|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.1058/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Σύνδεσμος Ανεξαρτήτων Λογιστών Κύπρου, από τη Λευκωσία
αιτητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Τμήματος Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
22 Mαϊου, 2001
Για τους αιτητές: κ.Α.Σ.Αγγελίδης
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κα.Λ.Χριστοδουλίδου - δικηγόρος της Δ/τιας
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 18.12.97 οι προσφεύγοντες ζήτησαν από τον ΄Εφορο Εταιρειών να τους πληροφορήσει κατά πόσο θα ενέκρινε την εγγραφή εταιρείας με το όνομα: «Σύνδεσμος Ανεξαρτήτων Εγκεκριμένων Λογιστών». Ο ΄Εφορος εξέφρασε τη διαφωνία του στη χρήση αυτού του ονόματος γιατί θα προκαλείται σύγχυση με το Σύνδεσμο Εγκεκριμένων Λογιστών, που είναι ήδη εγγεγραμμένος ως εταιρεία. Ακολούθησε αλληλογραφία και προσωπικές επαφές των δικηγόρων των αιτητών με τον ΄Εφορο, για να εγκριθεί η εγγραφή του ονόματος χωρίς να περιέχεται σ΄αυτό η λέξη «εγκεκριμένων», μια και ο Σύνδεσμος Εγκεκριμένων Λογιστών είχε ήδη ενστεί στη χρήση της λέξης «εγκεκριμένων», που περιέχεται στο όνομα της εταιρείας τους. Οι αιτητές πρότειναν την ονομασία «Σύνδεσμος Ανεξαρτήτων Λογιστών Κύπρου», αφαίρεσαν δηλαδή τη λέξη «εγκεκριμένων». Ο ΄Εφορος δε δέχθηκε την προτεινόμενη ονομασία. Στη γραπτή του απάντηση, ημερ. 7.6.99, στους αιτητές ανέφερε: «απορρίπτεται λόγω ομοιότητας και ανεπιθύμητο».
Με την προσφυγή προσβάλλεται η πιο πάνω απόφαση του Εφόρου. Στην ένσταση εγείρεται ως προδικαστικό ζήτημα η μη εκτελεστότητα της προσβαλλόμενης απόφασης. Εισηγείται η δικηγόρος της Δημοκρατίας πως η έγκριση ή μη από τον ΄Εφορο του ονόματος υπό ίδρυση εταιρείας, που δεν έχει ακόμη υποβάλει την αίτηση της για εγγραφή, δεν συνιστά διοικητική απόφαση μέσα στην έννοια του άρθρου 146.1 του Συντάγματος. ΄Εχει απλώς πληροφοριακό χαρακτήρα, και εκφράζει τη θέση του Εφόρου. Η απόφαση παίρνει το χαρακτήρα εκτελεστής όταν λαμβάνεται και αφορά την αποδοχή εγγραφής ή μη της εταιρείας, σύμφωνα με τον περί Εταιρειών Νόμο, Κεφ.113.
Συμφωνώ με την πιο πάνω θέση της δικηγόρου της Δημοκρατίας, την οποία και υιοθετώ. Βάσει του άρθρου 18 του Νόμου είναι το Υπουργικό Συμβούλιο που δικαιούται να αρνηθεί την εγγραφή ονόματος εταιρείας για το λόγο ότι είναι ανεπιθύμητο. Τούτο όμως γίνεται εφόσο υποβληθούν τα απαραίτητα έγγραφα για την εγγραφή της εταιρείας. Το άρθρο λέγει:
«No company shall be registered by a name which in the opinion of the Governor is undesirable.»
«Καμιά εταιρεία δεν θα εγγράφεται με όνομα που κατά τη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου είναι ανεπιθύμητο».
Δεν υπάρχει στο Νόμο πρόνοια που να καθορίζει ως ειδικό στάδιο εγγραφής μιας εταιρείας την έγκριση του ονόματος της, προτού υποβληθούν τα υπό του Νόμου απαραίτητα για εγγραφή της. Η τακτική, που προφανώς ακολουθείται, να ερωτάται δηλαδή προκαταρκτικά ο ΄Εφορος κατά πόσο εγκρίνει το όνομα μιας υπό ίδρυση εταιρείας, εξυπηρετεί πρακτικό σκοπό. ΄Ισως για να αποφεύγεται η απόρριψη από το Υπουργικό Συμβούλιο της εγγραφής μιας εταιρείας, με μοναδικό λόγο το όνομα που χρησιμοποιείται στο ιδρυτικό έγγραφο και καταστατικό της. Η πρακτική όμως αυτή δεν μεταβάλλει τη ρητή νομοθετική διάταξη, που ενθέτω πιο πάνω, και που η εφαρμογή της επαφίεται στο Υπουργικό Συμβούλιο όταν υποβάλλεται η αίτηση εγγραφής μιας εταιρείας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ