|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.1046/99
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Φροσούλα Θεοκλέους, από τη Λευκωσία
αιτήτρια
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
καθ΄ων η αίτηση
------------------------
2.4.2001
Για την αιτήτρια: κ.Α.Παπαχαραλάμπους
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ.Α.Παπασάββας - Εισαγγελέας της Δ/τιας
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 19.2.99 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αποφάσισε την ανάθεση καθηκόντων στην ειδικότητα Γενικής Ιατρικής Ιατρικού Λειτουργού 1ης τάξης, στο ενδιαφερόμενο μέρος. Οι θέσεις ήσαν δύο και οι προσοντούχoι υποψήφιοι τέσσερεις, μεταξύ αυτών και η αιτήτρια, η οποία προσβάλλει την τοποθέτηση στην επίδικη θέση του ενδιαφερόμενου μέρους. Προτού γίνει η επιλογή από την Ε.Δ.Υ. ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας προέβη στις συστάσεις του προτείνοντας για τις θέσεις το ενδιαφερόμενο μέρος και μια άλλη υποψήφια.
Οι δικηγόροι της αιτήτριας εισηγούνται πως η Ε.Δ.Υ. απέτυχε στο έργο της, να επιλέξει δηλαδή τον καταλληλότερο υποψήφιο, εφόσο η ίδια υπερέχει σε αξία του ενδιαφερόμενου μέρους, ιδιαίτερα στον τομέα της πείρας. Διατείνονται επίσης πως η σύσταση του διευθυντή πάσχει λόγω εσφαλμένης αιτιολογίας. Επικαλούνται, επιπλέον, τον περί Επαγγελματικής Αποκατάστασης των Αναπήρων και των Εξαρτωμένων των Πεσόντων Αγνοουμένων, Αναπήρων και Εγκλωβισμένων Νόμο του 1992, Ν.53(1)/92, μια και η αιτήτρια είναι θυγατέρα πεσόντος κατά την τουρκική εισβολή, ώστε να εφαρμοστούν γι΄αυτήν οι διατάξεις του άρθρου 3 του Νόμου, που προβλέπουν τα πιο κάτω:
«3.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων οποιουδήποτε άλλου νόμου, οι ανάπηροι και οι εξαρτώμενοι των πεσόντων, αγνοουμένων, αναπήρων και εγκλωβισμένων που είναι υποψήφιοι για την πλήρωση θέσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και που κατέχουν όλα τα απαιτούμενα από τα οικεία σχέδια υπηρεσίας προσόντα προτιμούνται μέχρι ποσοστού 10%, εφόσον το αρμόδιο για την επιλογή τους όργανο ικανοποιηθεί ότι-
(α) Διαθέτουν τις απαραίτητες ικανότητες, για να ασκούν τα καθήκοντα της θέσης
(β) δεν υστερούν από τους υπόλοιπους υποψηφίους σε αξία και προσόντα.
(2) Ανεξάρτητα από όσα διαλαμβάνονται πιο πάνω οι ανάπηροι έχουν προτεραιότητα έναντι των εξαρτωμένων τους.»
Δεν είναι ορθή η εισήγηση των δικηγόρων της αιτήτριας πως αυτή υπερέχει γενικά του ενδιαφερόμενου μέρους, ιδιαίτερα στην πείρα. Αναφορικά με την αξία, όπως αυτή εμφαίνεται στις υπηρεσιακές εκθέσεις για τα έτη 1995-98 συμπεριλαμβανομένων, το ενδιαφερόμενο μέρος βαθμολογείται σε όλα τα στοιχεία με «εξαίρετος», ενώ η αιτήτρια υστερεί στο στοιχείο «διευθυντική ικανότητα», όπου βαθμολογείται με «πολύ ικανοποιητικά», και το 1995 βαθμολογείται με 5 «εξαίρετος» και 3 «ικανοποιητικά». Είναι γεγονός πως η αιτήτρια είναι αρχαιότερη του ενδιαφερόμενου μέρους κατά 1 χρόνο και 5 μήνες στη θέση που υπηρετούσαν.
Στη σύσταση του, υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους, ο διευθυντής είπε τα ακόλουθα:
«Ο Ηλιάδης Ανδρέας εργάζεται στις Πρώτες Βοήθειες του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, διεκπεραιώνοντας τα καθήκοντά του με εξαιρετική επιτυχία. Ο συστηνόμενος υστερεί σε αρχαιότητα των άλλων δύο υποψηφίων, η υπεροχή της Θεοκλέους Φροσούλλας ανάγεται στην παρούσα τους θέση και του Ροδοσθένους Χρήστου στην ημερομηνία γέννησης υπερέχει όμως αυτών σε αξία. Δρα και ενεργεί πάντοτε μέσα σε πνεύμα ομαδικότητας. Χαρακτηρίζεται από μια θετικότητα που εντυπωσιάζει. Η συνέπειά του ως προς ό,τι έχει καθήκον να πράξει είναι υποδειγματική. Εκτιμάται από προϊσταμένους, συνεργάτες και κοινό. Δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τους ασθενείς του και η επικοινωνία του με το κοινό είναι εξαιρετική. Αντιμετωπίζει επείγοντα περιστατικά γρήγορα, σωστά και έγκαιρα, συμβάλλοντας στη διάσωση ζωών. Αξιοποιεί το χρόνο του ορθολογιστικά και με ψυχραιμία, συμβάλλοντας έτσι στην αύξηση της απόδοσης της Υπηρεσίας.»
Η σύσταση αυτή, έχω τη γνώμη, πως είναι απόλυτα αιτιολογημένη. Η εξαίρετη απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους καταγράφεται στις υπηρεσιακές εκθέσεις. ΄Ο,τι προστίθεται στη σύσταση του διευθυντή είναι ιδιότητες που καθιστούν, κατά τη γνώμη του, το ενδιαφερόμενο μέρος καταλληλότερο για τη διεκπεραίωση των καθηκόντων της επίδικης θέσης, και αυτές, ενώ συνάδουν με τις υπηρεσιακές του εκθέσεις, συνιστούν και την κρισιολογική άποψη του.
Αναφορικά με την εφαρμογή της πιο πάνω νομοθεσίας, τον Ν.53(1)/92, χωρίς να εξετάζω το ουσιαστικό της περιεχόμενο γιατί τέτοιο θέμα δεν μου ζητήθηκε, να παρατηρήσω πως προφανώς η αιτήτρια έτυχε της ευνοϊκής μεταχείρισης προηγούμενου νόμου με πανομοιότυπες πρόνοιες, κατά το διορισμό της το 1989 στη μόνιμη θέση ιατρικού λειτουργού Β΄ τάξης. ΄Οταν η αιτήτρια ήταν υποψήφια για την πιο πάνω θέση είχε επισυναφθεί στην αίτηση της βεβαίωση από τον Πρόεδρο Επιτροπής Ανακουφίσεως Παθόντων πως ήταν θυγατέρα πεσόντος. Η βεβαίωση μάλιστα αυτή, μαζί με άλλα έγγραφα, είχαν σταλεί στην ΕΔΥ από τους δικηγόρους της. (βλ.επιστολή 30.10.89). Είναι η γνώμη μου πως το ευεργέτημα της πιο πάνω Νομοθεσίας, εφαρμόζεται γι΄αυτούς που το δικαιούνται μια φορά μόνο. Η ιδιότητα των ευεργετουμένων, όπως περιγράφεται στο Νόμο, δεν εξομοιώνεται με πιστοποιητικό που ισχύει για την εις το διηνεκές υπηρεσιακή τους ανέλιξη. (βλ.υπόθεση αρ.1257/99 Χριστίνα Παπασολομώντος και Πανεπιστήμιο Κύπρου, ημερ. 12.12.00).
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ