|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.858/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Ανδρέα Χαμάλη
αιτητή
- και -
Δήμου Αγίας Νάπας
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
15 Ιουνίου.2001
Για τον αιτητή: κ.Δ.Καλλής
Για το καθ΄ου η αίτηση Συμβούλιο: κ.Α.Σ.Αγγελίδης
-----------------------
A Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Δήμου Αγίας Νάπας, η οποία, σύμφωνα με το αιτητικό περιέχεται στις επιστολές του ημερ. 10.4.00 και 25.5.00, και με την οποία του επιβλήθηκαν δικαιώματα για τοποθέτηση κρεβατιών και ομπρελών στην παραλία που εμπίπτει στην περιοχή του Δήμου ύψους ΛΚ3.600 για τα έτη 1998-1999, ΛΚ.1.800 για κάθε έτος.
Κρίνω πως η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη για τον εξής λόγο. Η επίδικη απόφαση δεν πρέπει να ελήφθη και να κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις ημερομηνίες που αναφέρει στο αιτητικό της προσφυγής, αλλά μέσα στα έτη που επιβλήθηκαν τα δικαιώματα, δηλαδή 1998 και 1999. Είναι γεγονός πως στις 10.4.00 το καθ΄ου η αίτηση Συμβούλιο ζήτησε με επιστολή του από τον αιτητή να πληρώσει τα οφειλόμενα δικαιώματα του τρέχοντος έτους, δηλαδή του 2000, και ταυτόχρονα τον υπενθύμιζε πως δεν είχε εξοφλήσει τα δικαιώματα των ετών 1998 και 1999, σε αυτά δηλαδή που αφορά η προσφυγή. Οι δικηγόροι του αιτητή απάντησαν στην πιο πάνω επιστολή στις 5.5.00 προβάλλοντας τον ισχυρισμό πως ο αιτητής δεν όφειλε οποιαδήποτε δικαιώματα για τα έτη 1998-99, και καλούσαν ταυτόχρονα το Συμβούλιο να εξειδικεύσει πώς είχε καταλήξει στην επιβολή των πιο πάνω δικαιωμάτων. Το Συμβούλιο απάντησε πως τα δικαιώματα είχαν νόμιμα επιβληθεί σύμφωνα με
την ΚΔΠ 278/99.Είναι φανερό από τα πιο πάνω πως ο αιτητής προβάλλοντας δυο ισχυρισμούς, (α) ότι δεν όφειλε τίποτε ως δικαιώματα για τα έτη 1998 και 1999 και (β) ταυτόχρονα καλούσε τον Δήμο να του δώσει λεπτομέρειες για τα πιο πάνω ποσά, προσπαθούσε να ανανεώσει την αποκλειστική περίοδο των 75 ημερών, που προβλέπεται στο άρθρο 146 του Συντάγματος για καταχώριση της προσφυγής, ώστε να δημιουργήσει απόφαση που δήθεν ελήφθη στις 10.4.00. Ανεξάρτητα όμως από τα πιο πάνω καταδεικνύεται επίσης από την επιστολή των δικηγόρων του αιτητή πως η διαφορά, που ο ίδιος εγείρει με τον Δήμο είναι χρηματική, εφόσον ισχυρίζεται πως πλήρωσε τα τέλη που του επιβλήθηκαν. ΄Ετσι, ενώ στο αιτητικό φαίνεται να προσβάλλεται η απόφαση της επιβολής των τελών, εντούτοις, και σύμφωνα με τα όσα αναφέρω πιο πάνω, διατείνεται πως δεν οφείλει τίποτε.
Η προσφυγή είναι ολωσδιόλου αβάσιμη και απορρίπτεται με ΛΚ400 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ