|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 415/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Μ. Σ. Ιακωβίδης και Σία Λτδ.,
Αι τητών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών
Κα θ΄ων η αίτηση
----------------------
15 Ιουνίου 2001.
Για τους αιτητές: Α. Δημητριάδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Ν. Νικολαΐδου.
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσβάλλεται η κατακύρωση στην ενδιαφερόμενη εταιρεία προσφοράς για ενέσιμα αντιβιοτικά. Για το επίμαχο είδος υπήρχαν μόνο δυο προσφορές και οι αιτητές εισηγούνται πως συντρέχουν λόγοι ακυρότητας της επιλογής που έγινε, αντί της δικής τους, ως εξής:
(α) Η προσφορά της ενδιαφερόμενης εταιρείας θα έπρεπε να είχε απορριφθεί ως μη ανταποκρινόμενη στις προδιαγραφές επειδή δεν περιλάμβανε, όπως απαιτείτο ρητά, συγκεκριμένη τιμή μονάδας.
(β) Η μετατροπή της τιμής της προσφοράς της ενδιαφερόμενης εταιρείας, που ήταν σε αγγλικές λίρες, έγινε με βάση την ισοτιμία που ίσχυε κατά το χρόνο της εξέτασης του θέματος από την Επιτροπή Αξιολόγησης και όχι, όπως επιβαλλόταν, κατά την ημέρα της κατακύρωσης. Συζητήθηκε συναφώς η απόφαση της Ολομέλειας στην Χαρ. Ι. Φιλιππίδης και Υιοί Λτδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 1935 ημερομηνίας 30.9.97.
(γ) Και στη βάση της τελικής εκτίμησης πως η προσφορά της ενδιαφερόμενης εταιρείας ήταν φθηνότερη, κακώς δεν προτιμήθηκε η δική τους.
Το πρώτο θέμα
Είχαν ζητηθεί 30,000 φιαλίδια του αντιβιοτικού και η ενδιαφερόμενη εταιρεία τα πρόσφερε ως εξής: Τα 20.000 προς STG80.00 για κάθε 10 φιαλίδια και 10.000 φιαλίδια σε μηδενική τιμή, δηλαδή δωρεάν. Αυτή η μέθοδος, κατά τους αιτητές, όχι μόνο τυπικά αλλά και κατ΄ουσίαν συνιστά παράβαση των όρων για συγκεκριμένη τιμή κατά μονάδα. Πράγμα που αναδεικνύεται από το ίδιο το γεγονός ότι στο τέλος, για λόγους που δόθηκαν, αποφασίστηκε η αγορά μόνο 15.000 φιαλιδίων. Οπότε προσδιορίστηκε ως αξία ο μέσος όρος που προέκυπτε από το μισό των 20.000 που τιμολογήθηκαν και των 10.000 που προσφέρθηκαν δωρεάν. Ενώ θα μπορούσε, όπως εισηγούνται, με στόχο την εξασφάλιση της καλύτερης δυνατής τιμής, να ζητηθεί το σύνολο των 10.000 που προσφέρονταν δωρεάν και μόνο 5.000 από τα υπόλοιπα.
Είναι ορθή η θέση των καθ΄ων η αίτηση πως στην πραγματικότητα προσδιορίστηκε τιμή μονάδας. Υπήρχαν όλα τα δεδομένα και ο προσδιορισμός της οικονομικής υποχρέωσης που θα προέκυπτε για το κάθε φιαλίδιο ήταν ζήτημα απλής αριθμητικής πράξης. Η προσφορά της ενδιαφερόμενης εταιρείας ήταν αδιάσπαστη και δεν θα μπορούσε να παραγνωριστεί ως εξαγόμενο κόστος η τιμή που θα προέκυπτε λαμβανομένων υπόψη όλων των στοιχείων που το συνέθεταν. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν πως η
προσφορά της ενδιαφερόμενης εταιρείας ήταν η χαμηλότερη. Το πως θα έπρεπε να γίνει ο υπολογισμός αφού στο τέλος αποφασίστηκε η αγορά μόνο 15.000 φιαλιδίων δεν συνδέεται, αυστηρώς ομιλούντες, με τον καθορισμό τιμής μονάδας. Εν πάση περιπτώσει, ήταν ορθή η αναλογία που χρησιμοποιήθηκε ως η μόνη συνεπής προς τη λογική της ενιαίας προσφοράς που υποβλήθηκε.Το δεύτερο θέμα
Ο όρος 18 των οδηγιών προς τους προσφοροδότες επιβάλλει τη μετατροπή της τιμής της προσφοράς σε κυπριακές λίρες με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία της ημέρας της κατακύρωσης. Αντ΄αυτού, κατά του αιτητές, "λήφθηκε μόνο υπόψη αυτή που περιείχετο στην εισήγηση της Επιτροπής Αξιολόγησης, ημερομηνίας 4.1.99" που προηγήθηκε δηλαδή κατά 17 μέρες. Επικαλέστηκαν επ' αυτού οι αιτητές και τον Κανονισμό 1
7(2) των περι Προσφορών του Δημοσίου (Γενικών) Κανονισμών του 1999 (ΚΔΠ 104/99) για να αναγνωρίσουν όμως στη συνέχεια πως αυτοί, ως μεταγενέστεροι, δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση. Μαζί με αυτά, στη συνέχεια, εισηγούμενοι πως η Χαρ. Ι. Φιλιππίδης και Υιοί Λτδ (ανωτέρω) διακρίνεται, με διάφορους συλλογισμούς σε σχέση με την ημερομηνία της παράδοσης, υποστήριξαν πως "η μόνη λογική και σίγουρη ημερομηνία σύγκρισης για το κράτος θα πρέπει να είναι η ημερομηνία καταχώρισης της προσφοράς και μόνο". Και επ' αυτού ήταν σύντομη η απάντηση των καθ΄ων η αίτηση. Η τελική απόφαση δεν αναφέρεται σε ισοτιμίες και δεν προκύπτει από αυτή πως χρησιμοποιήθηκαν εκείνες της έκθεσης αξιολόγησης που προηγήθηκε. Αυτό, αφού η σχετική αναφορά περιορίζεται στη διαπίστωση ότι το φάρμακο της ενδιαφερόμενης εταιρείας ήταν το φθηνότερο. Επισημαίνουν περαιτέρω πως το ζήτημα της παράδοσης δεν έχει σχέση και δεν επηρεάζει τη διαδικασία της κατακύρωσης και επικαλούνται το τεκμήριο της νομιμότητας.Πράγματι δεν συγκεκριμενοποιήθηκε οποιοδήποτε στοιχείο που θα ήταν δυνατό να τεκμηριώσει λόγο ακυρότητας. Ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο, δεν γνωρίζουμε εάν υπάρχει διαφορά στην ισοτιμία κατά τις ημερομηνίες που συζητήθηκαν. Μάλιστα τέτοια που να καθιστούσε ακριβότερη, με βάση το όποιο σωστό χρονικό σημείο αναφοράς, την προσφορά της ενδιαφερόμενης εταιρείας σε σύγκριση με εκείνη των αιτητών.
Δεν προσκομίστηκε τέτοιο στοιχείο και στην απουσία του όλα τα υπόλοιπα, για τους σκοπούς αυτής της διαδικασίας, μόνο ακαδημαϊκή σημασία θα μπορούσε να έχουν.
Το τρίτο θέμα
Το αντιβιοτικό των αιτητών ήταν σύνθεσης που επέτρεπε την αποτελεσματική χορήγησή του με τέσσερις ενέσιμες δόσεις την ημέρα ενώ για εκείνο της ενδιαφερόμενης εταιρείας απαιτούνταν έξι. Αυτή η διαφορά θα επαγόταν κόστος για το κράτος και ταλαιπωρία για τους ασθενείς οπότε ο συνυπολογισμός της θα έπρεπε να οδηγήσει, εν πάση περιπτώσει, σε αποδοχή της δικής τους προσφοράς. Ενόψει και του άρθρου 6(2) του περι Προσφορών του Δημοσίου Νόμου του 1997 (Ν. 102(Ι)/97) που εξειδικεύει ως κριτήρια κατακύρωσης, μεταξύ άλλων, "... το κόστος λειτουργίας, την αποδοτικότητα, την ποιότητα...".
Αναφορά, μεταξύ άλλων, και σ΄αυτό το θέμα είχε κάμει αριθμός ιατρών και οι ίδιοι οι αιτητές οι οποίοι απηύθυναν επιστολές. Το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών ερεύνησε περαιτέρω το θέμα και, σ΄αυτό το πλαίσιο, κάλεσε δυο από τους ιατρούς που είχαν συνυπογράψει την επιστολή. Οι επιφυλάξεις τους καταγράφηκαν στο πρακτικό 19.1.99 και θα δούμε πως δεν περιλάμβαναν πλέον αναφορά στον αριθμό των δόσεων, ως του παράγοντος που τους απασχολούσε. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:
"Όπως επεξήγησαν οι ενδιαφερόμενοι γιατροί, πρόκειται για υψίστης σημασίας αντιβιοτικό, που παραχωρείται όταν δεν υπάρχει άλλη επιλογή, το οποίο στην κυριολεξία σώζει ζωές.
Συγκεκριμένα, οι αμφιβολίες τους για το ΜΕRΟΝΕΜ επικεντρώνονται στο γεγονός ότι πρόκειται για σκεύασμα για το οποίο έχουν πολύ περιορισμένες εμπειρίες με αποτέλεσμα η χρήση του σε ευρεία κλίμακα να μην είναι επιθυμητή.
΄Οσον αφορά την αποτελεσματικότητα και συμπεριφορά του ΜΕRΟΝΕΜ, δόθηκαν όλα τα απαραίτητα στοιχεία από τον Δρα Τσιροντίδη, ο οποίος επικαλούμενος διεθνή βιβλιογραφία υποστήριξε ότι το ΜΕRONEM είναι ισάξιο σε όλους τους τομείς με το ΤΙΕΝΑΜ.
Οι κ.κ. Παπατρύφωνος και Αδάμου, παρά το γεγονός ότι δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν υπόθεση εναντίον του MERONEM και γενικά αποδέχονται ότι πιθανό το MERONEM να είναι ισάξιο με το ΤΙΕΝΑΜ, υποστήριξαν ότι, λόγω της σημασίας του φαρμάκου και της έλλειψης εμπειριών με το MERONEM, η μετάβαση από το ΤΙΕΝΑΜ στο MERONEM να μη γίνει απότομα αλλά να δοθεί χρόνος προσαρμογής στους γιατρούς. Κατά συνέπεια, εξέφρασαν την άποψη ότι θα πρέπει να αγοραστεί και ποσότητα ΤΙΕΝΑΜ - τουλάχιστο για τρίμηνη κατανάλωση - έτσι ώστε η αντικατάσταση του ΤΙΕΝΑΜ από το ΜΕRΟΝΕΜ να γίνει ομαλά."
Τελικά συνυπολογίστηκαν τα δεδομένα και ήταν εξ αιτίας τους που τελικά αποφασίστηκε η αγορά μικρότερης ποσότητας από το φθηνότερο φάρμακο. Υπήρχε απόθεμα από το αντιβιοτικό των αιτητών που εχρησιμοποιείτο ως τότε, με την παράλληλη χρησιμοποίηση και των δυο θα εξάγονταν χρήσιμα συμπεράσματα και η
μικρότερη ποσότητα που θα αγοραζόταν θα επέτρεπε, όπως προκύπτει, νέες σκέψεις σε πιό σύντομο χρονικό διάστημα. Παραθέτω και αυτό το απόσπασμα από την απόφαση της πλειοψηφίας ημερομηνίας 21.1.99:"Ενόψει των ενστάσεων που υποβλήθηκαν γραπτώς προς το Γενικό Λογιστή από αριθμό ιατρών για αγορά του φαρμάκου ΜΕRONEM από την εταιρεία ΜΑRΑΤΗΟΝ ΤRADING ΖΕΝΕCA ως η εισήγηση της Επιτροπής Αξιολόγησης με αρ. φακ. PH.S.13.18.03(9) ημερ. 4/1/99, το Συμβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία όπως στο παρόν στάδιο αγορασθεί το
Είναι ορθή, συνεπώς, η εισήγηση των καθ΄ων η αίτηση πως η απόφαση λήφθηκε μετά από συνυπολογισμό όλων των ουσιωδών δεδομένων. Καταλήγω ότι ούτε σε σχέση με αυτό το τρίτο θέμα τεκμηριώθηκε λόγος που να επιτρέπει παρέμβαση, πολύ λιγότερο όταν το θέμα, εν πολλοίς, είναι τεχνικής φύσης.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/Μσι.