ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 650/98

ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Λουκή Δημητρίου, από Λάρνακα

Αιτητή

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Κα θ΄ ης η Αίτηση

---------------------

11 Νοεμβρίου, 1999.

Για τον αιτητή: Αγ. Ευσταθίου.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Ρ. Παπαέτη.

Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο 1: Καμιά εμφάνιση.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Στις 7 Μαΐου 1998 η Ε.Δ.Υ. προέβη σε επανεξέταση για την πλήρωση, με ισχύ από 1 Μαρτίου 1996, τεσσάρων μόνιμων (Τακτ. Προϋπ.) θέσεων Τελώνη, Τελωνεία. Επρόκειτο για θέσεις προαγωγής. Η προηγούμενη απόφαση, ημερ. 2 Φεβρουαρίου 1996, ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 5 Φεβρουαρίου 1998 στην προσφυγή αρ. 319/96 την οποία είχε καταχωρήσει ο παρών αιτητής με ακόμα ένα τότε αποτυχόντα υποψήφιο. Ο λόγος της ακύρωσης ήταν ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν ήταν δεόντως αιτιολογημένη. Προσβάλλεται τώρα, με αυτή την προσφυγή, η προαγωγή μόνο του ενός εκ των τεσσάρων, ήτοι, του Πάνου Χαρτζιώτη. Τίθεται και πάλι, ανάμεσα σε άλλα, ζήτημα εγκυρότητας της σύστασης του Διευθυντή, ο οποίος στο μεταξύ είχε αλλάξει.

Σε αξία, ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν ισοδύναμοι, με σχεδόν απόλυτη ομοιότητα μεταξύ τους σε όλα τα στοιχεία κρίσης κατά τα τελευταία επτά χρόνια των αξιολογήσεων που βρίσκονταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. Το ίδιο ισοδύναμοι ήταν και σε προσόντα. Σε αρχαιότητα υπήρχε μεταξύ τους μια μικρή διαφορά υπέρ του αιτητή. Αφορούσε την προηγούμενη θέση. ΄Ηταν και οι δύο Βοηθοί Τελώνες από 1 Δεκεμβρίου 1990 αλλά στην προηγούμενη θέση του Τελωνειακού Λειτουργού 1ης Τάξης ο αιτητής είχε προαχθεί το Φεβρουάριο του 1983 ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο τον Ιούλιο του 1985. Η σύσταση του Διευθυντή απέβη λοιπόν κρίσιμη στην έκβαση.

Υπήρχαν δεκαπέντε εν όλω υποψήφιοι και ο Διευθυντής είχε ήδη, ως το σημείο από το οποίο ξεκινά το ακόλουθο απόσπασμα, συστήσει τρεις, τους Ανδρέα Κούμα, Θεοφάνη Μίλλα και Μιχαήλ Χριστοφόρου τους οποίους η Ε.Δ.Υ. εν τέλει προήγαγε:

"Ο Χαρτζιώτης Πάνος, συγκρινόμενος με όλους τους υποψηφίους που δε συστήνονται, βρίσκεται στο ίδιο με αυτούς επίπεδο σε αξία, όπως αυτή αντικατροπτρίζεται στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, και υπερέχει έναντι όλων σε αρχαιότητα, εκτός των Χριστοφή Ανδρέα, Μάμα Ανδρέα και Δημητρίου Λουκά που υπερέχουν ο μεν Χριστοφή κατά 11 μήνες στην παρούσα θέση, οι δε Μάμα και Δημητρίου με βάση την ημερομηνία προαγωγής στην προηγούμενη θέση που ανάγεται στη δεκαετία του 80. Ωστόσο, συγκρίνοντας το Χαρτζιώτη με όλους τους υποψηφίους, είτε αυτοί υπερέχουν είτε υστερούν σε αρχαιότητα, κρίνω ότι αυτός γενικά υπερέχει. Συγκεκριμένα υπερέχει σε ιδιότητες όπως η ορθολογιστική διαχείριση δύσκολων καταστάσεων, η αξιοποίηση του προσωπικού και των πόρων που είναι στη διάθεσή του και η καλύτερη οργάνωση και αξιοποίηση του χρόνου τόσο του δικού του όσο και των εργαζομένων μ' αυτόν. Για παράδειγμα αναφέρω ότι από το 1986 ανέλαβε ως προϊστάμενος τη διεύθυνση των καταστημάτων αδασμολογήτων ειδών στα Αεροδρόμια Λάρνακας και Πάφου και επέδειξε οργανωτική και διοικητική ικανότητα καθώς και ιδιαίτερη ικανότητα στην αντιμετώπιση προβλημάτων που αναφύονταν μέσα από αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα και πέτυχε να αποφευχθούν ακόμα και φυσιολογικές τριβές και συγκρούσεις. Το παράδειγμα που ανέφερα είναι χαρακτηριστικό των ιδιοτήτων και ικανοτήτων του υπαλλήλου στις οποίες γενικά διακρίνεται έναντι όλων των μη συστηνομένων. ΄Οσον αφορά τα προσόντα, σημείωσα ότι αρκετοί υποψήφιοι, περιλαμβανομένου του Χαρτζιώτη, διαθέτουν κάποια πρόσθετα ακαδημαϊκά ή και άλλα προσόντα, που όμως δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ούτε και αποτελούν πλεονέκτημα/πρόσθετο προσόν."

Ο Διευθυντής εξειδίκευσε λοιπόν τρεις ιδιότητες στις οποίες, καθώς ανέφερε, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπερείχε:

(α) στην "ορθολογιστική διαχείριση δύσκολων καταστάσεων"·

(β) στην "αξιοποίηση του προσωπικού και των πόρων που είναι στη διάθεσή του" · και

(γ) στην "καλύτερη οργάνωση και αξιοποίηση του χρόνου τόσο του δικού του όσο και των εργαζομένων μ΄ αυτόν".

Δεν είναι χωρίς σημασία, σε σχέση με τις αποδοθείσες ιδιότητες - ή ακριβέστερα ικανότητες - το παράδειγμα που ο Διευθυντής ανέφερε ως "χαρακτηριστικό των ιδιοτήτων και ικανοτήτων" για τις οποίες γινόταν λόγος. Κι αυτό διότι εξειδικεύεται εκεί η "οργανωτική και διοικητική ικανότητα." Στην οποία, κατά την αντίληψή μου, θα πρέπει κυρίως να αποδοθούν τα όσα ο Διευθυντής περιέγραψε ως τις ιδιαίτερες ιδιότητες του ενδιαφερόμενου προσώπου, παρόλον που η πρώτη μπορεί να αντικατοπτρίζει και την "απόδοση" του υπαλλήλου, ενώ η δεύτερη και η τρίτη μπορεί επίσης να συνδέονται με τη "συνεργασία/σχέσεις" του υπαλλήλου με τους συναδέλφους του ή ίσως ακόμα και με την "πρωτοβουλία". Βρίσκονται πάντως όλα μέσα στα βαθμολογημένα στοιχεία αξίας. Και σε αυτά, τα βαθμολογημένα, οι δυο τους ήταν απόλυτα ίσοι. Καθώς είναι νομολογημένο, δεν είναι δυνατό με τη σύσταση να μεταβληθεί η εικόνα. Εξάλλου στο σχέδιο υπηρεσίας προβλέπονται, ανάμεσα στα απαιτούμενα προσόντα, τα εξής τα οποία ανάγονται στον τομέα στον οποίο ο Διευθυντής κινήθηκε για να προσδιορίσει υπεροχή του ενδιαφερομένου προσώπου:

"Απαιτούμενα Προσόντα:

.................................. .................................................. .....................

(3) Ακεραιότης χαρακτήρος, υπευθυνότης, πρωτοβουλία και ευθυκρισία. Ικανότης να ενθαρρύνη, καθοδηγή και ελέγχη προσωπικόν και να χειρίζεται με λεπτότητα αλλά και σταθερότητα κατώτερον προσωπικόν ως και το κοινόν.

.................................. .................................................. ...................."

Είναι νομίζω φανερό ότι εμπίπτουν κι αυτά σε ό,τι άμμεσα ή έμμεσα βαθμολογείται. Τα είχαν και οι δύο, Αιτητής και ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Στον ίδιο μάλιστα βαθμό. Η διάκριση, λοιπόν, στην οποία προέβη ο Διευθυντής, δεν εδικαιολογείτο. Η σύσταση ήταν ως εκ τούτου μεμπτή. Με αποτέλεσμα να εκθεμελιώνεται το μέρος της απόφασης που αφορά την προαγωγή του ενδιαφερόμενου προσώπου Πάνου Χαρτζιώτη.

 

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του ΄Αρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.

 

 

Γ. Κ. Νικολάου,

Δ.

 

/Χ.Θ.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο