|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1549/99
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με τo Άρθρo 146 του Συντάγματος και 24, 28.
1. Πανίκος Θρασυβούλου,
2. Λάζαρος Μενελάου,
3. Πολύκαρπος Γεωργίου,
4. Σταύρος Μαρκίδης,
5. Ανδρέας Χριστοφή,
6. Ματθαίος Οικονομίδης,
Αιτητές,
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
Υπουργείου Οικονομικών
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
10.10.01Για τους αιτητές: κ. Α.Σ. Αγγελίδης
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Α. Χριστοφόρου
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές υπηρετούσαν στην Αρχή Ενοποίησης και Αναδιανομής Αγροτικών Κτημάτων (στο εξής "η Αρχή") μέχρι τον Οκτώβριο του 1985 οπότε εντάχθηκαν στη Δημόσια Υπηρεσία και τοποθετήθηκαν στο Τμήμα Αναδασμού το οποίο συστάθηκε και στο οποίο περιήλθαν οι εξουσίες της Αρχής με βάση το Νόμο περί Ενοποιήσεως και Αναδιανομής Αγροτικών Κτημάτων (Τροποποιητικό) Νόμο του 1985 (Ν.44/85).
Το άρθρο 42, αυτού ρυθμίζει στο εδάφιο 1 την υπαγωγή των υπαλλήλων της Αρχής που δεν ανήκαν στο εναλλάξιμο και λογιστικό προσωπικό, στο νεοσυσταθέν Τμήμα Αναδασμού.
Το εδάφιο 5 καθορίζει:
"(5)(α) Άμα τη ενάρξει της ισχύος του παρόντος τροποποιητικού Νόμου και μετά την εκκαθάρισιν του Ταμείου Προνοίας, παν μέλος του Ταμείου δέον όπως, εντός ενός μηνός από της εις αυτόν καταβολής πάντων των ποσών τα οποία δικαιούται εκ του Ταμείου, επιλέξη:
(ι) να καταβάλη εις την Δημοκρατίαν παν εκ του Λογαριασμού "Β" του Ταμείου καταβληθέν εις αυτόν ποσόν, οπότε ολόκληρος η υπηρεσία αυτού λαμβάνεται υπ΄όψιν δι΄οιονδήποτε μελλοντικόν ωφέλημα αφυπηρετήσεως συμφώνως προς τον περί Συντάξεων Νόμον, ή
(ιι) να μη επιστρέψη το εκ του Λογαριασμού "Β" καταβληθέν εις αυτόν ποσόν, εν τοιαύτη δε περιπτώσει ολόκληρος η προ της υπαγωγής αυτού εις την υπηρεσίαν της Δημοκρατίας υπηρεσία αυτού εν τη Αρχή δεν λαμβάνεται υπ΄όψιν δι΄οιονδήποτε μελλοντικόν ωφέλημα αφυπηρετήσεως συμφώνως προς τον περί
(β) Η επιλογή γίνεται γραπτώς και απευθύνεται προς τον Γενικόν Λογιστήν, είναι δε ανέκκλητος."
Οι αιτητές επέλεξαν τον Αύγουστο του 1985 με γραπτές δηλώσεις τους προς το Γενικό Λογιστή να μην επιστρέψουν το ποσό που εισέπραξαν από το Λογαριασμό "Β" του Ταμείου Προνοίας, με βάση την υποπαράγραφο (11) του εδαφίου 5(α).
Με επιστολή τους ημερ. 20.7.99 προς το Υπουργείο Οικονομικών ζήτησαν όπως, με βάση το άρθρο 16 του περί Συντάξεων Νόμου του 1997 (Ν.97(1)/97), τους επιτραπεί να επιστρέψουν το ποσό που εισέπραξαν από το Ταμείο Προνοίας για τα χρόνια υπηρεσίας τους στην Αρχή ώστε τα χρόνια αυτά να θεωρούνται συντάξιμα κατά την αφυπηρέτηση τους από τη δημόσια υπηρεσία.
Το άρθρο 16 καθορίζει:
"16. Οποιαδήποτε περίοδος υπηρεσίας για την οποία εισπράχθηκε οποιοδήποτε χρηματικό ποσό -
(ι) Από εισφορές εργοδότη σε Ταμείο Προνοίας και τόκους πάνω στις εισφορές
(ιι) υπό μορφή σύνταξης ή φιλοδωρήματος ή αποζημίωσης δυνάμει οποιουδήποτε νόμου ή κανονισμού ή Γενικής Διατάξεως,
δε λογίζεται ως υπηρεσία εκτός αν ο ενδιαφερόμενος εκλέξει με έγγραφο απευθυνόμενο στο Γενικό Λογιστή να επιστρέψει το ποσό που εισέπραξε με τόκο προς τόσο επιτόκιο όσο ήθελε καθορίσει ο Υπουργός Οικονομικών.
Η εκλογή ασκείται μέσα σε τρεις μήνες από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του Νόμου ή από την ημερομηνια διορισμού σε μόνιμη θέση με έγγραφο προς το Γενικό Λογιστή . . . . . . . . . "
Ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού με επιστολή του ημερομηνίας 28.9.99 ανέφερε στους αιτητές ότι:
"το άρθρο 16 του Νόμου 97(1)/97 που επικαλείστε, δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην περίπτωση σας, γιατί αυτό αναφέρεται σε υπηρεσία που εμπίπτει στην έννοια του όρου "υπηρεσία", όπως αυτή ερμηνεύεται στο άρθρο 2 του Νόμου. Το άρθρο 13 είναι επίσης σχετικό."
Καθώς και τα εξής:
"Σε σχετική δήλωση σας προς το Γενικό Λογιστή, εκλέξατε ανέκκλητα, σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (5) του άρθρου 42 του περί Ενοποιήσεως και Αναδιανομής Αγροτικών Κτημάτων Νόμων του 1969 έως 1985, να μην επιστρέψετε το ποσό που σας καταβλήθηκε από το Λογαριασμό "Β" του ταμείου, σε τέτοια δε περίπτωση γνωρίζατε ότι η υπηρεσία σας στην Αρχή Αναδασμού η οποία εκαλύπτετο με συνεισφορές στο Ταμείο Προνοίας, δεν θα λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς του περί Συντάξεων Νόμου."
Εναντίον της απόφασης αυτής καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή.
Οι αιτητές πρόβαλαν τους πιο κάτω λόγους ακύρωσης:
1. Η επίδικη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 16.
2. Παραβιάζει το άρθρο 28 του Συντάγματος γιατί οι καθ΄ων η αίτηση έπρεπε να προβούν σε εφαρμογή των προνοιών του άρθρου 16 και στην περίπτωση των αιτητών με βάση την αρχή της ισότητας που καθορίζει ότι όλοι είναι ίσοι έναντι του Νόμου. Είναι η θέση του δικηγόρου των αιτητών ότι έτυχαν άνισης μεταχείρισης σε σχέση με άλλους δημόσιους υπάλληλους.
3. Λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο. Οι αιτητές αποτάθηκαν στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών. Η απάντηση στο αίτημα τους δόθηκε από Λειτουργό που ενήργησε για το Διευθυντή της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού χωρίς αρμοδιότητα και χωρίς εντολή από τον Υπουργό.
4. Πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας.
Ο δικηγόρος των καθ΄ων η αίτηση πρόβαλε την έλλειψη εννόμου συμφέροντος των αιτητών να προωθήσουν το αίτημα τους και επομένως την έλλειψη εννόμου συμφέροντος για την προσβολή της επίδικης απόφασης που επακολούθησε. Στηρίζει τη θέση του αυτή στην ανέκκλητη επιλογή τους να εισπράξουν το ποσό που δικαιούνταν από το Ταμείο Προνοίας. Πρόβαλε ότι έκαναν την επιλογή τους αυτή ενώ είχαν την ευκαιρία να πετύχουν αυτό που ζητούν σήμερα.
Δεν δέχομαι την προδικαστική ένσταση του δικηγόρου των καθ΄ων η αίτηση για έλλειψη εννόμου συμφέροντος των αιτητών να προωθήσουν το αίτημα τους. Η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση να απορρίψουν το αίτημα των αιτητών γιατί δεν εφαρμόζεται το άρθρο 16 του Περί Συντάξεων Νόμου στην περίπτωση τους καθίσταται επίδικο θέμα και συνεπώς οι αιτητές δεν χάνουν το έννομο συμφέρον τους να επιδιώξουν την αναθεώρηση της.
Θα προχωρήσω στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης. Με τη διάλυση της Αρχής και τη σύσταση του Τμήματος Αναδασμού δόθηκε η ευκαιρία στους υπαλλήλους της Αρχής να επιλέξουν με βάση το εδάφιο 5 παρ. (α) του άρθρου 42 του Ν. 44/85 την επιστροφή του ποσού που τους καταβλήθηκε από το Λογαριασμό "Β" του Ταμείου Προνοίας οπότε ολόκληρη η υπηρεσία τους στην Αρχή θα λαμβανόταν υπόψη για οποιονδήποτε μελλοντικό ωφέλημα αφυπηρέτησης σύμφωνα με τον Περί Συντάξεων Νόμο ή τη μη επιστροφή του εν λόγω ποσού οπότε η υπηρεσία τους στην Αρχή δεν θα λαμβανόταν υπόψη. Η επιλογή των αιτητών να μην επιστρέψουν το εν λόγω ποσό ήταν ανέκκλητη (άρθρο 42 εδάφιο 5 παρ. (β)).
Συνιστούσε, με πλήρη γνώση των συνεπειών, οριστική και αμετάκλητη παραίτηση από τη δυνατότητα να ληφθεί υπόψη η υπηρεσία τους στην Αρχή για οποιοδήποτε μελλοντικό ωφέλημα αφυπηρέτησης σύμφωνα με τον περί Συντάξεων Νόμο.
Η εν λόγω διάταξη είναι σαφής. Η επιλογή ήταν ανέκκλητη. Συνεπώς η δήλωση των αιτητών δείχνει πως αποκλείονται αυτά που τώρα, μετά από δεύτερη σκέψη και αφού πέρασαν 14 χρόνια, υποστηρίζουν.
Το άρθρο 16 του περί Συντάξεων Νόμου δίνει την ίδια δυνατότητα επιλογής. Αναφέρεται σε "περίοδο υπηρεσίας". Ο όρος "υπηρεσία" στο άρθρο 2 ερμηνεύεται ως εξής:
""Υπηρεσία" είναι η περίοδος από την ημερομηνία που ο υπάλληλος αρχίζει να λαμβάνει μισθό για εκτέλεση καθηκόντων σε κρατική θέση μέχρι την ημερομηνία που εγκαταλείπει την κρατική υπηρεσία, χωρίς την αφαίρεση οποιασδήποτε περιόδου απουσίας με άδεια χωρίς απολαβές."
Εν όψει των πιο πάνω σκέψεων κρίνω την επίδικη απόφαση ορθή και δεόντως αιτιολογημένη. Το άρθρο 16 δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση των αιτητών. Θα ήθελα να σχολιάσω ότι η υπόθεση Μαυρομμάτη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 267/92, ημερ. 20.5.93, δεν εφαρμόζεται στην κρινόμενη υπόθεση. Τονίστηκε εκεί η εξίσωση που επιφέρει η επιφύλαξη του άρθρου 42 του Ν. 44/85, όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 23/87, βάσει της οποίας υπηρεσία στην Αρχή λογίζεται ως υπηρεσία στη Δημοκρατία. Αυτό δεν αμφισβητείται στην περίπτωση των αιτητών για την υπηρεσία τους στην Αρχή. Το κρίσιμο είναι όπως λέχθηκε πιο πάνω ότι με την ανέκκλητη δήλωση τους να μην επιστρέψουν στη Δημοκρατία το ποσό που εισέπραξαν από το Ταμείο Προνοίας, η υπηρεσία τους στην αρχή "δεν λαμβάνεται υπ΄όψιν δι΄οιονδήποτε μελλοντικόν ωφέλημα αφυπηρετήσεως συμφώνως προς τον περί Συντάξεων Νόμον". Σ΄αυτό το γράμμα του Νόμου περικλείεται η ουσία της υπόθεσης. Το θέμα ρυθμίστηκε για τους υπαλλήλους της Αρχής με την εν λόγω διάταξη και με τη δήλωση τους θεωρείται λήξαν.
Με την κατάληξη μου αυτή δεν κρίνω αναγκαίο να ασχοληθώ με τους υπόλοιπους λόγους ακύρωσης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.