ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 762/97
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με τα Άρθρα 146 και 29 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Υβόνης Αραούζου, από τη Λεμεσό,
Αιτήτριας,
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του
Υπουργού Εσωτερικών,
Καθ΄ου η αίτηση.
- - - - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
17.7.98Για την αιτήτρια: κ. Αραούζος
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Ουδεμία εμφάνιση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια στην προσφυγή αυτή απέστειλε επιστολή προς τον Υπουργό Εσωτερικών, ημερ. 21.6.95, η οποία μέχρι σήμερα παραμένει αναπάντητη.
Οι καθ΄ων η αίτηση, παρόλον ότι τους δόθηκε επανειλημμένα η ευκαιρία, παρέλειψαν να καταχωρήσουν ένσταση και κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου κατεχώρησε η αιτήτρια την γραπτή της αγόρευση και κατά την ημέρα των διευκρινίσεων εμφανίστηκε μόνο ο συνήγορος της αιτήτριας.
Το κτήμα της αιτήτριας με τη διοικητική πράξη 123/75, απαλλοτριώθηκε και στις 2.12.96 ενεγράφη στο όνομα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σκοπός της απαλλοτρίωσης ήταν η δημιουργία ή συντήρηση, ή ανάπτυξη τόπων αναψυχής του κοινού και/ή η δημιουργία δημόσιας παραλίας.
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι κατά παράβαση του Άρθρου 23.5 του Συντάγματος και του Άρθρου 15 του περί Αναγκαστικής Απαλλοτρίωσης Νόμου του 1962, ο σκοπός αυτός δεν πραγματοποιήθηκε εντός της περιόδου των τριών ετών αλλά σε κάποιο μεταγενέστερο χρόνο το επίδικο κτήμα άρχισε να χρησιμοποιείται, για άγνωστους λόγους στην αιτήτρια, για τη δημιουργία και ανέγερση αντλιοστασίου του Αποχετευτικού Συστήματος Αμαθούντος-Αγίου Τύχωνα. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω απεστάλη η επίδικη επιστολή ημερ. 21.6.95, η οποία περιέχει και τα ακόλουθα:
"Η πιο πάνω απαλλοτρίωση έγινε για τη δημιουργία δημόσιας παραλίας προς τον σκοπό ανάπτυξης χώρων αναψυχής για του λουόμενους.
Μέχρι σήμερα η πιο πάνω πελάτιδα μας δεν πληροφορήθηκε για οποιαδήποτε αλλαγή σε ότι αφορά το σκοπό απαλλοτρίωσης, αλλά έχει διαπιστώσει ότι το επίδικο τεμάχιο χρησιμοποιείται για τους σκοπούς ανέγερσης αντλιοστασίου και/ή σταθμού που είναι μέρος του αποχετευτικού συστήματος Αμαθούντος - Άγιου Τύχωνα.
Σύμφωνα με το Άρθρο 15 του Περί Αναγκαστικής Απαλλοτρίωσης Νόμου (Ν5/1962) (όπως τροποποιήθηκε) οφείλατε και/ή εξακολουθείτε να οφείλετε να προσφέρετε το τεμάχιο πίσω στην πελάτιδα μας στη τιμή που το αποκτήσατε καθότι ο σκοπός απαλλοτρίωσης έχει εγκαταλειφθεί.
Παρακαλούμε όπως μας απαντήσετε εντός των προσεχών δεκαπέντε (15 ημερών) αναφορικά με τ΄ακόλουθα.
(α) αν έχετε πρόθεση να επιστρέψετε το τεμάχιο στην πελάτιδα μας στη τιμή που το απαλλοτριώσατε,
(β) αν έχει με νέα γνωστοποίηση και σχετικό διάταγμα απαλλοτρίωσης/επίσχεσης τροποποιηθεί ο αρχικός σκοπός απαλλοτρίωσης. Αν ναι, πληροφορήστε μας αναφορικά με τις σχετικές νέες Κανονιστικές Διοικητικές Πραξεις δυνάμει των οποίων τροποποιήθηκε ο σκοπός απαλοοτρίωσης."
Η συνταγματική επιταγή που περιέχεται στο Άρθρο 29 είναι μία επιταγή που κατευθύνει τη δράση της δημόσιας διοίκησης και της σχέσης της με τους διοικούμενους. Με αυτή εξασφαλίζεται το δικαίωμα της αναφοράς που εγγυάται την πρόσβαση των πολιτών στις διοικητικές αρχές. Η αίτηση ή το παράπονο δυνάμει του Άρθρου 29 πρέπει να υποβάλλεται στην αρμόδια δημόσια αρχή.
Με βάση το Άρθρο 29 του Συντάγματος μπορεί να ζητείται η έκδοση μίας διοικητικής πράξης ή η ανάκληση ή η τροποποίηση μίας πράξης, ή η αποτροπή, ή επανόρθωση ηθικής ή υλικής βλάβης. Το θέμα του αιτήματος πρέπει να εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σύμφωνα με το Άρθρο 146 του Συντάγματος, δηλαδή πρέπει να είναι θέμα που αφορά την άσκηση εκτελεστικής ή διοικητικής λειτουργίας. (Δέστε μεταξύ άλλων
Xenophontos v. Republic 2 R.S.C.C. 89). Το Άρθρο 29 του Συντάγματος δεν παραβιάζεται όταν δεν υπάρχει απάντηση σε αίτημα ή παράπονο όπου το αίτημα είναι για την παροχή πληροφοριών. Στην Ελλάδα υπάρχει και ειδική ρύθμιση του θέματος τούτου (παράγραφος 3 του Άρθρου 10 του Συντάγματος).Μετά από μία προσεκτική μελέτη του αιτήματος που περιέχεται στην επίδικη επιστολή και όχι χωρίς μεγάλο προβληματισμό έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το αίτημα της αιτήτριας συνίσταται σε αίτημα για πληροφόρηση περί των προθέσεων της διοίκησης, καθώς και για την παροχή πληροφοριών. Ως εκ τούτου κρίνω ότι η περίπτωση δεν καλύπτεται από το Άρθρο 29 του Συντάγματος και απορρίπτω την προσφυγή χωρίς διάταγμα για έξοδα.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.