|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 190/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Γρηγορίου Ιωάννου Μαούρη, από τη Λευκωσία
Αιτητή
- και -
1. Λειτουργού Εγγραφής, διά του Υπουργού Εσωτερικών
2. Κυπριακής Δημοκρατίας, διά του Γενικού Εισαγγελέα
Καθ'ων η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 13 Απριλίου, 1998.Για τον αιτητή: Λ. Θεμιστοκλέους με Χρ. Θεμιστοκλέους (κα).
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Χριστοφόρου.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής επιζητεί την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για χορήγηση προσφυγικής ταυτότητας με βάση την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 42465, ημερομηνίας 19.4.95.
Το Υπουργικό Συμβούλιο με την προαναφερθείσα απόφασή του επέκτεινε τον όρο "Εκτοπισθείς" ούτως ώστε να περιλαμβάνει και:-
"α. πρόσωπα τα οποία πριν και μέχρι την εισβολή είχαν τη μόνιμη κατοικία τους στις ελεύθερες περιοχές λόγω του επαγγέλματος τους αλλά το σπίτι τους ή/και γενικά η περιουσία τους ήταν στις κατεχόμενες περιοχές.".
Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για προσφυγική ταυτότητα στις 18.6.95. Από τα στοιχεία της αίτησής του και της έρευνας που διεξήχθη, πρόκυψε ότι ο αιτητής και η σύζυγός του κατάγονται από τον Καραβά, όπου και τέλεσαν τον γάμο τους το 1950. Ο αιτητής προσλήφθηκε το 1943 στη θέση χειριστή κινηματογράφου και τοποθετήθηκε στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών στη Λευκωσία. Το 1962 απέκτησε κατοικία στη Παλλουριώτισσα (πρώην τουρκοκυπριακή την οποία απέκτησε με ανταλλαγή, σύμφωνα με την εκδοχή του, κατοικίας που είχε κτίσει στο Ορτάκιογιου το 1953).
Ο αιτητής μετακόμισε με την οικογένειά του στην οικία τους στην Παλλουριώτισσα το 1964 για αποφυγή της ταλαιπωρίας της καθημερινής μετάβασης στην εργασία του, όπως ισχυρίζεται. Ισχυρίζεται όμως ότι μετέβαινε συχνά στον Καραβά για να καλλιεργεί τα κτήματά του. Πέραν των περιβολιών και χωραφιών που είχε ο αιτητής και η σύζυγός του στον Καραβά, ήταν και ιδιοκτήτες (η σύζυγός του) κατά το ½, οικίας στον Καραβά.
Το 1970 ο αιτητής κατεδάφισε την κατοικία στην Παλλουριώτισσα και ανήγειρε δύο καταστήματα και δύο διαμερίσματα, από πάνω, με τα οποία προικοδότησε τις δύο θυγατέρες του. Μετά δε την εισβολή ανήγειρε και βοηθητικά (πισινά) στα οποία διαμένει έκτοτε.
Με βάση τα στοιχεία αυτά η αίτηση του αιτητή απερρίφθη και στάληκε σ΄ αυτόν η ακόλουθη επιστολή, ημερομηνίας 11.2.97:-
"Η αίτησή σας που υποβλήθηκε στο Γραφείο μας γι΄ απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας, σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 42465 και ημερομηνία 19.4.1995, μελετήθηκε προσεκτικά και αποφασίστηκε ν΄ απορριφθεί.
2. Η πιο πάνω απόφαση βασίζεται στο γεγονός ότι μετά την αξιολόγηση όλων των στοιχείων που έχετε υποβάλει και αυτών που προέκυψαν από την έρευνα του Γραφείου μας, δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός σας ότι κατά το χρόνο της εισβολής η μόνιμη κατοικία σας ήταν στις ελεύθερες περιοχές λόγω του επαγγέλματος σας αλλά το σπίτι σας ή/και
Η πιο πάνω απάντηση αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι δεν διεξήχθη η δέουσα έρευνα ως προς το κατά πόσο τα πραγματικά περιστατικά ικανοποιούσαν τις προϋποθέσεις για χορήγηση ταυτότητας, ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα ως προς το κατά πόσο ο αιτητής ικανοποιούσε ή όχι τις προϋποθέσεις και ότι από την επίδικη απόφαση ελλείπει η δέουσα αιτιολογία. Υποστηρίζει ότι η αιτιολογία είναι γενική και αόριστη και δεν προκύπτει με
βάση ποιά στοιχεία του φακέλου ή πραγματικά γεγονότα που αφορούσαν τον αιτητή μορφώθηκε η κρίση της διοίκησης.Με την προαναφερθείσα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου καθορίστηκε και αριθμός κριτηρίων (11) για κατάταξη αιτητών στον ορισμό του όρου "εκτοπισθείς", όπως επεκτάθηκε με την ίδια απόφαση. Όπως φαίνεται από το φάκελο, Τεκμήριο 1, δεν γίνεται πουθενά αναφορά στα καθορισθέντα κριτήρια, ούτε φαίνεται κατά πόσο και ποιά από αυτά ικανοποιούσε ή όχι ο αιτητής. Ούτε γίνεται συσχετισμός τους με την απόρριψη της αίτησης του αιτητή, ή αναφορά στους λόγους που έκριναν την τύχη της. Στο σχετικό σημείωμα, ημερομηνίας 10.5.96 (Κ.27 του φακέλου), μετά την αναφορά στην κατοχή, από τον αιτητή και τη σύζυγό του, περιουσίας στον Καραβά και την απόκτηση της κατοικίας
στην Παλλουριώτισσα, αναφέρονται τα ακόλουθα:-"6. Σύμφωνα με τα πιο πάνω φαίνεται ότι ο αιτητής και η σύζυγός του κατάγονται από τον Καραβά. Ο αιτητής το 1943 εργαζόταν στη Λευκωσία και τουλάχιστον από το 1970 διέμεναν σε ιδιόκτητο κατοικία.
7. Ως εκ τούτου εισηγούμαι όπως η αίτησή του για απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας σύμφωνα με τα νέα κριτήρια, απορριφθεί.".
Και σε σημείωμα που υποβλήθηκε στις 20.2.97 για λήψη απόφασης αναφέρονται:-
"Υποβάλλεται στα Κ.27-26 σημείωμα σχετικά με την προσφυγική ιδιότητα του κ. Γρηγόρη Ι. Μαούρη και της οικογένειάς του.
Από τα στοιχεία που έχουν προκύψει από την έρευνα και τα όσα ο αιτητής ανέφερε ενώπιόν σας στις 7.2.97 (σημ. 4) δεν καλύπτονται από την επέκταση των κριτηρίων για να θεωρηθούν εκτοπισμένοι, γι΄ αυτό εισηγούμαι όπως η αίτησή τους απορριφθεί.".
Κάτω από την εισήγηση αυτή, αναγράφεται απλά η λέξη "απορρίπτεται.".
Όπως είπα και προηγουμένως, ούτε από την κοινοποιηθείσα απόφαση, ούτε από το περιεχόμενο του φακέλου αποκαλύπτονται οι λόγοι της απόρριψης της αίτησης του αιτητή, ούτε γίνεται συσχετισμός της απόρριψης με τα καθορισθέντα κριτήρια. Η αναφορά στην επίδικη απόφαση ότι δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του αιτητή ότι κατά το χρόνο της εισβολής η μόνιμη κατοικία του ήταν στις ελεύθερες περιοχές λόγω του επαγγέλματός του, αλλά το σπίτι ή/και γενικά η περιουσία του ήταν στα κατεχόμενα αποτελεί απλά επανάλειψη του όρου "εκτοπισθείς" όπως καθορίστηκε με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, είναι γενική και αόριστη και δεν ικανοποιεί την απαίτηση για αιτιολόγηση των διοικητικών πράξεων. (Σχετικές με τα επίδικα θέματα είναι και οι υποθέσεις Πέτρου Ιωάννου Πέτρου ν. Λειτουργού Εγγραφής και Άλλων (υπόθ. αρ. 139/97, ημερομ. 21.1.98 και Σοφοκλή Κώστα ν. Δημοκρατίας (υπόθ. αρ. 125/97, ημερομ. 27.2.98)).
Καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση πάσχει από έλλειψη δέουσας έρευνας και επαρκούς αιτιολογίας και γι΄ αυτό πρέπει ν΄ απορριφθεί.
Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή αυτή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται £250,= έξοδα υπέρ του αιτητή.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ