Ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την ακόλουθη θεραπεία:

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ("η ΕΔΥ") με απόφαση της που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 7.2.97 προήγαγε τους Πλάτωνα Κυριακίδη, Χριστόδουλο Πασιαρδή και Σωτήριο Ζακχαίο στη θέση Πρέσβη, Εξωτερικές Υπηρεσίες από την 1.1.97.

Ο αιτητής ζητούσε αρχικά με την παρούσα προσφυγή ακύρωση της απόφασης της ΕΔΥ με την οποία προήχθηκαν στην επίδικη θέση τα ενδιαφερόμενα μέρη 1. Σωτήριος Ζακχαίος και 2. Χριστόδουλος Πασιαρδής. Τελικά απόσυρε την προσφυγή εναντίον του ενδιαφερομένου μέρους 2 Χριστόδουλου Πασιαρδή και παρέμεινε εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους 1. Σωτήριου Ζακχαίου (στο εξής ΕΜ).

H επίδικη θέση είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής με μισθοδοτική κλίμακα την Α15.

Οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν διαβιβάστηκαν στην αρμόδια Συμβουλευτική Επιτροπή για να ετοιμάσει την έκθεση της. Η έκθεση υποβλήθηκε στην ΕΔΥ και με αυτή συστήνονταν δώδεκα υποψήφιοι μεταξύ των οποίων ο αιτητής και το ΕΜ. Η Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε ότι το επιπρόσθετο προσόν της "καλής γνώσης της γαλλικής ή μιας άλλης ξένης γλώσσας" που προβλέπεται στην παρ. 3(Β)(ii) του Σχεδίου Υπηρεσίας διέθετε τόσο ο αιτητής όσο και το EM. Ας σημειωθεί ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε τον αιτητή ως "Πάρα πολύ Καλό" και το EM ως "Εξαίρετο".

Ακολούθως η ΕΔΥ διεξήγαγε προφορική εξέταση παρισταμένου του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος αξιολόγησε την απόδοση του αιτητή σ΄αυτήν ως "Πολύ Καλός" και του ΕΜ ως "Πάρα Πολύ Καλός" σύστησε δε για προαγωγή για τις δύο θέσεις το Σωτήριο Ζακχαίο - ΕΜ - και τον Χριστόδουλο Πασιαρδή και για την τρίτη θέση σύστησε εξίσου τους Κυριακίδη και Μακρή.

Μετά την αποχώρηση του Γενικού Διευθυντή, η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Αξιολόγησε την απόδοση του αιτητή ως "Σχεδόν Πολύ Καλός" και του ΕΜ ως "Πάρα Πολύ Καλός".

Στη συνέχεια, όπως αναφέρεται στα πρακτικά, προέβηκε σε σύγκριση των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι καθώς και την απόδοση των υποψηφίων κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση και τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή, επέλεξε ως καταλληλότερους για προαγωγή το ΕΜ και δύο άλλους υποψήφιους.

Ο αιτητής ισχυρίζεται υπεροχή του στα προσόντα και στη γνώση ξένων γλωσσών έναντι του ΕΜ. Αναφέρει ότι ο ίδιος και το ΕΜ είναι πολύ καλοί γνώστες της γαλλικής γλώσσας, ο ίδιος όμως είναι άριστος γνώστης της Ρωσσικής γλώσσας ενώ το ΕΜ καλός γνώστης της Ρωσσικής και ότι επίσης είναι καλός γνώστης των Σερβικών - Βουλγάρικων. Αναφέρει επίσης παραγνώριση από την ΕΔΥ των ψηλών ακαδημαϊκών προσόντων που κατέχει. Ισχυρίζεται επιπρόσθετα υπεροχή του σε αρχαιότητα έναντι του ΕΜ στη θέση Ακόλουθου Α.

Εισηγείται περαιτέρω ο αιτητής ότι οι καθ΄ων η αίτηση εξέδωσαν την προσβαλλόμενη απόφαση με τρόπο που καθιστούσε τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης ως το αποφασιστικό κριτήριο επιλογής.

Οι καθ΄ων η αίτηση υποβάλλουν ότι ο αιτητής δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή. Όχι μόνο δεν έχει έκδηλη υπεροχή έναντι του ΕΜ, αλλά ούτε καν υπερτερεί. Ισχυρίζονται επίσης ότι το ΕΜ έχει τη σύσταση του Διευθυντή και καλύτερη επίδοση στις συνεντεύξεις.

Το ΕΜ στηρίζει τη γραπτή του αγόρευση στη μη απόδειξη έκδηλης υπεροχής του αιτητή έναντί του. Ο δικηγόρος του ΕΜ αναφέρθηκε στο ότι τόσο ο αιτητής όσο και το ΕΜ κατέχουν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας Προσόντα. Όσον αφορά το επιπρόσθετο προσόν της "καλής γνώσης της γαλλικής ή μιάς άλλης ξένης γλώσσας" ανέφερε ότι τόσο ο αιτητής όσο και το ΕΜ κατέχουν το επιπρόσθετο προσόν αφού και οι δύο είναι καλοί γνώστες της γαλλικής γλώσσας. Ο αιτητής κατέχει επίσης άριστη γνώση της Ρωσικής γλώσσας. Είναι ο ισχυρισμός του ΕΜ ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν αναφέρει ότι καλή γνώση πέραν της μιάς ξένης γλώσσας θα θεωρείται ως επιπλέον προσόν. Το μόνο που απαιτείται, ισχυρίζεται, για ικανοποίηση του κριτηρίου για κατοχή του επιπρόσθετου προσόντος είναι η γνώση της γαλλικής ή άλλης ξένης γλώσσας, κριτήριο το οποίο πληρούν τόσο ο αιτητής όσο και το ΕΜ.

Σχετικά με την αξία, ισχυρίζεται ότι το ΕΜ υπερέχει του αιτητή. Αναφέρεται στο περιεχόμενο των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των ετών 1990 - 1995 μέσα από τις οποίες προκύπτει υπεροχή του ΕΜ, στην αξιολόγηση κατά την προφορική εξέταση ενώπιον της ΕΔΥ στην οποία το ΕΜ κρίθηκε ως "Πάρα Πολύ Καλός" ενώ ο αιτητής ως "Σχεδόν Πολύ Καλός" και στη σύσταση του Γενικού Διευθυντή την οποία έχει το ΕΜ.

Αναφέρει ότι το ΕΜ υστερεί έναντι του αιτητή μόνο ως προς την αρχαιότητα όσο αφορά την προαγωγή τους στη θέση Ακόλουθου Α, η οποία όμως είναι σε θέση προηγούμενη και η οποία δεν μπορεί να έχει καθοριστική σημασία επειδή στα άλλα κριτήρια αιτητής και ΕΜ δεν είναι ισοδύναμοι.

Ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι του ΕΜ όσον αφορά την προαγωγή τους στη θέση του Ακόλουθου Α. Η αρχαιότητα συνεκτιμάται με τα υπόλοιπα κριτήρια, ιδιαίτερα της αξίας και βαρύνει την πλάστιγγα μόνο αν κατά τα άλλα οι υποψήφιοι είναι ίσοι.

Έχει νομολογηθεί ότι απομακρυσμένη αρχαιότητα δεν εχει σημαντική βαρύτητα. (Δημοκρατία ν. Χρήστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 62).

Από τα πιο πάνω διεπίστωσα ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ΕΜ. Έχει καθιερωθεί από τη νομολογία ότι η φράση "έκδηλη υπεροχή" σημαίνει ότι η υπεροχή πρέπει να είναι τέτοιας φύσης που να αναδύεται από το συνδυασμένο αποτέλεσμα της αξίας, προσόντων και αρχαιότητας των υποψηφίων. Πρέπει να πηγάζει ως αναντίρρητο γεγονόςτόσο πειστικό που να εντυπωσιάζει κάποιον από την πρώτη ματιά. (Χ" Σάββα ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 78.)

Η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εκτός αν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ΕΜ. Η ΕΔΥ ορθά άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια επιλέγοντας το ΕΜ για την επίδικη θέση.

Κρίνω ότι δεν ευσταθεί ούτε ο ισχυρισμός του αιτητή ότι το αποτέλεσμα της προφορικής εξέτασης ήταν το αποφασιστικό κριτήριο επιλογής. Δεν προκύπτει από τα πρακτικά ότι αυτό ήταν το αποφασιστικό κριτήριο για την επιλογή του ΕΜ ή ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στο στοιχείο αυτό. Έχει όμως καθιερωθεί νομολογιακά ότι η απόδοση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις αποκτά αυξημένη βαρύτητα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για πλήρωση ψηλής θέσης στην ιεραρχία (Ιούλιος Λαμπής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 711).

Αναφορικά με λόγο ακύρωσης που σχετίζεται με τα θέματα της προφορικής εξέτασης σημειώνω ότι πρόκειται για θέση Πρέσβη. Έχοντας υπόψη τα καθήκοντα που προβλέπει το Σχέδιο Υπηρεσίας και κυρίως ότι ο κάτοχος της θέσης εκπροσωπεί τη Δημοκρατία σε ξένες Κυβερνήσεις ή Διεθνείς Οργανισμούς στους οποίους είναι διαπιστευμένος και προάγει τα πολιτικά, οικονομικά, πολιτιστικά συμφέροντα της Δημοκρατίας, παρατηρώ ότι οι υποψήφιοι δεν έχουν εξεταστεί σε σχέση με άσχετα θέματα όπως είναι η εισήγηση του αιτητή.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή .

Π. Αρτέμης,

Δ.

/Χ.Π.