ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Μίκη Χατζουλλή

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η αίτηση

----------------

Μεταξύ:

Χαρίκλειας Στυλιανίδου

Αιτήτριας

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η αίτηση

----------------

Για τον αιτητή στην προσφ. 864/96: κα. Λυκούργου για Τ. Παπαδόπουλο και Σία.

Για την αιτήτρια στην προσφ. 1010/96: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα. Γ. Φράγκου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας.

-----------------------------

Οι υποθέσεις αυτές συνεκδικάστηκαν γιατί στρέφονται κατά της ίδιας διοικητικής πράξης και παρουσιάζουν κοινά πραγματικά και νομικά στοιχεία.

Αντικείμενο τους είναι η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), η οποία δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας την 4.10.96. Με την επίδικη απόφαση, της οποίας επιδιώκεται η ακύρωση, προάχθηκαν στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης, Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από 15.9.96, τα ενδιαφερόμενα μέρη: 1) Ελένη Σωκράτους, 2) Ζωή Α. Αριστείδου, 3) Μυροφόρα Γεωργίου, 4) Μαρία Στ. Μνάσωνος, 5) Θεόδουλος Χ"Κυριάκου και 6) Σωτήρης Μιχαηλίδης.

Με επιστολή της αρμόδιας αρχής ημερ. 24.4.96, ζητήθηκε η πλήρωση 6 κενών θέσεων Ασφαλιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης, που είναι θέση προαγωγής (η θέση).

Η ΕΔΥ επιλήφθηκε του θέματος κατά τη συνεδρία της ημερ. 22.7.96 και άκουσε κατ΄αρχήν τις συστάσεις του Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ο Διευθυντής), ο οποίος σύστησε τα ενδιαφερόμενα μέρη, πλην της Μυροφόρας Γεωργίου, αντί της οποίας σύστησε το Νίκο Στυλιανού. Τελικά η ΕΔΥ επέλεξε για προαγωγή τους 5 από τους 6 συστηθέντες υποψηφίους. Αναφορικά με το συστηθέντα υποψήφιο Νίκο Στυλιανού, η ΕΔΥ διαπίστωσε ότι η σύσταση του Διευθυντή υπέρ του δεν ήταν σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων και επομένως δεν μπορούσε να την υιοθετήσει. Αντί αυτού δε επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος Μυροφόρα Γεωργίου. Ως ημερομηνία έναρξης της ισχύος της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών ορίστηκε η 15.9.96.

Με τις δυο προσφυγές προσβάλλεται η προαγωγή και των 6 προαχθέντων.

Οι δυο αιτητές ισχυρίζονται ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη, αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων και ότι δόθηκε προβάδισμα στα ενδιαφερόμενα μέρη λόγω των καθηκόντων που εκτέλεσαν, θυματοποιώντας τους αιτητές. Στην υπόθεση 1010/96, γίνεται επιπρόσθετα ισχυρισμός ότι η σύσταση είναι αναιτιολόγητη και για το λόγο ότι γίνεται επίκληση της προσωπικής γνώσης του Διευθυντή και των πληροφοριών που πήρε από τους άμεσα προϊσταμένους των υποψηφίων, χωρίς να καταγράφεται το περιεχόμενό τους.

Ξεκινώντας από τον τελευταίο ισχυρισμό, αναφέρω απλά ότι αυτός εγέρθηκε πολλές φορές ενώπιον του Δικαστηρίου και απορρίφθηκε σε αριθμό υποθέσεων. Παραπέμπω στις ακόλουθες πρόσφατες αποφάσεις: Άριστου Μεττούρη ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 250/97, ημερ. 21.1.98, Πέτρου Μεστάνα ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 106/96, ημερ. 12.5.98, Κώστα Αδάμου και Άλλου ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 133/96 και 244/96. Συμφωνώ με όσα λέχθηκαν στις υποθέσεις αυτές και απορρίπτω τον ισχυρισμό.

Η αιτήτρια στην προσφυγή 1010/96 μέμφεται επίσης την αναφορά του Διευθυντή ότι οι αξιολογήσεις των υποψηφίων δεν παρείχαν απόλυτα ενιαίο μέτρο κρίσης για το λόγο ότι προέρχονταν από διαφορετικές ομάδες αξιολόγησης. Και αυτός ο ισχυρισμός απερρίφθη σε προηγούμενες υποθέσεις από το Δικαστήριο. Παραπέμπω σχετικά στην υπόθεση Μεστάνα (πιο πάνω), με την οποία συμφωνώ και απορρίπτω τον ισχυρισμό.

Οι συστάσεις του Διευθυντή, τις οποίες δεν προτίθεμαι να παραθέσω επειδή είναι μακρές, δεν παρουσιάζουν καμιά αντίφαση με τα στοιχεία των φακέλων. Η εικόνα που παρουσιάζουν οι αξιολογήσεις των υποψηφίων είναι περίπου η ίδια, με ελαφρά μόνο υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών στις πλείστες των περιπτώσεων. Επιπλέον η σύσταση δεν βασίστηκε μόνο στις αξιολογήσεις, αλλά και στην προσωπική γνώση του Διευθυντή για τους υποψηφίους και τις πληροφορίες που πήρε από τους προϊσταμένους τους. Ως προς τα προσόντα δεν υπάρχει ουσιαστική υπεροχή κανενός. Η αιτήτρια στην προσφυγή 1010/96 είναι κάτοχος διπλώματος Πολιτικών Επιστημών της Παντείου και το ενδιαφερόμενο μέρος Σ. Μιχαηλίδης διπλώματος Δημόσιας Διοίκησης της ίδιας σχολής. Τα προσόντα όμως αυτά δεν προνοούνται στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Η αιτήτρια στην προσφυγή 1010/96 είναι αρχαιότερη του ενδιαφερόμενου μέρους Χ"Κυριάκου κατά ένα χρόνο και 4½ μήνες στην τελευταία θέση. Υπερτερεί επίσης σε αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους Μιχαηλίδη, αλλά η αρχαιότητά της ανάγεται σε απομακρυσμένο χρόνο, στην ημερομηνία πρώτου διορισμού της. Τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν της αιτήτριας σε αρχαιότητα. Οι αξιολογήσεις της, συγκρινόμενες με εκείνες του ενδιαφερόμενου μέρους Μιχαηλίδη, είναι περίπου ισότιμες, σε σύγκριση δε με εκείνες του ενδιαφερόμενου μέρους Χ"Κυριάκου είναι γενικά υποδεέστερες. Όπως δε ήδη ανάφερα, το ενδιαφερόμενο μέρος Μιχαηλίδης είναι επίσης κάτοχος πανεπιστημιακού προσόντος. Με αυτά τα δεδομένα, βρίσκω ότι δεν υπάρχει καμιά αντίφαση στη σύσταση του Διευθυντή υπέρ των ενδιαφερομένων μερών.

Ο Διευθυντής αποκαλύπτει με τη σύστασή του τους λόγους της προτίμησής του υπέρ των ενδιαφερομένων μερών και δεν συμφωνώ με την εισήγηση ότι δόθηκε σ΄αυτούς προβάδισμα λόγω των καθηκόντων που εκτέλεσαν. Είναι σαφές από τη σύσταση ότι ο Διευθυντής αναφέρεται στις ιδιότητες και ικανότητες των ενδιαφερομένων μερών που αποτέλεσαν και τους λόγους της προτίμησής του και δεν βρίσκω οτιδήποτε το επιλήψιμο σ΄αυτό. Βρίσκω ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν αιτιολογημένη και όλοι οι ισχυρισμοί που την αφορούν απορρίπτονται. Ο ισχυρισμός της αιτήτριας στην προσφυγή 1010/96 ότι δεν λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι άσκησε για ορισμένο χρονικό διάστημα τα καθήκοντα της θέσης, απορρίπτεται ως αβάσιμος. Τα καθήκοντα που εκτέλεσαν όλοι οι υποψήφιοι ήταν καταγραμμένα στις εκθέσεις αξιολόγησής τους που βρίσκονταν ενώπιον τόσο του Διευθυντή όσο και της ΕΔΥ και τεκμαίρεται ότι λήφθηκαν υπόψη.

Άλλος ισχυρισμός, που προβάλλεται από τον αιτητή στην υπόθεση αρ. 864/96, είναι ότι η ΕΔΥ δεν διεξήγαγε καμιά έρευνα αναφορικά με το προσόν της πολύ καλής γνώσης "της νομοθεσίας και των διαδικασιών που σχετίζονται με τα Σχέδια που υπάγονται στην αρμοδιότητα των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων", αλλά απλά αρκέστηκε στην περί τούτου δήλωση του Διευθυντή.

Απορρίπτω και τον ισχυρισμό αυτό ως αβάσιμο. Ο Διευθυντής ήταν σε θέση να γνωρίζει, μέσω των καθηκόντων που εκτελούσαν οι υποψήφιοι, κατά πόσο κατείχαν ή όχι το προσόν αυτό. Η αποδοχή της δήλωσής του από την ΕΔΥ δεν συνιστά έλλειψη δέουσας έρευνας εκ μέρους της.

Άλλος ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι η ΕΔΥ απέτυχε να αιτιολογήσει την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών.

Ούτε και με τη θέση αυτή συμφωνώ. Στην ίδια την απόφαση υπάρχει επαρκής αιτιολογία, η οποία μπορεί να συμπληρωθεί και από τα στοιχεία των φακέλων των υποψηφίων. Τα ενδιαφερόμενα μέρη, πλην της Γεωργίου Μυροφόρας, είχαν συστηθεί από το Διευθυντή, του οποίου η σύσταση ήταν αιτιολογημένη και σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων. Αναφορικά με την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους Γεωργίου στα πρακτικά της ΕΔΥ αναφέρονται τα ακόλουθα:

Η πρώτη υπογράμμιση εφαρμόζεται στην περίπτωση του αιτητή Χατζουλλή, του οποίου όντως η Γεωργίου υπερτερεί σε αξία και δεν υστερεί σε προσόντα. Η δεύτερη υπογράμμιση εφαρμόζεται στην περίπτωση της αιτήτριας Στυλιανίδου, η οποία έπεται σε αρχαιότητα του Γεωργίου κατά 8 περίπου μήνες. Λαμβανομένων υπόψη και των αξιολογήσεων τους, όπου σε παλαιότερα χρόνια παρουσιάζεται καλύτερη η Γεωργίου, του γεγονότος ότι καμιά τους δεν είχε υπέρ της τη σύσταση του Διευθυντή, όπως και του ότι η ΕΔΥ συνεκτιμώντας τα κριτήρια προαγωγής και τα στοιχεία των υποψηφίων μπορεί να δώσει περισσότερη βαρύτητα στον Α ή το Β παράγοντα, βρίσκω ότι η επιλογή της Γεωργίου αντί της αιτήτριας ήταν εύλογα επιτρεπτή.

Συνοψίζοντας, βρίσκω ότι οι αιτητές δεν απέδειξαν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών των οποίων η επιλογή ήταν εύλογα επιτρεπτή. Όλοι οι ισχυρισμοί των αιτητών αποτυγχάνουν και απορρίπτονται.

Σαν αποτέλεσμα, οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση, εις βάρος των αιτητών σε κάθε προσφυγή.

Δ.

/ΚΧ"Π