|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 745/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Νίκου Σπηλιώτη, από τη Λευκωσία
Αιτητή
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
1. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως
2. Αρχηγού Αστυνομίας από τη Λευκωσία
Καθ΄ων η αίτηση
----------------
19.4.99
Για τον αιτητή: Κρ. Παπαλοϊζου.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Μ. Φλωρέντζος, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας.
----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η προαγωγή σε Αστυνόμο Β΄, ως Ανώτερου Αξιωματικού, διέπεται από το άρθρο 13 του περι Αστυνομίας Νόμου Κεφ. 285 όπως τροποποιήθηκε και τους περι Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμούς του 1989, ΚΔΠ 52/89. Διενεργείται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης μετά από σύσταση του Αρχηγού της Αστυνομίας και απαιτείται (§§ 2 και 3) να είναι δεόντως αιτιολογημένες τόσο η έκθεση του Αρχηγού που περιλαμβάνει τη σύσταση όσο και η απόφαση. Η απόφαση του Υπουργού, ημερομηνίας 4.3.94, για προαγωγή των εννέα ενδιαφερομένων προσώπων στη θέση Αστυνόμου Β΄ακυρώθηκε με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Χριστάκη Βιολάρη κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατίας Προσφυγή 278/94 κ.α. ημερομηνίας 25.6.97. Με αναφορά στην Πιπερίδης και άλλοι ν. Δημοκρατίας (1995) 3 ΑΑΔ 134, σύμφωνα με την οποία, ενόψει της υπόθεσης Δημοκρατίας ν. Χ¨Γεωργίου (1994) 3 ΑΑΔ 574, η αιτιολογία εφόσον απαιτείται ρητά από το Νόμο θα έπρεπε να φαίνεται στο σώμα των πράξεων ως συστατικό τους, κρίθηκε από το Χρυσοστομή Δ. πως ούτε η έκθεση-σύσταση του Αρχηγού ούτε η απόφαση του Υπουργού ήταν αιτιολογημένες. Σχολιάστηκαν ως εξής:
«Η απόφαση του Υπουργού, όπως είναι διατυπωμένη, δεν περιέχει στο σώμα της την απαιτούμενη από το Νόμο αιτιολογία για την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών, αλλά περιορίζεται στην απαρίθμηση των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη με μόνη επιπλέον αναφορά ότι οι επιλεγέντες κρίθηκαν ως οι πιο κατάλληλοι.
Ούτε και η έκθεση του Αρχηγού ρίχνει περισσότερο φως στο κενό της αιτιολογίας. Στην έκθεσή του για τον κάθε υποψήφιο ο Αρχηγός, αφού αναφέρεται σε διάφορα στοιχεία της υπηρεσίας τους και σειρές μαθημάτων που παρακολούθησαν, απαριθμεί τα στοιχεία που του επιβάλλει ο Νόμος (Καν
. 21) να λάβει υπόψη προς το σκοπό υποβολής της σύστασής του και το μόνο που στην ουσία προσθέτει είναι το αποτέλεσμα της αξιολόγησής του για τον κάθε υποψήφιο με τους χαρακτηρισμούς "καλός", "πολύ καλός" ή "εξαίρετος" στην αξία και τα προσόντα.»Κατά την επανεξέταση ο Αν. Αρχηγός της Αστυνομίας συνέταξε νέα έκθεση-σύσταση. Υιοθέτησε την προηγούμενη του Αρχηγού και σύστησε για προαγωγή μόνο τους εννέα των οποίων η προαγωγή είχε ακυρωθεί. Δεν έχει συζητηθεί αλλά οφείλω να σημειώσω το ερώτημα που προκύπτει ενόψει της επιφύλαξης στο άρθρο 13(2) του Νόμου σύμφωνα με την οποία για κάθε κενή θέση πρέπει να συστήνονται όχι λιγότεροι από τέσσερις εφόσον υπάρχει κατάλληλο προσωπικό για τέτοια σύσταση. Κατά την πρώτη διαδικασία είχαν πληρωθεί 11 θέσεις και οι συστηθέντες από τον Αρχηγό, περιλαμβανομένου και του αιτητή, ανέρχονταν σε 48. Είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας συναφώς πως, σύμφωνα με το άρθρο 13(3), "ο Υπουργός προβαίνει στην προαγωγή των υποψηφίων που συστήθηκαν από τον Αρχηγό με δεόντως αιτιολογημένη απόφασή του."
Ακολουθεί στην έκθεση-σύστασή του ό,τι εμφανίζεται ως η αιτιολογία της:
"Κατέληξα στην απόφασή μου αυτή, αφού μελέτησα όλα τα συναφή στοιχεία που περιέχονται στους Προσωπικούς Φακέλους - Ατομικά Δελτία, καθώς και στις σχετικές ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης και στις συστάσεις των προϊσταμένων τους που συνεκτιμώμενα όλα μαζί, καθιστούν τους πιο πάνω ως τους πιο κατάλληλους σε αξία και προσόντα."
Σας αποστέλλω επίσης τους Προσωπικούς Φακέλους - Ατομικά Δελτία και όλα τα συναφή στοιχεία των υποψηφίων. Μεταξύ των στοιχείων περιλαμβάνονται οι ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης (Καν. 20 και 21(γ) των Περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 ΚΔΠ 52/89) και οι Συστάσεις των Αστυνομικών Διευθυντών/Διοικητών Μονάδων και Βοηθών Αρχηγών - Καν. 21(α) των ιδίων Κανονισμών."
Ο αιτητής υποστηρίζει πως δεν ανταποκρίνεται στην ρητή απαίτηση του Νόμου για αιτιολόγηση κατά παράβαση, μάλιστα, του δεδικασμένου που προέκυπτε από την ακυρωτική απόφαση, και έχει δίκαιο. Στη βάση των ίδιων ακριβώς δεδομένων επαναλήφθηκαν οι ίδιες περίπου γενικότητες. Οι καθ΄ων η αίτηση υποστήριξαν πως αφού η έκθεση-σύσταση αναφέρεται στις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης και στις συστάσεις των Αστυνομικών Διευθυντών/ Διοικητών Μονάδων και Βοηθών Αρχηγών τις ενσωματώνει και από αυτές πράγματι προκύπτει αιτιολογία. Αυτά υπήρχαν και κατά την αρχική διαδικασία αλλά, εν πάση περιπτώσει, η εισήγηση παραγνωρίζει την απαίτηση να είναι ρητή η αιτιολογία στο σώμα της πράξης. Στοιχειοθετείται, επομένως, λόγος ακυρότητας.
Η απόφαση του Υπουργού λήφθηκε αυθημερόν, την ημέρα δηλαδή της υποβολής της έκθεσης-σύστασης. Παραθέτω τις παραγράφους που προτείνονται ως η αιτιολογία της.
"Επανεξέτασα το θέμα των ακυρωθεισών και συνακυρωθεισών προαγωγών με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο της διενέργειας τους και ασκώντας τις εξουσίες που μου παρέχει το άρθρο 13(1) και (3) του περι Αστυνομιας Νόμου Κεφ. 285 (όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 69 του 1987) και αφού μελέτησα και έλαβα υπόψη τις συστάσεις του Αρχηγού Αστυνομίας και την έκθεση για κάθε υποψήφιο που περιέχονται στις επιστολές του με Αρ. Φακ.Ε/16/6 και ημερομ. 25.2.94 και 3.7.97 αντίστοιχα και όλα τα συναφή στοιχεία για κάθε υποψήφιο που περιέχονται στους υπηρεσιακούς τους φακέλους, που τέθηκαν ενώπιόν μου, τα οποία συνεκτίμησα στο σύνολό τους, αποφάσισα να προάξω τους Στ. Θεοδώρου, Κ. Μαρκουλλή, Α. Μηνά, Μ. Νεοκλέους, Γ. Παναγιώτου, Σ. Παφίτη, Π. Πέτρου, Α. Τοφαρή, Αρ. Χαραλάμπους σε Αστυνομό Β΄με αναδρομική ισχύ από 4.3.94........
Στη λήψη της απόφασής μου έλαβα υπόψη τις γενικές αρχές που διέπουν τις προαγωγές (Καν. 3) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές Κανονισμών του 1989) δηλαδή την αρχαιότητα, την αξία, τα προσόντα του κάθε υποψηφίου, ως επίσης και το επιπρόσθετο προσόν που κατέχουν τα ενδιαφερόμενα μέρη Κ. Μαρκουλλής και Μ. Νεοκλέους και κατέληξα ότι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούν σε αξία και προσόντα έναντι των αιτητών."
Ισχύουν τα ίδια. Εν πρώτοις, το ελάττωμα ως προς την αιτιολογία της έκθεσης - σύστασης επεκτείνεται και στην τελική απόφαση. Εν πάση περιπτώσει, δεν περιέχει η απόφαση την εξειδίκευση που δεσμευόταν να παράσχει ενόψει της ακυρωτικής απόφασης. Ουσιαστικά επαναλήφθηκε η αναφορά στις πηγές πληροφόρησης και η τελική κρίση περί υπεροχής, αυτή τη φορά ως προς την αξία και τα προσόντα των ενδιαφερομένων προσώπων, γενικά και αόριστα. Ο Κανονισμός 3 καθορίζει τα κριτήρια στη βάση των οποίων γίνονται οι προαγωγές. Κατά πρώτο λόγο είναι η αξία και τα προσόντα και δευτερευόντως η αρχαιότητα. Η υπεροχή σ΄αυτά είναι το ζητούμενο και η παραπομπή σε ό,τι εκ των Κανονισμών μπορεί
να αποτελέσει το βασικό γνώμονα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ικανοποιεί την απαίτηση για "δεόντως αιτιολογημένη απόφαση".Χρειάζεται, νομίζω, μια τελευταία παρατήρηση. Στην πρώτη απόφαση του Υπουργού γίνεται αναφορά σε 8 υποψήφιους που κατείχαν το επιπρόσθετο προσόν του Κανονισμού 3(3). Κρίθηκε πως αυτό, συνεκτιμούμενο με τα υπόλοιπα δεδομένα, δεν μπορούσε να υπερισχύσει, ενόψει και της πείρας των επιλεγέντων. Είδαμε πως τώρα δεν εξειδικεύεται η πείρα αλλά εκείνο που κυρίως πρέπει να υποδειχθεί είναι η αναφορά πλέον μόνο σε επιπρόσθετο προσόν δυο εκ των ενδιαφερομένων προσώπων, του Κ. Μαρκουλλή και Μ. Νεοκλέους. Καταλήγει δε η απόφαση πως "όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούν σε αξία και προσόντα έναντι των αιτητών" ως εάν να περιοριζόταν η διαδικασία επιλογής στους αιτητές και στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα της πρώτης προσφυγής.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/Μσι.