|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 389/97
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Γερολέμου Γερολέμου, από τη Λάρνακα,
Αιτητή ,
και
Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
29.6.98ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για τον αιτητή: κα Σπανού για κ. Λ. Κληρίδη
Για την καθ΄ης η αίτηση: κ. Κ. Χ" Ιωάννου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά ακύρωση της απόφασης του Γενικού Διευθυντή της καθ΄ης η αίτηση Αρχής, με την οποία μετακινήθηκε από τη Γραμματεία Νομικές Υπηρεσίες και Δημόσιες Σχέσεις στην Οργανική Μονάδα Νομοθεσίας και Κανονισμών στη Διεύθυνση Προσωπικού της Αρχής.
Ο αιτητής πρόβαλε τρεις λόγους ακυρότητας.
Ισχυρίζεται ότι η απόφαση που λήφθηκε με βάση τον Κανονισμό 12(1) των περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κανονισμών, Κ.Δ.Π. 220/82, είναι άκυρη γιατί ο πιο πάνω κανονισμός είναι ultra vires του άρθρου 3(1) του Νόμου 61/70, που προνοεί ότι η απόφαση για τέτοια θέματα πρέπει να λαμβάνεται από το διοικητικό συμβούλιο της Αρχής. Ο κανονισμός αυτός προνοεί ότι το προσωπικό μετατίθεται από υπηρεσία σε υπηρεσία με απόφαση του Γενικού Διευθυντή ενώ το άρθρο 3(1) του πιο πάνω νόμου προνοεί ότι, τηρουμένων των διατάξεων του οικείου νόμου, τέτοιο θέμα υπάγεται στην αρμοδιότητα του Οργανισμού. Ο οικείος νόμος, δηλαδή το Κεφ. 302, όπως τροποποιήθηκε, στο άρθρο 10Α, προνοεί όμως ότι η Αρχή δύναται να μεταβιβάζει την άσκηση οποιασδήποτε από τις αρμοδιότητες της δυνάμει του οικείου νόμου ή οποιουδήποτε άλλου νόμου σε οποιοδήποτε από τα μέλη της ή στον Γενικό Διευθυντή κ.λ.π. Ως εκ τούτου κρίνω ότι είχε δικαίωμα η Αρχή να αναθέσει την εξουσία αυτή στο Γενικό Διευθυντή, γεγονός που έπραξε με τον επίδικο κανονισμό και ως εκ τούτου θεωρώ την εισήγηση αυτή του ευπαίδευτου συνήγορου του αιτητή ως αβάσιμη.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η απόφαση είναι αντίθετη με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και συγκεκριμένα με το σκεπτικό της απόφασης στην Nedjati v. Republic 2 R.S.C.C. 78. Ο αιτητής όμως δεν συγκεκριμενοποιεί γιατί η απόφαση αυτή αντιτίθεται στην επίδικη διοικητική πράξη. Έχοντας μελετήσει την πιο πάνω απόφαση δεν βρίσκω οτιδήποτε που να υποστηρίζει την πιο πάνω θέση.
Τέλος, ο αιτητής εισηγείται ότι η απόφαση πρέπει να ακυρωθεί γιατί αυτή συνιστά υποβιβασμό του αιτητή, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι ενώ μέχρι της στιγμής εκείνης ήταν προϊστάμενος ανεξάρτητης υπηρεσίας ως προϊστάμενος των Νομικών Υπηρεσιών και Δημοσίων Σχέσεων της Αρχής τώρα έχει μετατεθεί ως υφιστάμενος σε άλλη ανεξάρτητη υπηρεσία, θέση που αντικρούει ο συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση Αρχής. Με βάση του δικούς του ισχυρισμούς δεν προκύπτει οποιοσδήποτε υποβιβασμός γιατί στην υπηρεσία που ευρίσκετο αρχικά δεν ήταν Διευθυντής αλλά προϊστατο ενός Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β και ήταν υφιστάμενος Υποδιευθυντή ενώ στην Υπηρεσία που μετατέθηκε είναι προϊστάμενος υποτομεάρχη και υφιστάμενος Διευθυντή, ενώ ταυτόχρονα το περιεχόμενο και αντικείμενο των καθηκόντων και στις δύο θέσεις είναι νομικό. Η θέση αυτή υποστηρίζεται και από το συνημμένο 1 στην απόφαση του Γενικού Διευθυντή που είναι Παράρτημα 2 στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου της Αρχής. Ο αιτητής για να επιτύχει με βάση αυτό το λόγο θα έπρεπε να αποδείξει τον ισχυρισμό του περί υποβιβασμού. Ως έχουν τα πράγματα και με τα ενώπιον μου στοιχεία δεν έχω ικανοποιηθεί ότι η θέση αυτή ευσταθεί.
Ως συνέπεια των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα εναντίον του αιτητή.
Π. Αρτέμης
Δ.
/Χ.Π.