|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 622/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Μιχαλάκη Βασιλείου, από τη Λεμεσό,
Αιτητή,
- και -
Ελεγκτικής Υπηρεσίας Συνεργατικών Εταιρειών,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - -
14 Μαΐου, 2001
.Για τον αιτητή: κ. Ε. Πουργουρίδης.
Για την καθ΄ης η αίτηση: κ. Μ. Ηλιάδης.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής κατείχε θέση Ανώτερου Ελεγκτή στην καθ΄ ης η αίτηση Ελεγκτική Υπηρεσία Συνεργατικών Εταιρειών.
Το όριο ηλικίας αφυπηρέτησης από τη συγκεκριμένη θέση ήταν το 60ό και ο αιτητής θα αφυπηρετούσε κανονικά στις 15.2.99 που θα συμπλήρωνε το 60ό έτος της ηλικίας του.
Ο αιτητής με επιστολή του ημερομηνίας 21.9.98 υπέβαλε αίτημα προς την καθ΄ ης η αίτηση για παράταση του ορίου ηλικίας αφυπηρέτησης του μέχρι το 63ο έτος της ηλικίας του. Προς υποστήριξη του αιτήματος, επικαλέστηκε οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε και την ευκαιρία να καλύψει εργαζόμενος τη χρονική περίοδο μέχρι τη συνταξιοδότησή του από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η καθ΄ ης η αίτηση δεν απάντησε στο αίτημα του αιτητή και ο τελευταίος επανήλθε με επιστολή του δικηγόρου του ημερ. 19.1.99.
Η καθ΄ ης η αίτηση σε συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 19.2.99 αποφάσισε την απόρριψη του αιτήματος. Η απόφαση γνωστοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 23.2.99 που παραλήφθηκε από τους δικηγόρους του αιτητή την 1.3.99. Το περιεχόμενο της εν λόγω επιστολής παρατίθεται:
"Παράταση ορίου ηλικίας αφυπηρέτησης
Ανώτερου Ελεγκτή Μιχαλάκη Βασιλείου
Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερομηνίας 19 Ιανουαρίου, 1999, σχετικά με αίτημα του πελάτη σας κ. Μιχαλάκη Βασιλείου, για παράταση της υπηρεσίας του πέραν του ορίου αφυπηρέτησης και σας πληροφορώ τα πιο κάτω:
1. Σύμφωνα με την παράγραφο (2) του κανονισμού 22 της ΚΔΠ 174/89 "η Επιτροπή δύναται, εάν θεωρή τούτο απαραίτητον προς το συμφέρον αυτής, να επιτρέψη εις υπάλληλον, τη εγκρίσει του Υπουργού, όπως παραμείνη εν τη υπηρεσία μετά την ημερομηνίαν καθ΄ ην συμπληρούται η ηλικία αναγκαστικής αφυπηρετήσεως αυτού επί τοσούτον χρονικόν διάστημα οίον η Επιτροπή ήθελεν ορίσει, το οποίον δεν δύναται εν συνόλω να υπερβαίνη τα δύο έτη."
2. Η Υπηρεσία απέστειλε επιστολή στον πελάτη σας ημερομηνίας 19/10/1998 με την οποία του γνωστοποιούσε ότι, σύμφωνα με τους ισχύοντες Κανονισμούς η ημερομηνία αφυπηρέτησής του ήταν η 1/3/1999 και καθόριζε ως ημερομηνία έναρξης της προαφυπηρετικής του άδειας την 9/11/1998.
3. Υπό το φως της επιστολής σας ημερομηνίας 19/1/1999 η Επιτροπή της Υπηρεσίας σε συνεδρία της στις 19/2/1999 επανεξέτασε το αίτημα του πελάτη σας και ασκώντας την εξουσία που της παρέχει ο Κανονισμός 22(2) της ΚΔΠ 174/89, έκρινε ότι δεν συντρέχουν οι λόγοι που ορίζει ο εν λόγω Κανονισμός και ομόφωνα αποφάσισε όπως μη παρατείνει τις υπηρεσίες του. Πάντως ούτε και ο πελάτης σας στην επιστολή του ημερομηνίας 21/9/1998 προέβαλε οποιουσδήποτε λόγους προς υποστήριξη της προϋπόθεσης που θέτει ο σχετικός Κανονισμός ότι παράταση δίδεται προς το συμφέρον της Υπηρεσίας.
4. Ως προς το θέμα της εφαρμογής των κανόνων της χρηστής διοίκησης, σημειώνεται ότι τρεις αιτήσεις για παράταση υπηρεσίας ισάριθμων υπαλλήλων (περιλαμβανομένου του πελάτη σας), που κρίθηκαν στη βάση των ιδίων κριτηρίων και με τις ίδιες συνθήκες, έτυχαν του ίδιου χειρισμού από την Επιτροπή.
Είμαι στη διάθεσή σας για οποιεσδήποτε περαιτέρω διευκρινίσεις."
Οι δικηγόροι του αιτητή με επιστολή τους ημερ. 26.3.99 επανήλθαν επί του θέματος. Κατ΄ επίκληση συμφωνίας μεταξύ της Ελεγκτικής Υπηρεσίας και των συντεχνιών των υπαλλήλων, υπέδειξαν ότι για σκοπούς ίσης μεταχείρισης και ορθής άσκησης της διακριτικής εξουσίας που παρέχει στην Ελεγκτική Υπηρεσία ο κανονισμός 22 των περί Ελεγκτικής Υπηρεσίας Συνεργατικών Εταιρειών Κανονισμών, η καθ΄ης η αίτηση είχε υποχρέωση να παρατείνει το όριο ηλικίας αφυπηρέτησης του πελάτη τους.
Η καθ΄ ης η αίτηση με επιστολή της ημερ. 19.4.99 προς τους δικηγόρους του αιτητή εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν ήταν δυνατό να τύχουν εφαρμογής αυτά που οι δικηγόροι ανέφεραν στην επιστολή τους ημερ. 26.3.99 για να ικανοποιηθεί το αίτημα του αιτητή. Το περιεχόμενο της εν λόγω επιστολής ημερ. 19.4.99 παρατίθεται:
"Παράταση ορίου ηλικίας αφυπηρέτησης
Ανώτερου Ελεγκτή Μιχαλάκη Βασιλείου
Αναφέρομαι στην απαντητική επιστολή σας ημερομηνίας 26 Μαρτίου, 1999, σχετικά με αίτημα του πελάτη σας κ. Μιχαλάκη Βασιλείου, για παράταση της υπηρεσίας του πέραν του ορίου αφυπηρέτησης, με άσκηση της εξουσίας που ο Κανονισμός 22(2) ΚΔΠ 174/89 παρέχει στην Επιτροπή και σημειώνω τα ακόλουθα:
1. Με επιστολή μου ημερομηνίας 23 Φεβρουαρίου, 1999, σας πληροφόρησα ότι η Επιτροπή αποφάσισε ομόφωνα ότι δεν συντρέχουν οι λόγοι που ορίζει ο Κανονισμός 22(2) για παραχώρηση παράτασης υπηρεσίας στον πελάτη σας.
2. Καθ΄ όσον αφορά τη δέσμευση της Επιτροπής για χρήση του Κανονισμού 22(2) της ΚΔΠ 174/89, η δέσμευση ίσχυε μέχρι την τροποποίηση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων του Κανονισμού 22(1) των Περί Ελεγκτικής Υπηρεσίας Συνεργατικών Εταιρειών που αφορούσε την επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης στο εξηκοστό τρίτο έτος.
3. Ωστόσο, η σχετική τροποποίηση του Κανονισμού 22(1) απορρίφθηκε ομόφωνα από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 9 Απριλίου, 1998. Ως προς τη θέση δε της Βουλής επί του θέματος της παράτασης εσωκλείεται σχετική επιστολή του Προέδρου της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, ημερομηνίας 5 Οκτωβρίου, 1998 προς τον Υπουργό Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού.
Είμαι στη διάθεσή σας για περαιτέρω διευκρινίσεις."
Η παρούσα προσφυγή έχει αντικείμενο τις δύο επιστολές της καθ΄ης η αίτηση προς τους δικηγόρους του αιτητή. Με τις ζητούμενες θεραπείες επιδιώκεται χωριστά η ακύρωση των φερόμενων απορριπτικών αποφάσεων της καθ΄ ης η αίτηση.
Η δεύτερη ζητούμενη θεραπεία αναφέρεται στο περιεχόμενο της επιστολής της καθ΄ ης η αίτηση ημερομηνίας 19.4.99 προς τους δικηγόρους του αιτητή. Από το περιεχόμενο της εν λόγω επιστολής προκύπτει ότι υπήρξε εμμονή της καθ΄ ης η αίτηση στην αρχική της απόφαση που είχε ληφθεί στις 19.2.99 και γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 23.2.99. Σαφώς προκύπτει από το περιεχόμενο της επιστολής της καθ΄ ης η αίτηση ημερ. 19.4.99 ότι η καθ΄ ης η αίτηση, επιβεβαιώνει την προγενέστερη της απόφαση επί του ιδίου θέματος.
Οταν ζητήθηκε από τους δικηγόρους του αιτητή αναθεώρηση της απόφασης της διοίκησης δεν υποβλήθηκαν νέα ουσιώδη στοιχεία που θα δικαιολογούσαν τη διεξαγωγή νέας έρευνας ενώ το νομικό καθεστώς, που ήταν γνωστό στην καθ΄ ης η αίτηση, παρέμενε αμετάβλητο. Θεωρώ ότι η δεύτερη προσβαλλόμενη "πράξη" της καθ΄ ης η αίτηση είναι βεβαιωτική της προηγούμενης και ως τέτοια δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα ώστε να υπόκειται σε αναθεωρητικό έλεγχο. Βλ. Γρηγόρης Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 2119, ημερ. 28.5.98
, Θεοδοσίου ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 2413, ημερ. 30.9.99 και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1929-1959) σελ. 241.Κατόπιν της πιο πάνω διαπίστωσης, θα εξετάσω μόνο την πρώτη θεραπεία δηλαδή την αίτηση για ακύρωση της απόφασης της καθ΄ ης η αίτηση ημερ. 19.2.99 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτητή για παράταση του ορίου ηλικίας αφυπηρέτησης από τη θέση που κατείχε για τους λόγους που αναφέρονται στην επιστολή της καθ΄ ης η αίτηση ημερ. 23.2.99.
Η καθ΄ ης η αίτηση εξέτασε το αίτημα που είχε ενώπιόν της με βάση τις πρόνοιες του κανονισμού 22(2) των περί Ελεγκτικής Υπηρεσίας Συνεργατικών Εταιρειών Κανονισμών (ΚΔΠ 174/89) που ίσχυαν κατά τον ουσιώδη χρόνο. Ο κανονισμός 22(2)* θέτει ως αποκλειστικό κριτήριο το συμφέρον της Επιτροπής προκειμένου να επιτραπεί σε υπάλληλο που βρίσκεται στην υπηρεσία της να παραμείνει στην υπηρεσία μετά την ημερομηνία κατά την οποία συμπληρούται το όριο ηλικίας κανονικής αφυπηρέτησης. Η καθ΄ ης η αίτηση με αναφορά στον κανονισμό 22(2) διαπίστωσε πως δεν συνέτρεχαν λόγοι που θα δικαιολογούσαν παραμονή του αιτητή στην υπηρεσία μετά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας αφυπηρέτησής του από την υπηρεσία. Και όπως εξάλλου επισημαίνεται στην επιστολή της καθ΄ ης η αίτηση ημερ. 23.2.99 ούτε ο αιτητής πρόβαλε οποιουσδήποτε λόγους συνάδοντες προς τους κανονισμούς προς υποστήριξη του αιτήματός του. Οι λόγοι που πρόβαλε ο αιτητής για παράταση του χρόνου της αφυπηρέτησής του ήταν άσχετοι με το αποκλειστικό κριτήριο του κανονισμού.
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η καθ΄ ης η αίτηση είχε υποχρέωση να παρεκκλίνει από τους κανονισμούς και να εφαρμόσει τη συμφωνία που έκαμε με τη συντεχνία των υπαλλήλων δεν ευσταθεί γιατί αφενός η συμφωνία ούτε υποκαθιστά τους ισχύοντες κανονισμούς ούτε αποκτά αυξημένη ισχύ έναντι των ισχυόντων κανονισμών. Εξάλλου, η εφαρμογή της συμφωνίας ήταν υπό όρους και προϋποθέσεις. Οι όροι ουδέποτε εκπληρώθηκαν και συνεπώς η συμφωνία που ο αιτητής επικαλείται φαίνεται πως δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή.
Τέλος, ο ισχυρισμός περί άνισης μεταχείρισης απαντάται με σαφήνεια στην παράγραφο 4 της επιστολής της καθ΄ ης η αίτηση ημερ. 23.2.99. Με βάση τα στοιχεία δεν διαπιστώνεται άνιση μεταχείριση του αιτητή. Τόσο ο αιτητής όσο και οι υπάλληλοι που κατονομάζει ο αιτητής έτυχαν ίσης μεταχείρισης επί του ιδίου θέματος.
Η προσφυγή καθ΄ όσον αφορά την θεραπεία (Β) δεν είναι αποδεκτή. Η προσφυγή αναφορικά με τη θεραπεία (Α) αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Εξοδα υπέρ της καθ΄ ης η αίτηση. Η παραδεκτώς προσβληθείσα απόφαση επικυρώνεται.
Α. Κραμβής,
Δ.
ΣΦ.