ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 670/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Χριστάκη Πέτρου
Aιτητή
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
-----------------
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 10 Ιουλίου 1998.
Για τον αιτητή: Α.Σ. Αγγελίδης
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) "με την οποία απέρριψεν την ένσταση του αιτητή κατά της απόφασης της ΕΕΥ να μήν αποδεκτεί την αίτησή του για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων Καθηγητών Σχεδιασμού και Τεχνολογίας" και για μή συμπερίληψή του σ΄αυτόν.
Στις 29.7.96 ο αιτητής υπέβαλε την αίτησή του για εγγραφή στους πίνακες. Η αίτηση εξετάστηκε από την ΕΕΥ στις 11.3.97 και απορρίφθηκε. Ο αιτητής πληροφορήθηκε για το αποτέλεσμα με επιστολή ημερομηνίας 21.3.97 και στις 14.4.97 υπέβαλε ό,τι χαρακτήρισε ως ένσταση. Επισύναψε σ΄αυτή κατάσταση και περίληψη του περιεχομένου των θεμάτων που είχε διδαχθεί στο πανεπιστήμιο και εισηγήθηκε πως, πάνω στη βάση τους, η αίτησή του θα έπρεπε να εγκριθεί. Η ΕΕΥ απευθύνθηκε στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού και ζήτησε τις απόψεις του. Το Υπουργείο απάντησε αρνητικά για τον αιτητή και η ΕΕΥ, στη συνεδρία της ημερομηνίας 2.6.97, αποφάσισε πως δεν μπορούσε να αναθεωρήσει την αρχική της απόφαση.
Οι καθ΄ων η αίτηση προώθησαν δυο προδικαστικές ενστάσεις. Η μία δεν έχει θέση στη διαδικασία. Εκλαμβάνεται πως προσβάλλεται η απόφαση της 11.3.97 και επεξηγείται γιατί θα ήταν εκπρόθεσμη η προσβολή της. Το αντικείμενο της προσφυγής το έχω παραθέσει. Η προσφυγή στρέφεται κατά της δεύτερης απόφασης και τα επιχειρήματα του αιτητή αφορούν μόνο σ΄αυτή. Δεν τίθεται με την προσφυγή θέμα αναθεώρησης της πρώτης απόφασης και, ως προς αυτή την πτυχή, οι καθ΄ων η αίτηση καταπιάστηκαν με ανύπαρκτο θέμα.
Είναι όμως βάσιμη η δεύτερη προδικαστική ένσταση σύμφωνα με την οποία η απόφαση της 2.6.97, η προσβαλλόμενη δηλαδή, είναι βεβαιωτική της πρώτης.
Ο αιτητής είδε διαζευκτικές θεμελιώσεις της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης. Πρώτα υποστήριξε πως όσο και αν η ένστασή του δεν ταξινομείται ως ένσταση προβλεπόμενη από το άρθρο 28Β(11) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου 1969 (Ν. 10/69 όπως τροποποιήθηκε), ήταν γραπτή παράσταση κατά το άρθρο 29 του Συντάγματος προς άρση "της σε βάρος του άνισης μεταχείρισης" διά της ανακλήσεως της πρώτης παράνομης απόφασης, η οποία απέληξε σε εκτελεστή πράξη. Αυτά καλύπτονται από την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Δημήτρης Κουππάρης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ1922 - 15.6.98. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:
"Ο συνήγορος του εφεσείοντος εισηγήθηκε κατά τη συζήτηση της έφεσης ότι το δικαίωμα αναφοράς που παρέχει το ΄Αρθρο 29 του Συντάγματος αποτελεί από μόνο του νέο στοιχείο που καθιστά τη νέα απόφαση εκτελεστή όταν αντικείμενο της αναφοράς είναι προηγούμενη απόφαση παρανόμως ληφθείσα. Δεν συμφωνούμε. Αρκεί νομίζουμε να αναφέρουμε ότι το ΄Αρθρο 29 του Συντάγματος δεν λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Ούτε και μπορεί να εκληφθεί εκ προοιμίου παράνομη η προηγούμενη απόφαση. Η νομιμότητα της απόφασης για διαγραφή του εφεσείοντος δεν μπορεί να ελεγχθεί εφόσον δεν προσεβλήθη."
Κατά τη δεύτερη θέση του, η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν το αποτέλεσμα αξιολόγησης των νέων στοιχείων που έθεσε ενώπιον της ΕΕΥ σε σχέση με τα οποία διενεργήθηκε νέα έρευνα προς την κατεύθυνση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, τη γνώμη του οποίου και επικαλείται η ΕΕΥ κατά την αιτιολόγηση της απόφασή της. Είναι γεγονός πως η ΕΕΥ κατέληξε πως δεν μπορούσε να αναθεωρήσει την αρχική της απόφαση, με αναφορά στα όσα επικαλείτο ο αιτητής και στις απόψεις του Υπουργείου.
Δεν είχε υποβάλει όμως ο αιτητής οποιοδήποτε νέο στοιχείο. ΄Οσα επισύναψε στην ένστασή του βρίσκονταν ήδη στο φάκελλο. Ο αιτητής κατείχε πτυχίο Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, (Bachelor of Technology - Electro-Μechanical Engineering Technology). Eίχε ζητήσει εγγραφή στους πίνακες διοριστέων για την Ηλεκτρολογία και Μηχανολογία και ακριβώς είχε αρχικά εγερθεί το ζήτημα της έλλειψης στοιχείων σε σχέση με τα μαθήματα που διδάχθηκε. ΄Οταν υπέβαλε, στην πορεία, το παράλληλο αίτημα για εγγραφή στους πίνακες διοριστέων για το Σχεδιασμό και Τεχνολογία (που ενδιαφέρει εδώ) είχαν ήδη τεθεί όλα τα σχετικά ενώπιον της ΕΕΥ. Και η ΕΕΥ κατέληξε στην απόφαση της 11.3.97, όπως ρητά σημειώνει, αφού έλαβε υπόψη "όλα τα στοιχεία και έγγραφα που τέθηκαν ενώπιόν της". ΄Οπως θα τεκμαιρόταν άλλωστε. Η απόφαση εκείνη αφορούσε σε ολόκληρο το φάσμα των προαπαιτούμενων από το σχέδιο υπηρεσίας. Ο αιτητής όπως κρίθηκε, κατείχε τίτλο ή πτυχίο πανεπιστημίου ή
ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο, στο Σχεδιασμό και Τεχνολογία. Ούτε σε οποιοδήποτε άλλο θέμα που να συνάδει ως προς το επίπεδο και περιεχόμενό του. Προχώρησε, μάλιστα, σε πληροφόρηση του αιτητή αναφορικά με τα δικαιώματά του από το γεγονός ότι κατέχει πτυχίο Ηλεκτρολογίας και Μηχανολογίας.Τα χαρακτηριστικά της βεβαιωτικής πράξης εξετάστηκαν και πρόσφατα από την Ολομέλεια στις υποθέσεις Γιάννης Κωνσταντίνου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 1603 - 29.10.96, Γρηγόρης Θαλασσινός ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 2119 - 29.5.98 και Αρχιμήδης Ζίττης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 2082 - 29.5.98. Ενδιαφέρει ιδιαίτερα η υιοθέτηση στην υπόθεση Ζίττης της αρχής πως είναι βεβαιωτική η απόφαση που λαμβάνεται «'ουχί επί τη βάσει νέων πραγματικών στοιχείων' αλλά μετά από επανέρευνα των αυτών πραγματικών στοιχείων τα οποία είχαν ληφθεί υπόψη και κατά την έκδοση της προγενέστερης απόφασης».
Αυτό ακριβώς έγινε στην παρούσα περίπτωση. Ενόψει της ένστασης, που δεν πρόσθεσε νέο στοιχείο, η ΕΕΥ απευθύνθηκε προς το Υπουργείο. Πραγματοποίησε επανέρευνα των αυτών πραγματικών στοιχείων. Η απόφαση που ακολούθησε είναι, κατά τα ανωτέρω, βεβαιωτική. Η προσφυγή είναι απαράδεκτη επειδή δεν στρέφεται κατά εκτελεστής διοικητικής πράξης και απορρίπτεται, με έξοδα.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/ΜΣι.