|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 611/96
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Μ. Μονιάτης & Υιοί Λιμιτεδ
Αιτητές,
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών
Προσόδων, Υπουργείου Οικονομικών,
Καθ΄ου η αίτηση.
- - - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
3.12.98ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για την αιτήτρια εταιρεία: κ. Αργυριάδης για κ. Ευτυχίου και κ. Γ. Χαραλάμπους
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κα Λ. Χριστοδουλίδου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια εταιρεία προσβάλλει τις φορολογίες φόρου εισοδήματος, έκτακτης εισφοράς και έκτακτης εισφοράς για την άμυνα, που της επεβλήθησαν από τον καθ΄ου η αίτηση για τα φορολογικά έτη 1987 - 1991.
Μετά από ενστάσεις που υπεβλήθησαν από την αιτήτρια εταιρεία και συναντήσεις που είχαν εκπροσώποι της με τον καθ΄ου η αίτηση, συνεφωνήθη τελικά μεταξύ τους ποιό ήταν το κερδαινόμενο φορολογητέο εισόδημα της εταιρείας και οι φορολογίες φόρου εισοδήματος για τα πιο πάνω έτη υπολογίστηκαν και επιβλήθηκαν με βάση τη συμφωνία αυτή. Τούτο δεν αμφισβητείται από την αιτήτρια και, όπως προέκυψε από τη γραπτή της αγόρευση, η προσφυγή αναφορικά με τη φορολογία φόρου εισοδήματος εγκατελήφθη και η προσφυγή προωθήθηκε σε σχέση με τη φορολογία για έκτακτη εισφορά και έκτακτη εισφορά για την άμυνα. Ήταν η θέση της αιτήτριας ότι, εφόσον το κερδαινόμενο εισόδημα της αιτήτριας είχε συμφωνηθεί, ο υπολογισμός της έκτακτης εισφοράς και της έκτακτης εισφοράς για την άμυνα έπρεπε να είχε γίνει με βάση το κερδαινόμενο αυτό εισόδημα και όχι με βάση το ακαθάριστο εισόδημα από τα ενοίκια που εισέπραξε η εταιρεία μειωμένο κατά 25%.
Επιπρόσθετα, η αιτήτρια εταιρεία προβάλλει ως λόγο ακυρότητας την έλλειψη αιτιολογίας.
Με αναφορά στη σχετική νομοθεσία ο καθ΄ου η αίτηση υποβάλλει ότι ορθά υπολογίστηκε η έκτακτη εισφορά και η έκτακτη εισφορά για την άμυνα με βάση σχετικές νομοθετικές πρόνοιες, προβάλλοντας τη θέση ότι οι εισφορές αυτές δεν υπολογίζονται, όπου πρόκειται περί ενοικίων, με βάση το καθαρό κερδαινόμενο εισόδημα, αλλά με βάση τα εισπραχθέντα ενοίκια μειωμένα κατά 25%.
Σχετικές είναι οι πιο κάτω νομοθετικές πρόνοιες:
Αναφορικά με την έκτακτη εισφορά, αυτή υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 3 του περί Εκτάκτου Εισφοράς (Προσωριναί Διατάξεις) Νόμου του 1978 (Ν.34/78) με βάση τους συντελεστές και σύμφωνα με τις διατάξεις που αναγράφονται στον πίνακα του Νόμου αυτού. Η διάταξη 2 προνοεί τα ακόλουθα:
"
Τηρουμένων των διατάξεων της πιό κάτω παραγράφου 3, για τον προσδιορισμό του εισοδήματος αφαιρούνται όλες οι εκπτώσεις που επιτρέπονται δυνάμει των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων του 1961 μέχρι 1989, εξαιρουμενων των ακολούθων:. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ."
(Η υπογράμμιση δική μου).
Περαιτέρω, στη διάταξη 3 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Στην περίπτωση προσδιορισμού του εισοδήματος από ενοίκια, αφαιρείται ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό του ακαθάριστου εισοδήματος από αυτή την πηγή, καθώς επίσης και οι τόκοι πάνω στο κεφάλαιο το οποίο δανείσθηκε ο ιδιοκτήτης για την απόκτηση της οικοδομής της οποίας το ενοίκιο υπόκειται σε καταβολή έκτακτης εισφοράς:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ."
Στον περί Εκτάκτου Εισφοράς για την Άμυνα της Δημοκρατίας Νόμο του 1985 (Ν. 5/85) στο άρθρο 3(2) προνοούνται τα ακόλουθα:
"Υπόχρεοι δια την καταβολήν της κατά το εδάφιον (1) Εκτάκτου Εισφοράς είναι:
(α)
(β)
. . .
. . .
. . .
(η) πάν πρόσωπον λαμβάνον ενοίκια εις ποσοστό τρία τοις εκατόν (3%) επί των ακαθάριστων ενοικίων μειωμένων κατά ποσοστόν 25% τοις εκατόν."
Ως εκ τούτου προκύπτει σαφώς κατά τη γνώμη μου ότι η επιχειρηματολογία της αιτήτριας εταιρείας δεν ευσταθεί. Ο Νομοθέτης αναφορικά με την έκτακτη εισφορά προνοεί ρητά κατ΄αποκλεισμό άλλων φορολογικών προνοιών ότι ο προσδιορισμός του εισοδήματος από ενοίκια είναι το ακαθάριστο εισόδημα μειωμένο κατά 25%, αναφορικά δε με την έκτακτη εισφορά για την άμυνα καθορίζει και πάλιν αυτό στο 3% των ακαθάριστων ενοικίων μειωμένων κατά 25%. Ως εκ τούτου η επιχειρηματολογία της αιτήτριας ότι έπρεπε πρώτα να αφαιρεθούν από το ποσό που θα ήταν φορολογητέο τα έξοδα και οι δαπάνες που έγιναν για την απόκτηση του
εισοδήματος δεν ευσταθεί. Αντ΄αυτού ο νομοθέτης επέλεξε όπως η εισφορά υπολογίζεται με βάση το ακαθάριστο ενοίκιο, δίδοντας γενικά στους φορολογούμενους την έκπτωση των 25%.Στην απαντητική της αγόρευση η αιτήτρια προβάλλει για πρώτη φορά τον ισχυρισμό ότι τα ενοίκια δεν προέκυπταν από ιδιόκτητα της διαμερίσματα αλλά ήσαν εισοδήματα από την εκμετάλλευση τουριστικών καταλυμάτων, τα οποία διαχειριζόταν η εταιρεία και ως εκ τούτου δεν είχαν εφαρμογή οι σχετικές πρόνοιες του Νόμου. Τούτο δεν ήταν θέμα που είχε εγερθεί ενώπιον του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος για να ληφθεί υπόψη και εξ άλλου, όπως ορθά επεσήμανε η ευπαίδευτος συνήγορος του καθ΄ου η αίτηση, απ΄όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιον του ο Έφορος αντίθετα προέκυπτε ότι ενοικιαστές ήταν όλα τα έτη οι ίδιοι, γεγονός που αντικρούει τον ισχυρισμό περί διαχείρισης τουριστικών καταλυμάτων.
Επιπρόσθετα, δεν ευσταθεί ούτε το παράπονο για έλλειψη αιτιολογίας. Αφ΄ης στιγμής το ακαθάριστο ενοίκιο ήταν καθορισμένο το τι παρέμενε ήταν η εφαρμογή των σχετικών νομικών προνοιών περί του ποσοστού της φορολογίας μετά την κατά 25% μείωση του εισοδήματος. Δεν χωρούσε έτσι οποιαδήποτε περαιτέρω αιτιολογία.
Κατά συνέπεια των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.