|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.808/95
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Aνδρέα Στυλιανού
&# 9;
αιτητή- και -
Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπορυ
καθ΄ης η αίτηση
------------------------
22 Ιουνίου, 1998
Για τον αιτητή: κ.Δ.Χριστοδούλου για κ.Μιχ.Κυπριανού
Για την καθ΄ης η αίτηση: κ.Κ.Χ΄Ιωάννου
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η καθ΄ης η αίτηση Αρχή υιοθέτησε σχέδιο πρόωρης αφυπηρέτησης λειτουργών της, που ονομάστηκε «ευδόκιμη αφυπηρέτηση». Το σχέδιο ενσωματώθηκε σε Κανονισμούς της Αρχής.
Ο Κ.10(Α) λέγει:
«10(Α) Η Αρχή, τη εισηγήσει του Γενικού Διευθυντού αποφασίζει περί των ευδοκίμως περατωσάντων την σταδιοδρομίαν των υπαλλήλων.»
Ενώ ο Κ.21(1)(στ) προβλέπει τα εξής:
«21(1)(στ) Κατ΄εφαρμογήν της εν τω Κανονισμώ 10 παράγραφος (15) των παρόντων Κανονισμών διατάξεως, εάν κριθή ως ευδοκίμως περατώσαν την σταδιοδρομίαν του.
Το κατά το εδάφιον (στ) απολυόμενον Προσωπικόν λαμβάνει ως αποζημίωσιν τόσους μηνιαίους μισθούς (Μισθός = Βασικός και Τιμαριθμικόν Επίδομα) όσα τα πραγματικά έτη υπηρεσίας του. Εις πάσαν περίπτωσιν οι μηνιαίοι ούτοι μισθοί είναι οι αντιστοιχούντες εις την ανωτάτην μισθολογικήν βαθμίδα της μισθολογικής κλίμακος ην ηκολούθη το προσωπικόν τούτο προ της απολύσεως του, εν πάση δε περιπτώσει η αποζημίωσις αυτή δεν δύναται να υπερβαίνη το ποσόν της μισθοδοσίας του την οποίαν θα ελάμβανε εάν εσυνέχιζε την υπηρεσίαν του μέχρι της συμπληρώσεως του κανονικού δια την αφυπηρέτησιν ορίου ηλικίας του.»
Η εφαρμογή του σχεδίου πρόωρης αφυπηρέτησης γίνεται μετά από αίτηση του λειτουργού και έγκριση της από την Αρχή.
Ο προσφεύγων υπέβαλε στις 28.2.95 αίτημα πρόωρης αφυπηρέτησης του. Η Αρχή το αποδέκτηκε, και στις 26.6.95 ο αιτητής υπέγραψε δήλωση με την οποία βεβαίωνε την επιθυμία του, και αποδεχόταν ως αποζημίωση, για την ευδόκιμη αφυπηρέτηση του, το ποσό των £27,030. Την 1.7.95 ο αιτητής αφυπηρέτησε και την ίδια μέρα του καταβλήθηκε το πιο πάνω ποσό.
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή, που καταχωρίστηκε στις 11.9.95, προσβάλλει την «απόφαση» της Αρχής να του καταβληθεί την 1.7.95 ως αποζημίωση, για την πρόωρη αφυπηρέτηση του, ποσό χαμηλότερο απ΄αυτό που προβλέπεται στο σχετικό Κανονισμό, που παραθέτω πιο πάνω.
Είναι παραδεκτό πως η Αρχή, όταν εφαρμόζεται το σχέδιο αφυπηρέτησης, πληρώνει τα 2/3 του ποσού που προβλέπεται στον πιο πάνω Κανονισμό, ως την καταβλητέα αποζημίωση, για όλους τους λειτουργούς οι οποίοι υποβάλλουν αίτημα για πρόωρη ευδόκιμη αφυπηρέτηση. Και τούτο, γιατί η Αρχή ερμηνεύει τον Κανονισμό ως καθορίζοντα το μέγιστο του ποσού της αποζημίωσης, το οποίο όμως μπορεί να συμφωνηθεί σε μικρότερο με τον λειτουργό, εφόσον το σχέδιο εφαρμόζεται στη βάση
αμοιβαίας συμφωνίας.Η προσφυγή είναι απαράδεκτη για δύο λόγους σωρευτικά:
(α) Η προσβαλλόμενη «απόφαση» δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, μέσα στην έννοια του άρθρου 146 του Συντάγματος. Είναι απλώς η πράξη εφαρμογής, εκτελέσεως, δια της πληρωμής του συμφωνηθέντος ποσού της απόφασης, που ελήφθη στις 26.6.95, όταν εγκρίθηκε πρόωρη αφυπηρέτηση του αιτητή. (Δες και απόφαση Χρυσοστομή Δ, στις
προσφυγές 263/95 και 482/95 Γεωργίου και άλλων ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, ημερ. 19.12.97).(β) Στην απόφαση της 26.6.95 συναίνεσε ο αιτητής, ο οποίος συμφώνησε και εγγράφως το ποσό που ελάμβανε. Γνώριζε πως τούτο ήταν τα 2/3 του οριζόμενου στον Κανονισμό, εφόσον ο υπολογισμός του ήταν ζήτημα απλής αριθμητικής πράξης, ο πολλαπλασιασμός δηλαδή του αριθμού των ετών υπηρεσίας του με το ποσό του μηνιαίου μισθού του.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης,
Δ.
/ΜΑΑ