ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 571/92
ΕΝΩΠΙΟΝ: Τ. ΗΛΙΑΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.
ΜΕΤΑΞΥ:
ΑΔΕΛΦΩΝ ΠΑΡΣΩΝ ΛΙΜΙΤΕΔ, από τη Λάρνακα,
Αιτητών
και
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
Γραφείο Γενικού Εισαγγελέως της Δημοκρατίας,
Καθ'ων η αίτηση
-----------------------------
27 Οκτωβρίου 1998
Για τους Αιτητές: κ. Α. Ποιητής.
Για τους Καθ'ων η αίτηση: κα Γ. Κυριακίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
-------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(α) Τα γεγονότα
Η αιτήτρια εταιρεία, που ασχολείται με την εισαγωγή και πώληση τροφίμων με έδρα τη Λάρνακα, ήταν ιδιοκτήτρια του υπ' αριθμό εγγραφής VV 501 οχήματος τύπου Nissan Patrol που μπορούσε να μεταφέρει μέχρι 10 επιβάτες. Η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε αίτηση για την έκδοση άδειας κυκλοφορίας με μειωμένα τέλη για την περίοδο 1/1/92 μέχρι 31/12/92. Στη σχετική αίτηση που υποβλήθηκε η αιτήτρια εταιρεία ανέφερε ότι το όχημα θα εχρησιμοποιείτο ως συνδυασμός οχήματος μεταφοράς προσωπικού και εμπορευμάτων. Οι διαδρομές που θα εκτελούσε το όχημα καθορίζονταν στις διαδρομές "Λάρνακα - Λειβάδια - Λάρνακα μεταξύ 7.00 - 8.00 π.μ. και 5.30 - 6.30 μ.μ." και "Λάρνακα - Τρούλλοι - Λάρνακα 6.30 -7.30 π.μ. και απόγευμα". Επιπρόσθετα στη σχετική αίτηση αναφέρθηκε ότι το όχημα θα μετέφερε σχεδόν καθημερινά φορτία που συμπεριλάμβαναν "αναπτήρες, ρολόγια, confectionery και άλλα". Η αιτήτρια είχε στην υπηρεσία της έξι υπαλλήλους και είχε άλλα τέσσερα οχήματα τύπου βαν.
Οι καθ'ων η αίτηση έδωσαν οδηγίες σε αρμόδιο υπάλληλο να εξετάσει τη σχετική αίτηση. Ο υπάλληλος προέβηκε σε έρευνα τα πορίσματα της οποίας συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση του της 13/3/92, το κείμενο της οποίας κρίνω σκόπιμο να παραθέσω αυτούσιο.
"Στις 12.3.92 και 13.3.92 έκαμα έλεγχον στην οδό Ερμού από η ώρα 06.30-08.00 του οχήματος υπ' αρ. εγρ. VV501 τύπου PATROL ιδιοκτησία της εταιρείας ΠΑΡΣΩΝ BROS LTD.
Κατά τον έλεγχον το ως άνω όχημα εκυκλοφόρησεν στις 7.10 χωρίς να μεταφέρη κανένα υπάλληλον της ως άνω εταιρείας και αφού εστάθμευσεν σε ένα χώρο σταθμεύσεως ο οδηγός του το άφησεν εκεί και έφυγεν.
Μέχρι τις 08.00 το ως άνω όχημα ευρισκόταν ακινητοποιημένο. Τα ως άνω ισχύουν και για τις 2 ημέρες του ελέγχου."
Με βάση τα πιο πάνω οι καθ'ων η αίτηση πληροφόρησαν στις 30/3/92 εγγράφως την αιτήτρια εταιρεία ότι το αίτημα της δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό "γιατί από σχετική έρευνα διαπιστώθηκε ότι η περίπτωση σας δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο Παράρτημα (Αρθρο 5) Μέρος Ι του Νόμου 86/1972 περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως".
Η αιτήτρια εταιρεία ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω απόφαση είναι άκυρη αφού δεν είναι ειδικά αιτιολογημένη και βασίζεται πάνω σε πλάνη περί τα πράγματα.
(β) Η νομική πλευρά
Το Παράρτημα Ι του άρθρου 5 του πιο πάνω Νόμου προβλέπει ότι,
"Καθ' όσον αφορά εις την καταβολή των εν τω παρόντι Μέρει προβλεπομένων τελών, ιδιωτικόν μηχανοκίνητον όχημα μη χρησιμοποιούμενον δι' ενοικίασιν ή επ' αμοιβή, αλλά χρησιμοποιούμενον κατ' εξοχήν διά την άνευ αμοιβής μεταφοράν επιβατών τελούντων εν τη υπηρεσία του ιδιοκτήτου του τοιούτου οχήματος και μεταφερομένων ούτω υπ' αυτού δια τους σκοπούς της τοιαύτης υπηρεσίας, ή δια την άνευ αμοιβής μεταφοράν επιβατών συναφώς προς την εργασίαν του ιδιοκτήτου του τοιούτου οχήματος, ή χρησιμοποιούμενον δια την άνευ αμοιβής μεταφοράν αγαθών ή φορτίου συναφώς προς την εργασίαν του ιδιοκτήτου, δεν λογίζεται ως ιδιωτικόν μηχανοκίνητον όχημα."
Εχω εξετάσει προσεκτικά τα γεγονότα της υπόθεσης και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εισήγηση της αιτήτριας εταιρείας, ότι η σχετική απόφαση είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα, δεν μπορεί να ευσταθήσει. Η αιτήτρια εταιρεία είχε δηλώσει ότι το όχημα θα εχρησιμοποιείτο σχεδόν καθημερινά για τη μεταφορά προσωπικού και εμπορευμάτων. Η σχετική εξέταση που έγινε από τους καθ'ων η αίτηση δεν έδειξε ότι το όχημα εχρησιμοποιείτο για τους ιδιαίτερους λόγους που έχουν προβληθεί. Δεν υπήρξε χρήση του οχήματος για μεταφορά εμπορευμάτων και ιδιαίτερα για μεταφορά προσωπικού αν ληφθεί υπόψη ότι η αίτηση για τη χορήγηση άδειας με μειωμένα τέλη βασίστηκε στη μεταφορά προσωπικού από τις 6.30 - 8.00 π.μ. από τα χωριά τους Λειβάδια και Τρούλλοι στη Λάρνακα.
Εχει επίσης υποβληθεί ότι η σχετική απόφαση δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Μια διοικητική απόφαση πρέπει να περιέχει τη σχετική αιτιολογία σε βαθμό που να παρέχει στο Δικαστήριο την ευχέρεια να ελέγχει τη νομιμότητά της. Η αοριστία που καθιστά αδύνατο τον έλεγχο μιας διοικητικής πράξης μπορεί να οδηγήσει στην ακύρωσή της. (Ιδε Δαγτόγλου "Γενικό Διοικητικό Δίκαιο", 3η Εκδοση, 1992, παράγρ. 636, 646 και 647). Η αιτιολογία πρέπει να είναι ειδική και επαρκής. Ομως μπορεί να πάρει και μια συνοπτική μορφή νοουμένου ότι το συμπέρασμα συνάδει με τα γεγονότα που περιέχονται στο σχετικό φάκελο. (Ιδε Σπηλιωτόπουλου "Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου", 6η Εκδοση, σ. 67 και Ι. Σαρμά "Συνταγματική και Διοικητική Νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας
", 130).Είναι ορθό ότι στην παρούσα περίπτωση η σχετική απόφαση δεν φαίνεται να συνοδεύεται με πλήρη αιτιολογία των λόγων που οδήγησαν στη λήψη της. Ομως από τα γεγονότα που υπήρχαν ενώπιον του αρμόδιου οργάνου, όπως αυτά περιέχονται στο σχετικό φάκελο, φαίνεται ότι η απόφαση μπορούσε και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Συνεπακόλουθα η αίτηση απορρίπτεται. Η σχετική απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 146.4 του Συντάγματος. Η αιτήτρια καταδικάζεται να καταβάλει τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.