|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.1060/98
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Μαρία Νικολάου Πέτσα, από τη Λευκωσία
αιτήτρια
- και -
1. Κυπριακής Δημοκρατίας δια και/ή μέσω Υπουργού Εσωτερικών
2. Δήμου Αγλαντζιάς δια και/ή μέσω Δημοτικού Συμβουλίου Αγλαντζιάς.
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
24 Μαϊου, 2000
Για την αιτήτρια: κ.Α.Σ.Αγγελίδης
Για την καθ΄ης η αίτηση 1 Δημοκρατία: κ.Δ.Καλλίγερος - δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για το καθ΄ου η αίτηση 2 Συμβούλιο: κα.Ν.Χρυσομηλά για κ.Σκορδή.
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια προσβάλλει το διάταγμα επίταξης, αφορά σε ακίνητη ιδιοκτησία της στην Αγλαντζιά, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, στις 25.9.98, αριθμ. 1147. Το διάταγμα ακολούθησε αυτό της απαλλοτρίωσης της επίδικης ιδιοκτησίας, που δημοσιεύθηκε στις 17.7.98. Το τελευταίο ακυρώθηκε από συνάδελφο δικαστή στις 8.3.2000, μετά από επιτυχή προσφυγή της αιτήτριας (δες: 797/98 Μαρία Νικολάου Πέτσα ν. Δήμου Αγλαντζιάς, ημερ. 8.3.2000). Κρίθηκε πως η σχετική απόφαση έπασχε λόγω κακής συγκρότησης του καθ΄ου η αίτηση Συμβουλίου, γιατί στη συνεδρίαση που έγιναν οι διαβουλεύσεις και ελήφθη η απόφαση παρευρίσκονταν αναρμόδια πρόσωπα.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας εισηγείται, μολονότι ορθά δέχεται πως η έκδοση του διατάγματος επίταξης αποτελεί ξεχωριστή και αυτοτελή διοικητική απόφαση απ΄αυτό της απαλλοτρίωσης, ότι, εφόσον στο διάταγμα επίταξης αναφέρεται πως τούτο εκδίδεται για να υλοποιηθεί το πρόγραμμα αναβίωσης της παλιάς Αγλαντζιάς, που είναι ο σκοπός του διατάγματος απαλλοτρίωσης, χωρίς ό,τιδήποτε άλλο, τούτο πρέπει να ακολουθήσει την ίδια τύχη, και να ακυρωθεί.
Στο στάδιο των διευκρινίσεων προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε στο διοικητικό φάκελο την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αγλαντζιάς να εισηγηθεί στην κυβέρνηση την επίταξη του κτήματος και τη σχετική αιτιολογία. Τέτοιο έγγραφο δεν υπάρχει στο διοικητικό φάκελο. Αντίγραφο ενός πρακτικού, που παρουσίασε η δικηγόρος του Συμβουλίου ημερομηνίας 20.11.97, αναφέρεται στην απόφαση για την απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας, που είναι ένα καφενείο
στην παλιά Αγλαντζιά, μετά τη γνωστοποίηση της οποίας η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση. Το Συμβούλιο αποφάσισε να αφήσει το θέμα να προχωρήσει και να εξεταστεί όταν υποβαλλόταν ένσταση μετά την έκδοση του διατάγματος απαλλοτρίωσης. Δεν αντιλιμβάνομαι τη λογική αυτής της απόφασης, όπως τουλάχιστο διατυπώνεται στο σχετικό πρακτικό. Εν πάση όμως περιπτώσει δεν αφορά στο θέμα της επίταξης, αντικείμενο της υπό συζήτηση προσφυγής.Η προσφυγή θα επιτύχει για τον ίδιο λόγο που αναφέρεται στην απόφαση του συνάδελφου δικαστή στην υπόθεση που μνημονεύω πιο πάνω, γιατί παράγοντες που δεν είχαν δικαίωμα να λάβουν μέρος στις διαβουλεύσεις και τη λήψη της απόφασης, παρευρισκόντουσαν σ΄αυτές, όπως τουλάχιστο δείχνει το πρακτικό, στο οποίο με παρέπεμψε η δικηγόρος του Συμβουλίου, και δεν υπάρχει άλλο. Η εισήγηση της δικηγόρου του Συμβουλίου πως ο περί Δήμων Νόμος, όπως τροποποιήθηκε με το Ν.54(1)/92 προβλέπει ότι οι συνεδριάσεις των Συμβουλίων είναι δημόσιες, δεν μεταβάλλει την κατάσταση. Η νομοθετική πρόνοια προβλέπει πως το κοινό μπορεί να παρακολουθεί τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου, δε σημαίνει όμως πως δικαιούται να παρίσταται στις διαβουλεύσεις και τη λήψη της επίδικης απόφασης οποιοσδήποτε άλλος, εκτός από τα μέλη του Συμβουλίου, και αυτοί που ρητά προβλέπονται στο Νόμο.
Η προφανής και μοναδική αιτιολογία για την έκδοση του διατάγματος επίταξης είναι η υλοποίηση των σκοπών του διατάγματος απαλλοτρίωσης. Εφόσο τούτο έχει ακυρωθεί, το διάταγμα επίταξης θα ακολουθήσει την ίδια πορεία.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ