Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ -

Ουρανίας Βαλανίδου από τη Λευκωσία

- και -

Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου

Καθής η αίτηση

Ημερομηνία: 15 Μαρτίου, 2001

----------------------------------< /P>

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Για να επιτύχει ανατροπή της νέας απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής, που λήφθηκε στις 15/12/98 (παράρτημα 11 στην ένσταση), η αιτήτρια πρόβαλε ότι παραβιάστηκε, κατά την επανάκριση, το δεδικασμένο, που απορρέει από την ακυρωτική απόφαση στην προσφ. αρ. 253/96^. ότι παραγνωρίστηκε η έκδηλη υπεροχή της απέναντι στο συνάδελφο της, στα πλείστα στοιχεία κρίσης, σε βαθμό που προκύπτει και ζήτημα κατάχρησης ή υπέρβασης εξουσίας^. ότι η σύσταση του Διευθυντή της Αρχής είναι παράνομη και αντιφατική προς τα δεδομένα^. και ότι η αιτιολογία της εκκαλούμενης απόφασης είναι παράνομη ή πεπλανημένη. Οι δικηγόροι της Αρχής και του ενδιαφερόμενου επιχειρηματολόγησαν ότι, με βάση το ίδιο υλικό, που περιστοιχίζει την υπόθεση, καμιά από τις παραπάνω αιτιάσεις κατά της απόφασης δεν τεκμηριώθηκε.

Επιβάλλεται να αναφερθούμε τώρα στην ακυρωτική απόφαση, που εξέδωσε ο Νικολάου Δ. Εξετάστηκαν ουσιαστικά όλα τα θεσμοθετημένα κριτήρια προαγωγής υπό το πρίσμα των δεδομένων που προκύπτουν από τους φακέλους. Διαπιστώθηκε ότι ο άμεσα προϊστάμενος έκρινε την απόδοση της αιτήτριας "πολύ ικανοποιητική" ενώ χαρακτήρισε ως "ικανοποιητική" την απόδοση του ενδιαφερόμενου^. ότι η αιτήτρια έχει προηγούμενη αρχαιότητα 10 μηνών^. ότι ουσιαστικά υπάρχει ισοτιμία προσόντων^. ότι η πείρα τους είναι περίπου η ίδια, παρά τις περί του αντιθέτου διεκδικήσεις των διαδίκων μερών^. ότι από τα Φύλλα Αξιολόγησης Προσωπικού εμφανίζουν την ίδια εικόνα "με πολύ ελαφρά υπεροχή της αιτήτριας"^. και ότι, ως προς την ικανότητα και επίδοση η εικόνα επαναλαμβάνεται.

Εκείνο όμως που έκλινε την πλάστιγγα υπέρ του ενδιαφερομένου ήταν η σύσταση του Διευθυντή και η σύσταση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, που επηρεάστηκε αποφαστικά από τη σύσταση του Διευθυντή. Τελικά, η σύσταση του τελευταίου βρήκε απήχηση και στο Συμβούλιο της Αρχής που την επικαλέστηκε, μεταξύ άλλων παραγόντων, για να αιτιολογήσει την επιλογή της. Κρίθηκε από το Δικαστήριο, εντούτοις, ότι η σύσταση δεν ήταν απόλυτα ακριβής δοθέντος ότι σε ένα από τους τομείς που κάλυψε, τις σχέσεις με το κοινό, θεωρήθηκε ότι ο ενδιαφερόμενος είχε καλύτερες αξιολογήσεις, ενώ στην πραγματικότητα υπερτερούσε η αιτήτρια. Η υπεροχή του πρώτου αφορούσε μόνο τους δύο άλλους τομείς, στους οποίους αναφέρθηκε ο Διευθυντής, δηλαδή, το συντονισμό και τη διοίκηση. Όπως εξήγησε ο Νικολάου Δ, "μοιάζει σαν να θεώρησε ο Διευθυντής πως σε όλες (ιδιότητες και ικανότητες) βρισκόταν μπροστά το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ενώ δεν ήταν έτσι. ...... φαίνεται να παρεισέφρησε λάθος σχετικά με μέρος του πραγματικού βάθρου της σύστασης". Αυτή ήταν και η αιτία της ακυρωτικής απόφασης.

Η ακυρωτική απόφαση δεν καταργεί μόνο τη διοικητική πράξη - αντικείμενο της προσφυγής. Καλύπτει και κάθε ζήτημα που κρίθηκε με την απόφαση και συναρτάται προς το σκεπτικό της, του οποίου αποτελεί στήριγμα. Κατά τη γνώμη μου εδώ είναι αβάσιμος ο λόγος ακύρωσης για παράβαση δεδικασμένου, του απορρέοντος από την προηγούμενη δικαστική απόφαση. Και τούτο διότι η σύσταση, όπως προκύπτει από το κείμενο της, δε στηρίχθηκε στις αξιολογήσεις που αφορούσαν τις σχέσεις με το κοινό, αλλά στις άλλες ικανότητες συντονισμού και διοίκησης προσωπικού, που όντως ο ενδιαφερόμενος είχε καλύτερες αξιολογήσεις. Η περιεχόμενη στη δικαστική απόφαση κρίση σύμφωνα με την οποία έπασχε "μέρος του πραγματικού βάθρου της σύστασης", που δέσμευε το Συμβούλιο, λήφθηκε υπόψη από αυτό. Ως προς τις κρίσεις που αφορούσαν την αρχαιότητα και την αξιολόγηση του άμεσα προϊσταμένου λήφθηκαν επίσης υπόψη και συνεκτιμήθηκαν.

Καταλήγω στο σημείο αυτό ότι το Συμβούλιο σε καμιά περίπτωση δεν έχει αποκλίνει από τις σχετικές δικαστικές κρίσεις.

Η προσφυγή απορρίπτεται. Η αιτήτρια θα καταβάλει τα έξοδα της Αρχής και του ενδιαφερόμενου μέρους.