. Υστερεί σε αρχαιότητα έναντι ορισμών υποψηφίων που δεν συστήνονται για προαγωγή. Το στοιχείο αυτό το έχω λάβει υπόψη και έχω κρίνει ότι πολλές ιδιότητες του Κιτιέα με υποχρεώνουν να τον ξεχωρίσω και να τον συστήσω για προαγωγή. Ο υπάλληλος αυτός εργάζεται στο Επαρχιακό Γραφείο Λάρνακας και είναι τοποθετημένος στο Ταχυδρομείο Δεμάτων. Έχει ανακαλύψει τα τελευταία χρόνια αρκετές περιπτώσεις εισαγωγής ναρκωτικών, χάριν αποκλειστικά της δικής του παρατηρητικότητας πρωτοβουλίας και αφοσίωσης στο καθήκον. Τον έχω συγχαρεί, σε αρκετές περιπτώσεις προσωπικά, για το εξαίρετο έργο που επιτελεί στο Τμήμα. Τον
θεωρώ ως ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια του Τμήματος και μελλοντική επένδυση. Η αφοσίωσή του στο καθήκον, η συνεχής προσπάθεια καλυτέρευσης του εαυτού του, αλλά προπάντων η αφοσίωσή του στο καθήκον τον έχουν καθιερώσει σε όλους τους συναδέλφους ως ένα από τα σημαντικότερα στελέχη που σήμερα διαθέτει το Τμήμα. Σε σύγκριση με αυτούς που προηγούνται σε αρχαιότητα και έχουν περίπου την ίδια αξία ο Κιτιέας υπερέχει σε ιδιότητες ή σε τομείς όπως είναι η παρατηρητικότητα, η υπευθυνότητα, η τόλμη και η ψηλή αντίληψη που έχει για την υπηρεσιακή αφοσίωση προς το καθήκον. Σε μια συνεκτίμηση όλων των δεδομένων, κρίνω ότι είναι ο καταλληλότερος για προαγωγή."
Ως προς τον κ. Μαυρουδή, συμφωνώ με τον κ. Αγγελίδη ότι η αναφορά στην ευρυμάθεια του, στην προσπάθεια του για βελτίωση, στην προσφορά του στην εργασία και στην εξυπηρέτηση του Τμήματος και του κοινού, είναι αναφορά σε ήδη αξιολογούμενα στοιχεία και δεν προσθέτουν το παραμικρό. Ο κ. Αγγελίδης εισηγείται βέβαια ότι η αναφορά σε αυτά αφήνει να νοηθεί ότι ο κ. Πίλλος υστερεί στους τομείς αυτούς. Κατά πόσο η σύσταση απολήγει σε τούτο ή απλώς περιττολογεί συναρτάται προς το τι συνιστά την ουσία της σύστασης, ότι δηλαδή ο κ. Μαυρουδής, αν και υστερεί σε αρχαιότητα του κ. Πίλλου (κατά δύο έτη), υπερτερεί αυτού σε αξία όπως εμφαίνεται στις υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων ετών. Και το ζητούμενο απολήγει να είναι κατά πόσο η άποψη αυτή είναι σε συμφωνία με τα στοιχεία των φακέλων.
Ως προς τον κ. Παπαδόπουλο, η Διευθύντρια και πάλι στηρίζει τη σύσταση της στο ότι, αν και υστερεί του κ. Πίλλου σε αρχαιότητα (κατά πέντε έτη), υπερτερεί τούτου σε αξία. Εξειδικεύει μάλιστα ότι υπερτερεί των μη συστηνομένων σε δυναμισμό, σταθερότητα χαρακτήρα και συνεχές ενδιαφέρον για επιμόρφωση και συνεχή ανανέωση. Και πάλι λοιπόν το ζητούμενο είναι, καθ΄όσον οι ιδιότητες αυτές αξιολογούνται, η συμφωνία της σύστασης με τα στοιχεία των φακέλων, στο πλαίσιο αυτό δε πρέπει να ιδωθούν πάλι και οι γενικές αναφορές της Διευθύντριας στην ευρεία πείρα του κ. Παπαδόπουλου, τη σταθερότητα του χαρακτήρα του, την αντοχή του σε πιεστικές εργασίες και την ανταπόκριση του στις απαιτήσεις της εργασίας του, ως προς τις οποίες επίσης ο κ. Αγγελίδης εισηγείται ότι αφήνεται να νοηθεί ότι ο κ. Πίλλος υστερεί στους σχετικούς τομείς.
Τέλος, ως προς τον κ. Κιτιέα, η Διευθύντρια, αν και αναγνωρίζει και πάλι ότι υστερεί σε αρχαιότητα έναντι τινων μη συστηνομένων (όπως κατά έξι έτη του κ. Πίλλου), εν τούτοις στηρίζει τη σύσταση της στο ότι πολλές ιδιότητες τον ξεχωρίζουν, αναφερόμενη ειδικά στο ότι τα τελευταία χρόνια, και υπηρετώντας στο Ταχυδρομείο Δεμάτων, έχει ανακαλύψει αρκετές περιπτώσεις εισαγωγής ναρκωτικών ως εκ της παρατηρητικότητας, πρωτοβουλίας και αφοσίωσης του στο καθήκον, ώστε να τον θεωρεί και να αναγνωρίζεται ως ένα από τα σημαντικότερα στελέχη και κεφάλαια του Τμήματος και μελλοντική επένδυση. Η Διευθύντρια δεν συγκρίνει τον κ. Κιτιέα με τον κ. Πίλλο ειδικά ως προς την αξία, όπως έκανε με τους κυρίους Μαυρουδή και Παπαδόπουλο, λέγει όμως ότι σε σύγκριση με αυτούς που προηγούνται σε αρχαιότητα, όπως είναι βέβαια ο κ. Πίλλος, και οι οποίοι έχουν περίπου την ίδια αξία, ο κ. Κιτιέας υπερέχει σε ιδιότητες ή τομείς όπως η παρατηρητικότητα, η υπευθυνότητα, η τόλμη και η ψηλή αντίληψη για την αφοσίωση στο καθήκον. Και το ερώτημα απολήγει να είναι αν τα στοιχεία αυτά, εφ΄όσον αξιολογούνται, ανταποκρίνονται προς την εικόνα των φακέλων.
Αναφορά στις υπηρεσιακές εκθέσεις τόσο των τελευταίων οκτώ, αλλά και ιδιαίτερα των τελευταίων πέντε, ετών, αποκαλύπτει ότι ο κ. Πίλλος και οι κύριοι Μαυρουδής, Παπαδόπουλος και Κιτιέας είναι ουσιαστικά ισοδύναμοι σε αξία. Τα τελευταία πέντε έτη μάλιστα βαθμολογήθησαν όλοι "εξαίρετα" σε όλα τα στοιχεία πλην του ότι για τα έτη 1998 και 1999 ο κ. Πίλλος βαθμολογήθηκε "πολύ ικανοποιητικά" σε ένα στοιχείο, το "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα". Αυτή η επί μέρους διαφορά όμως δεν ανατρέπει τη συνολική εικόνα της ουσιαστικής διαχρονικής ισοδυναμίας των μερών σε βαθμολογηθείσα αξία. Θα αντιλαμβανόμουν τη σημασία της έστω περιορισμένης διαφοράς στη βαθμολόγηση στο στοιχείο αυτό αν η Διευθύντρια το είχε επισημάνει ως κρίσιμο στοιχείο στη διαμόρφωση της σύστασης της σε συνάρτηση με τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης και μάλιστα ως διευθυντικής. Δεν είναι όμως αυτό που κάνει η Διευθύντρια. Αναφερόμενη στον κ. Μαυρουδή, λέγει γενικά ότι ο κ. Πίλλος υστερεί τούτου σε αξία, θέση η οποία, εισηγούμενη συνολική διαφοροποίηση μεταξύ των δύο κατά τη διάρκεια των ετών όπως η ίδια προανάφερε, δεν ανταποκρίνεται στην αντίστοιχη εικόνα τους μέσα από τις εκθέσεις.
Ως προς τον κ. Παπαδόπουλο, το ελάττωμα της σύστασης είναι ακόμα πιο εμφανές. Εδώ η Διευθύντρια επεσήμανε τομείς στους οποίους θεώρησε ότι ο κ. Παπαδόπουλος υπερτερεί του κ. Πίλλου, και συγκεκριμένα το δυναμισμό, τη σταθερότητα χαρακτήρα και το συνεχές ενδιαφέρον για επιμόρφωση και ανανέωση, παράλληλα δε εκθείασε την αντοχή του σε πιεστικές εργασίες και την ανταπόκριση του στις απαιτήσεις της εργασίας του. Η Διευθύντρια δηλαδή όχι μόνο δεν αναφέρθηκε στην όποια υπεροχή του κ. Παπαδόπουλου σε τομείς που υπάγονται στο στοιχείο "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" αλλά και επεσήμανε υπεροχή του σε τομείς που υπάγονται στα άλλα βαθμολογούμενα στοιχεία στα οποία ο κ. Παπαδόπουλος ουδόλως υπερείχε έστω κατ΄ελάχιστο του κ. Πίλλου στις βαθμολογήσεις. Τούτο καθιστούσε τη σύσταση της τρωτή και ως πεπλανημένη και ως αναπλάθουσα τα στοιχεία των φακέλων.
Τα ίδια ισχύουν για τον κ. Κιτιέα, για τον οποίο η Διευθύντρια είπε ότι, αν και έχει περίπου την ίδια αξία όπως άλλοι που προηγούντο σε αρχαιότητα, όπως ο κ. Πίλλος, εν τούτοις υπερείχε σε παρατηρητικότητα (την οποία σχολίασε ιδιαίτερα), υπευθυνότητα, τόλμη και ψηλή αντίληψη για την αφοσίωση στο καθήκον. Όλα αυτά όμως εμπίπτουν σε στοιχεία που βαθμολογούνται στις εκθέσεις και στα οποία δεν υπήρχε η παραμικρή διαφορά βαθμολόγησης μεταξύ του κ. Πίλλου και του κ. Κιτιέα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει ως προς όλα τα Ενδιαφερόμενα Μέρη και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει τα έξοδα του κ. Πίλλου.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π