Αναφορικά με τα Άρθρα 23, 28 και 146 του Συντάγματος

Μεταξύ -

CYBARCO LTD. από τη Λευκωσία

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

1. Υπουργού Εσωτερικών

2. Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας

------------------

Για την αιτήτρια: Στ. Παναγίδης

Για τους καθών η αίτηση: Π. Κληρίδης, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας

Στις 27/6/96 μεταβιβάστηκε στην αιτήτρια εταιρεία το 15% των μεριδίων κτήματος, που κείται στην ενορία Τρυπιώτη στη Λευκωσία, που είχε αγοράσει στις 8/4/94. Η αγοραία του αξία τότε, σύμφωνα με τη δήλωση της αιτήτριας στο σχετικό έντυπο μεταβίβασης, ήταν £86.250. Το Κτηματολόγιο ωστόσο δεν αποδέχθηκε τη δήλωση, όπως και την εκτίμηση ειδικών εκτιμητών, την οποία υπέβαλε αργότερα η αιτήτρια, που ανέβαζε την αξία σε £93.750.

Στις 26/9/96 κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια, σύμφωνα με την παράγραφο 3(β)(IV) του Πίνακα του περί Κτηματολογικού και Χωρομετρικού Τμήματος (Τέλη και Δικαιώματα) Νόμου, Κεφ. 219, όπως τροποποιήθηκε, ότι η αγοραία αξία καθορίστηκε σε £120.000, όπως κρίθηκε αρχικά κατά το χρόνο μεταβίβασης (βλέπε τεκμ. Α στην αίτηση). Με βάση το ποσό αυτό τα δικαιώματα μεταβίβασης υπολογίστηκαν σε £9.600, ποσό που καταβλήθηκε από την αιτήτρια, αλλά υπό διαμαρτυρία.

Αμφισβητείται τώρα η νομιμότητα της απόφασης, που αιτιολογήθηκε ως εξής στο τεκμ. Α, ανωτέρω:

Πρέπει στο σημείο αυτό να λεχθεί ότι ο Διευθυντής του Κτηματολογίου στήριξε την απόφαση του σε έκθεση της Λουκίας Ζίζιρου, που περιγράφει τον εαυτό της ως Κτηματολογικό Γραφέα 2ης τάξης. Η εκτίμηση αυτή, καθώς και οι γραπτές παρατηρήσεις της ίδιας υπαλλήλου για την έκθεση των εκτιμητών της αιτήτριας ημερ. 14/7/95, έγιναν στις 24/8/95. Με την ευκαιρία της μεταβίβασης στην αιτήτρια του 10% των μερίδων του ίδιου κτήματος. Η αυτή έκθεση της 14/7/95 αξιολογήθηκε από το Κτηματολόγιο για την λήψη και της επίδικης απόφασης. Η συγκυρία αυτή δεν έδωσε λαβή σε οποιαδήποτε κριτική. Την αναφέρω απλώς σαν μέρος του ιστορικού. Μου έχει λεχθεί ότι η απόφαση για την αξία των 10% μερίδων του κτήματος προσβλήθηκε με την προσφυγή αρ. 934/95 και ότι ακυρώθηκε από τον Αρτέμη Δ., στις 8/8/97, για έλλειψη αιτιολογίας. Περιττόν να τονισθεί ότι η απόφαση δεν είναι δεσμευτική για την κρινόμενη υπόθεση.

Η αιτήτρια προβάλλει δύο λόγους για την ακύρωση της απόφασης. Θα συνοψίσω την ουσία τους. Ο πρώτος είναι ότι στερείται αιτιολογίας, η οποία ούτε στο φάκελο μπορεί να ανευρεθεί. Και ο δεύτερος ότι η προμνησθείσα Λουκία Ζίζιρου δεν είναι εμπειρογνώμονας, αλλά απλή γραφέας. Η Δημοκρατία αντέταξε στο τελευταίο αυτό επιχείρημα ότι η προμνησθείσα ετοίμασε την έκθεση ".....στα πλαίσια και ασκώντας τα καθήκοντα που της ανατέθηκαν μέσα στο όλο φάσμα των καθηκόντων της θέσης της".

Ως προς τον πρώτο λόγο η Δημοκρατία επέμεινε πως η απόφαση, σε συνδυασμό με τα στοιχεία του φακέλου, περιέχει πλήρη και νόμιμη αιτιολογία. Αναφέρθηκε, σε επίρρωση, στο απόσπασμα από το τεκμ. Α που ήδη κατέγραψα. Περαιτέρω και στις παραγράφους 7 και 8 των "Παρατηρήσεων" της κας Ζίζιρου:

Ό,τι αναφέρεται στο τεκμ. Α δεν είναι δυνατό, αφ' εαυτού, να συνιστά πλήρη αιτιολογία. Δέχομαι όμως, σαν θέμα αρχής, πως τα στοιχεία που προκύπτουν από το φάκελο μπορούν, στην κατάλληλη περίπτωση, να αναπληρώνουν το κενό που περιέχει: βλέπε 492/95 Saywear Ltd. κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερ. 11/2/97 και 235/96 Κύπρου Χρυσοστόμου Χρυσοστομίδη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 12/9/97. Φαίνεται ότι το περιεχόμενο της Παρατήρησης αρ. 7 είναι ορθό. Όμως, αναφορικά με τα θέματα που πραγματεύεται η Παρατήρηση αρ. 8, η κατάσταση είναι διαφορετική. Η κα Ζίζιρου διαφωνεί σε ορισμένα κρίσιμα θέματα για τον καθορισμό της αξίας χωρίς όμως να αναφέρει γιατί. Με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτός ο ακυρωτικός έλεγχος.