|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1572/99
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
AVACOM COMPUTER SERVICES LTD, εκ Λεμεσού
Αιτήτριας< /P>
- και -
της Δημοκρατίας
2. Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, εκ Λευκωσίας Κ αθ΄ ων η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 23.11.2000Για την αιτήτρια: κ. Μ. Ιακώβου.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια είχε επαγγελματική συνεργασία με τον κ. Λουκά Σκορδή για οκτώ περίπου μήνες, συγκεκριμένα από 2.4.1998 μέχρι 30.11.1998.
Στις 15.3.1999 ο κ. Σκορδής υπέβαλε παράπονο προς τον καθ΄ου η αίτηση Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ο Διευθυντής) ότι η αιτήτρια παρέλειψε να καταβάλει για λογαριασμό του εισφορές Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως μισθωτό πρόσωπο για την πιο πάνω περίοδο της συνεργασίας του με την αιτήτρια. Το παράπονο εξετάστηκε από αρμόδιο Λειτουργό του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Λήφθηκαν γραπτές καταθέσεις από τον κ. Γιώργο Χριστοφίδη, Γενικό Διευθυντή της αιτήτριας, και από τον κ. Σκορδή. Λήφθηκαν επίσης πληροφορίες από δύο άλλα πρόσωπα, τον κ. Χάρη Κάη, πρώην πωλητή της αιτήτριας, και τον κ. Γαβριήλ Λιασή, πρώην Διευθυντή της αιτήτριας για τη Λευκωσία, οι οποίοι όμως αρνήθηκαν να δώσουν γραπτή κατάθεση. Παράλληλα, μελετήθηκαν και δύο γραπτές συμφωνίες οι οποίες, όμως, ήταν ανυπόγραφες από τον κ. Σκορδή. Εξετάστηκε, τέλος, και η κατάσταση εισοδημάτων και μισθολογίας του κ. Σκορδή. Οι σχετικές εκθέσεις του αρμόδιου Λειτουργού του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μαζί με τα επισυνημμένα σ΄ αυτές έγγραφα, αποτελούν μέρος του Τεκμ. 2. (Βλ. ερυθρά 33 έως 1 του Τεκμ. 2).
Με βάση την έρευνα, στις 11.11.1999, ο Διευθυντής, αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κ. Σκορδής ήταν πράγματι μισθωτός της αιτήτριας, μεταξύ της 2.4.1998 και της 30.11.1998, απηύθυνε επιστολή προς την αιτήτρια με την οποία την καλούσε να διευθετήσει την πληρωμή των οφειλομένων εισφορών για λογαριασμό του.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:
«
Ο περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων ΝόμοςΟ κος Λούκας Σκορδής από την Αλάμπρα, Λευκωσία με αρ. ταυτ. 522375 έχει υποβάλει παράπονο εναντίον της εταιρείας σας για παράλειψη σας να καταβάλετε για λογαριασμό του εισφορές ως μισθωτό πρόσωπο σύμφωνα με τον πιο πάνω Νόμο για την περίοδο από 2.4.98 μέχρι 30.11.98.
Το παράπονο έχει διερευνηθεί και έχουν ληφθεί στοιχεία και πληροφορίες καθώς και γραπτές μαρτυρίες τόσο από το Γιώργο Χριστοδουλίδη, Γενικό Διευθυντή της εταιρείας σας καθώς και από τον παραπονούμενο. Από την όλη εξέταση της υπόθεσης και με βάση τα στοιχεία και τις πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απασχόληση του κου Σκορδή για την πιο πάνω αναφερόμενη περίοδο ήταν απασχόληση μισθωτού προσώπου και επομένως έχετε υποχρέωση πληρωμής εισφορών για όλα τα ταμεία που διαχειρίζεται ή έχει την ευθύνη είσπραξης εισφορών το Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Η υποχρέωση σας αυτή πηγάζει από τα εξής δεδομένα:
(α) Ο κος Σκορδής ελέγχετο για την εργασία του από Λειτουργούς της Εταιρείας σας.
(β) Ο κος Σκορδής προσλήφθηκε με βάση συμβόλαιο εργασίας που πρόβλεπε μηνιαίο μισθό £250 και επιπλέον προμήθεια, και
(γ) Από το κο Σκορδή παρεχόταν εξηρτημένη εργασία η οποία δημιουργούσε με την εταιρεία σας σχέση εργοδότη - εργοδοτούμενου.
Με βάση τα πιο πάνω, παρακαλείστε όπως διευθετήσετε με το Επαρχιακό Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων Λεμεσού την εξόφληση των οφειλομένων εισφορών το συντομότερο δυνατό για αποφυγή λήψης δικαστικών μέτρων εναντίον σας.»
Η πιο πάνω απόφαση του Διευθυντή είναι το αντικείμενο της προσφυγής.
Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν μη δέουσας έρευνας και πλάνης περί τα πράγματα. Έχω την άποψη ότι ο προβαλλόμενος λόγος ευσταθεί. Σύμφωνα με τη νομολογία η λήψη μιας διοικητικής απόφασης προϋποθέτει τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας. Η έκταση και η μορφή της έρευνας συνδέονται άμεσα με τα ιδιάζοντα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας συμπεριλαμβάνει τη συλλογή και αξιολόγηση όλων εκείνων των ουσιωδών στοιχείων που θα δημιουργούσαν τη βάση για ασφαλή συμπεράσματα. (Βλ., μεταξύ άλλων, Νικολαΐδης και Άλλοι ν. Μηνά και Άλλων (1994) 3 ΑΑΔ 321, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζαμπόγλου, ΑΕ 1575, ημερ. 14.7.1997 και TSAPACO CATERING LTD v. Δημοκρατίας, ΑΕ 2048, ημερ. 22.10.1998). Στην προκείμενη περίπτωση τα τρία δεδομένα, που αποτέλεσαν τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε ο Διευθυντής για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο κ. Σκορδής ήταν μισθωτός της αιτήτριας, δεν προκύπτουν, με την εύλογη ασφάλεια, από την έρευνα που διεξήχθη, όπως αυτή διαφαίνεται στο Τεκμ. 1.
Συγκεκριμένα:
(α) Το συμπέρασμα ότι ο κ. Σκορδής ελεγχόταν για την εργασία του από Λειτουργό της αιτήτριας βασίστηκε στην κατάθεση του κ. Σκορδή στην οποία ανέφερε απλώς ότι έδινε αναφορά στον κ. Λιασή, ο οποίος «ήλεγχε» την εργασία του, θέση που είναι αντίθετη με εκείνη του Γενικού Διευθυντή της αιτήτριας κ. Χριστοφίδη, ενώ δεν επιβεβαιώνεται επίσημα από τον κ. Λιασή, ο οποίος, όπως ανέφερα, αρνήθηκε να δώσει γραπτή κατάθεση. Αλλά και αν ακόμη γίνει δεκτό ότι ο κ. Λιασή «ήλεγχε» την εργασία του κ. Σκορδή, η γενική αυτή αναφορά δεν μπορούσε να θεωρηθεί ικανοποιητική από το Διευθυντή χωρίς να γίνει προσπάθεια να διαπιστωθεί, κατά τρόπο συγκεκριμένο, το είδος, ο βαθμός και ο τρόπος του ισχυριζόμενου ελέγχου. Στην επιστολή της 11.11.1999 ο Διευθυντής αναφέρεται σε έλεγχο γενικά και αόριστα. Δεν διευκρινίζει, και τούτο γιατί δεν διερεύνησε, ούτε ποιος ήταν αυτός ο έλεγχος, ούτε ποια ήταν η έκτασή του, ούτε με ποιο τρόπο ασκείτο.
(β) Το συμπέρασμα του Διευθυντή ότι ο κ. Σκορδής προσλήφθηκε με βάση συμβόλαιο εργασίας που πρόβλεπε μηνιαίο μισθό £250 δεν προκύπτει από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου (Τεκμ. 2). Το υποτιθέμενο συμβόλαιο δεν είναι υπογραμμένο από τον κ. Σκορδή, προφανώς για το λόγο ότι δεν υπήρχε πρόθεση υλοποίησής του ούτε και ποτέ υλοποιήθηκε.
(γ) Το συμπέρασμα του Διευθυντή ότι από τον κ. Σκορδή παρεχόταν εξηρτημένη εργασία η οποία δημιουργούσε, μεταξύ του και της αιτήτριας, σχέση εργοδοτούμενου-εργοδότη, είναι εντελώς αυθαίρετο. Από το υλικό που είχε ενώπιόν του ο Διευθυντής, όπως, επαναλαμβάνω, αυτό διαφαίνεται στο Τεκμ. 2, δεν μπορούσε να εξαχθεί τέτοιο συμπέρασμα. Κατά την άποψή μου, το μόνο ασφαλές συμπέρασμα που μπορούσε να εξαχθεί από το υλικό αυτό είναι απλώς ότι ο κ. Σκορδής πωλούσε προϊόντα της αιτήτριας. Τίποτε περισσότερο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται ως προϊόν μη δέουσας έρευνας και, συνεπακόλουθα, πλάνης περί τα πράγματα.
Ρ. Γαβριηλίδης,
/ΧΤΘ ; Δ.