CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

Ο κ. Παύλου και η κα Παταπίου ήσαν μεταξύ των επτά προσώπων που, ανταποκρινόμενοι στη σχετική ανακοίνωση που είχε κάνει το Υπουργείο, υπέβαλαν αίτηση για την εν λόγω τοποθέτηση. Η εξέταση των αιτήσεων έγινε από τριμελή επιτροπή συσταθείσα από τον Υπουργό, η οποία, αφού κάλεσε τους υποψηφίους σε προσωπική συνέντευξη, υπέβαλε προς τον Υπουργό τα ονόματα, κατ΄αλφαβητική σειρά, των τριών υποψηφίων που κατά την κρίση της ήσαν οι καταλληλότεροι. Αυτοί ήσαν η κα Παντελίδου, η κα Παταπίου και ο κ. Παύλου. Ο Υπουργός επέλεξε την κα Παταπίου και το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την εισήγηση του.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον κ. Παύλου εισηγείται ευάριθμους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης. Παραπέμπει δε και στην απόφαση που εδόθη στην προσφυγή Παύλου ν. Δημοκρατίας, 424/97, 1.12.1999, που ήταν προσφυγή του κ. Παύλου εναντίον της τοποθέτησης του προηγούμενου μορφωτικού ακόλουθου στο "Σπίτι της Κύπρου". Συμφωνώ με τον κ. Κληρίδη ότι η διαπιστωθείσα στην απόφαση εκείνη παντελής έλλειψη αιτιολογίας επαναλαμβάνεται και στην προκειμένη περίπτωση. Το μόνο που υπάρχει ως προς την εισήγηση της Επιτροπής και την επιλογή του Υπουργού είναι μια σημείωση στο φάκελο από την Επιτροπή προς τον Υπουργό στην οποία αναφέρεται ότι "Η Επιτροπή, με βάση τα κριτήρια της ανακοίνωσης σχετικά με τη θέση και την επίδοση των υποψηφίων κατά τη συνέντευξη, εισηγείται ως επικρατέστερους" τους ως άνω τρεις, και, ακόλουθα, μια σημείωση από τον Υπουργό ότι "Επιλέγεται η κα Νάσα Παταπίου". Όχι μόνο δηλαδή, κατά τη λήψη της απόφασης από τον Υπουργό, έλειπε το υπόβαθρο το οποίο να αιτιολογούσε την άποψη της Επιτροπής ως προς το τι καθιστούσε έκαστο των τριών υποψηφίων κατάλληλο, αλλά, και ιδιαίτερα, η επιλογή του ίδιου του Υπουργού είναι παντελώς αναιτιολόγητη. Δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στα στοιχεία εκείνα που κατά την άποψη του Υπουργού βάρυναν υπέρ της επιλογής της κας Παταπίου και δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε ποία ήσαν αυτά. Το αναιτιολόγητο της επιλογής του Υπουργού επεκτείνεται βέβαια και στην τελική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που είχε και την αρμοδιότητα λήψης της απόφασης (ίδε Παύλου ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω), αφού το μόνο που αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό της συνεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου είναι ότι "Το Συμβούλιο αποφάσισε να εγκρίνει εισήγηση του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού για τοποθέτηση ως μορφωτικού ακόλουθου στην Αθήνα ("Σπίτι της Κύπρου") της κας Νατάσας Παταπίου".

Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία εισηγείται ότι η αιτιολογία της επιλογής του Υπουργού και της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων. Δεν υπάρχει κανένα άλλο όμως στοιχείο στους φακέλους που να αποκαλύπτει την αιτιολογία που διέπει τη λήψη της απόφασης, και ασφαλώς η δυνατότητα συμπλήρωσης της αιτιολογίας από τα στοιχεία των φακέλων δεν μπορεί να είναι πανάκεια για εντελώς ελλείπουσα αιτιολογία. Το ερώτημα δεν είναι αν υπάρχουν στοιχεία στο φάκελο που κατά την άποψη του δικαστηρίου θα μπορούσαν αντικειμενικά να είχαν αιτιολογήσει την επιλογή της κας Παταπίου, αφού το δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση για εκείνη της διοίκησης, αλλά αν η διοίκηση μέσα στην ίδια την απόφαση ή τα άλλα στοιχεία των φακέλων απεκάλυψε το σκεπτικό που την οδήγησε στη λήψη της απόφασης της. Επ΄αυτού, ο φάκελος δεν μας καθιστά ποσώς σοφότερους, και η πτωχεία του αιτιολογημένου της απόφασης παραμένει ως κλασσική περίπτωση έλλειψης αιτιολογίας. Είναι αδύνατο για το δικαστήριο να γνωρίζει, ώστε να μπορεί να προβεί και στον ανάλογο δικαστικό έλεγχο, ποία από τα δεδομένα των υποψηφίων που περιλαμβάνονταν στις αιτήσεις τους ή προέκυπταν από την προσωπική συνέντευξη, για την οποία δεν υπάρχει οτιδήποτε πέραν του ότι οι υποψήφιοι προσήλθαν σε αυτή, εβάρυναν κατά την άποψη της Επιτροπής, του Υπουργού και του Υπουργικού Συμβουλίου.